2013-07-12 22:53:18
Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Οι συνεργάτες του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελούν την εικόνα της διακυβέρνησης που θα ασκήσει. Ο Ν. Αναστασιάδης, στις άπειρες και φλύαρες δεσμεύσεις του, συμπεριέλαβε και εκείνη για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Στις 23/2/2013, σε συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο» (αφού διαβεβαίωσε πως «δεν θα αποδεχθούμε οποιουσδήποτε απαράδεκτους όρους του μνημονίου», «καμία στάση πληρωμών, αν χρειαστεί θα κάνουμε βραχυπρόθεσμο δανεισμό»), είπε: «Έχει επιβεβαιωθεί με τραγικό τρόπο ότι κυβερνητικές συνεργασίες, που εδράζονται στις κομματικές συναλλαγές και στις επιλογές ανάγκης μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου, έχουν χρεοκοπήσει. Κατά την τελευταία πενταετία ζήσαμε το φαινόμενο στη χειρότερή του μορφή.
Το ζητούμενο είναι η επίτευξη μιας σύνθεσης θέσεων. Αυτή είναι η επιδίωξή μας και όχι η ανάληψη της εξουσίας από μια κυβέρνηση που, στο τέλος, θα αποδειχθεί παράλυτη και ανίκανη να κυβερνήσει, όπως συνέβη επί της διακυβέρνησης (Χριστόφια) που εκπνέει».
Για να ξεκαθαρίσει τελείως τα πράγματα, ο Ν. Αναστασιάδης πρόσθεσε ότι ήταν έτοιμος να υπερβεί «κομματικές προκαταλήψεις και να εγκαταλείψει πολιτικές του παρελθόντος, που βασίζονταν περισσότερο στη βάση διαμοιρασμού αξιωμάτων». Αυτά, προεκλογικά και κατά τη γνωστή ρήση του Ελ. Βενιζέλου, ο Ν. Αναστασιάδης τα έλεγε για να ανέλθει στην εξουσία, διά της υφαρπαγής της ψήφου των πολιτών.
Μόλις ανήλθε στην προεδρία, τι έκανε; Πρώτον, σχημάτισε τη χειρότερη κομματική κυβέρνηση, που αποδείχτηκε περισσότερο δυσλειτουργική και παράλυτη από εκείνην του Δ. Χριστόφια. Δεύτερον, αντί να αξιοποιήσει άξια πρόσωπα, όπως διασάλπισε, τοποθέτησε κυρίως κομματόσκυλα, για να ικανοποιήσει πρώτα τους συνεταίρους του - ΔΗΚΟ και ΕΥΡΩΚΟ - και όχι να ανταποκριθεί στις πιεστικές ανάγκες της οικονομίας και του τόπου. Τρίτον, διόρισε ως υπουργό Οικονομικών τον Μιχ. Σαρρή, ως μη όφειλε.
Τέταρτον, διόρισε ως υπουργούς άτομα που και μόνο το άκουσμα των ονομάτων τους προκάλεσε την οργή πρώτα των Συναγερμικών. Πέμπτον, προσέλαβε στο Προεδρικό, με άγνωστα μέχρι στιγμής καθήκοντα, δημοσιογράφο που αποτελεί το κόκκινο πανί για τους αγωνιστές και την ΕΟΚΑ. Έκτον, διόρισε και άλλους δημοσιογράφους, εμφανώς για να εξυπηρετήσει κομματικές ή και άλλες δεσμεύσεις του. Έβδομον, πήγε στο Γιούρογκρουπ απροετοίμαστος και υπετάγη στην… αδήριτη ανάγκη να σώσει τον τόπο από τη χρεοκοπία.
Έφυγε αξιόπιστος, κλαυθμήρισε, και επέστρεψε αναξιόπιστος. Όγδοον, έστειλε επιστολή στον ΓΓ του ΟΗΕ για τη διαδικασία των συνομιλιών με αιχμές για τον Ντάουνερ, και φρόντισε να τη διαρρεύσει, πριν την παραλάβει ο Μπαν. Και αυτός τον εξευτέλισε διά της ιδιαιτέρας του. Ένατον, έστειλε κλαψιάρικη επιστολή στους δανειστές μας, διά της οποίας ουσιαστικά ζητούσε επαναδιαπραγματευση όρων του μνημονίου. Και του απάντησαν ξερά ότι οφείλει να το εφαρμόσει πιστά.
Δέκατον, ο Ν. Αναστασιάδης ζήτησε συνάντηση με τον πρόεδρο της ΕΚΤ, που τα εξαπτέρυγά του παρουσίασαν ως… κρίσιμης σημασίας. Ο Ντράγκι τού υπέδειξε ωμά ότι θα τον βοηθήσει να υλοποιήσει το μνημόνιο. Ενδέκατον, εμφανίστηκε ως ο ηγέτης της κρίσης με όλες τις λύσεις και δεσμεύσεις ανά χείρας. Κατάντησε μέρος της κρίσης. Αυτή είναι η εικόνα που ο ίδιος ο Ν. Αναστασιάδης φρόντισε μόνος του να αμαυρώσει.
