2013-05-28 14:19:05
του Κώστα Ράπτη
Η ενίσχυση της απαρέσκειας για την πολιτική ενισχύει τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος. Αυτό είναι το φαινομενικώς παράδοξο συμπέρασμα που προκύπτει από τις δημοτικές εκλογές της 26ης-27ης Μαϊου σε περίπου 600 από τους δήμους και τις κοινότητες της Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένης της Ρώμης και άλλων 15 πρωτευουσών νομών.
Τις προηγούμενες εβδομάδες αποτελούσε κοινό τόπο ότι η μπερλουσκονική κεντροδεξιά είχε αποκτήσει σαφές δημοσκοπικό προβάδισμα απέναντι στην σπαρασσόμενη κεντροαριστερά και ότι το Κίνημα Πέντε Αστέρων του κωμικού και μπλόγκερ Beppe Grillo προοριζόταν να λειτουργήσει ως ο αποδέκτης της λαϊκής δυσαρέσκειας απέναντι στην πολιτική της συγκυβέρνησης Letta, που αποδεικνυόταν ότι δεν της είχε δοθεί η παραμικρή “περίοδος χάριτος”. Με δεδομένες, δε, και τις αλλεπάλληλες δικαστικές περιπέτειες του Silvio Berlusconi προεξοφλούνταν ότι η επόμενη πολιτική κρίση θα ξεσπούσε πριν από το τέλος του έτους.
Ο ίδιος ο Grillo δήλωνε παραμονές των δημοτικών εκλογών ότι προς το φθινόπωρο “οι εκλογείς θα πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα σε εμάς και τον Berlusconi και, όπως συμβαίνει στον Highlander, δεν μπορεί παρά να επιζήσει ένας από τους δύο”. Και παρεμπιπτόντως προανήγγειλλε τη συγκέντρωση μέσα στον επόμενο χρόνο των 500.000 που απαιτούνται για την προκήρυξη δημοψηφίσματος, με το ερώτημα της παραμονής ή μη στο ευρώ.
Όμως η Ιταλία είναι η χώρα των εκπλήξεων – και το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών, που σημαδεύtηκαν κατεξοχήν από την μεγάλη υποχώρηση της προσέλευσης στις κάλπες, ήταν δυσάρεστο μεν για την κεντροδεξιά και απολύτως απογοητευτικό για το “Κίνημα Πέντε Αστέρων”, που ξεκίνησε τον ΄΄καλπασμό” του ακριβώς με την περσινή του νίκη στις δημοτικές εκλογές της Parma..
Το γεγονός ότι το εκλογικό “δείγμα”δεν αφορούσε το σύνολο της χώρας δεν παρεμποδίζει την εξαγωγή ευρύτερων συμπερασμάτων. Και η ιδιομορφία των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν αναιρεί την περίπου ομοιόμορφη καταγραφή των ίδιων τάσεων ανά τη χώρα.
Στη Ρώμη, η συμμετοχή των ψηφοφόρων περιορίσθηκε στο 52% σημειώνοντας πτώση κατά 20% σε σύγκριση με τις δημοτικές εκλογές του 2008. Σε πανιταλικό επίπεδο, η συμμετοχή έφθασε κατά μέσο όρο το 62% με πτώση δεκαπέντε μονάδων. Όλοι οι αναλυτές κάνουν λόγο για “αποχή-σοκ”.
Μολονότι οι περισσότερες αναμετρήσεις θα κριθούν στον δεύτερο γύρο, η κεντροαριστερά έχε κάθε λόγο να είναι ήδη ικανοποιημένη. Στην Αιώνια Πόλη, ο πρώην γερουσιαστής Ignazio Marino συγκέντρωσε το 41,4% έναντι 30,3% του δεξιού νυν δημάρχου Gianni Alemanno, ενώ κεντροαριστεροί υποψήφιοι κατέκτησαν από τον πρώτο γύρο την Massa, τη Vicenza, την Pisa και το Sondrio και προηγούνται σε όλες τις πρωτεύουσες νομών, ακόμη και σε πόλεις όπως η Brescia, η Imperia, το Viterbo και το Treviso, που είχαν ως τώρα κεντροδεξιό δήμαρχο. Και το κυριότερο: η κεντροαριστερά απέφυγε τη συντριβή ακόμη και στη Siena, έδρα της αμαρτωλής τράπεζας Monte dei Paschi, η σκανδαλώδης διάσωσης της οποίας σημάδεψε την προεκλογική περίοδο των βουλευτικών εκλογών του Φεβρουαρίου.
Αντίθετα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων, το οποίο στις βουλευτικές εκλογές αναδείχθηκε πρώτο μεμονωμένο κόμμα, υπέστη καθίζηση – αν και τα στελέχη του προτιμούν δημοσίως τη σύγκριση με τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές οπότε το πολιτικό τους εγχείρημα βρισκόταν στα σπάργανα.
