2013-07-22 13:30:08
Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Άρθρο αναφοράς: Πρόσω ολοταχώς για ρώσο-αμερικανική συμφωνία Sykes-Picot στη Μέση Ανατολή
Το 1916, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία μοιράστηκαν τη Μέση Ανατολή (συμφωνίες Sykes-Picot). Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συζητούν για ένα νέο σχέδιο διχοτόμησης σε σφαίρες επιρροής που θα τους επιτρέψει να εκδιώξουν προς όφελος τους τα κέρδη της γαλλο-βρετανικής επιρροής.
Πιθανώς να έχετε παρατηρήσει την αλλαγή στον τόνο του ατλαντικού τύπου για το ζήτημα της Συρίας.
Οι «αντάρτες», αυτοί οι «ήρωες της ελευθερίας», ξαφνικά μετατράπηκαν σε φανατικούς τρομοκράτες που αλληλοσφάζονται. Για τον Τιερί Μεϊσάν, δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο κάτω από τον ήλιο: η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε απλώς την ιδέα της ανατροπής του Άσαντ και κατευθύνεται προς τη διεξαγωγή της Διάσκεψης Γενεύη II.
Επόμενο βήμα: η απώλεια της γαλλικής επιρροής στην περιοχή.
Στις 13 Ιουνίου, ο εκπρόσωπος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ ανακοίνωνε ότι η κόκκινη γραμμή είχε περαστεί: όπως φαινόταν από τα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί από τους Γάλλους και τους Βρετανούς, η Συρία του Μπασάρ αλ-Άσαντ είχε χρησιμοποιήσει χημικά όπλα εναντίον του ίδιου του λαού της. Θα βλέπαμε ό, τι βλέπαμε... Χωρίς να περιμένει, η νέα ενωμένη Διοίκηση των Χερσαίων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ ενεργοποιήθηκε στη Σμύρνη (Τουρκία). Ο πόλεμος ήταν προ των θυρών.
Ένα μήνα αργότερα, εξαφανίστηκε η Δυτική αποφασιστικότητα. Ο ατλαντικός τύπος ανακαλύπτει με φρίκη ότι η ένοπλη αντιπολίτευση στη Συρία αποτελείται από φανατικούς μισητούς από τη συντριπτική πλειοψηφία των Σύρων, ακριβώς αυτά που λέμε και γράφουμε εδώ και δύο χρόνια. Ενώ στο έδαφος, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός και το Μέτωπο Αλ-Νόσρα, αντί να μάχονται ενάντια στα στρατεύματα της Δαμασκού, διεξαγάγουν ο ένας στον άλλο έναν πόλεμο χωρίς όριο.
Τι έχει συμβεί λοιπόν, που οφείλεται αυτή η αλλαγή να μετατραπεί ο πόλεμος «απελευθέρωσης» της Συρίας σε αυτό το τεράστιο χάος;
Στην πραγματικότητα, κανένα από τα διακυβεύματα δεν άλλαξε σε ένα μήνα: ο Αραβικός Συριακός Στρατός δεν χρησιμοποίησε ποτέ χημικά όπλα κατά των «ανταρτών», και οι τελευταίοι δεν «ριζοσπάστηκαν».
Αντιθέτως, το σχέδιο που περιέγραψα, πρώτος, το τελευταίο Νοέμβριο, μπαίνει σιγά-σιγά σε εφαρμογή. Το σημερινό βήμα είναι η εγκατάλειψη της ένοπλης αντιπολίτευσης.
Όλα αυτά μας επιβεβαιώνουν την επιβράδυνση του αγγλοσαξονικού ιμπεριαλισμού.
Η εφαρμογή στον έδαφος των αποφάσεων που λαμβάνονται στην Ουάσιγκτον πραγματοποιείται με άκρως αργό ρυθμό. Η διαδικασία αυτή αναδεικνύει την τύφλωση των δυτικών μέσων ενημέρωσης που αγνοούν αυτές τις αποφάσεις μέχρι να μετουσιωθούν σε δράση.
Ανίκανα να αναλύσουν τον κόσμο όπως είναι, εξακολουθούν να αναμεταδώσουν την αξιόπιστη «πολιτική επικοινωνία».
Έτσι, αυτά που έγραφα [ 1 ], τα οποία περιγράφονται ως «θεωρία της συνωμοσίας» από τον κυρίαρχο τύπο mainstream, γίνονται σήμερα φανερά με δέκα μήνες καθυστέρησης.
Ο Eric Schmitt γράφει, συγκρατημένος, στην εφημερίδα New York Times ότι «τα σχέδια της κυβέρνησης των ΗΠΑ είναι πολύ πιο περιορισμένα από ό, τι δήλωνε δημόσια όσο και ιδιωτικά»[ 2 ].
