2013-10-28 21:29:06
Ο Δήμαρχος Διονύσου κ. Γιάννης Καλαφατέλης, κατά τον χαιρετισμό του στον σημερινό εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, προέβη στο ακόλουθο μήνυμα Συμπολίτισσες και συμπολίτες,
Σήμερα, γιορτάζουμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, η οποία αποτελεί σταθμό στην ιστορία του έθνους μας και βρίσκεται βαθιά ριζωμένη στη συλλογική μας μνήμης καθορίζοντας την νεότερη ιστορία του ελληνικού έθνους.
Η Ελλάδα την ημέρα εκείνη έγινε η χώρα των μεγάλων πράξεων Ενωμένος ο λαός μας φώναξε ένα ισχυρό ‘ΟΧΙ’ στην φασιστική πρόκληση και διεκδίκησε σθεναρά τα δικαιώματά του για ελευθερία απέναντι στον κατακτητή.
Σήμερα, με την εφαρμογή ασφυκτικών οικονομικών μέτρων στην Χώρα μας πολλοί συμπολίτες μας και πολλές Οικογένειες οδηγούνται στην εξαθλίωση, αλλά και με την εμφάνιση ναζιστικών μορφωμάτων στην ελληνική όσο και στην διεθνή πολιτική σκηνή, επιβεβαιώνονται περισσότερο από ποτέ, τα διαχρονικά μηνύματα της εποχής του 40.
Την ίδια στιγμή βασικές αξίες όπως η εθνική κυριαρχία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, δοκιμάζονται.
Η συνεργασία, η συναδέλφωση όλων των λαών και η αλληλοϋποστήριξη, θεμελιώδη γνωρίσματα Πολιτισμού, οφείλουν να επικρατήσουν, έτσι ώστε τα πολιτικά λάθη του παρελθόντος, που οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή δραματική κατάσταση της μνημονιακής προσαρμογής, να πάψουν να μας ταλαιπωρούν άδικα.
Δυστυχώς επιτρέψαμε ως λαός σε κάποιους ανεύθυνους και ιδιοτελείς, που μας προσέφεραν ως αντάλλαγμα μια επίπλαστη και πρόσκαιρη ευημερία, στηριζόμενη σε σαθρές –όπως αποδείχτηκε- βάσεις, να παίξουν με τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Είναι πρόδηλο, πλέον ότι, απέναντι στις μυλόπετρες της βαθιάς ύφεσης και της οικονομικής ασφυξίας, που συνθλίβουν κάθε παραγωγική κι αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας μας και ‘κουρεύουν’ όλο και περισσότερο την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, απαιτείται να τοποθετηθούμε με νέο, ενωτικό και διεκδικητικό τρόπο και κυρίως με ένα σωστό και εφαρμόσιμο πρόγραμμα.
Οι Έλληνες γνωρίζουμε από θυσίες, όπως γνωρίζουμε και από αγώνες.
Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς!
Οι πολεμιστές του ‘ΟΧΙ’ θυσίασαν τη ζωή τους για υψηλά ιδανικά όπως η ελευθερία, η ειρήνη, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ας διδαχθούμε από το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν μας.
Εάν νικήσουμε πρώτα απ’ όλα το φόβο, αλλά και τη διχόνοια, τον χειρότερο διαχρονικά εχθρό μας, τότε, λειτουργώντας με πνεύμα ενότητας και με την πρέπουσα αποφασιστικότητα, θα αντιμετωπίσουμε επιτυχώς κάθε πρόκληση και δυσκολία.
Πέρα από το ότι η γνώση και ανάλυση των ιστορικών στιγμών, αποτελούν ένα ισχυρό εφόδιο για τη χάραξη του μέλλοντος σε σταθερές βάσεις και αξίες, από το «Όχι» του 1940, αντλούμε ταυτόχρονα και τη δύναμη ώστε να παλέψουμε στη σημερινή δύσκολη εποχή για την επίτευξη των παγκόσμιων οραμάτων, της βιώσιμης ανάπτυξης, της ειρήνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αντιμετώπισης της φτώχειας.
Αυτή τη μαχητική Ελλάδα, την αισιόδοξη στην πράξη, θα πρέπει όχι απλά να θυμηθούμε και να τιμούμε, όπως έχουμε χρέος και κάνουμε σήμερα, αλλά κυρίως, ως ένα βαθμό, να ξαναβρούμε.
Καλούμαστε με τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια που μας αξίζει, με τον ρεαλισμό και την ψυχραιμία που απαιτούν οι περιστάσεις και αρμόζει σε μια ώριμη Δημοκρατία, να ξαναβρούμε το δρόμο μας.
Η σημερινή μέρα, κάτω από τις συνθήκες που τιμούμε τους αγώνες των προγόνων μας, πρέπει ν’ αποτελέσει ημέρα εθνικής συνειδητοποίησης για όλους μας.
