2013-07-04 21:36:17
Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Πρώην διοικητής της δύναμης επιθέσης των ΗΠΑ, πρώην Αναπληρωτής Αρχηγός του Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, πρώην στρατιωτικός σύμβουλος του προέδρου Ομπάμα, ο Στρατηγός Cartwright κατηγορείται για κατασκοπεία: φέρεται να έχει δώσει πληροφορίες στους New York Times για το μυστικό πόλεμο εναντίον του Ιράν, έτσι ώστε να αποφευχθεί ένας περιττός πόλεμος.
Ενώ ο διεθνής τύπος επεξεργάζεται τις πληροφορίες του Edward Snowden ως αποκαλύψεις για το πρόγραμμα PRISM και προσποιείται ότι ανακαλύπτει πράγματα που ο καθένας θα μπορούσε να γνωρίζει εδώ και πολύ καιρό, ο Τιερί Μεϊσάν ενδιαφέρεται για την έννοια αυτής της ανταρσίας. Από την άποψη αυτή, αποδίδει μεγάλη σημασία στην περίπτωση του Στρατηγού Cartwright, ο οποίος κατηγορείται επίσης για κατασκοπεία.
Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, πολιτικοί ή στρατιωτικοί, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τουλάχιστον 30 χρόνια φυλάκισης για την αποκάλυψη κρατικών μυστικών των ΗΠΑ στον Τύπο, είναι «πληροφοριοδότες» ασκούντες μια αντι-εξουσία μέσα σε ένα δημοκρατικό σύστημα ή «αντιστασιακοί στην καταπίεση» μιας στρατιωτικής-αστυνομικής δικτατορίας;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν εξαρτάται από τις πολιτικές μας απόψεις, αλλά από τη φύση του αμερικανικού κράτους.
Αυτή η απάντηση αλλάζει εντελώς, αν επικεντρωθούμε στην περίπτωση του Bradley Manning, του νεαρού αριστεριστή στρατιώτη των Wikileaks , ή αν ενσωματώνουμε την περίπτωση του Στρατηγού Cartwright, στρατιωτικού σύμβουλου του προέδρου Ομπάμα, ο οποίος κατηγορήθηκε την Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013 για κατασκοπεία.
Εδώ, χρειάζεται μια επαναφορά για να κατανοήσουμε πώς περνά κανείς από τη «κατασκοπεία» προς όφελος μιας ξένης δύναμης στην «απιστία» απέναντι σε έναν εγκληματικό οργανισμό που σας απασχολεί.
Χειρότερα από τη λογοκρισία: η ποινικοποίηση των πηγών
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και Νόμπελ Ειρήνης, Woodrow Wilson, προσπάθησε να δώσει στην εκτελεστική εξουσία την δυνατότητα να λογοκρίνει τον τύπο, όταν διακυβεύεται η «εθνική ασφάλεια» ή «η φήμη της κυβέρνησης».
Στην ομιλία του για τη Κατάσταση της Ένωσης (7 Δεκεμβρίου 1915), δήλωνε: «Υπάρχουν πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών ... που έχυσαν το δηλητήριο της απιστίας μέσα στις ίδιες τις αρτηρίες της εθνικής μας ζωής, που προσπάθησαν να σύρουν το κύρος και τη φήμη της κυβέρνησής μας στην περιφρόνηση ... που καταστρέφουν τις βιομηχανίες μας ... και που υποβαθμίζουν την πολιτική μας υπέρ ξένων ιντρίγκων .... Βρισκόμαστε χωρίς επαρκείς ομοσπονδιακούς νόμους .... Σας καλώ να κάνετε τίποτα λιγότερο από ό, τι να σώσετε την τιμή και τον αυτοσεβασμό του έθνους. Τέτοια πλάσματα του πάθους, της απιστίας, και της αναρχίας πρέπει να συντριβούν» [ 5 ].
Επρόκειτο λοιπόν να μπλοκαριστεί το πολιτικό πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Καμία από αυτές τις αποκαλύψεις δεν επηρέασε τα συμφέροντα των ΗΠΑ, παρά μόνο τις φιλοδοξίες του Ισραήλ.
Μεγάλοι αντιστασιακοί
Ένα κίνημα των σαλονιών μας παρουσιάζει τους άνδρες που εμπλέκονται στο όνομα του Espionage Act ως «πληροφοριοδότες» (whistleblower), σαν να ήταν οι σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες μια πραγματική δημοκρατία που ειδοποιεί τους πολίτες για ορισμένα λάθη που πρέπει να διορθωθούν.
