2013-05-27 12:39:09
Υποσχέθηκα να μην ασχοληθώ ξανά με τον Τόμας. Και δε το κάνω. Μεταφέρω απλά ένα ρεπορτάζ των συναδέλφων στην «Εφημερίδα των συντακτών».
Ένα ρεπορτάζ που δε προσβάλει τη μνήμη του παιδιού. Αλλά προσβάλει ένα άναρχο σύστημα που oδηγεί όλο και περισσότερους νέους αλλά και μεγαλύτερους στον Θάνατο. Που; Μα που άλλου;. Στην Ελλάδα που και έτσι τρώει τα παιδιά της.
Στις 21 Μαΐου αφού πάλεψε εξήντα έξι ημέρες στην Εντατική ο 25χρονος ηθοποιός Τόμας Πρωτόπαπας πού τραυματίστηκε όταν το σταματημένο στη ΛΕΑ αυτοκίνητο του χτυπήθηκε από αυτοκίνητο της Αττικής Οδού εγκατέλειψε το μάταιο αυτό κόσμο. Είναι ένας ακόμα αναίτιος, άδικος και παράλογος θάνατος νέου ανθρώπου που έρχεται να προστεθεί στον τεράστιο αριθμό τροχαίων εγκλημάτων που συμβαίνουν στη χώρα μας.
Κανείς δεν είχε δικαίωμα να του στερήσει τη ζωή. Κανείς δεν είχε δικαίωμα να βυθίσει την οικογένεια και τους δικούς του ανθρώπου σ αυτή την απύθμενη δεξαμενή πόνου, σ αυτό το βαρύτατο δια βίου πένθος.
Είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με ένα θύμα τροχαίου (προφανώς λόγω της ιδιότητας του) και επίσης από την σπάνιες φορές που στην πλειοψηφία τους το έκαναν με σεβασμό . Ωστόσο η αναπαραγωγή στερεοτύπων αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις τον κυρίαρχο κανόνα ιδίως μέσω του χαρακτηρισμού ως «ατυχήματος» της σύγκρουσης που οδήγησε στο θάνατο του Τόμας.
Το να σταματήσει ένα αυτοκίνητο στην ΛΕΑ (Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης) είναι η ενδεδειγμένη – ασφαλής κίνηση για κάθε οδηγό που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Το να πέσει πάνω σου ένα άλλο όχημα και μάλιστα με ταχύτητα και μάλιστα υπηρεσιακό αυτό δεν είναι ούτε αναμενόμενο, ούτε θέμα τύχης. Το γεγονός ότι ο Τόμας υπήρξε εξαιρετικά άτυχος δεν σημαίνει πως ήταν θύμα ατυχήματος. Μένει να εξηγηθεί (;) στις μακρόσυρτες και αμφιλεγόμενες βασανιστικές για τους δικούς του ανακριτικές και δικαστικές διαδικασίες το πώς και το γιατί αυτής της σύγκρουσης. Πάντως η ατυχία δεν είναι η εξήγηση Επειδή τα «ανεξήγητα» τροχαία έχουν πάρει χαρακτήρα επιδημίας θάπρεπε νάχει θεσπιστεί από χρόνια η αυτόματη ένταξη στην δικογραφία των τηλεφωνικών κλήσεων των κινητών όλων των εμπλεκομένων σε μια τροχαία σύγκρουση. Δεν θα αναφερθούμε εδώ στην (αιματοβαμμένη) τεκμηρίωση για τις συνέπειες της χρήσης του κινητού κατά την οδήγηση, ούτε στις πρωτιές που κατέχει η χώρα μας και σ αυτόν τον τομέα. Επισημάνουμε μόνο ότι ακόμα και σε περιπτώσεις ύπαρξης εισαγγελικών εντολών για θανατηφόρα τροχαία οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας αρνούνται να δώσουν τα στοιχεία επικαλούμενες τα περίφημα προσωπικά δεδομένα… Μόνο στα μέλη του συλλόγου μας έχουμε δύο τέτοιες περιπτώσεις όπου συμπτωματικά και τα δύο θύματα είναι 15χρονοι ποδηλάτες που έχασαν την ζωή τους χτυπημένοι από ΙΧ.
