2013-11-05 10:12:05
Η ιστορία που ξέσπασε πριν μερικές ημέρες με τη «Μαρία των Φαρσάλων» έξυσε πολλές πληγές σε όλον τον κόσμο. Εξαφανισμένα παιδιά, παράνομες υιοθεσίες και τόσα άλλα ήρθαν ξανά στο προσκήνιο.
Αυτή η ιστορία ώθησε και μια μητέρα από το Ρέθυμνο, για να γράψει μια επιστολή με την προσωπική της ιστορία εκλιπαρώντας για βοήθεια. Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθεί να μάθει για την τύχη του παιδιού της - έστω και μια πληροφορία μέσα από διάφορες ενέργειες και φορείς - διότι ποτέ δεν πίστεψε ότι η κόρη της, το πρώτο από τα πέντε παιδιά της, πέθανε.
Η οικογένεια, μάλιστα, ισχυρίζεται ότι έχει στη διάθεσή της και στοιχεία που το αποδεικνύουν.
Τώρα στηρίζει όλες τις ελπίδες στη δημοσιοποίηση του θέματος. Η μητέρα ονομάζεται Ελένη Κωνσταντάκη το γένος Τρουλλινού, είναι 68 χρόνων και κατοικεί σε ένα χωριό του Ρεθύμνου, τον Πλάτανο του Δήμου Αμαρίου.
Αναζητεί την κόρη της Χρυσαυγή του Ανδρέα, που γεννήθηκε χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας στις 17 Φεβρουαρίου του 1967 στο Νοσοκομείο PENZBERK της Γερμανίας.
Έχασε τα ίχνη της στις 6 Μαρτίου του 1969, από νοσοκομείο της Αθήνας όταν η Χρυσαυγή ήταν 2 ετών και 19 ημερών. Οι γιατροί είπαν ότι το παιδί πέθανε, η οικογένεια όμως δεν το πίστεψε ποτέ.
Το Δεκέμβριο του 1968 που η Χρυσαυγή ήταν 1 έτους και 9 μηνών παρουσίασε συμπτώματα ραχίτιδας και νοσηλεύθηκε για μία εβδομάδα στο Νοσοκομείο Stamberg της Γερμανίας.
Μόλις έγινε εντελώς καλά και πήρε εξιτήριο από το Νοσοκομείο της Γερμανίας, με οδηγία των γιατρών του Νοσοκομείου, η Χρυσαυγή μεταφέρθηκε από τους γονείς της, στην Κρήτη, λόγω καλύτερου κλίματος . Επειδή έπρεπε να επιστρέψουν στη Γερμανία εμπιστεύτηκαν την ανατροφή της στην 56χρονη τότε μητέρα της Ελένη, τη Δοσία (Θεοδοσία).
Το Φεβρουάριο του 1969 η Χρυσαυγή παρουσίασε κοιλιακές διαταραχές, και νοσηλεύτηκε σε Νοσοκομείο της Αθήνας.
Όπως αναφέρει η κ. Ελένη Κωνσταντάκη στην επιστολή της «Οι γιατροί δεν επέτρεψαν στη μητέρα μου να μείνει πάνω από 3 ημέρες, γιατί ούτε επιτρεπόταν από τον κανονισμό του νοσοκομείου όπως έλεγαν, αλλά ούτε και ήταν απαραίτητο αφού δεν ήταν σοβαρή ασθένεια. Εξάλλου η μικρή θα έμενε «σε καλά χέρια», ισχυρίστηκαν.
Η Χρυσαυγή έμεινε στο Νοσοκομείο μόνη της και νοσηλεύτηκε περίπου 3 εβδομάδες. Η κατάσταση της υγείας της ολοένα και καλυτέρευε, όπως ενημέρωναν οι γιατροί τους συγγενείς μας στο χωριό, καθώς γνώριζαν ότι εμείς δουλεύαμε και μέναμε στην Γερμανία.
Την Τρίτη 4 Μαρτίου 1969 το πρωί επικοινώνησαν οι γιατροί με τους δικούς μου στο χωριό και τους ενημέρωσαν ότι η Χρυσαυγή είναι εντελώς καλά και θα έπρεπε να μεταβούν στην Αθήνα να την παραλάβουν.
