2013-07-06 12:00:03
Την Τετάρτη ο Κέβιν Μιραλάς και η σύζυγός του γιόρτασαν την επέτειο των 9 ετών γνωριμίας τους. Άφησαν τον έντεκα μηνών γιο τους, Χουάν, στην μπέιμπι σίτερ του ξενοδοχείου και πήγαν για ένα ρομαντικό δείπνο στο “Island”.
Ο επιθετικός της Έβερτον είχε επισκεφθεί πριν από λίγο και το προπονητικό κέντρο του Ολυμπιακού στο Ρέντη, όπου είχε κάνει ατομική προπόνηση. Την επομένη το πρωί υποδέχτηκε στη ρεσεψιόν του «Αστέρα» τους δημοσιογράφους των "Παραπολιτικών" για μια σπάνια συνέντευξη, αφού όπως εξομολογείται, αποφεύγει συστηματικά την έκθεση στον Τύπο, κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κανείς κάνοντας μια έρευνα στο Ίντερνετ. Ένας σερβιτόρος, προφανώς οπαδός του Θρύλου, τον αναγνωρίζει και τον χαιρετά θερμώς.
«Το ξέρω ότι μια μέρα θα γυρίσω να παίξω στον Ολυμπιακό», απαντά στο εύλογο ερώτημα.
«Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ που έφυγα, που μου πήρε μήνες να προσαρμοστώ στο νέο περιβάλλον της Αγγλίας. Με την οικογένειά μου θα θέλαμε να ζήσουμε μόνιμα στην Ελλάδα και, ότι κι αν συμβεί ξέρω ότι αυτό θα γίνει. Βέβαια έως τότε έχω πολλά πράγματα να κάνω, όπως να παίξω στην Ισπανία και στο Βέλγιο, που είναι πατρίδες των γονέων μου».
Σε ηλικία μόλις 25 ετών, ο νεαρός ποδοσφαιριστής έχει ήδη μια λαμπρή καριέρα πίσω του.
«Ο πρώτος που είδε ότι έχω μια ιδιαίτερη ικανότητα στην μπάλα ήταν ο πατέρας μου, που έπαιζε και ο ίδιος στην Γ’ κατηγορία. Αυτός με ώθησε να πάω στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, της Σταντάρ Λιέγης, και να δοκιμάσω την τύχη μου. Ήμουν μόλις 15 ετών και την ίδια χρονιά με επέλεξαν για την εθνική νέων του Βελγίου. Εκεί με πρόσεξε ο αντζέντης Κριστόφ Ενροτέ, που μου έκανε πρόταση να με αναλάβει. Είχα πολλές προτάσεις από αντζέντηδες, αλλά με τον πατέρα μου διαλέξαμε τον Κριστόφ, διότι ήταν ο πρώτος που μας προσέγγισε, αλλά επίσης κρίναμε ότι ήταν ο καλύτερος» (είναι ακόμη ο μάναντζέρ του).
Μετά από δύο σεζόν στις γαλλικές Λιλ και Σαιντ-Ετιέν, ο Μιραλάς πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό, όπου λίαν συντόμως διεκρίθη για την ικανότητά του στα γκόλ, αναδεικνυόμενος πρώτος σκόρερ τη σεζόν 2011-2012.
Ποιες είναι οι πιο δυνατές αναμνήσεις σου από τα δύο χρόνια που έζησες στην Ελλάδα;
«Όταν έφτασα, το καλοκαίρι του 2010, για τρεις εβδομάδες έμενα στον «Αστέρα», πριν βρω σπίτι. Μου άρεσε πολύ, γι’ αυτό και ήρθαμε με τη γυναίκα μου να κάνουμε διακοπές μόλις τέλειωσε η σεζόν. Πήγαμε και μία εβδομάδα στην Τουρκία, στην Αττάλεια, αλλά είναι πιο ωραία εδώ. Η Κριστέλ (το όνομα της συζύγου του) ερχόταν από μικρή με τους γονείς της, οπότε γνώριζε καλά τον τόπο, αλλά για μένα ήταν μία αποκάλυψη. Μου άρεσε το κλίμα, μου άρεσε η φύση, μου άρεσαν οι άνθρωποι. Να φανταστείτε ότι το πρώτο ρεβεγιόν των Χριστουγέννων, όταν ήρθαν οι οικογένειές μας από το Βέλγιο, το γιορτάσαμε στον κήπο του σπιτιού μας, κάνοντας μπάρμπεκιου με 22 βαθμούς θερμοκρασία».
