2013-09-11 22:25:58
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Ό,τι έχει ο καθένας στη πανέρα του αυτό διαλαλεί λέει ο σοφός Ελληνικός λαός. Πραγματικά αυτό ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό όταν άκουσα για πολλοστή φορά τις δηλώσεις της Μαρίας Ρεπούση, βουλευτή της ΔΗΜΑΡ στην Α' Πειραιώς για τα αρχαία Ελληνικά, τα οποία και χαρακτήρισε νεκρή γλώσσα.
Ειλικρινά, δεν μου προκάλεσε καμμία απολύτως έκπληξη η προτροπή της κ. Ρεπούση -γνωστή από το παρελθόν για τις θέσεις της περί γενοκτονίας, συνωστισμού και θρησκευτικών.
Αυτό που μου προκάλεσε εντύπωση είναι το πανηγύρι που ξεκίνησε αμέσως μετά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.Πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, πολίτες, ψηφοφόροι και μη της ΔΗΜΑΡ επιδόθηκαν σε ένα γαϊτανάκι αντιπαραθέσεων μεταξύ τους για τις δηλώσεις της κ.Ρεπούση που κατάφερε τελικά να τραβήξει την προσοχή , τα φώτα της δημοσιότητας και τους προβολείς του κοινού επάνω της σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή για τη χώρα.
Nέα ακόμη, έκανα σεμινάρια marketing και management. Θυμάμαι τον εισηγητή να μας τονίζει πως σκοπός της διαφήμισης είναι να τραβήξουμε την προσοχή με κάθε τρόπο -θετικό ή αρνητικό- προκειμένου να πείσουμε το ''καταναλωτικό κοινό'' να αγοράσει-χρησιμοποιήσει το εν λόγω προϊόν.
Κάθε διαφήμιση, θετική ή αρνητική, είναι διαφήμιση και άτομα σαν τη κ.Ρεπούση το γνωρίζουν πολύ καλά. Όπως γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας επάνω τους παρά πετώντας την μπάλα στην εξέδρα κι ενώ το παιχνίδι είναι σε εξέλιξη. Το αποτέλεσμα είναι το κοινό που αρέσκεται στα θεάματα για να λησμονεί ότι αδυνατεί να εξασφαλίσει τον άρτο, να ξεχνά τις λεπτομέρειες του παιχνιδιού.
Όταν η μπάλα κάποια στιγμή επιστρέφει στον αγωνιστικό χώρο, πολύτιμος χρόνος έχει χαθεί και μαζί του και η ουσία.
Μετά από τόσα χρόνια στο πολιτικό ρεπορτάζ, έμαθα καλά ότι η πολιτική σκηνή του τόπου είναι σαν το ποδόσφαιρο και τα κόμματα σαν τις ομάδες, οι δε πολιτικοί-βουλευτές σαν τους παίκτες που μεταβαίνουν από τη μια ομάδα στην άλλη για δόξα, χρήμα, θώκους και πολιτική καριέρα.
Κάποιοι παίκτες- πολιτικοί - ίσως οι περισσότεροι στις μέρες μας- αδυνατούν να παίξουν στον πολιτικό αγώνα με αποτέλεσμα είτε το κοινό να τους αγνοεί είτε οι ίδιοι να εφευρίσκουν διαφόρους τρόπους από φάουλ μέχρι περίεργες μπαλιές για να παραμένουν στα φώτα της δημοσιότητας και να μπορούν στην εκάστοτε εκλογική αναμέτρηση να ευελπιστούν στη ψήφο του λαού.
Ενός λαού που δρα ως καταναλωτικό κοινό και πάνω από την κάλπη. Είμαστε ό,τι καταναλώνουμε και δυστυχώς ο Ελληνικός λαός καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος όσων του σερβίρονται, αμάσητα.
Μπορείς να μαντέψεις τα ιδανικά ενός έθνους από τις διαφημίσεις του είχε πει ο Norman Douglas , Βρετανός συγγραφέας. Και οι διαφημίσεις μας ,πολιτικές και μη, είναι ολοφάνερο ότι διέπονται από έλλειψη ιδανικών.
Σ΄αυτήν ακριβώς την έλλειψη ποντάρει και η κ.Ρεπούση γι΄αυτό πυκνά συχνά βγαίνει και προκαλεί με τις δηλώσεις της. Η κ.Ρεπούση που στην επίσημη σελίδα της στο διαδίκτυο γράφει ότι '' δεν επιδίωξε και δεν είχε ποτέ κανένα δημόσιο αξίωμα.'' μέχρι τη στιγμή που εκλέχθηκε βουλευτής με 1629 ψήφους τους οποίους επιθυμεί να διατηρήσει με κάθε δήλωση της που αποτελεί μια γενοκτονία της πολιτικής, των ιδανικών, των αξιών και ,εν τέλει, της νοημοσύνης των ψηφοφόρων.
Θα μπορούσα να γράψω άπειρους χαρακτηρισμούς για τη κ.Ρεπούση, αρκετούς τους έχω συγκεντρώσει από τις αντιπαραθέσεις στο διαδίκτυο. Ψεύτρα;; Αφελής;; Ανίκανη;; Βαλτή;; Ελεγχόμενη;; Όλα μαζί;; Αυτά κι άλλα τόσα;; Ναι, αυτά κι άλλα τόσα. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι να μην επιτρέψουμε εμείς, ως πολίτες, πλέον, στην κ.Ρεπούση να θεωρεί νεκρή κι ανύπαρκτη τη λογική μας.
logioshermes
Ό,τι έχει ο καθένας στη πανέρα του αυτό διαλαλεί λέει ο σοφός Ελληνικός λαός. Πραγματικά αυτό ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό όταν άκουσα για πολλοστή φορά τις δηλώσεις της Μαρίας Ρεπούση, βουλευτή της ΔΗΜΑΡ στην Α' Πειραιώς για τα αρχαία Ελληνικά, τα οποία και χαρακτήρισε νεκρή γλώσσα.