Στην πραγματικότητα, μας διδάσκουν ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τον κοινό στρατιώτη (Bradley Manning) μέχρι το νούμερο δύο των στρατών (Στρατηγός Cartwright), ορισμένοι άνδρες προσπαθούν όσο καλύτερα μπορούν να καταπολεμήσουν ένα δικτατορικό σύστημα όταν ανακαλύπτουν ότι αποτελούν ένα γρανάζι του.
Ενώπιον ενός τερατώδους συστήματος, πρέπει να τοποθετούνται στο επίπεδο των μεγάλων αντιστασιακών, όπως ήταν ο Ναύαρχος Κανάρης ή ο Κόμης Stauffenberg.
[1] “There are citizens of the United States ... who have poured the poison of disloyalty into the very arteries of our national life ; who have sought to bring the authority and good name of our Government into contempt ... to destroy our industries ... and to debase our politics to the uses of foreign intrigue.... [W]e are without adequate federal laws.... I am urging you to do nothing less than save the honor and self-respect of the nation. Such creatures of passion, disloyalty, and anarchy must be crushed out.”
[2] « La Seconde Guerre mondiale aurait pu prendre fin en 1943 » « Si l’Armée rouge n’avait pas pris Berlin... » et « La Conférence de Yalta offrait une chance qui n’a pas été saisie », entretien de Viktor Litovkine avec Valentin Faline, Ria-Novosti/Réseau Voltaire, 30 mars, 1er et 6 avril 2005.
[3] « Abou Zoubeida, la "balance d’Al-Qaida" », et « La torture occultée : Lee Hamilton, John Brennan et Abou Zoubeida », par Kevin Ryan, Traduction Maxime Chaix, Réseau Voltaire, 17 janvier et 25 février 2013.
[4] State of War : The Secret History of the CIA and the Bush Administration, par James Risen, Free Press, 2006.
[5] « Obama Order Sped Up Wave of Cyberattacks Against Iran », par David E. Sanger, The New York Times, 1er juin 2012. « Did America’s Cyber Attack on Iran Make Us More Vulnerable ? », par Marc Ambinder, The Atlantic, 5 juin 2012. « The rewards (and risks) of cyber war »,par Steve Call, The New Yorker, 7 juin 2012. « U.S., Israel developed Flame computer virus to slow Iranian nuclear efforts, officials say », par Ellen Nakashima, Greg Miller et Julie Tate, The Washington Post, 19 juin 2012.
Thierry Meyssan
Δίκτυο Βολταίρος
InfoGnomon
Πρώην διοικητής της δύναμης επιθέσης των ΗΠΑ, πρώην Αναπληρωτής Αρχηγός του Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, πρώην στρατιωτικός σύμβουλος του προέδρου Ομπάμα, ο Στρατηγός Cartwright κατηγορείται για κατασκοπεία: φέρεται να έχει δώσει πληροφορίες στους New York Times για το μυστικό πόλεμο εναντίον του Ιράν, έτσι ώστε να αποφευχθεί ένας περιττός πόλεμος.
Ενώ ο διεθνής τύπος επεξεργάζεται τις πληροφορίες του Edward Snowden ως αποκαλύψεις για το πρόγραμμα PRISM και προσποιείται ότι ανακαλύπτει πράγματα που ο καθένας θα μπορούσε να γνωρίζει εδώ και πολύ καιρό, ο Τιερί Μεϊσάν ενδιαφέρεται για την έννοια αυτής της ανταρσίας. Από την άποψη αυτή, αποδίδει μεγάλη σημασία στην περίπτωση του Στρατηγού Cartwright, ο οποίος κατηγορείται επίσης για κατασκοπεία.
Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, πολιτικοί ή στρατιωτικοί, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τουλάχιστον 30 χρόνια φυλάκισης για την αποκάλυψη κρατικών μυστικών των ΗΠΑ στον Τύπο, είναι «πληροφοριοδότες» ασκούντες μια αντι-εξουσία μέσα σε ένα δημοκρατικό σύστημα ή «αντιστασιακοί στην καταπίεση» μιας στρατιωτικής-αστυνομικής δικτατορίας;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν εξαρτάται από τις πολιτικές μας απόψεις, αλλά από τη φύση του αμερικανικού κράτους.
Αυτή η απάντηση αλλάζει εντελώς, αν επικεντρωθούμε στην περίπτωση του Bradley Manning, του νεαρού αριστεριστή στρατιώτη των Wikileaks , ή αν ενσωματώνουμε την περίπτωση του Στρατηγού Cartwright, στρατιωτικού σύμβουλου του προέδρου Ομπάμα, ο οποίος κατηγορήθηκε την Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013 για κατασκοπεία.
Εδώ, χρειάζεται μια επαναφορά για να κατανοήσουμε πώς περνά κανείς από τη «κατασκοπεία» προς όφελος μιας ξένης δύναμης στην «απιστία» απέναντι σε έναν εγκληματικό οργανισμό που σας απασχολεί.
