2013-04-09 13:12:03
Την Κυριακή 14/04 η παράσταση BΕΝΤ του Martin Sherman, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά αφιερώνεται στη Διεθνή Αμνηστία. Τα έσοδα της παράστασης θα διατεθούν για το έργο της οργάνωσης.
Πριν την παράσταση εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας θα μιλήσει στους θεατές για το έργο της οργάνωσης στην Ελλάδα και ανά τον κόσμο.
Παράλληλα θα προβληθεί βίντεο με τις δράσεις της Διεθνούς Αμνηστίας και θα διανεμηθεί ενημερωτικό υλικό.
Τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Το BENT πραγματεύεται την αντιμετώπιση των ομοφυλοφίλων στη ναζιστική Γερμανία, μετά την αιματηρή Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών (1934).
Η ασυδοσία, ο εγωισμός, η προδοσία, η υποκρισία, η ανθρώπινη σκληρότητα, η συναισθηματική αναπηρία, η άρνηση της ταυτότητας, η ανάγκη της επικοινωνίας, το ένστικτο της επιβίωσης, η εκμηδένιση της αξιοπρέπειας, οι τύψεις, οι ηθικές κρίσεις, η φρίκη και ο παραλογισμός του πολέμου, η τρομοκρατία, η συνειδητοποίηση της αλήθειας, είναι μερικά από τα φλέγοντα θέματα που θίγονται στο Bent
. Εμφανής σε όλο το έργο είναι η αδάμαστη φύση της ανθρώπινης ψυχής να βρει συντροφικότητα κι αγάπη, παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια, απέναντι στις πιο αντίξοες συνθήκες και μέσα από τους πιο σκοτεινούς δρόμους. Εντέλει το Bent είναι ο θρίαμβος της ελπίδας, της αγάπης και του έρωτα.
Για τις ανάγκες της παράστασης, ο Μάνος Αντωνιάδης, αφού μετέφρασε τους στίχους από το πρωτότυπο κείμενο του Martin Sherman, συνέθεσε το τραγούδι της Greta “Δρόμοι του Βερολίνου”, καθώς και τη μουσική της παράστασης.
Η παράσταση έχει τιμηθεί με Bραβείo Kαλύτερης Θεατρικής Παράστασης και Πρώτου Ανδρικού Ρόλου (Στέφανος Κακαβούλης για το ρόλο του Χορστ) στα Gay Theatre awards 2012.
ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Αυτό είναι θέατρο στα χρόνια της κρίσης! Όταν βγαίνεις καλύτερος άνθρωπος από τον σκηνικό χώρο που προσήλθες ταραγμένος και προβληματισμένος από τις καθημερινές σκοτούρες. Μια παράσταση που αξίζει να δούμε και να ξαναδούμε όλοι μας!
Κωνσταντίνος Μπούρας (diavasame.gr/ Oδός Πανός)
Μια παράσταση που αξίζει τον κόπο να την δείτε ειδικά για τις θαυμάσιες ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών της και για την διαχρονικά κρίσιμη και βαθιά συγκινητική δραματουργία της.
Μαρία Κυριάκη (Επι σκηνής –artatnet.gr)
... ρεαλιστικότατη και εύρυθμη η σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά, ο οποίος, χωρίς ψαγμένες φιοριτούρες ή περιττά εφέ, αναδεικνύει τη δύναμη του σφιχτού κειμένου...οι δύο πρωταγωνιστές πείθουν απόλυτα με τις ισορροπημένες και αψεγάδιαστες ερμηνείες τους, με αποτέλεσμα να νιώθεις ότι βρίσκεσαι εκεί, μαζί τους – κάτι που κάνει το έργο ακόμα πιο στοιχειωτικό.
Λύο Καλοβυρνάς (Athens Voice)
Δίχως σκηνοθετικούς νεωτερισμούς οι ταλαντούχοι ηθοποιοί μεγαλουργούν, το αποτέλεσμα συγκλονιστικό. Σ' ένα χώρο απλό συμβαίνει πραγματική τέχνη και πίσω από τα συρματοπλέγματα της σκηνής συμπάσχεις, πάλλεσαι από συγκίνηση. Φεύγοντας μετά μια ώρα και πενήντα λεπτά, καθένας μας πήρε μαζί του κάτι από το πάθος τους για ζωή.
