2013-07-18 16:45:57
«A la guerre comme à la guerre». «Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο»
Πρόκειται για μια παλιά έκφραση των Γάλλων. Που υποσημειώνει πως όταν βρίσκεσαι σε πόλεμο πρέπει να συμπεριφέρεσαι ανάλογα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε έναν οικονομικό πόλεμο που της έχουν επιβάλει οι δανειστές της και πρώτα απ’ όλα οι Γερμανοί. Στον προηγούμενο πόλεμο, κατά τη γερμανική Κατοχή, οι Γερμανοί προσπάθησαν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους διά των όπλων, με την τρομοκρατία, τα εγκλήματα πολέμου, τις εκτελέσεις, τα αναγκαστικά δάνεια, τις επιστρατεύσεις.
Σήμερα, η νέα Κατοχή εφαρμόζεται με άλλα μέσα, οικονομικά. Οικονομικός στραγγαλισμός, επιβολή προγραμμάτων λιτότητας, απολύσεις, μεταβολή της Ελλάδας σε κλοτσοσκούφι των αγορών.
Οι Έλληνες, στην Κατοχή, πριν διώξουν τους κατακτητές –και για να μπορέσουν να τους διώξουν– δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια, μέχρι που οι συμμαχικές δυνάμεις θα νικούσαν τους Γερμανούς στα πεδία του πολέμου. Ακόμα περισσότερο, δεν περίμεναν μέχρις ότου οι «Γερμανοί εργάτες» ανατρέψουν τον Χίτλερ, όπως υποστήριζαν ορισμένες ομαδούλες. Έκαναν και οι ίδιοι ό,τι μπορούσαν για να τους πλήξουν: σαμποτάζ, ενέδρες, ανταρτοπόλεμος, μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις επιστρατεύσεις.
Έτσι και σήμερα δεν μπορούμε να περιμένουμε απλώς μέχρι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα του Νότου, η Ρωσία, ή ακόμα και άλλοι, αποφασίσουν να αντιταχθούν στη Γερμανία, όπως και πράγματι θα γίνει μεσο-μακροπρόθεσμα, αλλά θα πρέπει να απαντήσουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Ούτε μπορούμε να περιμένουμε τους Γερμανούς «συντρόφους» να ανατρέψουν πρώτα τη Μέρκελ και τον… γερμανικό καπιταλισμό, ή να επιβάλλουν δήθεν μια αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας.
Διότι το πρόβλημα δεν είναι η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε μόνο, αλλά ο γερμανικός ιμπεριαλισμός στο σύνολό του. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός που στο κενό που άφησε η Σοβιετία που κατέρρευσε και η υπερχρεωμένη Αμερική, χρησιμοποιώντας τον τομέα στον οποίο ένιωθε ισχυρός, τον οικονομικό, προσπαθεί να επιτύχει αυτό που δεν πέτυχε με δύο παγκόσμιους πολέμους.
Και η αντίδρασή μας δεν μπορεί να μείνει μόνο στη διεκδίκηση των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, δεν μπορεί να μείνει μόνο στην καταγγελία της αποικιακής πολιτικής της Γερμανίας στην Ελλάδα. Πρέπει να μεταβληθεί σε μια γενικευμένη οικονομική και πολιτική αντίσταση.
Πρέπει να αρχίσουμε με το γενικευμένο μποϋκοτάζ των γερμανικών προϊόντων. Η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ, η ΟΛΜΕ, Δήμοι, κοινωνικές και καταναλωτικές ενώσεις πρέπει να καλέσουν τους Έλληνες να μποϋκοτάρουν εδώ και τώρα τα γερμανικά προϊόντα και εταιρείες.
Θα πρέπει οι νεολαιίστικες οργανώσεις να κινητοποιηθούν ενάντια στο ρεύμα φυγής των νέων μας στη Γερμανία.