Την Πέμπτη 6 Μαρτίου 1969 που έφτασαν στο νοσοκομείο, ο 30χρονος αδελφός μου, με τον 17χρονο τότε αδελφό του συζύγου μου για να την παραλάβουν, οι γιατροί τους είπαν ψυχρά ότι η Χρυσαυγή πέθανε».
Σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται η κ. Ελένη «Οι γιατροί αρχικά αρνήθηκαν κατηγορηματικά στους δικούς μου να την δουν νεκρή, και μετά δεν τους επέτρεψαν ούτε να μεταφερθεί και να ταφεί στην Κρήτη.
Οι υπεύθυνοι ως μοναδική λύση, τους πρόβαλλαν ένα γραφείο τελετών απέναντι από το νοσοκομείο, που θα αναλάμβανε την ταφή σε Νεκροταφείο εκεί κοντά.
Έτσι και έγινε, το γραφείο μετέφερε την υποτιθέμενη σορό στο νεκροταφείο του Ζωγράφου και την έθαψαν βιαστικά και με απειλές στον παιδικό τάφο με αριθμό 37».
Στην επιστολή της η 68χρονη μητέρα εγείρει σειρά ερωτηματικών που τη βασανίζουν από τότε:
«1. Ένα παιδί 2 χρόνων και 19 ημερών μόνο του στο Νοσοκομείο.
2. Οι Γιατροί γνώριζαν ότι οι γονείς είναι στο εξωτερικό και οι συγγενείς στην Κρήτη.
3. Γνώριζαν ότι κυοφορούσα το δεύτερο παιδί μου και δεν μπορούσα να ταξιδέψω εύκολα για την Ελλάδα στην κατάστασή μου, για να την προστατέψω.
4. Δεν επέτρεψαν να μείνει κανείς μαζί του βάση κανονισμού, ήταν λέει σε «καλά χέρια».
5. Μία ασθένεια που σπάνια φέρει θάνατο.
6. Μια γρήγορη και καλή ανάρρωση.
7. Ειδοποίηση από τους γιατρούς ότι είναι εντελώς καλά η Χρυσαυγή και έτοιμη για εξιτήριο.
8. Ένας αιφνίδιος ξαφνικός και απρόσμενος θάνατος.
9. Επιμονή γιατρών και γραφείου τελετών να μην ανοιχτεί το φέρετρο ούτε να ταφεί σε μέρος εκτός «ελέγχου» τους.
10.Συγγενείς άπειροι, αγράμματοι και απονήρευτοι όπως είμαστε τότε όλοι μας.
11.Παράξενη και ύποπτη συμπεριφορά των γιατρών με απειλές, στηριζόμενοι στον φόβο των πολιτών από την τότε κυβερνούσα Δικτατορία.
12.Ένα Γραφείο Τελετών, δεξί χέρι των γιατρών με ίδια συμπεριφορά, απειλές και προφανώς μυστική συνεργασία.
13.Ένα πιστοποιητικό θανάτου που δεν μας δόθηκε ποτέ.
14.Μία ληξιαρχική πράξη θανάτου του Ληξιαρχείου του Δήμου Αθηναίων, που δεν ξέραμε πού; Πότε; και από ποιον συντάχθηκε; χωρίς σφραγίδες με αταίριαστες ώρες έκδοσης και θανάτου.
15.Γραπτή επίσημη βεβαίωση του Νοσοκομείου ότι δεν έχει νοσηλευθεί ασθενής με τα στοιχεία ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑΥΓΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ το έτος 1969.
16.Ένα φέρετρο σαν κουτί, καλά κλεισμένο που οι υπεύθυνοι εμπόδισαν να δούμε τι είχε μέσα.
17.Ένας κενός τάφος χωρίς ίχνη σκελετού, πιθανόν να έλιωσαν απάντησαν οι υπάλληλοι του νεκροταφείου γιατί ήταν 2 ετών.
18.Τέλος ένα παιδί που δεν το είδε κανείς μας νεκρό».
