2013-03-21 17:58:03
του Βασίλη Ρουμπιέ
Δείτε το ενδιαφέρον φωτογραφικό ντοκουμέντο!
Ένας περίπατος στην Αθήνα είναι από μόνος του μία βόλτα στην ιστορία. Σήμερα το πρωί είχα μία αποστολή. Να αποτυπώσω σε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης την "ιστορική αλήθεια" που βιώνουμε καθημερινά, οι πολίτες και οι επισκέπτες, στην Αθήνα του σήμερα.
Ο περίπατος ξεκινάει από το Σύνταγμα, εκεί δεσπόζει η Βουλή των Ελλήνων, ένα κτήριο που θα έπρεπε να προκαλεί σεβασμό και δέος όμως η κακή εσωτερική λειτουργία του από τους εκλεγμένους εκπροσώπους περισσότερο προκαλεί αρνητικά συναισθήματα στους διερχόμενους της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας. Όμως "Ου γαρ τοις ψηφίσµασιν αλλά τοις ήθεσιν καλώς οικείσθαι τας πόλεις" όπως έλεγε ο Ισοκράτης, που σημαίνει πως οι πόλεις δεν διοικούνται σωστά με τους νόμους αλλά με την ηθική συμπεριφορά των πολιτών.
Ακριβώς από κάτω στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη οι εύζωνες της Προεδρικής Φρουράς με την χαρακτηριστική ακρίβεια στις συγχρονισμένες κινήσεις λειτουργούν ως τουριστική ατραξιόν και συμβολίζουν για όλους εμάς τους ιστορικούς αγώνες που έδωσε η Ελλάδα κατά το παρελθόν.
Σε 4 μέρες θα λάβει χώρα και η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στα πλαίσια της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου και οι ετοιμασίες για το στήσιμο της εξέδρας των επισήμων έχουν ήδη ξεκινήσει. Εύλογα δημιουργείται η απορία για την χρησιμότητα της αφού ως γνωστόν οι "επίσημοι" στην χώρα μας είναι... ανεπίσημα κατατρεγμένοι από τον λαό.
Περνάω απέναντι και κατεβαίνω τα σκαλιά της Πλατείας Συντάγματος, ένα από τα κεντρικά σημεία συνάντησης των Αθηναίων. Άλλοι ξεκουράζονται στα παγκάκια ενώ άλλοι προχωράνε αδιάκοπα, αντιμετωπίζοντας ο ένας τον άλλον ως εμπόδιο, βυθισμένοι στην καθημερινότητα και στο "τρέξιμο" του μεροκάματου. Ευχάριστη νότα δύο πλανόδιοι μουσικοί. Ο ένας με την κιθάρα του και ο άλλος με το βιολί του, σπάνε την μονοτονία από τον θόρυβο των αυτοκινήτων και την οχλοβοή και σε κάνουν να σκεφτείς λίγο πιο θετικά τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Κατηφορίζοντας την Πανεπιστημίου βλέπεις τους κλασσικούς θαμώνες του ιστορικού καφέ Zonars να χαμογελούν ανεπιτήδευτα πίνοντας τον καφέ τους και λίγα μια μέτρα πιο κάτω μία γυναίκα να ζητιανεύει κοιτάζοντας χαοτικά, έχοντας γραμμένη σε χαρτόκουτο μία μόνο φράση "ΠΕΙΝΑΩ"...
