2013-10-01 23:43:04
Πολλοί άνθρωποι απευθύνονται σε διαιτολόγο, έχοντας σκοπό να βελτιώσουν την εικόνα τους ή να λύσουν κάποιο πρόβλημα υγείας. Ο διαιτολόγος οφείλει να έχει τις γνώσεις για να επιτευχθεί ο στόχος του πελάτη όσο πιο σωστά και εύκολα γίνεται.
Όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν απαραίτητο ο διαιτολόγος να είναι πρότυπο διατροφικής συμπεριφοράς και να έχει μια ιδανική εμφάνιση, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις γνώσεις και την επαγγελματική αξιοπιστία του. Πόσο σωστό είναι όμως, να αξιολογείται η επαγγελματική υπόσταση, οι γνώσεις και η αποτελεσματικότητα μόνο από την εμφάνιση;
Όταν κάποιος έρθει για πρώτη φορά σε επαφή με τον διαιτολόγο του, καλό είναι να έχει κατά νου, ότι ο άνθρωπος που επέλεξε να εμπιστευτεί για να τον βοηθήσει, γνωρίζει και προάγει την υγεία. Ωστόσο, αυτό δεν συνδέεται πάντα με ένα τέλειο σώμα. Η εμφάνιση του διαιτολόγου (όπως και όλων των ανθρώπων) επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες, όπως ο σωματότυπος, η κληρονομικότητα ή κατάσταση της υγείας του
. Στις συναντήσεις πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην επικοινωνία, δηλαδή στο πόσο κατανοητά και εφαρμόσιμα είναι αυτά που προτείνει ο διαιτολόγος στον πελάτη, ώστε εκείνος να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Άλλωστε, ένα δυσπροσάρμοστο διαιτολόγιο από έναν καλλίγραμμο διαιτολόγο δεν θα έχει αποτελεσματικότητα.
Όμως, η εικόνα δεν είναι μόνο το βάρος. Η σχέση που αρχίζει να χτίζεται μεταξύ πελάτη και διαιτολόγου επηρεάζεται και από τη γλώσσα του σώματος. Τα άτομα έρχονται σε επαφή όχι μόνο λεκτικά αλλά και οπτικά και είναι σημαντικό να αισθάνονται -και από τις δύο πλευρές- εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Αντίστοιχα, θα μπορούσε κάποιος να έχει μια ιδανική εικόνα αλλά να μην εμπνέει την ίδια εμπιστοσύνη με κάποιον άλλον που δεν έχει το ιδανικό σώμα.
Το Ίδρυμα Δημόσιας Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, δημιούργησε ένα εργαλείο που αφορά υπέρβαρα άτομα που εργάζονται στον τομέα της υγείας. Οι ερευνητές του ιδρύματος, λοιπόν, έθεσαν κάποια ερωτήματα τόσο σε υπέρβαρα άτομα όσο και σε διαιτολόγους (κανονικού και υπερβάλλοντος βάρους) και κατέληξαν στα ακόλουθα συμπεράσματα: Διαπιστώθηκε ότι απασχολεί τόσο πολύ η εικόνα του διαιτολόγου τον πελάτη, που εκείνος θέλει να μάθει πόσα κιλά είναι, τι τρώει, ποιες είναι οι συνήθειες του κ.ά.
Οι διαιτολόγοι, από την άλλη πλευρά, ρωτήθηκαν τι κάνουν όταν συμβαίνει αυτό και υπήρξαν δυο ειδών απαντήσεις. Κάποιοι είχαν διαπιστώσει ότι υπήρχε μεγαλύτερη πιθανότητα οι πελάτες τους να είναι πιο ανοιχτοί και ειλικρινείς μαζί τους, όταν απαντούσαν σε ερωτήσεις για το βάρος τους. Υπήρχαν όμως και οι διαιτολόγοι οι οποίοι θεωρούσαν πως το να απαντούν σε προσωπικά ερωτήματα είναι λάθος, γιατί έτσι παύει να είναι το επίκεντρο ο πελάτης και ο διαιτολόγος γίνεται πρότυπο, που δεν πρέπει να αποτελεί μέρος του ρόλου του. Τελικά, το 70% των διαιτολόγων διαλέγει να απαντά σε αυτές τις ερωτήσεις, σύμφωνα με αυτή την έρευνα!