Στη Ρώμη, ο υποψήφιος του Κινήματος, Marcello De Vito συγκέντρωσε μόλις 12,4% των ψήφων (έναντι 27,27% στις βουλευτικές εκλογές). Σε άλλες πόλεις σημειώθηκε αντίστοιχη υποχώρηση, αποδεικνύοντας ότι το κακό αποτέλεσμα στις πρόσφατες εκλογές της περιφέρειας Friuli Venezia Giulia, δεν αποτελούσε τοπική ιδιαιτερότητα.
Στην αυτόνομη περιφέρεια της Κοιλάδας της Αόστης, όπου κατά παράδοση κυριαρχούν τα τοπικιστικά ψηφοδέλτια των ομιλητών της προβηγκιανής, ο υποψήφιος του Κινήματος συγκέντρωσε 6,6% , ποσοστό περίπου υποτριπλάσιο του 18,5% των βουλευτικών εκλογών. Παραφράζοντας τον Δάντη, ο Grillo θα μπορούσε να πεί: “Ο Φλεβάρης μ΄ έκανε, με ξέκανε ο Μάης”...
Όμως ο ηγέτης του Κινήματος Πέντε Αστέρων επιμένει μέσω του μπλογκ του ότι “η πτώση μας ήταν αναμενόμενη. Όμως ο ένας στους δύο Ιταλούς δεν πήγε να ψηφίσει: αυτή είναι η πραγματική κρίση της κομματοκρατίας”.
Την ίδια στιγμή πάντως στους βουλευτές και γερουσιαστές του Κινήματος (το οποίο διοικείται ως μία ιδιωτική επιχείρηση του Grillo και του διαφημιστή του Casaleggio) έχει επιβληθεί σιγή ασυρμάτου”, αν και πληθαίνουν οι φωνές ότι η γραμμή “καμία συνεργασία με άλλες δυνάμεις – είομαστε η μόνη αντιπολίτευση” δεν μπορεί να διαιωνισθεί. Όσο για τους ψηφοφόρους του κινήματος, στα σχόλιά τους στο Διαδίκτυο άλλοι εξορκίζουν τον Grillo να τερματίσει το εμπάργκο τηλεοπτικών εμφανίσεων και άλλοι απλώς του λένε ότι το “vaffa” (εκ του “vaffanculo”) που αποτέλεσε κεντρικό σύνθημα του Κινήματος απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο, τώρα αφορά και τον ίδιο...
capital.gr
Η ενίσχυση της απαρέσκειας για την πολιτική ενισχύει τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος. Αυτό είναι το φαινομενικώς παράδοξο συμπέρασμα που προκύπτει από τις δημοτικές εκλογές της 26ης-27ης Μαϊου σε περίπου 600 από τους δήμους και τις κοινότητες της Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένης της Ρώμης και άλλων 15 πρωτευουσών νομών.
Τις προηγούμενες εβδομάδες αποτελούσε κοινό τόπο ότι η μπερλουσκονική κεντροδεξιά είχε αποκτήσει σαφές δημοσκοπικό προβάδισμα απέναντι στην σπαρασσόμενη κεντροαριστερά και ότι το Κίνημα Πέντε Αστέρων του κωμικού και μπλόγκερ Beppe Grillo προοριζόταν να λειτουργήσει ως ο αποδέκτης της λαϊκής δυσαρέσκειας απέναντι στην πολιτική της συγκυβέρνησης Letta, που αποδεικνυόταν ότι δεν της είχε δοθεί η παραμικρή “περίοδος χάριτος”. Με δεδομένες, δε, και τις αλλεπάλληλες δικαστικές περιπέτειες του Silvio Berlusconi προεξοφλούνταν ότι η επόμενη πολιτική κρίση θα ξεσπούσε πριν από το τέλος του έτους.
Ο ίδιος ο Grillo δήλωνε παραμονές των δημοτικών εκλογών ότι προς το φθινόπωρο “οι εκλογείς θα πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα σε εμάς και τον Berlusconi και, όπως συμβαίνει στον Highlander, δεν μπορεί παρά να επιζήσει ένας από τους δύο”. Και παρεμπιπτόντως προανήγγειλλε τη συγκέντρωση μέσα στον επόμενο χρόνο των 500.000 που απαιτούνται για την προκήρυξη δημοψηφίσματος, με το ερώτημα της παραμονής ή μη στο ευρώ.
Όμως η Ιταλία είναι η χώρα των εκπλήξεων – και το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών, που σημαδεύtηκαν κατεξοχήν από την μεγάλη υποχώρηση της προσέλευσης στις κάλπες, ήταν δυσάρεστο μεν για την κεντροδεξιά και απολύτως απογοητευτικό για το “Κίνημα Πέντε Αστέρων”, που ξεκίνησε τον ΄΄καλπασμό” του ακριβώς με την περσινή του νίκη στις δημοτικές εκλογές της Parma..