Και αυτά δεν μπορούν να έχουν μόνο χαρακτήρα αντιποίνων ή συμβολικών ενεργειών. Θα πρέπει να αποτρέψουμε την εξαγορά σε λίγο των περισσότερων ελληνικών επιχειρήσεων από τους Γερμανούς, ιδιαίτερα στον τραπεζικό, τον ενεργειακό και τον εμπορικό τομέα.
Θα πρέπει να αποτρέψουμε το άδειασμα της χώρας μας από το μορφωμένο και ειδικευμένο εργατικό δυναμικό μας.
Πρέπει οι Έλληνες να νιώθουν ντροπή να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα.
Θα πρέπει να νιώθουν ντροπή οι νέοι μας να μεταναστεύουν σούμπητοι στη χώρα που μας τσαλαπατάει.
Κατά τον ίδιο τρόπο που εμποδίσαμε την επιστράτευση για τα γερμανικά εργοστάσια στην Κατοχή, πρέπει να βάλουμε φραγμό σε αυτή τη νέα αφαίμαξη.
Οι Δήμοι και οι Ενώσεις τους να καταγγείλουν την προσπάθεια ελέγχου των Δήμων από τους Γερμανούς και τον Φούχτελ και να καταγγελθούν ως δωσίλογοι όσοι το πράττουν.
Πρέπει τα κόμματα που θέλουν να παρουσιάζονται ως αντιμνημονιακά (και ορισμένα διεκδικούν και την κληρονομία της Αντίστασης) να τολμήσουν να στραφούν ενάντια στον γερμανικό ιμπεριαλισμό.
Πρέπει να κηρύξουμε μια γενικευμένη Αντίσταση στη νέα γερμανική Κατοχή. Και μόνο μέσα από αυτή θα συγκροτήσουμε τα όπλα και τις δυνάμεις για να μπορέσουμε στο τέλος να τους ξαποστείλουμε, αυτούς και τα ανδρείκελά τους, τους νέους Τσολάκογλου που μας έχουν καθίσει στο σβέρκο.
18 Ιουλίου 2013
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΔΗΝ
InfoGnomon
Πρόκειται για μια παλιά έκφραση των Γάλλων. Που υποσημειώνει πως όταν βρίσκεσαι σε πόλεμο πρέπει να συμπεριφέρεσαι ανάλογα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε έναν οικονομικό πόλεμο που της έχουν επιβάλει οι δανειστές της και πρώτα απ’ όλα οι Γερμανοί. Στον προηγούμενο πόλεμο, κατά τη γερμανική Κατοχή, οι Γερμανοί προσπάθησαν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους διά των όπλων, με την τρομοκρατία, τα εγκλήματα πολέμου, τις εκτελέσεις, τα αναγκαστικά δάνεια, τις επιστρατεύσεις.
Σήμερα, η νέα Κατοχή εφαρμόζεται με άλλα μέσα, οικονομικά. Οικονομικός στραγγαλισμός, επιβολή προγραμμάτων λιτότητας, απολύσεις, μεταβολή της Ελλάδας σε κλοτσοσκούφι των αγορών.
Οι Έλληνες, στην Κατοχή, πριν διώξουν τους κατακτητές –και για να μπορέσουν να τους διώξουν– δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια, μέχρι που οι συμμαχικές δυνάμεις θα νικούσαν τους Γερμανούς στα πεδία του πολέμου. Ακόμα περισσότερο, δεν περίμεναν μέχρις ότου οι «Γερμανοί εργάτες» ανατρέψουν τον Χίτλερ, όπως υποστήριζαν ορισμένες ομαδούλες. Έκαναν και οι ίδιοι ό,τι μπορούσαν για να τους πλήξουν: σαμποτάζ, ενέδρες, ανταρτοπόλεμος, μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις επιστρατεύσεις.