Από την ίδια μελέτη βρέθηκε ότι υπήρχαν και άνθρωποι που επέλεγαν ένα διαιτολόγο με περιττά κιλά, γιατί ένιωθαν μεγαλύτερη οικειότητα και αισθάνονταν ότι σε αυτόν θα έβρισκαν περισσότερη κατανόηση. Αντίθετα όμως, αποδείχτηκε ότι οι υπέρβαροι διαιτολόγοι δεν ήταν περισσότερο ευαισθητοποιημένοι απέναντι στους υπέρβαρους πελάτες από εκείνους με ιδανικό βάρος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, ήταν περισσότερο επικριτικοί και εχθρικοί με τους πελάτες τους.
Από τις απαντήσεις που δόθηκαν στο συγκεκριμένο εργαλείο, συμπεραίνουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν πως η εικόνα του διαιτολόγου είναι κάτι σημαντικό. Παρολ’ αυτά, δεν είναι το πιο σημαντικό! Δεν πρέπει το κριτήριο για τις γνώσεις του, να είναι η εικόνα του. Ο διαιτολόγος δεν προάγει την ομορφιά, αλλά την υγεία. Επίσης, δεν είναι πρότυπο, αλλά σύμβουλος. Δεν θα πρέπει να συνδέεται η αποτελεσματικότητα ενός επαγγελματία με την εμφάνιση του.
Η απαίτηση να είναι ο διαιτολόγος πρότυπο του δημιουργεί άγχος, πίεση, μειώνει την απόδοση του και αισθάνεται ότι η εικόνα του έχει μεγαλύτερη σημασία από τις γνώσεις του. Αξίζει να αναφερθεί ότι άνθρωποι που ασχολούνται με επαγγέλματα στα οποία δέχονται ιδιαίτερη πίεση να είναι λεπτοί (όπως μοντέλα, χορευτές, διαιτολόγοι κ.ά.), έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κάποια διατροφική διαταραχή κατά την διάρκεια της καριέρας τους. Άλλωστε, έρευνες έχουν αποδείξει ότι άτομα με νευρική ανορεξία έχουν πολύ περισσότερες επαφές με κοινωνικές πηγές που προωθούν την απώλεια βάρους σε σχέση με άλλα άτομα.
Ασφαλώς, ένας διαιτολόγος γνωρίζει πολύ καλά ότι η σωματική και πνευματική ευεξία σχετίζεται με την ισορροπημένη διατροφή και σίγουρα καλό είναι να το εφαρμόζει και ο ίδιος. Αυτό απέχει μακράν από την τέλεια εικόνα σώματος που «απαιτεί» η κοινωνία από τον διαιτολόγο. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν καθορίζει μόνο η διατροφή την εικόνα σώματος και δεν έχει πάντα σχέση με την υγεία.
mednutrition.gr
Όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν απαραίτητο ο διαιτολόγος να είναι πρότυπο διατροφικής συμπεριφοράς και να έχει μια ιδανική εμφάνιση, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις γνώσεις και την επαγγελματική αξιοπιστία του. Πόσο σωστό είναι όμως, να αξιολογείται η επαγγελματική υπόσταση, οι γνώσεις και η αποτελεσματικότητα μόνο από την εμφάνιση;
Όταν κάποιος έρθει για πρώτη φορά σε επαφή με τον διαιτολόγο του, καλό είναι να έχει κατά νου, ότι ο άνθρωπος που επέλεξε να εμπιστευτεί για να τον βοηθήσει, γνωρίζει και προάγει την υγεία. Ωστόσο, αυτό δεν συνδέεται πάντα με ένα τέλειο σώμα. Η εμφάνιση του διαιτολόγου (όπως και όλων των ανθρώπων) επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες, όπως ο σωματότυπος, η κληρονομικότητα ή κατάσταση της υγείας του
Όμως, η εικόνα δεν είναι μόνο το βάρος. Η σχέση που αρχίζει να χτίζεται μεταξύ πελάτη και διαιτολόγου επηρεάζεται και από τη γλώσσα του σώματος. Τα άτομα έρχονται σε επαφή όχι μόνο λεκτικά αλλά και οπτικά και είναι σημαντικό να αισθάνονται -και από τις δύο πλευρές- εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Αντίστοιχα, θα μπορούσε κάποιος να έχει μια ιδανική εικόνα αλλά να μην εμπνέει την ίδια εμπιστοσύνη με κάποιον άλλον που δεν έχει το ιδανικό σώμα.