Στον ίδιο δρόμο και λίγο πιο κάτω, φτάνοντας προς την Ομόνοια, σε ελάχιστη απόσταση ο ένας από τον άλλο δύο ηλικιωμένοι εργάζονται για την επιβίωση τους, σε ηλικία που θα έπρεπε να απολαμβάνουν χαλαροί τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής. Πόσοι ηλικιωμένοι άραγε είναι στην θέση τους;
Περνάω απέναντι την πλατεία Ομονοίας κατευθυνόμενος προς Μοναστηράκι. Οδός Αιόλου. Ο αρχαιότερος δρόμος της Αθήνας. Εκεί, ένας άλλος ηλικιωμένος έξω από ένα ανθοπωλείο, κοιτάει τα λουλούδια και τις γλάστρες, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην τελική του επιλογή. Τον πλησίασα απορημένος, καθώς τον παρακολούθησα αρκετή ώρα μέχρι την τελική του επιλογή. Τον ρώτησα αν η αγορά του έχει κάποιο σκοπό και η απάντηση του ήταν "για τα 60 χρόνια με την γυναίκα μου"... Και όμως, υπάρχει ακόμα ρομαντισμός!
Λίγο πριν φτάσω στην Πλατεία Μοναστηρακίου, μπροστά από την έξοδο του Μετρό στην οδό Αθηνάς, μία γνώριμη εικόνα για κάθε Αθηναίο. Άστεγοι στοιβαγμένοι κάτω από το υπόστεγο τυλιγμένοι με κουβέρτες, ξαπλωμένοι, δείχνουν ανήμποροι να αντιμετωπίσουν την δική τους πραγματικότητα μαζί με όλα με αυτά που γίνανε για αυτούς.. χωρίς αυτούς. Γνώριμη εικόνα όμως ΔΕΝ συνηθίζεται με τίποτα.
Την ίδια ακριβώς στιγμή στο ίδιο ακριβώς σημείο ένα τουριστικό λεωφορείο- τα λεγόμενα London bus- μεταφέρει τουρίστες στα αξιοθέατα της πόλης, όμως κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει τους αρμόδιους, πως οι τουρίστες δεν έχουν επιλεκτική μνήμη αλλά βλέπουν ότι βλέπουμε και εμείς...
Η πλατεία που συνήθως γίνεται το αδιαχώρητο είναι σχεδόν άδεια και μέσα στα στενά της γειτονιάς απωθητικές ευωδιές και εικόνες, όπως ένας αναποδογυρισμένος κάδος, δίνουν μια αίσθηση εγκατάλειψης σε μία από τις πιο δημοφιλής γειτονιές της Αθήνας.
Φεύγω από το Μοναστηράκι κάνοντας την ίδια διαδρομή, με αντίθετη φορά ώσπου να φτάσω στην Πατησίων. Έξω από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στην διασταύρωση με την οδό Στουρνάρα, έρχομαι αντιμέτωπος με ένα άλλο μεγάλο αγκάθι της σύγχρονης Αθήνας. Εκεί και τα γύρω στενά αποτελούν πλέον το μεγαλύτερο στέκι τοξικομανών της πόλης. Εδώ και λίγο καιρό σ΄ αυτό το πρόβλημα έχουν προστεθεί και οι λαθρομετανάστες που πουλάνε λαθραία τσιγάρα, γνωστοί και ως "τσιγαράδες". Είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη η πολιτεία να επιληφθεί πάνω σε αυτά τα θέματα και να δοθεί μια οριστική λύση η οποία θα είναι ωφέλιμη για τους πολίτες αλλά και "εμπορικά" αφού στο συγκεκριμένο σημείο- και όχι μόνο- οι έμποροι ναρκωτικών έχουν βρει τον παράδεισο τους.
Δίπλα ακριβώς απ' το Πολυτεχνείο βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Εκεί η εικόνα είναι σαφώς πιο αισιόδοξη, αφού δεκάδες μαθητές μαζί με τους συνοδούς τους κατευθύνονται προς τα εκεί με σκοπό να γνωρίσουν το παρελθόν και να προστατέψουν στο μέλλον την Αθήνα.
Την πιο ιστορική πόλη της Ευρώπης, που ένας περίπατος στο σήμερα αρκεί για να σε ξαφνιάσει ευχάριστα αλλά και δυσάρεστα.
Κυρίως όμως να σε προβληματίσει για το αύριο...
leaks.gr
Δείτε το ενδιαφέρον φωτογραφικό ντοκουμέντο!