Ένα δεύτερο σημαντικό θέμα είναι ότι η προστασία των περίφημων προσωπικών δεδομένων έχει επεκταθεί και στις μάρκες αυτοκίνητων. Για προφανείς λόγους η τροχαία στα στατιστικά της δεν ανακοινώνει μάρκα, κυβισμό κλπ στοιχεία αυτοκινήτου. Πολύτιμα ωστόσο συμπεράσματα θα έβγαιναν αν δημοσιοποιούνταν τα παραπάνω στοιχεία για το αν κάποια αυτοκίνητα εμπλέκονται πολύ συχνότερα από άλλα σε θανατηφόρες συγκρούσεις. Αλλά γιατί να υπάρχει δημόσιος λόγος γι αυτό όταν υπάρχει ο αξιόπιστος ιδιωτικός των εταιρειών που πραγματοποιούν τα crash test;
Αν τα δυο παραπάνω στοιχεία είχαν ενταχθεί στις διαδικασίες διερεύνησης των τροχαίων εγκλημάτων τότε ο Τόμας πιθανόν να ταν σήμερα εδώ. Και αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για αυτόν μπορούμε να το κάνουμε για χιλιάδες άλλους.
Αλλά υπήρξε στ” αλήθεια ο Τόμας θύμα τροχαίου; Σύμφωνα με τους κανόνες της στατιστικής που έχουν θεσπιστεί πανευρωπαϊκά (ελέω αυτοκινητοβιομηχανίας) σαν θύματα τροχαίων καταγράφονται μόνο όσοι χάσουν την ζωή τους μέσα σε 30 μέρες μετά το τροχαίο. Ο Τόμας όπως και τόσοι άλλοι πριν απ αυτόν, κυρίως νέα υγιή και γυμνασμένα παιδιά που δίνουν την μάχη για περισσότερο καιρό στις εντατικές δεν καταγράφονται στις στατιστικές. Δεν αποτελούν θύματα τροχαίων αλλά επιπλοκών κατά την νοσηλεία τους η οποία πραγματοποιήθηκε για άγνωστους λόγους!
Αφού λοιπόν ο Τόμας δεν έφυγε από τροχαίο ποιος ο λόγος να γραφούν όλα τα παραπάνω;
Γιατί θεμέλιος λίθος του κράτους είναι ο παραλογισμός που εξαφανίζει στοιχεία, και θύματα και εγγυάται την διαιώνιση των τροχαίων εγκλημάτων.
-Αντίο Τόμας.
xespao
Ένα ρεπορτάζ που δε προσβάλει τη μνήμη του παιδιού. Αλλά προσβάλει ένα άναρχο σύστημα που oδηγεί όλο και περισσότερους νέους αλλά και μεγαλύτερους στον Θάνατο. Που; Μα που άλλου;. Στην Ελλάδα που και έτσι τρώει τα παιδιά της.
Στις 21 Μαΐου αφού πάλεψε εξήντα έξι ημέρες στην Εντατική ο 25χρονος ηθοποιός Τόμας Πρωτόπαπας πού τραυματίστηκε όταν το σταματημένο στη ΛΕΑ αυτοκίνητο του χτυπήθηκε από αυτοκίνητο της Αττικής Οδού εγκατέλειψε το μάταιο αυτό κόσμο. Είναι ένας ακόμα αναίτιος, άδικος και παράλογος θάνατος νέου ανθρώπου που έρχεται να προστεθεί στον τεράστιο αριθμό τροχαίων εγκλημάτων που συμβαίνουν στη χώρα μας.
Κανείς δεν είχε δικαίωμα να του στερήσει τη ζωή. Κανείς δεν είχε δικαίωμα να βυθίσει την οικογένεια και τους δικούς του ανθρώπου σ αυτή την απύθμενη δεξαμενή πόνου, σ αυτό το βαρύτατο δια βίου πένθος.
Είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με ένα θύμα τροχαίου (προφανώς λόγω της ιδιότητας του) και επίσης από την σπάνιες φορές που στην πλειοψηφία τους το έκαναν με σεβασμό . Ωστόσο η αναπαραγωγή στερεοτύπων αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις τον κυρίαρχο κανόνα ιδίως μέσω του χαρακτηρισμού ως «ατυχήματος» της σύγκρουσης που οδήγησε στο θάνατο του Τόμας.