Και στον ποδοσφαιρικό τομέα;
«Είχα μια μεγάλη ευκαιρία στον Ολυμπιακό» απαντά, «αφού, χάρη στην καλή πορεία που είχαμε στο champions league και την εξίσου καλή πορεία στη συνέχεια στο Europa League, νομίζω ότι πήρα το «διαβατήριο» για να παίξω στην Premier League. Όσο για το ελληνικό πρωτάθλημα, παρόλο που οι συμπαίκτες μου μού έλεγαν να προσέχω τους αγώνες με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, όταν μπήκα στον αγωνιστικό χώρο ένιωσα μια ξεχωριστή πίεση όταν παίξαμε με τον ΠΑΟΚ. Είπα μέσα μου “τώρα μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω” και έχω την εντύπωση ότι εκείνο το ματς ήταν από τα πιο δυνατά».
Για την κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου;
«Ήμουν τυχερός όταν έπαιζα, τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο στην Ελλάδα, όπου υπήρχαν 2-3 ομάδες, που ήταν ανταγωνιστικές, όπου υπήρχε κίνητρο να παίξουμε και εμείς πιο ανταγωνιστικά. Επίσης υπήρχαν και άλλες ομάδες, όπως ο Ατρόμητος ή ό Αστέρας, που μας δυσκόλευαν στα εκτός έδρας. Τώρα μαθαίνω ότι η ΑΕΚ έχει καινούριο πρόεδρο, που προτίθεται να κατασκευάσει νέο γήπεδο, εσείς έχετε έναν ιδιοκτήτη που είναι έτοιμος να επενδύσει χρήματα και ο Παναθηναϊκός ελπίζω να λύσει τα προβλήματά του ώστε να έχει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα. Εύχομαι να υπάρξουν και άλλοι πρόεδροι σαν τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ώστε να ανέβει το επίπεδο και οι ελληνικές ομάδες να έχουν ευρωπαϊκές διακρίσεις».
Για την παρουσία του στην Έβερτον παραδέχεται ότι οι πρώτοι μήνες ήταν δύσκολοι, λόγω του τραυματισμού του στο γόνατο. «Γενικά, είχαμε μια καλή σεζόν, ήμασταν τέταρτοι μέχρι λίγο πριν από το τέλος, αλλά μετά την ήττα μας από την Σάντερλαντ δεν καταφέραμε να πλασαριστούμε στις πρώτες πέντε ομάδες και πιστεύω ότι του χρόνου, με τον νέο μας προπονητή, τον Μαρτίνεζ, που είναι συμπατριώτης μου, θα πάμε πιο ψηλά».
«Στεναχωριέμαι για όσους υποφέρουν στην Ελλάδα»
Γόνος μιας φτωχής οικογένειας μεταναστών από την Ισπανία, ο αστέρας της Έβερτον δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στην κρίση που σοβεί τη χώρα μας.
