2013-11-01 21:46:25
Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, βουλευτής Β’Αθήνας-ΠΑΣΟΚ κ. Απόστολος Κακλαμάνης, αναφερόμενος στις προς εικοσαημέρου δηλώσεις στη Βουλή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα ότι θα καταθέσει αίτηση εξεταστικής επιτροπής κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, είπε τα εξής:
«Αναμένω ακόμη ως ΠΑΣΟΚ, ως ένα κόμμα που βάλλεται πανταχόθεν, έπειτα από 20 σχεδόν ημέρες, αυτή τη βαρύτατη μομφή και κατηγορία που δεν έγινε από κάποιο ανεύθυνο πρόσωπο αλλά από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρα, ο οποίος φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα, εναντίον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου. Αναμένω επί 20 μέρες ένα δισέλιδο, έστω, κείμενο στο οποίο να λέει ότι “ζητώ εξεταστική επιτροπή”, όπως είχε τότε πει ο ίδιος. Δεν το έχουμε δει και το περιμένουμε. Αυτό είναι βαρύτατο, κατά τη γνώμη μου, ολίσθημα και δεν ξέρω με ποιο θάρρος έρχεται εδώ ο κ. Τσίπρας όταν παραμένει βαρύτατα εκτεθειμένος για μια κατηγορία που απηύθυνε απόντος του κ. Βενιζέλου και ακόμα περιμένουμε αυτό που οφείλει απ’ τον Κανονισμό να κάνει».
Ο κ. Κακλαμάνης, τοποθετούμενος στο θέμα της επερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΑμεΑ, σημείωσε καταρχήν ότι από τους 49 επερωτώντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσήλθαν μόνο γύρω στους…10(!) και συνέχισε ως εξής:
Παρακολουθώντας τις ομιλίες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελα να ακούσω με περισσότερη ειλικρίνεια και γενναιοφροσύνη ομιλίες, τοποθετήσεις κυρίως, από όσους ανέτρεξαν στο παρελθόν, γνωρίζοντας ότι αυτή τη συνεδρίαση δεν την παρακολουθούν πολίτες που κάποιοι φαντάζομαι ότι έχουν ανάγκη οίκτου. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας, δεν είναι πνιγμένοι στην ηθική μιζέρια όπως κάποιοι που τα γνωστά «πρότυπα» τους χαρακτηρίζουν ως «κανονικούς» σε αντίθεση με τους ανάπηρους.
Το φθινόπωρο του 1981 από την τότε κυβέρνηση ψηφίστηκε ο νόμος 1143. Ο τίτλος του ήταν «Περί των αποκλινόντων εκ του κανονικού ατόμων». Αυτή ήταν η φιλοσοφία όχι μόνο της πολιτείας, δυστυχώς, αλλά και ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας. Αυτό ήταν το πνεύμα της εποχής το οποίο συντηρούν κάποιο ακόμα. Λυπάμαι γιατί διαβάζω στην επερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, τη φράση ότι στη δεκαετία του ’80 έγιναν κάποια βήματα για τα ΑμεΑ (από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) «μετά από βίαιη καταστολή και συνεχή ποινική δίωξη του αναπηρικού κινήματος». Έλεος πια! Όχι άλλη υποκρισία! Έχουμε ένα κόσμο άξιο σεβασμού, όχι οίκτου και λύπης. Και πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι αναπηρίες που φαίνονται ίσως είναι ελαφρότερες απ’ αυτές που δεν φαίνονται. Κι αυτές οι αναπηρίες που δεν φαίνονται είναι η υποκρισία, η κακότητα, η καπηλεία της δυστυχίας των άλλων. Αυτές είναι βαθύτερες και μεγαλύτερες αναπηρίες.
Όσους θέλουν τέτοια αναπηρία ακριβώς γιατί δεν είναι άξιοι ούτε οίκτου, τους απεχθάνονται οι χιλιάδες των ατόμων με αναπηρία, ενός κόσμου που είχα την ευτυχία να γνωρίσω από κοντά αφού είχα την τύχη να είμαι ο πρώτος υπουργός της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, του ΠΑΣΟΚ, που ως τότε, όσοι τουλάχιστον ισχυρίζεστε ότι γνωρίζετε την ιστορία αυτού του κινήματος, δεν υπήρχε ούτε ειδική εκπαίδευση ούτε τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, υπήρχε Λέρος, υπήρχαν Λεχαινά, υπήρχε Πέτρα Ολύμπου, όπου έστελναν από μικρά τα ανάπηρα άτομα για να πεθάνουν. Ένα από τα πρώτα μέτρα που πήραμε το ’81 ήταν η δημιουργία ειδικών τάξεων για να προσφέρουμε σε αυτά τα άτομα ειδική εκπαίδευση.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε ένα κομμάτι της κοινωνίας μας που αξίζει, συμμετέχει στην κοινωνία, έχει ενσωματωθεί εδώ και δεκαετίες και όσο προχωρούμε αγωνίζεται σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας να ενσωματωθεί παραγωγικά πλήρως στην κοινωνία.