Όπως έγραψε ο φίλα προσκείμενος «Πολίτης», εγκατέστησε στο Προεδρικό τον γνωστό επικοινωνιολόγο Στρ. Φαναρά, για να του ξαναφτιάξει την εικόνα του! Μα, αυτό έχει σημασία; Η ωραιοποίηση της εικόνας του Προέδρου; Αυτό προέχει και όχι η επανεκκίνηση της οικονομίας και η ανόρθωση και η σωτηρία του τόπου; Δηλ. το πλοίο βυθίζεται και ο Αναστασιάδης… χτενίζεται;
σημερινή
InfoGnomon
Οι συνεργάτες του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελούν την εικόνα της διακυβέρνησης που θα ασκήσει. Ο Ν. Αναστασιάδης, στις άπειρες και φλύαρες δεσμεύσεις του, συμπεριέλαβε και εκείνη για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Στις 23/2/2013, σε συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο» (αφού διαβεβαίωσε πως «δεν θα αποδεχθούμε οποιουσδήποτε απαράδεκτους όρους του μνημονίου», «καμία στάση πληρωμών, αν χρειαστεί θα κάνουμε βραχυπρόθεσμο δανεισμό»), είπε: «Έχει επιβεβαιωθεί με τραγικό τρόπο ότι κυβερνητικές συνεργασίες, που εδράζονται στις κομματικές συναλλαγές και στις επιλογές ανάγκης μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου, έχουν χρεοκοπήσει. Κατά την τελευταία πενταετία ζήσαμε το φαινόμενο στη χειρότερή του μορφή.
Το ζητούμενο είναι η επίτευξη μιας σύνθεσης θέσεων. Αυτή είναι η επιδίωξή μας και όχι η ανάληψη της εξουσίας από μια κυβέρνηση που, στο τέλος, θα αποδειχθεί παράλυτη και ανίκανη να κυβερνήσει, όπως συνέβη επί της διακυβέρνησης (Χριστόφια) που εκπνέει».
Για να ξεκαθαρίσει τελείως τα πράγματα, ο Ν. Αναστασιάδης πρόσθεσε ότι ήταν έτοιμος να υπερβεί «κομματικές προκαταλήψεις και να εγκαταλείψει πολιτικές του παρελθόντος, που βασίζονταν περισσότερο στη βάση διαμοιρασμού αξιωμάτων». Αυτά, προεκλογικά και κατά τη γνωστή ρήση του Ελ. Βενιζέλου, ο Ν. Αναστασιάδης τα έλεγε για να ανέλθει στην εξουσία, διά της υφαρπαγής της ψήφου των πολιτών.
Μόλις ανήλθε στην προεδρία, τι έκανε; Πρώτον, σχημάτισε τη χειρότερη κομματική κυβέρνηση, που αποδείχτηκε περισσότερο δυσλειτουργική και παράλυτη από εκείνην του Δ. Χριστόφια. Δεύτερον, αντί να αξιοποιήσει άξια πρόσωπα, όπως διασάλπισε, τοποθέτησε κυρίως κομματόσκυλα, για να ικανοποιήσει πρώτα τους συνεταίρους του - ΔΗΚΟ και ΕΥΡΩΚΟ - και όχι να ανταποκριθεί στις πιεστικές ανάγκες της οικονομίας και του τόπου. Τρίτον, διόρισε ως υπουργό Οικονομικών τον Μιχ. Σαρρή, ως μη όφειλε.
Τέταρτον, διόρισε ως υπουργούς άτομα που και μόνο το άκουσμα των ονομάτων τους προκάλεσε την οργή πρώτα των Συναγερμικών. Πέμπτον, προσέλαβε στο Προεδρικό, με άγνωστα μέχρι στιγμής καθήκοντα, δημοσιογράφο που αποτελεί το κόκκινο πανί για τους αγωνιστές και την ΕΟΚΑ. Έκτον, διόρισε και άλλους δημοσιογράφους, εμφανώς για να εξυπηρετήσει κομματικές ή και άλλες δεσμεύσεις του. Έβδομον, πήγε στο Γιούρογκρουπ απροετοίμαστος και υπετάγη στην… αδήριτη ανάγκη να σώσει τον τόπο από τη χρεοκοπία.
Έφυγε αξιόπιστος, κλαυθμήρισε, και επέστρεψε αναξιόπιστος. Όγδοον, έστειλε επιστολή στον ΓΓ του ΟΗΕ για τη διαδικασία των συνομιλιών με αιχμές για τον Ντάουνερ, και φρόντισε να τη διαρρεύσει, πριν την παραλάβει ο Μπαν. Και αυτός τον εξευτέλισε διά της ιδιαιτέρας του. Ένατον, έστειλε κλαψιάρικη επιστολή στους δανειστές μας, διά της οποίας ουσιαστικά ζητούσε επαναδιαπραγματευση όρων του μνημονίου. Και του απάντησαν ξερά ότι οφείλει να το εφαρμόσει πιστά.
Δέκατον, ο Ν. Αναστασιάδης ζήτησε συνάντηση με τον πρόεδρο της ΕΚΤ, που τα εξαπτέρυγά του παρουσίασαν ως… κρίσιμης σημασίας. Ο Ντράγκι τού υπέδειξε ωμά ότι θα τον βοηθήσει να υλοποιήσει το μνημόνιο. Ενδέκατον, εμφανίστηκε ως ο ηγέτης της κρίσης με όλες τις λύσεις και δεσμεύσεις ανά χείρας. Κατάντησε μέρος της κρίσης. Αυτή είναι η εικόνα που ο ίδιος ο Ν. Αναστασιάδης φρόντισε μόνος του να αμαυρώσει.
Όπως έγραψε ο φίλα προσκείμενος «Πολίτης», εγκατέστησε στο Προεδρικό τον γνωστό επικοινωνιολόγο Στρ. Φαναρά, για να του ξαναφτιάξει την εικόνα του! Μα, αυτό έχει σημασία; Η ωραιοποίηση της εικόνας του Προέδρου; Αυτό προέχει και όχι η επανεκκίνηση της οικονομίας και η ανόρθωση και η σωτηρία του τόπου; Δηλ. το πλοίο βυθίζεται και ο Αναστασιάδης… χτενίζεται;
σημερινή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