Χαρά Κιούση (Cosmo.gr)
Ο Μάρτιν Σέρμαν μοιάζει να προτείνει: «Ε, λοιπόν... ερωτευτείτε!». Και η παράσταση του Δημήτρη Καρατζιά είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να μας θυμίσει τον τρόπο... παρακολουθώντας την, δε μπορούμε παρά να βιώσουμε μια λυτρωτική συγκίνηση αντίστοιχη μιας ονειρεμένης ερωτικής επαφής. Περίπου σαν τους ήρωές της Tατιάνα Θεοδώρου (tralala.gr)
Έφυγα από το θέατρο μουτζουρωμένη από το κλάμα. Όχι, δεν μου μαύρισε την ψυχή - μου άνοιξε την όραση. Και παρόλο που μιλάμε για ένα έργο που αναφέρεται στη ναζιστική Γερμανία του τριάντα, μη γελιέστε: δεν υπάρχει κάτι πιο ανθρώπινο και παντοτινό από έναν άνθρωπο που στερείται των δικαιωμάτων του λόγω της επιλογής του να γίνει ευτυχισμένος.
Βυζαντία Πυριόχου Γκυ (myreview.gr)
Βγήκα από την παράσταση με κομμένα τα πόδια. Δεν κατάφερα ούτε καν να δακρύσω. Δεν είχα διάθεση για λόγια - κοίταγα μόνο το κενό - αν και είχα στο νου μου πολλά.
Μιρέλα Σταυρινού (culturemoments.gr)
Δεν ένιωσα σα θεατής κάποιας παράστασης. Ένιωσα σα να ήμουν από μία γωνία κι "έπαιρνα μάτι" το τι γινόταν στη ζωή του πρωταγωνιστή. Ήμουν μαζί του στο καμπαρέ της Γκρέτα, ήμουν στο σπίτι του, ήμουν στο βαγόνι προς Νταχάου, ήμουν εκεί και στο τέλος του.
Κωνσταντίνος Κουράσης (bizznews.gr)
Η σκηνοθεσία λιτή και στο θέμα, χωρίς τίποτα περιττό. Ατμόσφαιρα και υπέροχες ερμηνείες από όλους! Αυτή η παράσταση σε αφορά και σε αγγίζει.
Γιάννης Παπαγιαννόπουλος (Antivirus)
Ο Καρατζιάς ήταν εκπληκτικός, αποκαλυπτικός, ευαίσθητος και τελικά άνθρωπος...ωραίο δραματικό φινάλε...Χαλάλι το κλάμα!
Γεωργία Παπαβασίλη (Θεατρόφιλος)
Ο Καρατζιάς παραδίδει μια εικρινά εντυπωσιακή ερμηνεία, αποτυπώνοντας με τρομερή λεπτομέρεια τον ψυχισμό, τα διλλήματα και τους φόβους του ήρωα... Μια εξαιτική παράσταση, με ουσία, ανθρωπιά, ευαισθησία και συγκίνηση που αποτελεί μια ξεχωριστή θεατρική εμπειρία...
Μάριος Παιτάρης (Επί Σκηνής – artatnet.gr)
Η παράσταση ήταν άρτια και δοσμένη με πάθος. Οι ξεχωριστές ερμηνείες τα έλεγαν όλα. Αξίζουν συγχαρητήρια στους συντελεστές που το ανέβασαν έχοντας πλήρη επίγνωση της τραγικής επικαιρότητας του.
Δήμητρα Κυρίλλου (Εργατική Αλληλεγγύη, Λογοτεχνία και Σκέψη)
Η ερμηνεία του Καρατζιά μπορεί να γίνει εύκολα οδηγός υποκριτικής για το πως ένας ηθοποιός συγκεντρώνει συναισθήματα και τα βγάζει στην επιφάνεια. Το πρόσωπο και οι εκφράσεις του είναι καμβάς πάνω στον οποίο ο μάξ παίρνει ζωή... Η ερμηνεία του Κακαβούλη αφοπλιστική, δείχνει τόσο απλή, αλλά συγκλονίζει με την πολύπλοκότητα της, με τέτοιο ρυθμό, ένταση και συναίσθημα, που σε κάνει να χαίρεσαι πραγματικά που υπάρχουν τέτοιοι ηθοποιοί.