Η μητέρα πιστεύει πως το παιδί ζει και το έχουν δώσει για υιοθεσία:
«Αυτή είναι η ιστορία της Χρυσαυγής μου, η ιστορία του δικού μου Γολγοθά. Εξ όλων των προαναφερομένων τα οποία αποτελούν αδιάψευστα γεγονότα, κατοχυρωμένα με μαρτυρίες και ντοκουμέντα, είμαι σίγουρη ότι η Χρυσαυγή μου δόθηκε παράνομα σε θετούς γονείς, οι οποίοι αν την δήλωσαν ως δικό τους γέννημα, διαγράφοντας τα 2 έτη του και δηλώνοντάς το στις υπηρεσίες ως νεογέννητο, η Χρυσαυγή μου δεν γνωρίζει την πραγματική της ηλικία που είναι σήμερα 46 ετών, αλλά πιθανόν να φαίνετε σε επίσημα έγγραφα 43 με 44 ετών περίπου ανάλογα το πότε την δήλωσαν.
Γι’ αυτό με βοηθό το Θεό και με εγγυητή το μητρικό μου ένστικτο, που μου φωνάζει ότι το παιδί μου ζει και υπάρχει, απευθύνομαι σε σένα αναγνώστη, αν μπορείς να με βοηθήσεις, αν τυγχάνει να είσαι κρατικός λειτουργός με κρατική εξουσία, αν μπορείς το παρόν να το αναρτήσεις σε blogger και σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης Facebook, Twitter κλπ ή αν μπορείς το παρόν να το διαβιβάσεις, αν ξέρεις με κάποιο τρόπο να την αναζητήσεις, αν έχεις σχετικές γνωριμίες, αν κατέχεις κάποια θέση ή αξίωμα, αν κάτι γνωρίζεις, αν είσαι κορίτσι υιοθετημένο και βλέπεις κοινά στοιχεία, αν είσαι η ίδια η Χρυσαυγή μου, που σίγουρα σου άλλαξαν το όνομα, επικοινώνησε μαζί μας, εγώ δεν θέλω να τιμωρηθεί κανείς, δεν με ενδιαφέρει η εκδίκηση, το μόνοπου θέλω είναι να αγκαλιάσω την Χρυσαυγή μου, το παιδί που στερήθηκα 44 ολόκληρα χρόνια.
Με αληθινή αγάπη, εκτίμηση και με πόνο ψυχής.
Η Μητέρα της Ελένη"
H οικογένεια δίνει στη δημοσιότητα όλα της τα στοιχεία:
Διεύθυνση: ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
ΤΚ:74061
email: [email protected]
ΚΙΝ: 6973302669 - 6976945792
ΤΗΛ:2833031046
flashnews.gr
Αυτή η ιστορία ώθησε και μια μητέρα από το Ρέθυμνο, για να γράψει μια επιστολή με την προσωπική της ιστορία εκλιπαρώντας για βοήθεια. Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθεί να μάθει για την τύχη του παιδιού της - έστω και μια πληροφορία μέσα από διάφορες ενέργειες και φορείς - διότι ποτέ δεν πίστεψε ότι η κόρη της, το πρώτο από τα πέντε παιδιά της, πέθανε.
Η οικογένεια, μάλιστα, ισχυρίζεται ότι έχει στη διάθεσή της και στοιχεία που το αποδεικνύουν.
Τώρα στηρίζει όλες τις ελπίδες στη δημοσιοποίηση του θέματος. Η μητέρα ονομάζεται Ελένη Κωνσταντάκη το γένος Τρουλλινού, είναι 68 χρόνων και κατοικεί σε ένα χωριό του Ρεθύμνου, τον Πλάτανο του Δήμου Αμαρίου.
Αναζητεί την κόρη της Χρυσαυγή του Ανδρέα, που γεννήθηκε χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας στις 17 Φεβρουαρίου του 1967 στο Νοσοκομείο PENZBERK της Γερμανίας.
Έχασε τα ίχνη της στις 6 Μαρτίου του 1969, από νοσοκομείο της Αθήνας όταν η Χρυσαυγή ήταν 2 ετών και 19 ημερών. Οι γιατροί είπαν ότι το παιδί πέθανε, η οικογένεια όμως δεν το πίστεψε ποτέ.
Το Δεκέμβριο του 1968 που η Χρυσαυγή ήταν 1 έτους και 9 μηνών παρουσίασε συμπτώματα ραχίτιδας και νοσηλεύθηκε για μία εβδομάδα στο Νοσοκομείο Stamberg της Γερμανίας.
