ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Το Σκαθάρι που φοβόταν την παράνοια των θαυμαστών

Εζησε πάμπολλες στιγμές δόξας και αποθέωσης στην καριέρα του. Παρ' όλα αυτά ο Τζορτζ Χάρισον δεν τις ευχαριστήθηκε ποτέ με την καρδιά του.

Ο φόβος που είχε για τα υστερικά πλήθη που τον χειροκροτούσαν αλλά και η εμμονική σκέψη του ότι σε ανύποπτο χρόνο κάποιος θα τον δολοφονούσε, τον κρατούσαν μακριά από κάθε είδους απόλαυση της επιτυχίας του. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει ο συγγραφέας Γκριμ Τόμσον στη βιογραφία του εμβληματικού κιθαρίστα με τίτλο «George Harrison: Behind The Locked Door».

«Η παράνοια και τα ουρλιαχτά των θαυμαστών του συγκροτήματος και οι απειλές που δέχονταν κατά της ζωής τους τον σόκαραν. Κλεινόταν στο καβούκι του» σχολιάζει δώδεκα χρόνια μετά τον θάνατο του κιθαρίστα των Μπιτλς η χήρα του Ολίβια Χάρισον. «Βρισκόταν μονίμως σε μια διαδικασία φυγής από το πλήθος. Στην αρχή χτίσαμε ένα σπίτι στη Χαβάη, ωστόσο, μετά ήθελε να πηγαίνουμε όλο και πιο μακριά, σε μια προσπάθεια να βρει λίγες στιγμές μοναχικότητας». Σύμφωνα με τον συγγραφέα της βιογραφίας, τα υπόλοιπα Σκαθάρια υπερτερούσαν του Χάρισον σε ένα πολύ βασικό σημείο: διέθεταν μεγαλύτερα ψυχικά αποθέματα ώστε να διαχειρίζονται με μεγαλύτερη ευκολία την πίεση της δημοσιότητας. «Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί ήταν ένας τόσο διάσημος μουσικός. Κοιτούσε τον εαυτό του και αναρωτιόταν γιατί αυτό το αγόρι από το Λιβερπουλ, που σε μια άλλη ζωή ίσως έκανε μια άλλη δουλειά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να γίνει τόσο διάσημο», σχολιάζει η Πάτι Μπόιντ, η πρώτη σύζυγος του βρετανού μουσικού.

Τη βασανιστική, σχεδόν παρανοϊκή, εμμονή του Χάρισον ότι κάποιος θα τον δολοφονούσε επισημαίνει όμως και ο κινηματογραφικός παραγωγός Ντέιβιντ Ακόμπα. «Ο Τζορτζ ανησυχούσε διαρκώς ότι θα τον πυροβολήσουν. Ηταν λίγο μετά τη δολοφονία του Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και όλα στο μυαλό του έμοιαζαν πιο τρομακτικά. Στη μετέπειτα ζωή μου δεν συνάντησα ποτέ ξανά τόσο τρομαγμένο και βασανισμένο άνθρωπο» διευκρινίζει σήμερα ο Ακόμπα. Tromaktiko