Δημήτρης Πλαβούκος (Pragmatikotita)
Το Bent είναι το πιο χρήσιμο μάθημα ιστορίας που στις μέρες μας επαναλαμβάνεται ως τραγωδία. Αν είστε γονείς πάρτε τα παιδιά σας και πηγαίνετε να δείτε την παράσταση, αν είστε δάσκαλοι προτρέψτε τους μαθητές σας να μην την χάσουν, στους καιρούς που ζούμε μοναδικό μας όπλο είναι η μνήμη και τα διδάγματα της ιστορίας. Κι αν αυτοί δεν είναι αρκετοί λόγοι για να δει κανείς το Bent, υπάρχει κι ένας ακόμα: οι συντελεστές. Όλοι ανεξαιρέτως συγκλονιστικοί, βιωματικοί, παίζουν και με το τελευταίο κύτταρο του σώματος τους, αναγκάζουν το θεατή να συμπάσχει μαζί τους και να βιώσει έστω και για λίγο τη φρίκη του ναζισμού που έρχεται καταπάνω μας δείχνοντας τα κοφτερά του δόντια. Προλαβαίνουμε να του τα σπάσουμε.
Silentcrossing (Theatroland)
Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά είναι σφιχτή και καίρια. Σκηνοθετεί με ρυθμό και θεατρικότητα. Η μουσική είναι από τα ατού της παράστασης. Ο Μάνος Αντωνιάδης συνθέτει ένα υπέροχο τραγούδι που γίνεται leitmotiv της σκηνικής σύνθεσης. Η μελωδία του μοιάζει σα να βγήκε από το ίδιο το κείμενο... Ο Καρατζιάς δομεί τον ρόλο του Μαξ με συνέπεια. Φτιάχνει ένα χαρακτήρα που ωριμάζει και από αδιάφορος, εγωκεντρικός και φιλήδονος γίνεται δοτικός και ευαίσθητος άνθρωπος....Μια παράσταση που έχει πολλά να πει. Μια παράσταση για το σήμερα.
Μιχαέλα Αντωνίου (Avecnewsgr Newspaper)
Πολλά συγχαρητήρια στον Δημήτρη Καρατζιά για τη μοναδική σκηνοθεσία και την αξεπέραστη ερμηνεία του. Πολλά μπράβο στους ηθοποιούς: Πόλ Ζαχαριάδη, Στέφανο Κακαβούλη, Πάνο Ροκίδη, Γιώργο Στεφανουδάκη, Νικόλα Σουλογιάννη και Στέλιο Ψαρουδάκη.
Κωσταντίνος Ιωακειμίδης (methismenesistories)
Η μαγεία του θεάτρου έγκειται στο συναίσθημα που σου βγάζει ο ηθοποιός και όχι στην εικόνα.Ένα καλό κείμενο είναι σημαντικό, μα όχι αρκετό. Χρειάζεται η ενσάρκωση του ρόλου και η απόδοση του συναισθήματος για να γονιμοποιηθεί η επιτυχία. Κι αυτό επετεύχθη σε μεγάλο ποσοστό στην συγκεκριμένη παράσταση. Η ανατριχίλα, τα διακριτικά δάκρια και η απόλυτη προσήλωση στο χώρο της σκηνής ήταν αρκετά για να αποδείξουν τα παραπάνω... Ένα θεατρικό έργο που θα αγγίξει, θα προβληματίσει, θα συγκινήσει... Μην τη χάσετε!
