2013-04-13 12:35:50
Του Πανίκου Παναγιώτου
Το 1974, με την τουρκική εισβολή και κατοχή, κατάργησαν για πάντα την ενιαία Κύπρο.
Το 2004, επιχείρησαν να νομιμοποιήσουν σημαντικό κομμάτι των τετελεσμένων της βίας, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Σήμερα, προσπαθούν με ανήθικες πρακτικές να επιτύχουν την πλήρη εξάρτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας από ξένα κέντρα αποφάσεων. Και οι λόγοι είναι πασιφανείς: οικονομικοί και γεωστρατηγικοί.
Το 1974, την αφορμή έδωσε το ανθελληνικό πραξικόπημα.
Τώρα, την αφορμή έδωσε το διεφθαρμένο πολιτικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, διαμορφώνοντας το κατάλληλο σκηνικό για να επέμβουν τα αρπακτικά.
Το 2004, «έκαναν το λάθος» να ζητήσουν τη γνώμη του λαού και από τότε δεν χώνεψαν το “Όχι”.
Κάποιοι από εμάς μπορεί να ξέχασαν το “Δεν ξεχνώ”, αλλά αυτοί φαίνεται ότι δεν ξέχασαν την απόρριψη του σχεδίου Ανάν και περίμεναν, στηριζόμενοι ενδεχομένως στα όσα προφητικά είπε κάποτε ο Ινονού: «Αφήστε τους Έλληνες, θα φαγωθούν μεταξύ τους και τότε θα επέμβουμε». Έτσι, λοιπόν, επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο.
Οι εξελίξεις με την ΑΟΖ φαινόντουσαν τόσο καλές, που, φοβόμασταν ότι δεν θα ήταν τελικά τόσο αληθινές. Με την καθυπόταξη της χώρας από την τρόικα, έχουν μετατρέψει το φυσικό αέριο από ευλογία σε κατάρα.
Παρά τις όποιες αναφορές στο μνημόνιο, όλες οι πληροφορίες και οι εκτιμήσεις διεθνών έγκυρων κύκλων, συγκλίνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Οι αποφάσεις στο Eurogroup είχαν τρεις βασικούς στόχους:
1) Τη διάλυση της κυπριακής οικονομίας.
2) Την επιβολή λύσης στο Κυπριακό.
3) Την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα στη Λευκωσία εξακολουθούν να ποδηγετούν την αλήθεια και είναι αμφίβολο αν στο τέλος οι πραγματικοί ένοχοι οδηγηθούν στη φυλακή.
Μόνη ελπίδα είναι ο κόσμος της Κύπρου και η πλειοψηφία των ΜΜΕ, η λεγόμενη τέταρτη εξουσία. Αν, αυτή τη φορά, σταθεί ανυποχώρητη στο παλλαϊκό αίτημα, πέρα από επιχειρηματικά συμφέροντα, κομματικές προτιμήσεις και παρελθοντολογικά κατάλοιπα, τότε υπάρχει ελπίδα για ανατροπή, κάθαρση και καταδίκη των ενόχων, κάθε αξιώματος.
Κυρίως όμως, για να μπορέσουν πλέον οι τίμιοι πολιτικοί και πολίτες του χιλιοπροδομένου τόπου μας με ψυχραιμία, λογική και πατριωτισμό να λάβουν τις πιο σωστές αποφάσεις για τις καινούργιες μάχες που έρχονται.
Φιλελεύθερος
InfoGnomon
Το 1974, με την τουρκική εισβολή και κατοχή, κατάργησαν για πάντα την ενιαία Κύπρο.
Το 2004, επιχείρησαν να νομιμοποιήσουν σημαντικό κομμάτι των τετελεσμένων της βίας, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Σήμερα, προσπαθούν με ανήθικες πρακτικές να επιτύχουν την πλήρη εξάρτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας από ξένα κέντρα αποφάσεων. Και οι λόγοι είναι πασιφανείς: οικονομικοί και γεωστρατηγικοί.
Το 1974, την αφορμή έδωσε το ανθελληνικό πραξικόπημα.
Τώρα, την αφορμή έδωσε το διεφθαρμένο πολιτικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, διαμορφώνοντας το κατάλληλο σκηνικό για να επέμβουν τα αρπακτικά.
Το 2004, «έκαναν το λάθος» να ζητήσουν τη γνώμη του λαού και από τότε δεν χώνεψαν το “Όχι”.
Κάποιοι από εμάς μπορεί να ξέχασαν το “Δεν ξεχνώ”, αλλά αυτοί φαίνεται ότι δεν ξέχασαν την απόρριψη του σχεδίου Ανάν και περίμεναν, στηριζόμενοι ενδεχομένως στα όσα προφητικά είπε κάποτε ο Ινονού: «Αφήστε τους Έλληνες, θα φαγωθούν μεταξύ τους και τότε θα επέμβουμε». Έτσι, λοιπόν, επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο.
Οι εξελίξεις με την ΑΟΖ φαινόντουσαν τόσο καλές, που, φοβόμασταν ότι δεν θα ήταν τελικά τόσο αληθινές. Με την καθυπόταξη της χώρας από την τρόικα, έχουν μετατρέψει το φυσικό αέριο από ευλογία σε κατάρα.
Παρά τις όποιες αναφορές στο μνημόνιο, όλες οι πληροφορίες και οι εκτιμήσεις διεθνών έγκυρων κύκλων, συγκλίνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Οι αποφάσεις στο Eurogroup είχαν τρεις βασικούς στόχους:
1) Τη διάλυση της κυπριακής οικονομίας.
2) Την επιβολή λύσης στο Κυπριακό.
3) Την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα στη Λευκωσία εξακολουθούν να ποδηγετούν την αλήθεια και είναι αμφίβολο αν στο τέλος οι πραγματικοί ένοχοι οδηγηθούν στη φυλακή.
Μόνη ελπίδα είναι ο κόσμος της Κύπρου και η πλειοψηφία των ΜΜΕ, η λεγόμενη τέταρτη εξουσία. Αν, αυτή τη φορά, σταθεί ανυποχώρητη στο παλλαϊκό αίτημα, πέρα από επιχειρηματικά συμφέροντα, κομματικές προτιμήσεις και παρελθοντολογικά κατάλοιπα, τότε υπάρχει ελπίδα για ανατροπή, κάθαρση και καταδίκη των ενόχων, κάθε αξιώματος.
Κυρίως όμως, για να μπορέσουν πλέον οι τίμιοι πολιτικοί και πολίτες του χιλιοπροδομένου τόπου μας με ψυχραιμία, λογική και πατριωτισμό να λάβουν τις πιο σωστές αποφάσεις για τις καινούργιες μάχες που έρχονται.
Φιλελεύθερος
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η μεγάλη γκάφα και το τέλος της ανθρωπότητας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