Το να σταματήσει ένα αυτοκίνητο στην ΛΕΑ (Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης) είναι η ενδεδειγμένη – ασφαλής κίνηση για κάθε οδηγό που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Το να πέσει πάνω σου ένα άλλο όχημα και μάλιστα με ταχύτητα και μάλιστα υπηρεσιακό αυτό δεν είναι ούτε αναμενόμενο, ούτε θέμα τύχης. Το γεγονός ότι ο Τόμας υπήρξε εξαιρετικά άτυχος δεν σημαίνει πως ήταν θύμα ατυχήματος. Μένει να εξηγηθεί (;) στις μακρόσυρτες και αμφιλεγόμενες βασανιστικές για τους δικούς του ανακριτικές και δικαστικές διαδικασίες το πώς και το γιατί αυτής της σύγκρουσης. Πάντως η ατυχία δεν είναι η εξήγηση Επειδή τα «ανεξήγητα» τροχαία έχουν πάρει χαρακτήρα επιδημίας θάπρεπε νάχει θεσπιστεί από χρόνια η αυτόματη ένταξη στην δικογραφία των τηλεφωνικών κλήσεων των κινητών όλων των εμπλεκομένων σε μια τροχαία σύγκρουση. Δεν θα αναφερθούμε εδώ στην (αιματοβαμμένη) τεκμηρίωση για τις συνέπειες της χρήσης του κινητού κατά την οδήγηση, ούτε στις πρωτιές που κατέχει η χώρα μας και σ αυτόν τον τομέα. Επισημάνουμε μόνο ότι ακόμα και σε περιπτώσεις ύπαρξης εισαγγελικών εντολών για θανατηφόρα τροχαία οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας αρνούνται να δώσουν τα στοιχεία επικαλούμενες τα περίφημα προσωπικά δεδομένα… Μόνο στα μέλη του συλλόγου μας έχουμε δύο τέτοιες περιπτώσεις όπου συμπτωματικά και τα δύο θύματα είναι 15χρονοι ποδηλάτες που έχασαν την ζωή τους χτυπημένοι από ΙΧ.
Ένα δεύτερο σημαντικό θέμα είναι ότι η προστασία των περίφημων προσωπικών δεδομένων έχει επεκταθεί και στις μάρκες αυτοκίνητων. Για προφανείς λόγους η τροχαία στα στατιστικά της δεν ανακοινώνει μάρκα, κυβισμό κλπ στοιχεία αυτοκινήτου. Πολύτιμα ωστόσο συμπεράσματα θα έβγαιναν αν δημοσιοποιούνταν τα παραπάνω στοιχεία για το αν κάποια αυτοκίνητα εμπλέκονται πολύ συχνότερα από άλλα σε θανατηφόρες συγκρούσεις. Αλλά γιατί να υπάρχει δημόσιος λόγος γι αυτό όταν υπάρχει ο αξιόπιστος ιδιωτικός των εταιρειών που πραγματοποιούν τα crash test;
Αν τα δυο παραπάνω στοιχεία είχαν ενταχθεί στις διαδικασίες διερεύνησης των τροχαίων εγκλημάτων τότε ο Τόμας πιθανόν να ταν σήμερα εδώ. Και αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για αυτόν μπορούμε να το κάνουμε για χιλιάδες άλλους.
Αλλά υπήρξε στ” αλήθεια ο Τόμας θύμα τροχαίου; Σύμφωνα με τους κανόνες της στατιστικής που έχουν θεσπιστεί πανευρωπαϊκά (ελέω αυτοκινητοβιομηχανίας) σαν θύματα τροχαίων καταγράφονται μόνο όσοι χάσουν την ζωή τους μέσα σε 30 μέρες μετά το τροχαίο. Ο Τόμας όπως και τόσοι άλλοι πριν απ αυτόν, κυρίως νέα υγιή και γυμνασμένα παιδιά που δίνουν την μάχη για περισσότερο καιρό στις εντατικές δεν καταγράφονται στις στατιστικές. Δεν αποτελούν θύματα τροχαίων αλλά επιπλοκών κατά την νοσηλεία τους η οποία πραγματοποιήθηκε για άγνωστους λόγους!
Αφού λοιπόν ο Τόμας δεν έφυγε από τροχαίο ποιος ο λόγος να γραφούν όλα τα παραπάνω;
Γιατί θεμέλιος λίθος του κράτους είναι ο παραλογισμός που εξαφανίζει στοιχεία, και θύματα και εγγυάται την διαιώνιση των τροχαίων εγκλημάτων.
-Αντίο Τόμας.
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Προς Νοβάρα ο Μπουγαϊδης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
