2012-04-03 14:06:19
από τον Bernard LuganΤέλος φόρμαςΣτο Μάλι, μετά το Γκάο, το Τιμπουκτού, η «μυστηριώδης πόλη» που ονειρεύονταν οι εξερευνητές του δέκατου ένατου αιώνα, φαίνεται πλέον να πέσει στα χέρια των μαχητών Τουαρέγκ. Χωρίς εξωτερική παρέμβαση της τελευταίας στιγμής, δεν βλέπουμε πώς η πόλη θα μπορούσε να τους ξεφύγει.
Ολόκληρη η βόρεια ακτή του ποταμού Νίγηρα, θα βρεθεί στα χέρια τους. Η σημερινή σύγκρουση ξεκίνησε στις 17 Ιανουαρίου 2012, στη Μενακά του Κιντάλ, με τους Τουαρέγκ να διεκδικήσουν αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία, ο πόλεμος τους έχοντας σκοπό να «απελευθερώσει τον λαό του Αζαβάντ (Azawad) από την κατοχή του Μάλι» .
Πιο ανατολικά, στη Λιβύη, στις περιοχές της Σέμπχα και Κούφρα, στις 26 Μαρτίου ξαναφούντωσαν οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των Τούμπου (Toubou) και των αραβικών φυλών και οι Τούμπου διεκδικούν και αυτοί ένα ανεξάρτητο κράτος. Δεδομένου ότι το ήμισυ της εθνότητας Τούμπου ζει στο Τσαντ, όπου είναι γνωστή ως Γκοράνες (Goranes), τα τρέχοντα συμβάντα ενδέχονται να αναζωπυρώσουν την μετάδοση ενός άλλου πόλεμου, εσωτερικού, μεταξύ των Τούμπου-Γκοράνες και των Ζαγκάβα (Zaghawa) οι οποίοι βρίσκονται στην εξουσία στη Ντζαμένα.
Αυτό είναι το διπλό αποτέλεσμα της γαλλο-νατοϊκής επέμβασης στη Λιβύη. Ο Πρόεδρος του Τσαντ Ιντρίς Ντεμπί είχε δίκιο όταν προειδοποιούσε το Παρίσι, λέγοντας ότι θα αποσταθεροποιούσε ολόκληρη μια περιοχή με εύθραυστη ισορροπία [1].
Δεδομένης αυτής της κατάστασης, τι μπορεί να γίνει;
Προς το παρόν, στο Τσαντ, ο Πρόεδρος Ντεμπί ελέγχει την κατάσταση, αλλά δεν μπορεί να αφήσει τους Τούμπου της Λιβύης να σφαγιαστούν με κίνδυνο οι Τούμπου-Γκορανες να ξεφύγουν από την εξουσία του.
Στο Μάλι, η εναλλακτική λύση είναι απλή:
· Είτε θα αφήσουμε την πορεία της μακράς ιστορίας να εξελίσσεται, και παραδεχόμαστε την πραγματικότητα που είναι ότι το Μάλι δεν υπήρξε ποτέ και ότι οι Τουαρέγκ δεν θέλουν πια να υποταχθούν στους μαύρους του νότου. Σε αυτή την περίπτωση, συμμεριζόμαστε το αυτονομιστικό τετελεσμένο γεγονός και θα διασφαλίσουμε, ότι οι Τουαρέγκ που θα έχουν αποκτήσει αυτό που ήθελαν, θα γίνουν σύμμαχοι μας για τη καταπολέμηση του ΑΚΙΜ (Aqmi) («Αλ-Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ»). · Ή, σε συνεννόηση με τα κράτη της Δυτικής Αφρικής επεμβαίνουμε στρατιωτικά εναντίον των Τουαρέγκ για την ανασύσταση του εικονικού κράτους του Μαλί και ρίχνουμε τους τελευταίους στην αγκαλιά του ΑΚΙΜ με όλους τους κινδύνους μετάδοσης που εμπεριέχει μια τέτοια πολιτική.