Το Ίδρυμα Δημόσιας Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, δημιούργησε ένα εργαλείο που αφορά υπέρβαρα άτομα που εργάζονται στον τομέα της υγείας. Οι ερευνητές του ιδρύματος, λοιπόν, έθεσαν κάποια ερωτήματα τόσο σε υπέρβαρα άτομα όσο και σε διαιτολόγους (κανονικού και υπερβάλλοντος βάρους) και κατέληξαν στα ακόλουθα συμπεράσματα: Διαπιστώθηκε ότι απασχολεί τόσο πολύ η εικόνα του διαιτολόγου τον πελάτη, που εκείνος θέλει να μάθει πόσα κιλά είναι, τι τρώει, ποιες είναι οι συνήθειες του κ.ά.
Οι διαιτολόγοι, από την άλλη πλευρά, ρωτήθηκαν τι κάνουν όταν συμβαίνει αυτό και υπήρξαν δυο ειδών απαντήσεις. Κάποιοι είχαν διαπιστώσει ότι υπήρχε μεγαλύτερη πιθανότητα οι πελάτες τους να είναι πιο ανοιχτοί και ειλικρινείς μαζί τους, όταν απαντούσαν σε ερωτήσεις για το βάρος τους. Υπήρχαν όμως και οι διαιτολόγοι οι οποίοι θεωρούσαν πως το να απαντούν σε προσωπικά ερωτήματα είναι λάθος, γιατί έτσι παύει να είναι το επίκεντρο ο πελάτης και ο διαιτολόγος γίνεται πρότυπο, που δεν πρέπει να αποτελεί μέρος του ρόλου του. Τελικά, το 70% των διαιτολόγων διαλέγει να απαντά σε αυτές τις ερωτήσεις, σύμφωνα με αυτή την έρευνα!
Από την ίδια μελέτη βρέθηκε ότι υπήρχαν και άνθρωποι που επέλεγαν ένα διαιτολόγο με περιττά κιλά, γιατί ένιωθαν μεγαλύτερη οικειότητα και αισθάνονταν ότι σε αυτόν θα έβρισκαν περισσότερη κατανόηση. Αντίθετα όμως, αποδείχτηκε ότι οι υπέρβαροι διαιτολόγοι δεν ήταν περισσότερο ευαισθητοποιημένοι απέναντι στους υπέρβαρους πελάτες από εκείνους με ιδανικό βάρος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, ήταν περισσότερο επικριτικοί και εχθρικοί με τους πελάτες τους.
Από τις απαντήσεις που δόθηκαν στο συγκεκριμένο εργαλείο, συμπεραίνουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν πως η εικόνα του διαιτολόγου είναι κάτι σημαντικό. Παρολ’ αυτά, δεν είναι το πιο σημαντικό! Δεν πρέπει το κριτήριο για τις γνώσεις του, να είναι η εικόνα του. Ο διαιτολόγος δεν προάγει την ομορφιά, αλλά την υγεία. Επίσης, δεν είναι πρότυπο, αλλά σύμβουλος. Δεν θα πρέπει να συνδέεται η αποτελεσματικότητα ενός επαγγελματία με την εμφάνιση του.
Η απαίτηση να είναι ο διαιτολόγος πρότυπο του δημιουργεί άγχος, πίεση, μειώνει την απόδοση του και αισθάνεται ότι η εικόνα του έχει μεγαλύτερη σημασία από τις γνώσεις του. Αξίζει να αναφερθεί ότι άνθρωποι που ασχολούνται με επαγγέλματα στα οποία δέχονται ιδιαίτερη πίεση να είναι λεπτοί (όπως μοντέλα, χορευτές, διαιτολόγοι κ.ά.), έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κάποια διατροφική διαταραχή κατά την διάρκεια της καριέρας τους. Άλλωστε, έρευνες έχουν αποδείξει ότι άτομα με νευρική ανορεξία έχουν πολύ περισσότερες επαφές με κοινωνικές πηγές που προωθούν την απώλεια βάρους σε σχέση με άλλα άτομα.
Ασφαλώς, ένας διαιτολόγος γνωρίζει πολύ καλά ότι η σωματική και πνευματική ευεξία σχετίζεται με την ισορροπημένη διατροφή και σίγουρα καλό είναι να το εφαρμόζει και ο ίδιος. Αυτό απέχει μακράν από την τέλεια εικόνα σώματος που «απαιτεί» η κοινωνία από τον διαιτολόγο. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν καθορίζει μόνο η διατροφή την εικόνα σώματος και δεν έχει πάντα σχέση με την υγεία.
mednutrition.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δημιουργεί νέα ομάδα στο Μαϊάμι ο Μπέκαμ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