Ένας περίπατος στην Αθήνα είναι από μόνος του μία βόλτα στην ιστορία. Σήμερα το πρωί είχα μία αποστολή. Να αποτυπώσω σε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης την "ιστορική αλήθεια" που βιώνουμε καθημερινά, οι πολίτες και οι επισκέπτες, στην Αθήνα του σήμερα.
Ο περίπατος ξεκινάει από το Σύνταγμα, εκεί δεσπόζει η Βουλή των Ελλήνων, ένα κτήριο που θα έπρεπε να προκαλεί σεβασμό και δέος όμως η κακή εσωτερική λειτουργία του από τους εκλεγμένους εκπροσώπους περισσότερο προκαλεί αρνητικά συναισθήματα στους διερχόμενους της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας. Όμως "Ου γαρ τοις ψηφίσµασιν αλλά τοις ήθεσιν καλώς οικείσθαι τας πόλεις" όπως έλεγε ο Ισοκράτης, που σημαίνει πως οι πόλεις δεν διοικούνται σωστά με τους νόμους αλλά με την ηθική συμπεριφορά των πολιτών.
Ακριβώς από κάτω στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη οι εύζωνες της Προεδρικής Φρουράς με την χαρακτηριστική ακρίβεια στις συγχρονισμένες κινήσεις λειτουργούν ως τουριστική ατραξιόν και συμβολίζουν για όλους εμάς τους ιστορικούς αγώνες που έδωσε η Ελλάδα κατά το παρελθόν.
Σε 4 μέρες θα λάβει χώρα και η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στα πλαίσια της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου και οι ετοιμασίες για το στήσιμο της εξέδρας των επισήμων έχουν ήδη ξεκινήσει. Εύλογα δημιουργείται η απορία για την χρησιμότητα της αφού ως γνωστόν οι "επίσημοι" στην χώρα μας είναι... ανεπίσημα κατατρεγμένοι από τον λαό.
Περνάω απέναντι και κατεβαίνω τα σκαλιά της Πλατείας Συντάγματος, ένα από τα κεντρικά σημεία συνάντησης των Αθηναίων. Άλλοι ξεκουράζονται στα παγκάκια ενώ άλλοι προχωράνε αδιάκοπα, αντιμετωπίζοντας ο ένας τον άλλον ως εμπόδιο, βυθισμένοι στην καθημερινότητα και στο "τρέξιμο" του μεροκάματου. Ευχάριστη νότα δύο πλανόδιοι μουσικοί. Ο ένας με την κιθάρα του και ο άλλος με το βιολί του, σπάνε την μονοτονία από τον θόρυβο των αυτοκινήτων και την οχλοβοή και σε κάνουν να σκεφτείς λίγο πιο θετικά τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Κατηφορίζοντας την Πανεπιστημίου βλέπεις τους κλασσικούς θαμώνες του ιστορικού καφέ Zonars να χαμογελούν ανεπιτήδευτα πίνοντας τον καφέ τους και λίγα μια μέτρα πιο κάτω μία γυναίκα να ζητιανεύει κοιτάζοντας χαοτικά, έχοντας γραμμένη σε χαρτόκουτο μία μόνο φράση "ΠΕΙΝΑΩ"...
Στον ίδιο δρόμο και λίγο πιο κάτω, φτάνοντας προς την Ομόνοια, σε ελάχιστη απόσταση ο ένας από τον άλλο δύο ηλικιωμένοι εργάζονται για την επιβίωση τους, σε ηλικία που θα έπρεπε να απολαμβάνουν χαλαροί τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής. Πόσοι ηλικιωμένοι άραγε είναι στην θέση τους;
Περνάω απέναντι την πλατεία Ομονοίας κατευθυνόμενος προς Μοναστηράκι. Οδός Αιόλου. Ο αρχαιότερος δρόμος της Αθήνας. Εκεί, ένας άλλος ηλικιωμένος έξω από ένα ανθοπωλείο, κοιτάει τα λουλούδια και τις γλάστρες, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην τελική του επιλογή. Τον πλησίασα απορημένος, καθώς τον παρακολούθησα αρκετή ώρα μέχρι την τελική του επιλογή. Τον ρώτησα αν η αγορά του έχει κάποιο σκοπό και η απάντηση του ήταν "για τα 60 χρόνια με την γυναίκα μου"... Και όμως, υπάρχει ακόμα ρομαντισμός!