Tromaktiko
«Αναμένω ακόμη ως ΠΑΣΟΚ, ως ένα κόμμα που βάλλεται πανταχόθεν, έπειτα από 20 σχεδόν ημέρες, αυτή τη βαρύτατη μομφή και κατηγορία που δεν έγινε από κάποιο ανεύθυνο πρόσωπο αλλά από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρα, ο οποίος φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα, εναντίον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου. Αναμένω επί 20 μέρες ένα δισέλιδο, έστω, κείμενο στο οποίο να λέει ότι “ζητώ εξεταστική επιτροπή”, όπως είχε τότε πει ο ίδιος. Δεν το έχουμε δει και το περιμένουμε. Αυτό είναι βαρύτατο, κατά τη γνώμη μου, ολίσθημα και δεν ξέρω με ποιο θάρρος έρχεται εδώ ο κ. Τσίπρας όταν παραμένει βαρύτατα εκτεθειμένος για μια κατηγορία που απηύθυνε απόντος του κ. Βενιζέλου και ακόμα περιμένουμε αυτό που οφείλει απ’ τον Κανονισμό να κάνει».
Ο κ. Κακλαμάνης, τοποθετούμενος στο θέμα της επερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΑμεΑ, σημείωσε καταρχήν ότι από τους 49 επερωτώντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσήλθαν μόνο γύρω στους…10(!) και συνέχισε ως εξής:
Παρακολουθώντας τις ομιλίες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελα να ακούσω με περισσότερη ειλικρίνεια και γενναιοφροσύνη ομιλίες, τοποθετήσεις κυρίως, από όσους ανέτρεξαν στο παρελθόν, γνωρίζοντας ότι αυτή τη συνεδρίαση δεν την παρακολουθούν πολίτες που κάποιοι φαντάζομαι ότι έχουν ανάγκη οίκτου. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας, δεν είναι πνιγμένοι στην ηθική μιζέρια όπως κάποιοι που τα γνωστά «πρότυπα» τους χαρακτηρίζουν ως «κανονικούς» σε αντίθεση με τους ανάπηρους.
Το φθινόπωρο του 1981 από την τότε κυβέρνηση ψηφίστηκε ο νόμος 1143. Ο τίτλος του ήταν «Περί των αποκλινόντων εκ του κανονικού ατόμων». Αυτή ήταν η φιλοσοφία όχι μόνο της πολιτείας, δυστυχώς, αλλά και ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας. Αυτό ήταν το πνεύμα της εποχής το οποίο συντηρούν κάποιο ακόμα. Λυπάμαι γιατί διαβάζω στην επερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, τη φράση ότι στη δεκαετία του ’80 έγιναν κάποια βήματα για τα ΑμεΑ (από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) «μετά από βίαιη καταστολή και συνεχή ποινική δίωξη του αναπηρικού κινήματος». Έλεος πια! Όχι άλλη υποκρισία! Έχουμε ένα κόσμο άξιο σεβασμού, όχι οίκτου και λύπης. Και πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι αναπηρίες που φαίνονται ίσως είναι ελαφρότερες απ’ αυτές που δεν φαίνονται. Κι αυτές οι αναπηρίες που δεν φαίνονται είναι η υποκρισία, η κακότητα, η καπηλεία της δυστυχίας των άλλων. Αυτές είναι βαθύτερες και μεγαλύτερες αναπηρίες.
Όσους θέλουν τέτοια αναπηρία ακριβώς γιατί δεν είναι άξιοι ούτε οίκτου, τους απεχθάνονται οι χιλιάδες των ατόμων με αναπηρία, ενός κόσμου που είχα την ευτυχία να γνωρίσω από κοντά αφού είχα την τύχη να είμαι ο πρώτος υπουργός της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, του ΠΑΣΟΚ, που ως τότε, όσοι τουλάχιστον ισχυρίζεστε ότι γνωρίζετε την ιστορία αυτού του κινήματος, δεν υπήρχε ούτε ειδική εκπαίδευση ούτε τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, υπήρχε Λέρος, υπήρχαν Λεχαινά, υπήρχε Πέτρα Ολύμπου, όπου έστελναν από μικρά τα ανάπηρα άτομα για να πεθάνουν. Ένα από τα πρώτα μέτρα που πήραμε το ’81 ήταν η δημιουργία ειδικών τάξεων για να προσφέρουμε σε αυτά τα άτομα ειδική εκπαίδευση.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε ένα κομμάτι της κοινωνίας μας που αξίζει, συμμετέχει στην κοινωνία, έχει ενσωματωθεί εδώ και δεκαετίες και όσο προχωρούμε αγωνίζεται σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας να ενσωματωθεί παραγωγικά πλήρως στην κοινωνία.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιος συμβούλου του Δήμου Κηφισιάς ο τραυματίας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