«Κανένας από τους συγγενείς μου που ζουν στη Βαρκελώνη δεν έχει δουλειά και από ότι ακούω η ανεργία στους νέους φτάνει το 60%. Στο Βέλγιο, όπου ζει η υπόλοιπη οικογένειά μας υπάρχει ακόμη δουλειά, αλλά η πίεση της κρίσης αρχίζει να γίνεται αισθητή. Επειδή αγαπάω πολύ τη χώρα σας και νιώθω σαν το σπίτι μου, ελπίζω σε 2-3 χρόνια θα επανέλθει η ανάπτυξη και οι κακές μέρες θα είναι παρελθόν».
olympiacos-blog
Ο επιθετικός της Έβερτον είχε επισκεφθεί πριν από λίγο και το προπονητικό κέντρο του Ολυμπιακού στο Ρέντη, όπου είχε κάνει ατομική προπόνηση. Την επομένη το πρωί υποδέχτηκε στη ρεσεψιόν του «Αστέρα» τους δημοσιογράφους των "Παραπολιτικών" για μια σπάνια συνέντευξη, αφού όπως εξομολογείται, αποφεύγει συστηματικά την έκθεση στον Τύπο, κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κανείς κάνοντας μια έρευνα στο Ίντερνετ. Ένας σερβιτόρος, προφανώς οπαδός του Θρύλου, τον αναγνωρίζει και τον χαιρετά θερμώς.
«Το ξέρω ότι μια μέρα θα γυρίσω να παίξω στον Ολυμπιακό», απαντά στο εύλογο ερώτημα.
«Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ που έφυγα, που μου πήρε μήνες να προσαρμοστώ στο νέο περιβάλλον της Αγγλίας. Με την οικογένειά μου θα θέλαμε να ζήσουμε μόνιμα στην Ελλάδα και, ότι κι αν συμβεί ξέρω ότι αυτό θα γίνει. Βέβαια έως τότε έχω πολλά πράγματα να κάνω, όπως να παίξω στην Ισπανία και στο Βέλγιο, που είναι πατρίδες των γονέων μου».
Σε ηλικία μόλις 25 ετών, ο νεαρός ποδοσφαιριστής έχει ήδη μια λαμπρή καριέρα πίσω του.
«Ο πρώτος που είδε ότι έχω μια ιδιαίτερη ικανότητα στην μπάλα ήταν ο πατέρας μου, που έπαιζε και ο ίδιος στην Γ’ κατηγορία. Αυτός με ώθησε να πάω στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, της Σταντάρ Λιέγης, και να δοκιμάσω την τύχη μου. Ήμουν μόλις 15 ετών και την ίδια χρονιά με επέλεξαν για την εθνική νέων του Βελγίου. Εκεί με πρόσεξε ο αντζέντης Κριστόφ Ενροτέ, που μου έκανε πρόταση να με αναλάβει. Είχα πολλές προτάσεις από αντζέντηδες, αλλά με τον πατέρα μου διαλέξαμε τον Κριστόφ, διότι ήταν ο πρώτος που μας προσέγγισε, αλλά επίσης κρίναμε ότι ήταν ο καλύτερος» (είναι ακόμη ο μάναντζέρ του).
Μετά από δύο σεζόν στις γαλλικές Λιλ και Σαιντ-Ετιέν, ο Μιραλάς πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό, όπου λίαν συντόμως διεκρίθη για την ικανότητά του στα γκόλ, αναδεικνυόμενος πρώτος σκόρερ τη σεζόν 2011-2012.
Ποιες είναι οι πιο δυνατές αναμνήσεις σου από τα δύο χρόνια που έζησες στην Ελλάδα;
«Όταν έφτασα, το καλοκαίρι του 2010, για τρεις εβδομάδες έμενα στον «Αστέρα», πριν βρω σπίτι. Μου άρεσε πολύ, γι’ αυτό και ήρθαμε με τη γυναίκα μου να κάνουμε διακοπές μόλις τέλειωσε η σεζόν. Πήγαμε και μία εβδομάδα στην Τουρκία, στην Αττάλεια, αλλά είναι πιο ωραία εδώ. Η Κριστέλ (το όνομα της συζύγου του) ερχόταν από μικρή με τους γονείς της, οπότε γνώριζε καλά τον τόπο, αλλά για μένα ήταν μία αποκάλυψη. Μου άρεσε το κλίμα, μου άρεσε η φύση, μου άρεσαν οι άνθρωποι. Να φανταστείτε ότι το πρώτο ρεβεγιόν των Χριστουγέννων, όταν ήρθαν οι οικογένειές μας από το Βέλγιο, το γιορτάσαμε στον κήπο του σπιτιού μας, κάνοντας μπάρμπεκιου με 22 βαθμούς θερμοκρασία».