Ειλικρινά, δεν μου προκάλεσε καμμία απολύτως έκπληξη η προτροπή της κ. Ρεπούση -γνωστή από το παρελθόν για τις θέσεις της περί γενοκτονίας, συνωστισμού και θρησκευτικών.
Αυτό που μου προκάλεσε εντύπωση είναι το πανηγύρι που ξεκίνησε αμέσως μετά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.Πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, πολίτες, ψηφοφόροι και μη της ΔΗΜΑΡ επιδόθηκαν σε ένα γαϊτανάκι αντιπαραθέσεων μεταξύ τους για τις δηλώσεις της κ.Ρεπούση που κατάφερε τελικά να τραβήξει την προσοχή , τα φώτα της δημοσιότητας και τους προβολείς του κοινού επάνω της σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή για τη χώρα.
Nέα ακόμη, έκανα σεμινάρια marketing και management. Θυμάμαι τον εισηγητή να μας τονίζει πως σκοπός της διαφήμισης είναι να τραβήξουμε την προσοχή με κάθε τρόπο -θετικό ή αρνητικό- προκειμένου να πείσουμε το ''καταναλωτικό κοινό'' να αγοράσει-χρησιμοποιήσει το εν λόγω προϊόν.
Κάθε διαφήμιση, θετική ή αρνητική, είναι διαφήμιση και άτομα σαν τη κ.Ρεπούση το γνωρίζουν πολύ καλά. Όπως γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας επάνω τους παρά πετώντας την μπάλα στην εξέδρα κι ενώ το παιχνίδι είναι σε εξέλιξη. Το αποτέλεσμα είναι το κοινό που αρέσκεται στα θεάματα για να λησμονεί ότι αδυνατεί να εξασφαλίσει τον άρτο, να ξεχνά τις λεπτομέρειες του παιχνιδιού.
Όταν η μπάλα κάποια στιγμή επιστρέφει στον αγωνιστικό χώρο, πολύτιμος χρόνος έχει χαθεί και μαζί του και η ουσία.
Μετά από τόσα χρόνια στο πολιτικό ρεπορτάζ, έμαθα καλά ότι η πολιτική σκηνή του τόπου είναι σαν το ποδόσφαιρο και τα κόμματα σαν τις ομάδες, οι δε πολιτικοί-βουλευτές σαν τους παίκτες που μεταβαίνουν από τη μια ομάδα στην άλλη για δόξα, χρήμα, θώκους και πολιτική καριέρα.
Κάποιοι παίκτες- πολιτικοί - ίσως οι περισσότεροι στις μέρες μας- αδυνατούν να παίξουν στον πολιτικό αγώνα με αποτέλεσμα είτε το κοινό να τους αγνοεί είτε οι ίδιοι να εφευρίσκουν διαφόρους τρόπους από φάουλ μέχρι περίεργες μπαλιές για να παραμένουν στα φώτα της δημοσιότητας και να μπορούν στην εκάστοτε εκλογική αναμέτρηση να ευελπιστούν στη ψήφο του λαού.
Ενός λαού που δρα ως καταναλωτικό κοινό και πάνω από την κάλπη. Είμαστε ό,τι καταναλώνουμε και δυστυχώς ο Ελληνικός λαός καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος όσων του σερβίρονται, αμάσητα.
Μπορείς να μαντέψεις τα ιδανικά ενός έθνους από τις διαφημίσεις του είχε πει ο Norman Douglas , Βρετανός συγγραφέας. Και οι διαφημίσεις μας ,πολιτικές και μη, είναι ολοφάνερο ότι διέπονται από έλλειψη ιδανικών.
Σ΄αυτήν ακριβώς την έλλειψη ποντάρει και η κ.Ρεπούση γι΄αυτό πυκνά συχνά βγαίνει και προκαλεί με τις δηλώσεις της. Η κ.Ρεπούση που στην επίσημη σελίδα της στο διαδίκτυο γράφει ότι '' δεν επιδίωξε και δεν είχε ποτέ κανένα δημόσιο αξίωμα.'' μέχρι τη στιγμή που εκλέχθηκε βουλευτής με 1629 ψήφους τους οποίους επιθυμεί να διατηρήσει με κάθε δήλωση της που αποτελεί μια γενοκτονία της πολιτικής, των ιδανικών, των αξιών και ,εν τέλει, της νοημοσύνης των ψηφοφόρων.
Θα μπορούσα να γράψω άπειρους χαρακτηρισμούς για τη κ.Ρεπούση, αρκετούς τους έχω συγκεντρώσει από τις αντιπαραθέσεις στο διαδίκτυο. Ψεύτρα;; Αφελής;; Ανίκανη;; Βαλτή;; Ελεγχόμενη;; Όλα μαζί;; Αυτά κι άλλα τόσα;; Ναι, αυτά κι άλλα τόσα. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι να μην επιτρέψουμε εμείς, ως πολίτες, πλέον, στην κ.Ρεπούση να θεωρεί νεκρή κι ανύπαρκτη τη λογική μας.
logioshermes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βίντεο από τη σημερινή μεγάλη φωτιά στην Αρκαδία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