Μόλις έγινε εντελώς καλά και πήρε εξιτήριο από το Νοσοκομείο της Γερμανίας, με οδηγία των γιατρών του Νοσοκομείου, η Χρυσαυγή μεταφέρθηκε από τους γονείς της, στην Κρήτη, λόγω καλύτερου κλίματος . Επειδή έπρεπε να επιστρέψουν στη Γερμανία εμπιστεύτηκαν την ανατροφή της στην 56χρονη τότε μητέρα της Ελένη, τη Δοσία (Θεοδοσία).
Το Φεβρουάριο του 1969 η Χρυσαυγή παρουσίασε κοιλιακές διαταραχές, και νοσηλεύτηκε σε Νοσοκομείο της Αθήνας.
Όπως αναφέρει η κ. Ελένη Κωνσταντάκη στην επιστολή της «Οι γιατροί δεν επέτρεψαν στη μητέρα μου να μείνει πάνω από 3 ημέρες, γιατί ούτε επιτρεπόταν από τον κανονισμό του νοσοκομείου όπως έλεγαν, αλλά ούτε και ήταν απαραίτητο αφού δεν ήταν σοβαρή ασθένεια. Εξάλλου η μικρή θα έμενε «σε καλά χέρια», ισχυρίστηκαν.
Η Χρυσαυγή έμεινε στο Νοσοκομείο μόνη της και νοσηλεύτηκε περίπου 3 εβδομάδες. Η κατάσταση της υγείας της ολοένα και καλυτέρευε, όπως ενημέρωναν οι γιατροί τους συγγενείς μας στο χωριό, καθώς γνώριζαν ότι εμείς δουλεύαμε και μέναμε στην Γερμανία.
Την Τρίτη 4 Μαρτίου 1969 το πρωί επικοινώνησαν οι γιατροί με τους δικούς μου στο χωριό και τους ενημέρωσαν ότι η Χρυσαυγή είναι εντελώς καλά και θα έπρεπε να μεταβούν στην Αθήνα να την παραλάβουν.
Την Πέμπτη 6 Μαρτίου 1969 που έφτασαν στο νοσοκομείο, ο 30χρονος αδελφός μου, με τον 17χρονο τότε αδελφό του συζύγου μου για να την παραλάβουν, οι γιατροί τους είπαν ψυχρά ότι η Χρυσαυγή πέθανε».
Σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται η κ. Ελένη «Οι γιατροί αρχικά αρνήθηκαν κατηγορηματικά στους δικούς μου να την δουν νεκρή, και μετά δεν τους επέτρεψαν ούτε να μεταφερθεί και να ταφεί στην Κρήτη.
Οι υπεύθυνοι ως μοναδική λύση, τους πρόβαλλαν ένα γραφείο τελετών απέναντι από το νοσοκομείο, που θα αναλάμβανε την ταφή σε Νεκροταφείο εκεί κοντά.
Έτσι και έγινε, το γραφείο μετέφερε την υποτιθέμενη σορό στο νεκροταφείο του Ζωγράφου και την έθαψαν βιαστικά και με απειλές στον παιδικό τάφο με αριθμό 37».
Στην επιστολή της η 68χρονη μητέρα εγείρει σειρά ερωτηματικών που τη βασανίζουν από τότε:
«1. Ένα παιδί 2 χρόνων και 19 ημερών μόνο του στο Νοσοκομείο.
2. Οι Γιατροί γνώριζαν ότι οι γονείς είναι στο εξωτερικό και οι συγγενείς στην Κρήτη.
3. Γνώριζαν ότι κυοφορούσα το δεύτερο παιδί μου και δεν μπορούσα να ταξιδέψω εύκολα για την Ελλάδα στην κατάστασή μου, για να την προστατέψω.
4. Δεν επέτρεψαν να μείνει κανείς μαζί του βάση κανονισμού, ήταν λέει σε «καλά χέρια».
5. Μία ασθένεια που σπάνια φέρει θάνατο.
6. Μια γρήγορη και καλή ανάρρωση.
7. Ειδοποίηση από τους γιατρούς ότι είναι εντελώς καλά η Χρυσαυγή και έτοιμη για εξιτήριο.
8. Ένας αιφνίδιος ξαφνικός και απρόσμενος θάνατος.
9. Επιμονή γιατρών και γραφείου τελετών να μην ανοιχτεί το φέρετρο ούτε να ταφεί σε μέρος εκτός «ελέγχου» τους.
10.Συγγενείς άπειροι, αγράμματοι και απονήρευτοι όπως είμαστε τότε όλοι μας.
