ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Τι πάει στραβά με τον πολιτισμό μας;

5 λεπτών  ντοκιμαντέρ από τον εξαιρετικό Alan Watts,έναν άνθρωπο πολύ μπροστά από την εποχή του.

Γιατί συμβαίνει αυτό;To να μην είμαστε δηλαδή ικανοί να προσαρμόσουμε τον εαυτό μας,στο φυσικό μας περιβάλλον,χωρίς να το καταστρέφουμε;

Γιατί συμβαίνει αυτό; που με κάποιον τρόπο,αυτός ο πολιτισμός αντιπροσωπεύει μ'έναν μοναδικό τρόπο τον νόμο της μείωσης των αποδόσεων;

Που η επιτυχία μας,είναι μία αποτυχία.Που με άλλα λόγια,χτίζουμε έναν τεράστιο τεχνολογικά πολιτισμό,που μοιάζει να υπόσχεται την πραγμάτωση κάθε ευχής,σχεδόν με το πάτημα ενός κουμπιού και παρ'όλα αυτά όπως σε κάθε παραμύθι,όταν η ευχή είναι τελικά πραγματοποιημένη,μοιά ζει σαν μία νεράιδα,δεν είναι στην πραγματικότητα κάτι το υλικό.

Με άλλα λόγια,τόσα πολλά από τα προιόντα μας,τα αυτοκίνητα μας,τα σπίτια μας,τα ρούχα μας,το φαγητό μας,μοιάζει σαν να ήταν μία άμεση δημιουργία μιας αγνής σκέψης,σαν να λέμε ότι είναι τελείως επουσιώδη ....Τα πλούτη,που παράγουμε είναι εφήμερα και σαν αποτέλεσμα αυτού είμαστε απογοητευμένοι,είμαστε τρομερά απογοητευμένοι.

Νιώθουμε ότι το μοναδικό πράγμα για να συνεχίσουμε είναι να παίρνουμε περισσότερα και περισσότερα.Σαν αποτέλεσμα αυτού,ολόκληρο το τοπίο ξεκινάει να μοιάζει,σαν το φυτώριο ενός βρώμικου παιδιού,που έχει τόσα πολλά παιχνίδια,τα έχει βαρεθεί και τα πετάει μόλις τα βαρεθεί,παίζει με αυτά λίγα λεπτά.

Επίσης είμαστε αφοσιωμένοι σ'έναν τρομερό πόλεμο,στις βασικές διαστάσεις του χρόνου και του χώρου.Θέλουμε να εξαλείψουμε τα όριά τους.Θέλουμε να κάνουμε τα πάντα,όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.Θέλουμε να μετατρέψουμε τους ρυθμούς και τις ικανότητες της εργασίας σε μετρητά,που πραγματικά μπορείς ν'αγοράσεις κάτι,αλλά δεν μπορείς να το φας.

Μετά τρέχουμε στο σπίτι,ν'αποφύγουμε τη δουλειά και να ξεκινήσουμε την πραγματική δουλειά της ζωής,να διασκεδάσουμε.

Ξέρεις...για το μεγαλύτερο ποσοστό των Αμερικανικών οικογενειών,αυτό που φαίνεται να είναι ο κύριος στόχος,όταν πηγαίνει σπίτι του,είναι να παρακολουθεί,μία ηλεκτρονική αναπαραγωγή της ζωής.Δεν μπορείς να το αγγίξεις,δεν μυρίζει και δεν έχει καμμία γεύση.Μπορεί να νομίζεις ότι οι άνθρωποι γυρνώντας σπίτι,γυρνάνε στην πραγματική ζωή σ'ένα εύρωστο υλικό κόσμο,σ΄ένα τεράστιο συμπόσιο ή ένα όργιο έρωτα ή μία εξέγερση μουσικής και χορού,αλλά τίποτα απ΄'ολα αυτά!Το μόνο που γίνεται,είναι αυτή η καθαρά παθητική ενατένιση μιας κελαηδίζουσας οθόνης.

Βλέπεις εκατοντάδες χιλιόμετρα σκοτεινιασμένα σπίτια με αυτή τη μικρή ηλεκτρονική οθόνη να τρεμοπαίζει στο δωμάτιο.Καθένας απομονωμένος,κοιτάζοντας αυτό το πράγμα,και στην πραγματικότητα καμμία επικοινωνία με τον άλλο.Σε αυτή την ανθρώπινη απομόνωση του δικού τους ιδιωτικού κόσμου,είναι στην πραγματικότητα η δημιουργία ενός άμυαλου πληθυσμού.

Ετσι δεν συνδιαλλασσόμαστε με τον άλλο,εκτός από δημόσιες εκφράσεις ή εκφράσεις αντιπάθειας,όπως το ποδοσφαιρο ή τα βραβεία πάλης.Ακόμα και στα θεάματα που παρακουλουθούμε μέσω της τηλεόρασης,μας είναι εύκολο να κατηγορούμε και να υβρίζουμε τους άλλους αλλά όχι αγάπη μου-όχι, δεν αγαπάμε τον διπλανό μας,εκτός από έναν κάπως συγκρατημένο τρόπο.

Κάποιος μπορεί να κάνει τον επίλογο μέσω της υπόθεσης ότι οι εκφράσεις της φυσικής αγάπης είναι πολύ πιο επικίνδυνες,από τις εκφράσεις του φυσικού μίσους.

Μου μοιάζει τελικά ότι αυτός ο πολιτισμός έχει αυτή τη μορφή της υπόθεσης,είναι βασικά 'τρελός' και αφοσιωμένος σ΄αυτή την υπόθεση-χωρίς πρόθεση πραγματικά,αλλά παρ'όλα αυτά αφοσιωμένος.Οχι στην ζωή,αλλά στην ενεργητική καταστροφή της.

ΓΙΝΕ Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Speech: Alan Watts – What is Wrong With Our Culture (AKA: Sex The Pleasurable Punishment)

www.alanwatts.org

Music: Ash Ra Tempel – Reunion (Friendship)

www.ashra.com

Μετάφραση: Αρτεμις Ζήση

http://www.trueactivist.com