Ενώ ο David Ignatius τιτλοφορεί ωμά στην Washington Post : «Οι Σύροι αντάρτες πλακώθηκαν από τη Ουάσιγκτον»[ InfoGnomon
Άρθρο αναφοράς: Πρόσω ολοταχώς για ρώσο-αμερικανική συμφωνία Sykes-Picot στη Μέση Ανατολή
Το 1916, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία μοιράστηκαν τη Μέση Ανατολή (συμφωνίες Sykes-Picot). Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συζητούν για ένα νέο σχέδιο διχοτόμησης σε σφαίρες επιρροής που θα τους επιτρέψει να εκδιώξουν προς όφελος τους τα κέρδη της γαλλο-βρετανικής επιρροής.
Πιθανώς να έχετε παρατηρήσει την αλλαγή στον τόνο του ατλαντικού τύπου για το ζήτημα της Συρίας.
Οι «αντάρτες», αυτοί οι «ήρωες της ελευθερίας», ξαφνικά μετατράπηκαν σε φανατικούς τρομοκράτες που αλληλοσφάζονται. Για τον Τιερί Μεϊσάν, δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο κάτω από τον ήλιο: η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε απλώς την ιδέα της ανατροπής του Άσαντ και κατευθύνεται προς τη διεξαγωγή της Διάσκεψης Γενεύη II.
Επόμενο βήμα: η απώλεια της γαλλικής επιρροής στην περιοχή.
Στις 13 Ιουνίου, ο εκπρόσωπος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ ανακοίνωνε ότι η κόκκινη γραμμή είχε περαστεί: όπως φαινόταν από τα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί από τους Γάλλους και τους Βρετανούς, η Συρία του Μπασάρ αλ-Άσαντ είχε χρησιμοποιήσει χημικά όπλα εναντίον του ίδιου του λαού της. Θα βλέπαμε ό, τι βλέπαμε... Χωρίς να περιμένει, η νέα ενωμένη Διοίκηση των Χερσαίων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ ενεργοποιήθηκε στη Σμύρνη (Τουρκία). Ο πόλεμος ήταν προ των θυρών.
Ένα μήνα αργότερα, εξαφανίστηκε η Δυτική αποφασιστικότητα. Ο ατλαντικός τύπος ανακαλύπτει με φρίκη ότι η ένοπλη αντιπολίτευση στη Συρία αποτελείται από φανατικούς μισητούς από τη συντριπτική πλειοψηφία των Σύρων, ακριβώς αυτά που λέμε και γράφουμε εδώ και δύο χρόνια. Ενώ στο έδαφος, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός και το Μέτωπο Αλ-Νόσρα, αντί να μάχονται ενάντια στα στρατεύματα της Δαμασκού, διεξαγάγουν ο ένας στον άλλο έναν πόλεμο χωρίς όριο.
Τι έχει συμβεί λοιπόν, που οφείλεται αυτή η αλλαγή να μετατραπεί ο πόλεμος «απελευθέρωσης» της Συρίας σε αυτό το τεράστιο χάος;
Στην πραγματικότητα, κανένα από τα διακυβεύματα δεν άλλαξε σε ένα μήνα: ο Αραβικός Συριακός Στρατός δεν χρησιμοποίησε ποτέ χημικά όπλα κατά των «ανταρτών», και οι τελευταίοι δεν «ριζοσπάστηκαν».
Αντιθέτως, το σχέδιο που περιέγραψα, πρώτος, το τελευταίο Νοέμβριο, μπαίνει σιγά-σιγά σε εφαρμογή. Το σημερινό βήμα είναι η εγκατάλειψη της ένοπλης αντιπολίτευσης.
Όλα αυτά μας επιβεβαιώνουν την επιβράδυνση του αγγλοσαξονικού ιμπεριαλισμού.
Η εφαρμογή στον έδαφος των αποφάσεων που λαμβάνονται στην Ουάσιγκτον πραγματοποιείται με άκρως αργό ρυθμό. Η διαδικασία αυτή αναδεικνύει την τύφλωση των δυτικών μέσων ενημέρωσης που αγνοούν αυτές τις αποφάσεις μέχρι να μετουσιωθούν σε δράση.
Ανίκανα να αναλύσουν τον κόσμο όπως είναι, εξακολουθούν να αναμεταδώσουν την αξιόπιστη «πολιτική επικοινωνία».
Έτσι, αυτά που έγραφα [ 1 ], τα οποία περιγράφονται ως «θεωρία της συνωμοσίας» από τον κυρίαρχο τύπο mainstream, γίνονται σήμερα φανερά με δέκα μήνες καθυστέρησης.
Ο Eric Schmitt γράφει, συγκρατημένος, στην εφημερίδα New York Times ότι «τα σχέδια της κυβέρνησης των ΗΠΑ είναι πολύ πιο περιορισμένα από ό, τι δήλωνε δημόσια όσο και ιδιωτικά»[ 2 ].
Ενώ ο David Ignatius τιτλοφορεί ωμά στην Washington Post : «Οι Σύροι αντάρτες πλακώθηκαν από τη Ουάσιγκτον»[ InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