Έτσι και σήμερα δεν μπορούμε να περιμένουμε απλώς μέχρι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα του Νότου, η Ρωσία, ή ακόμα και άλλοι, αποφασίσουν να αντιταχθούν στη Γερμανία, όπως και πράγματι θα γίνει μεσο-μακροπρόθεσμα, αλλά θα πρέπει να απαντήσουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Ούτε μπορούμε να περιμένουμε τους Γερμανούς «συντρόφους» να ανατρέψουν πρώτα τη Μέρκελ και τον… γερμανικό καπιταλισμό, ή να επιβάλλουν δήθεν μια αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας.
Διότι το πρόβλημα δεν είναι η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε μόνο, αλλά ο γερμανικός ιμπεριαλισμός στο σύνολό του. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός που στο κενό που άφησε η Σοβιετία που κατέρρευσε και η υπερχρεωμένη Αμερική, χρησιμοποιώντας τον τομέα στον οποίο ένιωθε ισχυρός, τον οικονομικό, προσπαθεί να επιτύχει αυτό που δεν πέτυχε με δύο παγκόσμιους πολέμους.
Και η αντίδρασή μας δεν μπορεί να μείνει μόνο στη διεκδίκηση των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, δεν μπορεί να μείνει μόνο στην καταγγελία της αποικιακής πολιτικής της Γερμανίας στην Ελλάδα. Πρέπει να μεταβληθεί σε μια γενικευμένη οικονομική και πολιτική αντίσταση.
Πρέπει να αρχίσουμε με το γενικευμένο μποϋκοτάζ των γερμανικών προϊόντων. Η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ, η ΟΛΜΕ, Δήμοι, κοινωνικές και καταναλωτικές ενώσεις πρέπει να καλέσουν τους Έλληνες να μποϋκοτάρουν εδώ και τώρα τα γερμανικά προϊόντα και εταιρείες.
Θα πρέπει οι νεολαιίστικες οργανώσεις να κινητοποιηθούν ενάντια στο ρεύμα φυγής των νέων μας στη Γερμανία.
Και αυτά δεν μπορούν να έχουν μόνο χαρακτήρα αντιποίνων ή συμβολικών ενεργειών. Θα πρέπει να αποτρέψουμε την εξαγορά σε λίγο των περισσότερων ελληνικών επιχειρήσεων από τους Γερμανούς, ιδιαίτερα στον τραπεζικό, τον ενεργειακό και τον εμπορικό τομέα.
Θα πρέπει να αποτρέψουμε το άδειασμα της χώρας μας από το μορφωμένο και ειδικευμένο εργατικό δυναμικό μας.
Πρέπει οι Έλληνες να νιώθουν ντροπή να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα.
Θα πρέπει να νιώθουν ντροπή οι νέοι μας να μεταναστεύουν σούμπητοι στη χώρα που μας τσαλαπατάει.
Κατά τον ίδιο τρόπο που εμποδίσαμε την επιστράτευση για τα γερμανικά εργοστάσια στην Κατοχή, πρέπει να βάλουμε φραγμό σε αυτή τη νέα αφαίμαξη.
Οι Δήμοι και οι Ενώσεις τους να καταγγείλουν την προσπάθεια ελέγχου των Δήμων από τους Γερμανούς και τον Φούχτελ και να καταγγελθούν ως δωσίλογοι όσοι το πράττουν.
Πρέπει τα κόμματα που θέλουν να παρουσιάζονται ως αντιμνημονιακά (και ορισμένα διεκδικούν και την κληρονομία της Αντίστασης) να τολμήσουν να στραφούν ενάντια στον γερμανικό ιμπεριαλισμό.
Πρέπει να κηρύξουμε μια γενικευμένη Αντίσταση στη νέα γερμανική Κατοχή. Και μόνο μέσα από αυτή θα συγκροτήσουμε τα όπλα και τις δυνάμεις για να μπορέσουμε στο τέλος να τους ξαποστείλουμε, αυτούς και τα ανδρείκελά τους, τους νέους Τσολάκογλου που μας έχουν καθίσει στο σβέρκο.
18 Ιουλίου 2013
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΔΗΝ
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
