2013-06-26 22:18:39
Αυτά που έως πριν λίγα χρόνια φάνταζαν ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας γίνονται πραγματικότητα, καθώς οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές μπορούν πλέον να αναγνωρίζουν τα ανθρώπινα συναισθήματα.
Σήμερα ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορεί να «αντιληφθεί» το άγχος από την εφίδρωση του δέρματος, τη διάθεση από τον τρόπο που δακτυλογραφεί κανείς, τη φυσική κατάσταση του ανθρώπου από τον τρόπο που κινείται μέσα σε έναν χώρο, ενώ υπάρχει ακόμη και φωτογραφική μηχανή που «αρνείται» να φωτογραφίσει, αν ο φωτογραφιζόμενος δεν χαμογελάσει!
Η συναισθηματική υπολογιστική είναι το πεδίο της επιστήμης των υπολογιστών, που είτε αφορά το συναισθηματικό μας κόσμο είτε προκύπτει από αυτόν ή τον επηρεάζει σκόπιμα. Η συναισθηματική υπολογιστική αποτελεί αντικείμενο της ερευνητικής ομάδας του έργου «Σθένος», με εταίρους το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας, το Μετσόβιο Πολυτεχνείο και την Τμήμα Ιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το έργο αποσκοπεί στην ανάπτυξη ανθρωποκεντρικών υπολογιστών, που μπορούν να κατανοήσουν την κατάσταση του ανθρώπου χρησιμοποιώντας οπτικοακουστικά και βιολογικά σήματα και να αλληλεπιδράσουν μαζί τους χρησιμοποιώντας συνθετική οπτικοακουστική πληροφορία.
«Απώτερος στόχος είναι να κάνουμε τους υπολογιστές πιο ανθρωποκεντρικούς, δηλαδή να καταλαβαίνουν το ανθρώπινο συναίσθημα είτε αυτό προέρχεται από τις εκδηλώσεις του βαδίσματός μας είτε προέρχεται από τις εκδηλώσεις του εγκεφάλου μας ή τις συναισθηματικές εκφράσεις του προσώπου μας και να λειτουργούν καταλλήλως. Τρεις διαφορετικές ομάδες στο έργο εστιάζουν σε αυτά τα τρία διαφορετικά πράγματα. Η συμβολή μας στο πρόγραμμα από την πλευρά του Α.Π.Θ. είναι η κατανόηση του πως ο εγκέφαλος εκδηλώνει τα συναισθήματα. Προσπαθούμε να δούμε με ποιες μεθόδους μπορούμε να μελετήσουμε τον εγκέφαλο και να διαπιστώσουμε αν αυτός έχει εκδηλώσεις συναισθημάτων», εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ Παναγιώτης Μπαμίδης.
Όπως προσθέτει, αυτά που πριν 15 χρόνια φαίνονταν σαν επιστημονική φαντασία έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται και ευρέως.
«Πολλές εφαρμογές που νομίζαμε ότι πριν 15 χρόνια είναι τρελές, σήμερα τις έχουμε στην πραγματικότητα είτε με συσκευές που συνδέουν το χέρι μας με τον υπολογιστή και ανιχνεύουν μέσω της εφίδρωσης του δέρματος, αν είμαστε αγχωμένοι είτε μέσω της αντίδρασης μας. Από το πως δακτυλογραφούμε και τι είδους πράγματα γράφουμε στον υπολογιστή βλέπουμε να εμφανίζεται στην οθόνη ένα ανθρωπάκι, που είτε χαμογελάει είτε είναι στεναχωρημένο δείχνοντας έτσι τη συναισθηματική μας κατάσταση. Αυτό το οποίο βλέπουμε σε ευρείες εφαρμογές της καθημερινότητας είναι οι κάμερες, που αν δεν ανιχνεύσουν χαμόγελο όταν πατάς το κουμπί, δεν βγαίνει η φωτογραφία» καταλήγει ο κ. Μπαμίδης.
πηγη
pestanea
Σήμερα ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορεί να «αντιληφθεί» το άγχος από την εφίδρωση του δέρματος, τη διάθεση από τον τρόπο που δακτυλογραφεί κανείς, τη φυσική κατάσταση του ανθρώπου από τον τρόπο που κινείται μέσα σε έναν χώρο, ενώ υπάρχει ακόμη και φωτογραφική μηχανή που «αρνείται» να φωτογραφίσει, αν ο φωτογραφιζόμενος δεν χαμογελάσει!
Η συναισθηματική υπολογιστική είναι το πεδίο της επιστήμης των υπολογιστών, που είτε αφορά το συναισθηματικό μας κόσμο είτε προκύπτει από αυτόν ή τον επηρεάζει σκόπιμα. Η συναισθηματική υπολογιστική αποτελεί αντικείμενο της ερευνητικής ομάδας του έργου «Σθένος», με εταίρους το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας, το Μετσόβιο Πολυτεχνείο και την Τμήμα Ιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το έργο αποσκοπεί στην ανάπτυξη ανθρωποκεντρικών υπολογιστών, που μπορούν να κατανοήσουν την κατάσταση του ανθρώπου χρησιμοποιώντας οπτικοακουστικά και βιολογικά σήματα και να αλληλεπιδράσουν μαζί τους χρησιμοποιώντας συνθετική οπτικοακουστική πληροφορία.
«Απώτερος στόχος είναι να κάνουμε τους υπολογιστές πιο ανθρωποκεντρικούς, δηλαδή να καταλαβαίνουν το ανθρώπινο συναίσθημα είτε αυτό προέρχεται από τις εκδηλώσεις του βαδίσματός μας είτε προέρχεται από τις εκδηλώσεις του εγκεφάλου μας ή τις συναισθηματικές εκφράσεις του προσώπου μας και να λειτουργούν καταλλήλως. Τρεις διαφορετικές ομάδες στο έργο εστιάζουν σε αυτά τα τρία διαφορετικά πράγματα. Η συμβολή μας στο πρόγραμμα από την πλευρά του Α.Π.Θ. είναι η κατανόηση του πως ο εγκέφαλος εκδηλώνει τα συναισθήματα. Προσπαθούμε να δούμε με ποιες μεθόδους μπορούμε να μελετήσουμε τον εγκέφαλο και να διαπιστώσουμε αν αυτός έχει εκδηλώσεις συναισθημάτων», εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ Παναγιώτης Μπαμίδης.
Όπως προσθέτει, αυτά που πριν 15 χρόνια φαίνονταν σαν επιστημονική φαντασία έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται και ευρέως.
«Πολλές εφαρμογές που νομίζαμε ότι πριν 15 χρόνια είναι τρελές, σήμερα τις έχουμε στην πραγματικότητα είτε με συσκευές που συνδέουν το χέρι μας με τον υπολογιστή και ανιχνεύουν μέσω της εφίδρωσης του δέρματος, αν είμαστε αγχωμένοι είτε μέσω της αντίδρασης μας. Από το πως δακτυλογραφούμε και τι είδους πράγματα γράφουμε στον υπολογιστή βλέπουμε να εμφανίζεται στην οθόνη ένα ανθρωπάκι, που είτε χαμογελάει είτε είναι στεναχωρημένο δείχνοντας έτσι τη συναισθηματική μας κατάσταση. Αυτό το οποίο βλέπουμε σε ευρείες εφαρμογές της καθημερινότητας είναι οι κάμερες, που αν δεν ανιχνεύσουν χαμόγελο όταν πατάς το κουμπί, δεν βγαίνει η φωτογραφία» καταλήγει ο κ. Μπαμίδης.
πηγη
pestanea
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