Νεκτάριος Μπουτεράκος(Newsage)
Η υποκριτική των ηθοποιών μοναδική. Εδώ με αυτή την λυτή αλλά έξυπνη σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά το ταλέντο, ο δυναμισμός, και η κατάθεση ψυχής, όλα μαζί ωθούν στο έπακρο τις ερμηνείες των ηθοποιών όπου ακονιτί φέρνουν στην επιφάνεια το μελάνωμα της εποχής, την σκληρή αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας... Ανεπιφύλακτα συνιστώ την παράσταση αυτή σε όλους ανεξαιρέτως τους θεατρόφιλους... Ένα μεγάλο εύγε στα παιδιά της παράστασης που ξυπνούν συνειδήσεις. Μεγεθύνουν αλήθειες κι ωριμάζουν πιστεύω εν αμφιβολία. Εύγε και στο VAULT που τόλμησε Νίκος Θ. Παναγιωτάρας (ΕΡΤ)
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Συγγραφέας : Martin Sherman
Μετάφραση : Γιώργος Θεοδοσιάδης
Σκηνοθεσία : Δημήτρης Καρατζιάς
Βοηθός σκηνοθέτη : Πάνος Μπρατάκος
Β’ Βοηθός σκηνοθέτη : Νικόλας Σουλογιάννης
Πρωτότυπη μουσική : Μάνος Αντωνιάδης
Κοστούμια : Κλιμενώφ Δήμος
Κοστούμια Ναζί : Μιχάλης Παπαδόπουλος
Φόρεμα Γκρέτας (Δημιουργία) : Miltos
Επιμέλεια κίνησης : Θοδωρής Πανάς
Φωτισμοί : Οδυσσέας Παυλόπουλος / Βαγγέλης Μούντριχας
Φωτογραφίες: Διονύσης Κούτσης
Παραγωγή - Δημόσιες Σχέσεις : Καλλιτεχνικές Επιχειρήσεις Vault
ΔΙΑΝΟΜΗ
Πωλ Ζαχαριάδης (Γκρέτα)
Στέφανος Κακαβούλης (Χόρστ)
Δημήτρης Καρατζιάς (Μαξ)
Πάνος Ροκίδης (Θείος Φρέντυ, Αξιωματικός)
Γιώργος Στεφανουδάκης (Βόλφ, Αξιωματικός)
Νικόλας Σουλογιάννης (Στρατιώτης, Βίκτωρ, Δεκανέας)
Στέλιος Ψαρουδάκης (Ρούντυ)
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Κάθε Κυριακή στις 21:15μ.μ (ως την Κυριακή των Βαίων/ 28/04/2013)
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 40 λεπτά
Tromaktiko
Πριν την παράσταση εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας θα μιλήσει στους θεατές για το έργο της οργάνωσης στην Ελλάδα και ανά τον κόσμο.
Παράλληλα θα προβληθεί βίντεο με τις δράσεις της Διεθνούς Αμνηστίας και θα διανεμηθεί ενημερωτικό υλικό.
Τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Το BENT πραγματεύεται την αντιμετώπιση των ομοφυλοφίλων στη ναζιστική Γερμανία, μετά την αιματηρή Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών (1934).
Η ασυδοσία, ο εγωισμός, η προδοσία, η υποκρισία, η ανθρώπινη σκληρότητα, η συναισθηματική αναπηρία, η άρνηση της ταυτότητας, η ανάγκη της επικοινωνίας, το ένστικτο της επιβίωσης, η εκμηδένιση της αξιοπρέπειας, οι τύψεις, οι ηθικές κρίσεις, η φρίκη και ο παραλογισμός του πολέμου, η τρομοκρατία, η συνειδητοποίηση της αλήθειας, είναι μερικά από τα φλέγοντα θέματα που θίγονται στο Bent
Για τις ανάγκες της παράστασης, ο Μάνος Αντωνιάδης, αφού μετέφρασε τους στίχους από το πρωτότυπο κείμενο του Martin Sherman, συνέθεσε το τραγούδι της Greta “Δρόμοι του Βερολίνου”, καθώς και τη μουσική της παράστασης.
Η παράσταση έχει τιμηθεί με Bραβείo Kαλύτερης Θεατρικής Παράστασης και Πρώτου Ανδρικού Ρόλου (Στέφανος Κακαβούλης για το ρόλο του Χορστ) στα Gay Theatre awards 2012.
ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Αυτό είναι θέατρο στα χρόνια της κρίσης! Όταν βγαίνεις καλύτερος άνθρωπος από τον σκηνικό χώρο που προσήλθες ταραγμένος και προβληματισμένος από τις καθημερινές σκοτούρες. Μια παράσταση που αξίζει να δούμε και να ξαναδούμε όλοι μας!
Κωνσταντίνος Μπούρας (diavasame.gr/ Oδός Πανός)
Μια παράσταση που αξίζει τον κόπο να την δείτε ειδικά για τις θαυμάσιες ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών της και για την διαχρονικά κρίσιμη και βαθιά συγκινητική δραματουργία της.
Μαρία Κυριάκη (Επι σκηνής –artatnet.gr)
... ρεαλιστικότατη και εύρυθμη η σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά, ο οποίος, χωρίς ψαγμένες φιοριτούρες ή περιττά εφέ, αναδεικνύει τη δύναμη του σφιχτού κειμένου...οι δύο πρωταγωνιστές πείθουν απόλυτα με τις ισορροπημένες και αψεγάδιαστες ερμηνείες τους, με αποτέλεσμα να νιώθεις ότι βρίσκεσαι εκεί, μαζί τους – κάτι που κάνει το έργο ακόμα πιο στοιχειωτικό.
Λύο Καλοβυρνάς (Athens Voice)
Δίχως σκηνοθετικούς νεωτερισμούς οι ταλαντούχοι ηθοποιοί μεγαλουργούν, το αποτέλεσμα συγκλονιστικό. Σ' ένα χώρο απλό συμβαίνει πραγματική τέχνη και πίσω από τα συρματοπλέγματα της σκηνής συμπάσχεις, πάλλεσαι από συγκίνηση. Φεύγοντας μετά μια ώρα και πενήντα λεπτά, καθένας μας πήρε μαζί του κάτι από το πάθος τους για ζωή.
Χαρά Κιούση (Cosmo.gr)
Ο Μάρτιν Σέρμαν μοιάζει να προτείνει: «Ε, λοιπόν... ερωτευτείτε!». Και η παράσταση του Δημήτρη Καρατζιά είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να μας θυμίσει τον τρόπο... παρακολουθώντας την, δε μπορούμε παρά να βιώσουμε μια λυτρωτική συγκίνηση αντίστοιχη μιας ονειρεμένης ερωτικής επαφής. Περίπου σαν τους ήρωές της Tατιάνα Θεοδώρου (tralala.gr)
Έφυγα από το θέατρο μουτζουρωμένη από το κλάμα. Όχι, δεν μου μαύρισε την ψυχή - μου άνοιξε την όραση. Και παρόλο που μιλάμε για ένα έργο που αναφέρεται στη ναζιστική Γερμανία του τριάντα, μη γελιέστε: δεν υπάρχει κάτι πιο ανθρώπινο και παντοτινό από έναν άνθρωπο που στερείται των δικαιωμάτων του λόγω της επιλογής του να γίνει ευτυχισμένος.
Βυζαντία Πυριόχου Γκυ (myreview.gr)
Βγήκα από την παράσταση με κομμένα τα πόδια. Δεν κατάφερα ούτε καν να δακρύσω. Δεν είχα διάθεση για λόγια - κοίταγα μόνο το κενό - αν και είχα στο νου μου πολλά.
Μιρέλα Σταυρινού (culturemoments.gr)
Δεν ένιωσα σα θεατής κάποιας παράστασης. Ένιωσα σα να ήμουν από μία γωνία κι "έπαιρνα μάτι" το τι γινόταν στη ζωή του πρωταγωνιστή. Ήμουν μαζί του στο καμπαρέ της Γκρέτα, ήμουν στο σπίτι του, ήμουν στο βαγόνι προς Νταχάου, ήμουν εκεί και στο τέλος του.
Κωνσταντίνος Κουράσης (bizznews.gr)
Η σκηνοθεσία λιτή και στο θέμα, χωρίς τίποτα περιττό. Ατμόσφαιρα και υπέροχες ερμηνείες από όλους! Αυτή η παράσταση σε αφορά και σε αγγίζει.