11.Παράξενη και ύποπτη συμπεριφορά των γιατρών με απειλές, στηριζόμενοι στον φόβο των πολιτών από την τότε κυβερνούσα Δικτατορία.
12.Ένα Γραφείο Τελετών, δεξί χέρι των γιατρών με ίδια συμπεριφορά, απειλές και προφανώς μυστική συνεργασία.
13.Ένα πιστοποιητικό θανάτου που δεν μας δόθηκε ποτέ.
14.Μία ληξιαρχική πράξη θανάτου του Ληξιαρχείου του Δήμου Αθηναίων, που δεν ξέραμε πού; Πότε; και από ποιον συντάχθηκε; χωρίς σφραγίδες με αταίριαστες ώρες έκδοσης και θανάτου.
15.Γραπτή επίσημη βεβαίωση του Νοσοκομείου ότι δεν έχει νοσηλευθεί ασθενής με τα στοιχεία ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑΥΓΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ το έτος 1969.
16.Ένα φέρετρο σαν κουτί, καλά κλεισμένο που οι υπεύθυνοι εμπόδισαν να δούμε τι είχε μέσα.
17.Ένας κενός τάφος χωρίς ίχνη σκελετού, πιθανόν να έλιωσαν απάντησαν οι υπάλληλοι του νεκροταφείου γιατί ήταν 2 ετών.
18.Τέλος ένα παιδί που δεν το είδε κανείς μας νεκρό».
Η μητέρα πιστεύει πως το παιδί ζει και το έχουν δώσει για υιοθεσία:
«Αυτή είναι η ιστορία της Χρυσαυγής μου, η ιστορία του δικού μου Γολγοθά. Εξ όλων των προαναφερομένων τα οποία αποτελούν αδιάψευστα γεγονότα, κατοχυρωμένα με μαρτυρίες και ντοκουμέντα, είμαι σίγουρη ότι η Χρυσαυγή μου δόθηκε παράνομα σε θετούς γονείς, οι οποίοι αν την δήλωσαν ως δικό τους γέννημα, διαγράφοντας τα 2 έτη του και δηλώνοντάς το στις υπηρεσίες ως νεογέννητο, η Χρυσαυγή μου δεν γνωρίζει την πραγματική της ηλικία που είναι σήμερα 46 ετών, αλλά πιθανόν να φαίνετε σε επίσημα έγγραφα 43 με 44 ετών περίπου ανάλογα το πότε την δήλωσαν.
Γι’ αυτό με βοηθό το Θεό και με εγγυητή το μητρικό μου ένστικτο, που μου φωνάζει ότι το παιδί μου ζει και υπάρχει, απευθύνομαι σε σένα αναγνώστη, αν μπορείς να με βοηθήσεις, αν τυγχάνει να είσαι κρατικός λειτουργός με κρατική εξουσία, αν μπορείς το παρόν να το αναρτήσεις σε blogger και σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης Facebook, Twitter κλπ ή αν μπορείς το παρόν να το διαβιβάσεις, αν ξέρεις με κάποιο τρόπο να την αναζητήσεις, αν έχεις σχετικές γνωριμίες, αν κατέχεις κάποια θέση ή αξίωμα, αν κάτι γνωρίζεις, αν είσαι κορίτσι υιοθετημένο και βλέπεις κοινά στοιχεία, αν είσαι η ίδια η Χρυσαυγή μου, που σίγουρα σου άλλαξαν το όνομα, επικοινώνησε μαζί μας, εγώ δεν θέλω να τιμωρηθεί κανείς, δεν με ενδιαφέρει η εκδίκηση, το μόνοπου θέλω είναι να αγκαλιάσω την Χρυσαυγή μου, το παιδί που στερήθηκα 44 ολόκληρα χρόνια.
Με αληθινή αγάπη, εκτίμηση και με πόνο ψυχής.
Η Μητέρα της Ελένη"
H οικογένεια δίνει στη δημοσιότητα όλα της τα στοιχεία:
Διεύθυνση: ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
ΤΚ:74061
email: [email protected]
ΚΙΝ: 6973302669 - 6976945792
ΤΗΛ:2833031046
flashnews.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«ΒΡΟΧΗ» ΑΠΟ... ΣΚΑΟΥΤΕΡ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