Χειρότερα από τη λογοκρισία: η ποινικοποίηση των πηγών
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και Νόμπελ Ειρήνης, Woodrow Wilson, προσπάθησε να δώσει στην εκτελεστική εξουσία την δυνατότητα να λογοκρίνει τον τύπο, όταν διακυβεύεται η «εθνική ασφάλεια» ή «η φήμη της κυβέρνησης».
Στην ομιλία του για τη Κατάσταση της Ένωσης (7 Δεκεμβρίου 1915), δήλωνε: «Υπάρχουν πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών ... που έχυσαν το δηλητήριο της απιστίας μέσα στις ίδιες τις αρτηρίες της εθνικής μας ζωής, που προσπάθησαν να σύρουν το κύρος και τη φήμη της κυβέρνησής μας στην περιφρόνηση ... που καταστρέφουν τις βιομηχανίες μας ... και που υποβαθμίζουν την πολιτική μας υπέρ ξένων ιντρίγκων .... Βρισκόμαστε χωρίς επαρκείς ομοσπονδιακούς νόμους .... Σας καλώ να κάνετε τίποτα λιγότερο από ό, τι να σώσετε την τιμή και τον αυτοσεβασμό του έθνους. Τέτοια πλάσματα του πάθους, της απιστίας, και της αναρχίας πρέπει να συντριβούν» [ 5 ].
Επρόκειτο λοιπόν να μπλοκαριστεί το πολιτικό πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Καμία από αυτές τις αποκαλύψεις δεν επηρέασε τα συμφέροντα των ΗΠΑ, παρά μόνο τις φιλοδοξίες του Ισραήλ.
Μεγάλοι αντιστασιακοί
Ένα κίνημα των σαλονιών μας παρουσιάζει τους άνδρες που εμπλέκονται στο όνομα του Espionage Act ως «πληροφοριοδότες» (whistleblower), σαν να ήταν οι σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες μια πραγματική δημοκρατία που ειδοποιεί τους πολίτες για ορισμένα λάθη που πρέπει να διορθωθούν.
Στην πραγματικότητα, μας διδάσκουν ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τον κοινό στρατιώτη (Bradley Manning) μέχρι το νούμερο δύο των στρατών (Στρατηγός Cartwright), ορισμένοι άνδρες προσπαθούν όσο καλύτερα μπορούν να καταπολεμήσουν ένα δικτατορικό σύστημα όταν ανακαλύπτουν ότι αποτελούν ένα γρανάζι του.
Ενώπιον ενός τερατώδους συστήματος, πρέπει να τοποθετούνται στο επίπεδο των μεγάλων αντιστασιακών, όπως ήταν ο Ναύαρχος Κανάρης ή ο Κόμης Stauffenberg.
[1] “There are citizens of the United States ... who have poured the poison of disloyalty into the very arteries of our national life ; who have sought to bring the authority and good name of our Government into contempt ... to destroy our industries ... and to debase our politics to the uses of foreign intrigue.... [W]e are without adequate federal laws.... I am urging you to do nothing less than save the honor and self-respect of the nation. Such creatures of passion, disloyalty, and anarchy must be crushed out.”
[2] « La Seconde Guerre mondiale aurait pu prendre fin en 1943 » « Si l’Armée rouge n’avait pas pris Berlin... » et « La Conférence de Yalta offrait une chance qui n’a pas été saisie », entretien de Viktor Litovkine avec Valentin Faline, Ria-Novosti/Réseau Voltaire, 30 mars, 1er et 6 avril 2005.
[3] « Abou Zoubeida, la "balance d’Al-Qaida" », et « La torture occultée : Lee Hamilton, John Brennan et Abou Zoubeida », par Kevin Ryan, Traduction Maxime Chaix, Réseau Voltaire, 17 janvier et 25 février 2013.
[4] State of War : The Secret History of the CIA and the Bush Administration, par James Risen, Free Press, 2006.
[5] « Obama Order Sped Up Wave of Cyberattacks Against Iran », par David E. Sanger, The New York Times, 1er juin 2012. « Did America’s Cyber Attack on Iran Make Us More Vulnerable ? », par Marc Ambinder, The Atlantic, 5 juin 2012. « The rewards (and risks) of cyber war »,par Steve Call, The New Yorker, 7 juin 2012. « U.S., Israel developed Flame computer virus to slow Iranian nuclear efforts, officials say », par Ellen Nakashima, Greg Miller et Julie Tate, The Washington Post, 19 juin 2012.
Thierry Meyssan
Δίκτυο Βολταίρος
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μέτρα προστασίας για να μη μας κλέψουν την μοτοσικλέτα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