Το γεγονός ότι το εκλογικό “δείγμα”δεν αφορούσε το σύνολο της χώρας δεν παρεμποδίζει την εξαγωγή ευρύτερων συμπερασμάτων. Και η ιδιομορφία των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν αναιρεί την περίπου ομοιόμορφη καταγραφή των ίδιων τάσεων ανά τη χώρα.
Στη Ρώμη, η συμμετοχή των ψηφοφόρων περιορίσθηκε στο 52% σημειώνοντας πτώση κατά 20% σε σύγκριση με τις δημοτικές εκλογές του 2008. Σε πανιταλικό επίπεδο, η συμμετοχή έφθασε κατά μέσο όρο το 62% με πτώση δεκαπέντε μονάδων. Όλοι οι αναλυτές κάνουν λόγο για “αποχή-σοκ”.
Μολονότι οι περισσότερες αναμετρήσεις θα κριθούν στον δεύτερο γύρο, η κεντροαριστερά έχε κάθε λόγο να είναι ήδη ικανοποιημένη. Στην Αιώνια Πόλη, ο πρώην γερουσιαστής Ignazio Marino συγκέντρωσε το 41,4% έναντι 30,3% του δεξιού νυν δημάρχου Gianni Alemanno, ενώ κεντροαριστεροί υποψήφιοι κατέκτησαν από τον πρώτο γύρο την Massa, τη Vicenza, την Pisa και το Sondrio και προηγούνται σε όλες τις πρωτεύουσες νομών, ακόμη και σε πόλεις όπως η Brescia, η Imperia, το Viterbo και το Treviso, που είχαν ως τώρα κεντροδεξιό δήμαρχο. Και το κυριότερο: η κεντροαριστερά απέφυγε τη συντριβή ακόμη και στη Siena, έδρα της αμαρτωλής τράπεζας Monte dei Paschi, η σκανδαλώδης διάσωσης της οποίας σημάδεψε την προεκλογική περίοδο των βουλευτικών εκλογών του Φεβρουαρίου.
Αντίθετα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων, το οποίο στις βουλευτικές εκλογές αναδείχθηκε πρώτο μεμονωμένο κόμμα, υπέστη καθίζηση – αν και τα στελέχη του προτιμούν δημοσίως τη σύγκριση με τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές οπότε το πολιτικό τους εγχείρημα βρισκόταν στα σπάργανα.
Στη Ρώμη, ο υποψήφιος του Κινήματος, Marcello De Vito συγκέντρωσε μόλις 12,4% των ψήφων (έναντι 27,27% στις βουλευτικές εκλογές). Σε άλλες πόλεις σημειώθηκε αντίστοιχη υποχώρηση, αποδεικνύοντας ότι το κακό αποτέλεσμα στις πρόσφατες εκλογές της περιφέρειας Friuli Venezia Giulia, δεν αποτελούσε τοπική ιδιαιτερότητα.
Στην αυτόνομη περιφέρεια της Κοιλάδας της Αόστης, όπου κατά παράδοση κυριαρχούν τα τοπικιστικά ψηφοδέλτια των ομιλητών της προβηγκιανής, ο υποψήφιος του Κινήματος συγκέντρωσε 6,6% , ποσοστό περίπου υποτριπλάσιο του 18,5% των βουλευτικών εκλογών. Παραφράζοντας τον Δάντη, ο Grillo θα μπορούσε να πεί: “Ο Φλεβάρης μ΄ έκανε, με ξέκανε ο Μάης”...
Όμως ο ηγέτης του Κινήματος Πέντε Αστέρων επιμένει μέσω του μπλογκ του ότι “η πτώση μας ήταν αναμενόμενη. Όμως ο ένας στους δύο Ιταλούς δεν πήγε να ψηφίσει: αυτή είναι η πραγματική κρίση της κομματοκρατίας”.
Την ίδια στιγμή πάντως στους βουλευτές και γερουσιαστές του Κινήματος (το οποίο διοικείται ως μία ιδιωτική επιχείρηση του Grillo και του διαφημιστή του Casaleggio) έχει επιβληθεί σιγή ασυρμάτου”, αν και πληθαίνουν οι φωνές ότι η γραμμή “καμία συνεργασία με άλλες δυνάμεις – είομαστε η μόνη αντιπολίτευση” δεν μπορεί να διαιωνισθεί. Όσο για τους ψηφοφόρους του κινήματος, στα σχόλιά τους στο Διαδίκτυο άλλοι εξορκίζουν τον Grillo να τερματίσει το εμπάργκο τηλεοπτικών εμφανίσεων και άλλοι απλώς του λένε ότι το “vaffa” (εκ του “vaffanculo”) που αποτέλεσε κεντρικό σύνθημα του Κινήματος απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο, τώρα αφορά και τον ίδιο...
capital.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κριτική της Ρωσίας στην ΕΕ για την άρση του εμπάργκο στη Συρία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Oriana και η Ισλαμική εισβολή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