Πηγήvar _wau = _wau || []; _wau.push(["tab", "qjb8omazks27", "ifv", "left-middle"]);(function() { var s=document.createElement("script"); s.async=true; s.src="http://widgets.amung.us/tab.js";document.getElementsByTagName("head")[0].appendChild(s);})(); InfoGnomon
Ολόκληρη η βόρεια ακτή του ποταμού Νίγηρα, θα βρεθεί στα χέρια τους. Η σημερινή σύγκρουση ξεκίνησε στις 17 Ιανουαρίου 2012, στη Μενακά του Κιντάλ, με τους Τουαρέγκ να διεκδικήσουν αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία, ο πόλεμος τους έχοντας σκοπό να «απελευθερώσει τον λαό του Αζαβάντ (Azawad) από την κατοχή του Μάλι» .
Πιο ανατολικά, στη Λιβύη, στις περιοχές της Σέμπχα και Κούφρα, στις 26 Μαρτίου ξαναφούντωσαν οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των Τούμπου (Toubou) και των αραβικών φυλών και οι Τούμπου διεκδικούν και αυτοί ένα ανεξάρτητο κράτος. Δεδομένου ότι το ήμισυ της εθνότητας Τούμπου ζει στο Τσαντ, όπου είναι γνωστή ως Γκοράνες (Goranes), τα τρέχοντα συμβάντα ενδέχονται να αναζωπυρώσουν την μετάδοση ενός άλλου πόλεμου, εσωτερικού, μεταξύ των Τούμπου-Γκοράνες και των Ζαγκάβα (Zaghawa) οι οποίοι βρίσκονται στην εξουσία στη Ντζαμένα.
Αυτό είναι το διπλό αποτέλεσμα της γαλλο-νατοϊκής επέμβασης στη Λιβύη. Ο Πρόεδρος του Τσαντ Ιντρίς Ντεμπί είχε δίκιο όταν προειδοποιούσε το Παρίσι, λέγοντας ότι θα αποσταθεροποιούσε ολόκληρη μια περιοχή με εύθραυστη ισορροπία [1].
Δεδομένης αυτής της κατάστασης, τι μπορεί να γίνει;
Προς το παρόν, στο Τσαντ, ο Πρόεδρος Ντεμπί ελέγχει την κατάσταση, αλλά δεν μπορεί να αφήσει τους Τούμπου της Λιβύης να σφαγιαστούν με κίνδυνο οι Τούμπου-Γκορανες να ξεφύγουν από την εξουσία του.
Στο Μάλι, η εναλλακτική λύση είναι απλή:
· Είτε θα αφήσουμε την πορεία της μακράς ιστορίας να εξελίσσεται, και παραδεχόμαστε την πραγματικότητα που είναι ότι το Μάλι δεν υπήρξε ποτέ και ότι οι Τουαρέγκ δεν θέλουν πια να υποταχθούν στους μαύρους του νότου. Σε αυτή την περίπτωση, συμμεριζόμαστε το αυτονομιστικό τετελεσμένο γεγονός και θα διασφαλίσουμε, ότι οι Τουαρέγκ που θα έχουν αποκτήσει αυτό που ήθελαν, θα γίνουν σύμμαχοι μας για τη καταπολέμηση του ΑΚΙΜ (Aqmi) («Αλ-Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ»). · Ή, σε συνεννόηση με τα κράτη της Δυτικής Αφρικής επεμβαίνουμε στρατιωτικά εναντίον των Τουαρέγκ για την ανασύσταση του εικονικού κράτους του Μαλί και ρίχνουμε τους τελευταίους στην αγκαλιά του ΑΚΙΜ με όλους τους κινδύνους μετάδοσης που εμπεριέχει μια τέτοια πολιτική.
Πηγήvar _wau = _wau || []; _wau.push(["tab", "qjb8omazks27", "ifv", "left-middle"]);(function() { var s=document.createElement("script"); s.async=true; s.src="http://widgets.amung.us/tab.js";document.getElementsByTagName("head")[0].appendChild(s);})(); InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δεν χρειάστηκε τροπολογία για τη χρηματοδότηση των ΑΕΙ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