Οφείλουμε να καταονήσουμε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε μία δύσκολη κατάσταση η οποία από πολλούς χαρακτηρίζεται ‘κατάσταση πολέμου’.
Ενός πολέμου πολύ διαφορετικού από αυτόν του 1940, αλλά εξίσου ανελέητου.
Παρά την αίσθηση ταπείνωσης και την αμηχανία που βιώνουμε, πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε και τη δύναμη και τη θέληση ν’ αποδείξουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας επιτηρήσει και να μας διαφεντεύσει.
Μπορούμε και πρέπει να διαψεύσουμε, για μια ακόμη φορά, όπως κάναμε και το 1940, όλους αυτούς που πιστεύουν ότι θα μας κάνουν να γονατίσουμε.
Εμείς κι όχι αυτοί, θα καθορίσουμε το μέλλον και την τύχη μας!
Ως Δήμος Διονύσου, έχουμε πλήρη επίγνωση αλλά και ευθύνη του ρόλου μας.
Μέσα από μία σειρά πρωτοβουλιών και την οργάνωση κοινωνικών δομών και δράσεων, προσπαθούμε καθημερινά να στηρίξουμε και να είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε δοκιμαζόμενο συνδημότη μας, την κάθε οικογένεια.
Θα ήθελα να κλείσω την ομιλία μου με ένα απόσπασμα από την πρώτη ημέρα του πολέμου του 1940, όπως περιγράφεται σε ιστορικά βιβλία:
«Οι Έλληνες που πορεύονταν προς το μέτωπο, μέσα σ’ εκείνο το ζοφερό κλίμα του πολέμου, δεν ήταν σκυθρωποί, κατσούφηδες και φοβισμένοι, όπως θα περίμεναν κάποιοι.
Ήταν γελαστοί, αισιόδοξοι, γεμάτοι ελπίδα και πίστη ότι θα τα καταφέρουν. Αυτή η αισιοδοξία οδήγησε γρήγορα στις πρώτες νίκες κατά των Ιταλών εισβολέων, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, στα δυσπρόσιτα βουνά της Αλβανία».
Η ίδια αισιοδοξία, η ίδια πίστη και ελπίδα χρειάζεται να καθορίζουν πάντα τη στάση μας, μπροστά σε δύσκολες και επίπονες καταστάσεις, ώστε να τις αντιμετωπίζουμε με γενναιότητα και ψυχραιμία.
Πορευόμενοι με οδηγό τα ιδανικά τις αρχές και τις αξίες των Ελλήνων του ’40, θα είμαστε και πάλι οι νικητές!.
Tromaktiko
Σήμερα, γιορτάζουμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, η οποία αποτελεί σταθμό στην ιστορία του έθνους μας και βρίσκεται βαθιά ριζωμένη στη συλλογική μας μνήμης καθορίζοντας την νεότερη ιστορία του ελληνικού έθνους.
Η Ελλάδα την ημέρα εκείνη έγινε η χώρα των μεγάλων πράξεων Ενωμένος ο λαός μας φώναξε ένα ισχυρό ‘ΟΧΙ’ στην φασιστική πρόκληση και διεκδίκησε σθεναρά τα δικαιώματά του για ελευθερία απέναντι στον κατακτητή.
Σήμερα, με την εφαρμογή ασφυκτικών οικονομικών μέτρων στην Χώρα μας πολλοί συμπολίτες μας και πολλές Οικογένειες οδηγούνται στην εξαθλίωση, αλλά και με την εμφάνιση ναζιστικών μορφωμάτων στην ελληνική όσο και στην διεθνή πολιτική σκηνή, επιβεβαιώνονται περισσότερο από ποτέ, τα διαχρονικά μηνύματα της εποχής του 40.
Την ίδια στιγμή βασικές αξίες όπως η εθνική κυριαρχία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, δοκιμάζονται.
Η συνεργασία, η συναδέλφωση όλων των λαών και η αλληλοϋποστήριξη, θεμελιώδη γνωρίσματα Πολιτισμού, οφείλουν να επικρατήσουν, έτσι ώστε τα πολιτικά λάθη του παρελθόντος, που οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή δραματική κατάσταση της μνημονιακής προσαρμογής, να πάψουν να μας ταλαιπωρούν άδικα.
Δυστυχώς επιτρέψαμε ως λαός σε κάποιους ανεύθυνους και ιδιοτελείς, που μας προσέφεραν ως αντάλλαγμα μια επίπλαστη και πρόσκαιρη ευημερία, στηριζόμενη σε σαθρές –όπως αποδείχτηκε- βάσεις, να παίξουν με τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Είναι πρόδηλο, πλέον ότι, απέναντι στις μυλόπετρες της βαθιάς ύφεσης και της οικονομικής ασφυξίας, που συνθλίβουν κάθε παραγωγική κι αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας μας και ‘κουρεύουν’ όλο και περισσότερο την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, απαιτείται να τοποθετηθούμε με νέο, ενωτικό και διεκδικητικό τρόπο και κυρίως με ένα σωστό και εφαρμόσιμο πρόγραμμα.