Και στον ποδοσφαιρικό τομέα;
«Είχα μια μεγάλη ευκαιρία στον Ολυμπιακό» απαντά, «αφού, χάρη στην καλή πορεία που είχαμε στο champions league και την εξίσου καλή πορεία στη συνέχεια στο Europa League, νομίζω ότι πήρα το «διαβατήριο» για να παίξω στην Premier League. Όσο για το ελληνικό πρωτάθλημα, παρόλο που οι συμπαίκτες μου μού έλεγαν να προσέχω τους αγώνες με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, όταν μπήκα στον αγωνιστικό χώρο ένιωσα μια ξεχωριστή πίεση όταν παίξαμε με τον ΠΑΟΚ. Είπα μέσα μου “τώρα μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω” και έχω την εντύπωση ότι εκείνο το ματς ήταν από τα πιο δυνατά».
Για την κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου;
«Ήμουν τυχερός όταν έπαιζα, τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο στην Ελλάδα, όπου υπήρχαν 2-3 ομάδες, που ήταν ανταγωνιστικές, όπου υπήρχε κίνητρο να παίξουμε και εμείς πιο ανταγωνιστικά. Επίσης υπήρχαν και άλλες ομάδες, όπως ο Ατρόμητος ή ό Αστέρας, που μας δυσκόλευαν στα εκτός έδρας. Τώρα μαθαίνω ότι η ΑΕΚ έχει καινούριο πρόεδρο, που προτίθεται να κατασκευάσει νέο γήπεδο, εσείς έχετε έναν ιδιοκτήτη που είναι έτοιμος να επενδύσει χρήματα και ο Παναθηναϊκός ελπίζω να λύσει τα προβλήματά του ώστε να έχει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα. Εύχομαι να υπάρξουν και άλλοι πρόεδροι σαν τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ώστε να ανέβει το επίπεδο και οι ελληνικές ομάδες να έχουν ευρωπαϊκές διακρίσεις».
Για την παρουσία του στην Έβερτον παραδέχεται ότι οι πρώτοι μήνες ήταν δύσκολοι, λόγω του τραυματισμού του στο γόνατο. «Γενικά, είχαμε μια καλή σεζόν, ήμασταν τέταρτοι μέχρι λίγο πριν από το τέλος, αλλά μετά την ήττα μας από την Σάντερλαντ δεν καταφέραμε να πλασαριστούμε στις πρώτες πέντε ομάδες και πιστεύω ότι του χρόνου, με τον νέο μας προπονητή, τον Μαρτίνεζ, που είναι συμπατριώτης μου, θα πάμε πιο ψηλά».
«Στεναχωριέμαι για όσους υποφέρουν στην Ελλάδα»
Γόνος μιας φτωχής οικογένειας μεταναστών από την Ισπανία, ο αστέρας της Έβερτον δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στην κρίση που σοβεί τη χώρα μας.
«Κανένας από τους συγγενείς μου που ζουν στη Βαρκελώνη δεν έχει δουλειά και από ότι ακούω η ανεργία στους νέους φτάνει το 60%. Στο Βέλγιο, όπου ζει η υπόλοιπη οικογένειά μας υπάρχει ακόμη δουλειά, αλλά η πίεση της κρίσης αρχίζει να γίνεται αισθητή. Επειδή αγαπάω πολύ τη χώρα σας και νιώθω σαν το σπίτι μου, ελπίζω σε 2-3 χρόνια θα επανέλθει η ανάπτυξη και οι κακές μέρες θα είναι παρελθόν».
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πατέρας σκότωσε κατά λάθος τον οκτάχρονο γιο του
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Nεκρός δικυκλιστής στο Αιτωλικό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