Γιάννης Παπαγιαννόπουλος (Antivirus)
Ο Καρατζιάς ήταν εκπληκτικός, αποκαλυπτικός, ευαίσθητος και τελικά άνθρωπος...ωραίο δραματικό φινάλε...Χαλάλι το κλάμα!
Γεωργία Παπαβασίλη (Θεατρόφιλος)
Ο Καρατζιάς παραδίδει μια εικρινά εντυπωσιακή ερμηνεία, αποτυπώνοντας με τρομερή λεπτομέρεια τον ψυχισμό, τα διλλήματα και τους φόβους του ήρωα... Μια εξαιτική παράσταση, με ουσία, ανθρωπιά, ευαισθησία και συγκίνηση που αποτελεί μια ξεχωριστή θεατρική εμπειρία...
Μάριος Παιτάρης (Επί Σκηνής – artatnet.gr)
Η παράσταση ήταν άρτια και δοσμένη με πάθος. Οι ξεχωριστές ερμηνείες τα έλεγαν όλα. Αξίζουν συγχαρητήρια στους συντελεστές που το ανέβασαν έχοντας πλήρη επίγνωση της τραγικής επικαιρότητας του.
Δήμητρα Κυρίλλου (Εργατική Αλληλεγγύη, Λογοτεχνία και Σκέψη)
Η ερμηνεία του Καρατζιά μπορεί να γίνει εύκολα οδηγός υποκριτικής για το πως ένας ηθοποιός συγκεντρώνει συναισθήματα και τα βγάζει στην επιφάνεια. Το πρόσωπο και οι εκφράσεις του είναι καμβάς πάνω στον οποίο ο μάξ παίρνει ζωή... Η ερμηνεία του Κακαβούλη αφοπλιστική, δείχνει τόσο απλή, αλλά συγκλονίζει με την πολύπλοκότητα της, με τέτοιο ρυθμό, ένταση και συναίσθημα, που σε κάνει να χαίρεσαι πραγματικά που υπάρχουν τέτοιοι ηθοποιοί.
Δημήτρης Πλαβούκος (Pragmatikotita)
Το Bent είναι το πιο χρήσιμο μάθημα ιστορίας που στις μέρες μας επαναλαμβάνεται ως τραγωδία. Αν είστε γονείς πάρτε τα παιδιά σας και πηγαίνετε να δείτε την παράσταση, αν είστε δάσκαλοι προτρέψτε τους μαθητές σας να μην την χάσουν, στους καιρούς που ζούμε μοναδικό μας όπλο είναι η μνήμη και τα διδάγματα της ιστορίας. Κι αν αυτοί δεν είναι αρκετοί λόγοι για να δει κανείς το Bent, υπάρχει κι ένας ακόμα: οι συντελεστές. Όλοι ανεξαιρέτως συγκλονιστικοί, βιωματικοί, παίζουν και με το τελευταίο κύτταρο του σώματος τους, αναγκάζουν το θεατή να συμπάσχει μαζί τους και να βιώσει έστω και για λίγο τη φρίκη του ναζισμού που έρχεται καταπάνω μας δείχνοντας τα κοφτερά του δόντια. Προλαβαίνουμε να του τα σπάσουμε.
Silentcrossing (Theatroland)
Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά είναι σφιχτή και καίρια. Σκηνοθετεί με ρυθμό και θεατρικότητα. Η μουσική είναι από τα ατού της παράστασης. Ο Μάνος Αντωνιάδης συνθέτει ένα υπέροχο τραγούδι που γίνεται leitmotiv της σκηνικής σύνθεσης. Η μελωδία του μοιάζει σα να βγήκε από το ίδιο το κείμενο... Ο Καρατζιάς δομεί τον ρόλο του Μαξ με συνέπεια. Φτιάχνει ένα χαρακτήρα που ωριμάζει και από αδιάφορος, εγωκεντρικός και φιλήδονος γίνεται δοτικός και ευαίσθητος άνθρωπος....Μια παράσταση που έχει πολλά να πει. Μια παράσταση για το σήμερα.
