2013-10-31 09:46:06
Ιστορική αναδρομή στα γεγονότα της εποχής μέσα από μαρτυρίες και δημοσιεύματα έκανε ο δημοσιογράφος - συγγραφέας Σπύρος Κουζινόπουλος, στη διάσταση ανάμεσα στη δράση της εθνικής αντίστασης και σε φαινόμενα συνεργασίας με τον κατακτητή εστίασε ο ιστορικός Στράτος Δορδανάς, ενώ στις δυσκολίες ανασύστασης της ισραηλιτικής κοινότητας από επιζήσαντες του ολοκαυτώματος, λόγω της ανθρωπιστικής καταστροφής που είχε συντελεστεί μέσα στην κατοχή, αναφέρθηκε ο ιστορικός Ευάγγελος Χεκίμογλου.
Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην αντιστασιακή δράση που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται ήδη από τα μέσα του 1941, μέχρι και την τελική προέλαση, παρά τη συμφωνία της Καζέρτας, των μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ στη Θεσσαλονίκη, με απόφαση του Μάρκου Βαφειάδη και του Ευριπίδη Μπακιρτζή, την απελευθέρωση της πόλης στις 30 Οκτωβρίου 1944, την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, τη σύλληψη συνεργατών τους που είχαν «ταμπουρωθεί» στο κτίριο της ΧΑΝΘ, τις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις των απλών πολιτών για την απελευθέρωση, κ.α.
Τόνισαν ότι χάρη στη δράση των αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του «εφεδρικού ΕΛΑΣ» και τα δίκτυα αντίστασης που είχαν αναπτύξει μέσα στην πόλη, αποφεύχθηκε η σχεδιαζόμενη - από τα γερμανικά στρατεύματα που αποχωρούσαν - ανατίναξη των βασικών υποδομών της πόλης, όπως των εγκαταστάσεων του λιμανιού, των δύο στρατιωτικών αεροδρομίων, των αλευρόμυλων Αλλατίνη, του υδραγωγείου, της ηλεκτρικής εταιρίας και του κεντρικού εργοστασίου ηλεκτροφωτισμού, κ.α.
Επίσης υπογράμμισαν ότι η ανάγκη «διατήρησης της ιστορικής μνήμης» και η ανάμνηση των νεκρών, θυμάτων του ναζισμού, γίνεται ιδιαίτερα «επίκαιρη» στις μέρες μας.
«Δε θα βρείτε κανένα κεντρικό δρόμο με την ιστορική ημερομηνία 30/10/1944, ούτε με τα ονόματα των απελευθερωτών της» τόνισε ο δημοτικός σύμβουλος Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, προτείνοντας σχετική ονοματοδοσία σε δρόμους της πόλης, ως ελάχιστη συμβολική πράξη «αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας». Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άρθουρ Σοπενχάουερ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