Λίγο πριν φτάσω στην Πλατεία Μοναστηρακίου, μπροστά από την έξοδο του Μετρό στην οδό Αθηνάς, μία γνώριμη εικόνα για κάθε Αθηναίο. Άστεγοι στοιβαγμένοι κάτω από το υπόστεγο τυλιγμένοι με κουβέρτες, ξαπλωμένοι, δείχνουν ανήμποροι να αντιμετωπίσουν την δική τους πραγματικότητα μαζί με όλα με αυτά που γίνανε για αυτούς.. χωρίς αυτούς. Γνώριμη εικόνα όμως ΔΕΝ συνηθίζεται με τίποτα.
Την ίδια ακριβώς στιγμή στο ίδιο ακριβώς σημείο ένα τουριστικό λεωφορείο- τα λεγόμενα London bus- μεταφέρει τουρίστες στα αξιοθέατα της πόλης, όμως κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει τους αρμόδιους, πως οι τουρίστες δεν έχουν επιλεκτική μνήμη αλλά βλέπουν ότι βλέπουμε και εμείς...
Η πλατεία που συνήθως γίνεται το αδιαχώρητο είναι σχεδόν άδεια και μέσα στα στενά της γειτονιάς απωθητικές ευωδιές και εικόνες, όπως ένας αναποδογυρισμένος κάδος, δίνουν μια αίσθηση εγκατάλειψης σε μία από τις πιο δημοφιλής γειτονιές της Αθήνας.
Φεύγω από το Μοναστηράκι κάνοντας την ίδια διαδρομή, με αντίθετη φορά ώσπου να φτάσω στην Πατησίων. Έξω από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στην διασταύρωση με την οδό Στουρνάρα, έρχομαι αντιμέτωπος με ένα άλλο μεγάλο αγκάθι της σύγχρονης Αθήνας. Εκεί και τα γύρω στενά αποτελούν πλέον το μεγαλύτερο στέκι τοξικομανών της πόλης. Εδώ και λίγο καιρό σ΄ αυτό το πρόβλημα έχουν προστεθεί και οι λαθρομετανάστες που πουλάνε λαθραία τσιγάρα, γνωστοί και ως "τσιγαράδες". Είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη η πολιτεία να επιληφθεί πάνω σε αυτά τα θέματα και να δοθεί μια οριστική λύση η οποία θα είναι ωφέλιμη για τους πολίτες αλλά και "εμπορικά" αφού στο συγκεκριμένο σημείο- και όχι μόνο- οι έμποροι ναρκωτικών έχουν βρει τον παράδεισο τους.
Δίπλα ακριβώς απ' το Πολυτεχνείο βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Εκεί η εικόνα είναι σαφώς πιο αισιόδοξη, αφού δεκάδες μαθητές μαζί με τους συνοδούς τους κατευθύνονται προς τα εκεί με σκοπό να γνωρίσουν το παρελθόν και να προστατέψουν στο μέλλον την Αθήνα.
Την πιο ιστορική πόλη της Ευρώπης, που ένας περίπατος στο σήμερα αρκεί για να σε ξαφνιάσει ευχάριστα αλλά και δυσάρεστα.
Κυρίως όμως να σε προβληματίσει για το αύριο...
leaks.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έκλεισε η Λαϊκή Τράπεζα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
To σχόλιο της Φιλιππίδου προκαλεί συζήτηση
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