Μιχαέλα Αντωνίου (Avecnewsgr Newspaper)
Πολλά συγχαρητήρια στον Δημήτρη Καρατζιά για τη μοναδική σκηνοθεσία και την αξεπέραστη ερμηνεία του. Πολλά μπράβο στους ηθοποιούς: Πόλ Ζαχαριάδη, Στέφανο Κακαβούλη, Πάνο Ροκίδη, Γιώργο Στεφανουδάκη, Νικόλα Σουλογιάννη και Στέλιο Ψαρουδάκη.
Κωσταντίνος Ιωακειμίδης (methismenesistories)
Η μαγεία του θεάτρου έγκειται στο συναίσθημα που σου βγάζει ο ηθοποιός και όχι στην εικόνα.Ένα καλό κείμενο είναι σημαντικό, μα όχι αρκετό. Χρειάζεται η ενσάρκωση του ρόλου και η απόδοση του συναισθήματος για να γονιμοποιηθεί η επιτυχία. Κι αυτό επετεύχθη σε μεγάλο ποσοστό στην συγκεκριμένη παράσταση. Η ανατριχίλα, τα διακριτικά δάκρια και η απόλυτη προσήλωση στο χώρο της σκηνής ήταν αρκετά για να αποδείξουν τα παραπάνω... Ένα θεατρικό έργο που θα αγγίξει, θα προβληματίσει, θα συγκινήσει... Μην τη χάσετε!
Νεκτάριος Μπουτεράκος(Newsage)
Η υποκριτική των ηθοποιών μοναδική. Εδώ με αυτή την λυτή αλλά έξυπνη σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά το ταλέντο, ο δυναμισμός, και η κατάθεση ψυχής, όλα μαζί ωθούν στο έπακρο τις ερμηνείες των ηθοποιών όπου ακονιτί φέρνουν στην επιφάνεια το μελάνωμα της εποχής, την σκληρή αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας... Ανεπιφύλακτα συνιστώ την παράσταση αυτή σε όλους ανεξαιρέτως τους θεατρόφιλους... Ένα μεγάλο εύγε στα παιδιά της παράστασης που ξυπνούν συνειδήσεις. Μεγεθύνουν αλήθειες κι ωριμάζουν πιστεύω εν αμφιβολία. Εύγε και στο VAULT που τόλμησε Νίκος Θ. Παναγιωτάρας (ΕΡΤ)
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Συγγραφέας : Martin Sherman
Μετάφραση : Γιώργος Θεοδοσιάδης
Σκηνοθεσία : Δημήτρης Καρατζιάς
Βοηθός σκηνοθέτη : Πάνος Μπρατάκος
Β’ Βοηθός σκηνοθέτη : Νικόλας Σουλογιάννης
Πρωτότυπη μουσική : Μάνος Αντωνιάδης
Κοστούμια : Κλιμενώφ Δήμος
Κοστούμια Ναζί : Μιχάλης Παπαδόπουλος
Φόρεμα Γκρέτας (Δημιουργία) : Miltos
Επιμέλεια κίνησης : Θοδωρής Πανάς
Φωτισμοί : Οδυσσέας Παυλόπουλος / Βαγγέλης Μούντριχας
Φωτογραφίες: Διονύσης Κούτσης
Παραγωγή - Δημόσιες Σχέσεις : Καλλιτεχνικές Επιχειρήσεις Vault
ΔΙΑΝΟΜΗ
Πωλ Ζαχαριάδης (Γκρέτα)
Στέφανος Κακαβούλης (Χόρστ)
Δημήτρης Καρατζιάς (Μαξ)
Πάνος Ροκίδης (Θείος Φρέντυ, Αξιωματικός)
Γιώργος Στεφανουδάκης (Βόλφ, Αξιωματικός)
Νικόλας Σουλογιάννης (Στρατιώτης, Βίκτωρ, Δεκανέας)
Στέλιος Ψαρουδάκης (Ρούντυ)
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Κάθε Κυριακή στις 21:15μ.μ (ως την Κυριακή των Βαίων/ 28/04/2013)
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 40 λεπτά
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φουκουσίμα: Νέα, ανεξήγητη διαρροή ραδιενεργού ύδατος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