Οι Έλληνες γνωρίζουμε από θυσίες, όπως γνωρίζουμε και από αγώνες.
Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς!
Οι πολεμιστές του ‘ΟΧΙ’ θυσίασαν τη ζωή τους για υψηλά ιδανικά όπως η ελευθερία, η ειρήνη, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ας διδαχθούμε από το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν μας.
Εάν νικήσουμε πρώτα απ’ όλα το φόβο, αλλά και τη διχόνοια, τον χειρότερο διαχρονικά εχθρό μας, τότε, λειτουργώντας με πνεύμα ενότητας και με την πρέπουσα αποφασιστικότητα, θα αντιμετωπίσουμε επιτυχώς κάθε πρόκληση και δυσκολία.
Πέρα από το ότι η γνώση και ανάλυση των ιστορικών στιγμών, αποτελούν ένα ισχυρό εφόδιο για τη χάραξη του μέλλοντος σε σταθερές βάσεις και αξίες, από το «Όχι» του 1940, αντλούμε ταυτόχρονα και τη δύναμη ώστε να παλέψουμε στη σημερινή δύσκολη εποχή για την επίτευξη των παγκόσμιων οραμάτων, της βιώσιμης ανάπτυξης, της ειρήνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αντιμετώπισης της φτώχειας.
Αυτή τη μαχητική Ελλάδα, την αισιόδοξη στην πράξη, θα πρέπει όχι απλά να θυμηθούμε και να τιμούμε, όπως έχουμε χρέος και κάνουμε σήμερα, αλλά κυρίως, ως ένα βαθμό, να ξαναβρούμε.
Καλούμαστε με τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια που μας αξίζει, με τον ρεαλισμό και την ψυχραιμία που απαιτούν οι περιστάσεις και αρμόζει σε μια ώριμη Δημοκρατία, να ξαναβρούμε το δρόμο μας.
Η σημερινή μέρα, κάτω από τις συνθήκες που τιμούμε τους αγώνες των προγόνων μας, πρέπει ν’ αποτελέσει ημέρα εθνικής συνειδητοποίησης για όλους μας.
Οφείλουμε να καταονήσουμε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε μία δύσκολη κατάσταση η οποία από πολλούς χαρακτηρίζεται ‘κατάσταση πολέμου’.
Ενός πολέμου πολύ διαφορετικού από αυτόν του 1940, αλλά εξίσου ανελέητου.
Παρά την αίσθηση ταπείνωσης και την αμηχανία που βιώνουμε, πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε και τη δύναμη και τη θέληση ν’ αποδείξουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας επιτηρήσει και να μας διαφεντεύσει.
Μπορούμε και πρέπει να διαψεύσουμε, για μια ακόμη φορά, όπως κάναμε και το 1940, όλους αυτούς που πιστεύουν ότι θα μας κάνουν να γονατίσουμε.
Εμείς κι όχι αυτοί, θα καθορίσουμε το μέλλον και την τύχη μας!
Ως Δήμος Διονύσου, έχουμε πλήρη επίγνωση αλλά και ευθύνη του ρόλου μας.
Μέσα από μία σειρά πρωτοβουλιών και την οργάνωση κοινωνικών δομών και δράσεων, προσπαθούμε καθημερινά να στηρίξουμε και να είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε δοκιμαζόμενο συνδημότη μας, την κάθε οικογένεια.
Θα ήθελα να κλείσω την ομιλία μου με ένα απόσπασμα από την πρώτη ημέρα του πολέμου του 1940, όπως περιγράφεται σε ιστορικά βιβλία:
«Οι Έλληνες που πορεύονταν προς το μέτωπο, μέσα σ’ εκείνο το ζοφερό κλίμα του πολέμου, δεν ήταν σκυθρωποί, κατσούφηδες και φοβισμένοι, όπως θα περίμεναν κάποιοι.
Ήταν γελαστοί, αισιόδοξοι, γεμάτοι ελπίδα και πίστη ότι θα τα καταφέρουν. Αυτή η αισιοδοξία οδήγησε γρήγορα στις πρώτες νίκες κατά των Ιταλών εισβολέων, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, στα δυσπρόσιτα βουνά της Αλβανία».
Η ίδια αισιοδοξία, η ίδια πίστη και ελπίδα χρειάζεται να καθορίζουν πάντα τη στάση μας, μπροστά σε δύσκολες και επίπονες καταστάσεις, ώστε να τις αντιμετωπίζουμε με γενναιότητα και ψυχραιμία.
Πορευόμενοι με οδηγό τα ιδανικά τις αρχές και τις αξίες των Ελλήνων του ’40, θα είμαστε και πάλι οι νικητές!.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η βοή των γεγονότων που πλησιάζουν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
