2013-11-08 01:42:28
Του Κωνσταντίνου Νάκκα
Πρόταση δυσπιστίας «κατά της Κυβέρνησης για τις διαρκείς παραβιάσεις της... δημοκρατικής νομιμότητας και τη δεινή οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία εξαιτίας της βάρβαρης οικονομικής πολιτικής» κατέθεσε σήμερα σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έπειτα από πρόταση του Προέδρου της κου Α. Τσίπρα με αφορμή «την σημερινή αυταρχική αστυνομική επέμβαση στην ΕΡΤ» σύμφωνα και με το κείμενο της πρότασης που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Με αυτόν τον τρόπο -και μόλις λίγες ώρες από την επιστροφή του από το Τέξας- θέλησε να απαντήσει ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στηναιφνίδια κίνηση της κυβέρνησης να εισβάλει τα ξημερώματα της Πέμπτηςστο δημόσιο κτήριο του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ, κίνηση που προκαλεί αναταραχή και έντονες διεργασίες στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων αλλά και στους ανεξάρτητους βουλευτές για τη στάση που θα τηρήσουν.
Η απόφαση αυτή του κου Τσίπρα φούντωσε πάλι τη συζήτηση περί εκλογών εν όψει μάλιστα και των «συζητήσεων» με την τρόικα, την επερχόμενη πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την Αμυντική Βιομηχανία, την άρση των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, την καθιέρωση του ενιαίου φόρου ακινήτων, τις προαναγγελθείσες χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, την ολοκλήρωση της απογραφής των συνταξιούχων των ασφαλιστικών ταμείων, την αναβολή της συζήτησης για τυχόν ποινικές ευθύνες του κου Βενιζέλου σχετικά με το θέμα των υποβρυχίων, την κατάρτιση και ψήφιση του προϋπολογισμού για το 2014, την εντέλει κατάρρευση του success story της κυβέρνησης (σίγουρα θα ξεχνάω και κάτι ακόμη).
Στο θολό όμως αυτό δημοκρατικό τοπίο η πραγματικότητα είναι μία:σε εκλογές ο κος Σαμαράς δεν πρόκειται να προχωρήσει, πλην φυσικά ατυχήματος, όπως επανειλημμένως αρέσκεται να αναφέρει. Δεν σκοπεύει, δηλαδή, η κυβέρνηση να προχωρήσει σε αυτή την δημοκρατική λύση για έναν και μόνο λόγο: επειδή είναι άμεσα δημοκρατική λύση.
Ο κος Σαμαράς, έπειτα από το πεντάλεπτο ραντεβού του με την κα Μέρκελ και τις συζητήσεις που ακλούθησαν με τους επιτελείς του (κκ Λαζαρίδη και Κρανιδιώτη), έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του τη δοκιμασμένη λύση του «πρωθυπουργού κοινής αποδοχής» (περίπτωση κου Παπαδήμου). Η λύση αυτή, στην οποία μπορεί να καταφύγει όταν και όποτε κριθεί σκόπιμο από τους εξωχώριους δανειστές της Χώρας μας, εξασφαλίζει στους δανειστές μας τη συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών που έχουν επιβάλει, στη ΝΔ τη διατήρηση της εξουσίας, στο ΠΑΣΟΚ την πολιτική του επιβίωση και ασυλία από τυχόν ποινικές ευθύνες των μελών του που έχουν ή θα εντοπιστούν, στον κο Σαμαράπροσωπικά την «καρέκλα» της ΝΔ που θα τον ξαναφέρει μελλοντικά στον πρωθυπουργικό θώκο και στη νέα Κυβέρνηση που θα σχηματιστεί –όποτε σχηματιστεί- την προώθηση της συνταγματικής αναθεώρησης υπέρ της πλήρους κατάργησης της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και Κυριαρχίας υπηρετώντας τον σκοπό της γερμανικής Ομοσπονδιακής Ευρώπης.
Το μοντέλο του «πρωθυπουργού κοινής αποδοχής» αποτελεί έναν μηχανισμό εναλλαγής-διαιώνησης της τροϊκανής εξουσίας που είχε εισάγει ο ΓΑΠ όταν ζήτησε και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή για να παραχωρήσει την πρωθυπουργία στον Παπαδήμο του PSI.
Το σενάριο αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε έπειτα απόσυνεννόηση της ηγεσίας της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, ανταποδίδοντας την παλαιότερη πρόσκληση συνεργασίας του ΓΑΠ, είτε χάνοντας η κυβέρνηση τεχνηέντως την πλειοψηφία της Βουλής ως αποτέλεσμα κατάθεσης πρότασης μομφής ή ψήφου εμπιστοσύνης (υπάρχει και η ψήφος ανοχής).
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις το ενδιαφέρον είναι ότι δεν οδηγείται η Χώρα στις κάλπες αλλά στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σύμφωνα με τον καθηγητή Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Αθηνών, κο Γιάννη Δρόσο, «Ακόμα και αν υπερψηφιστεί η πρόταση και πέσει η κυβέρνηση, δεν σημαίνει ότι οδηγούμαστε σε εκλογές. Ακολουθεί η διαδικασία των διερευνητικών εντολών. Αρχικά δίνεται εντολή στον αρχηγό του πρώτου κόμματος, ο οποίος παραμένει ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός (στην περίπτωση ο Αντώνης Σαμαράς), σε μία προσπάθεια να προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση. Αν δεν καρποφορήσουν οι διερευνητικές εντολές διορίζεται πρωθυπουργός, ο δικαστής ανωτάτου δικαστηρίου - περίπτωση Πικραμένου- ο οποίος οδηγεί τη χώρα σε εκλογές».
Σε κάθε περίπτωση και μετά την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο κος Τσίπρας και δεν μπορεί να κατατεθεί εκ νέου αν δεν περάσουν 6 μήνες, η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκει ολοκληρωτικά στην κυβέρνηση. Όποιο αποτέλεσμα και να έχει αυτή (εκτός του επικοινωνιακού), δεν οδηγεί σε εκλογές που είναι η μόνη δημοκρατική λύση ώστε να εκφραστεί ο Ελληνικός Λαός. Σε περίπτωση που υπερψηφιστεί, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης εκ νέου στον αρχηγό του πρώτου κοινοβουλευτικού κόμματος. Σε περίπτωση που καταψηφιστεί, θα έχει ισχυροποιηθεί ο κυβερνητικός σχηματισμός μεαναβαθμισμένο τον ρόλο του ΠΑΣΟΚ που είναι ο δημοσκοπικά ασθενής κρίκος της κυβέρνησης αλλά λειτουργεί καταλυτικά για την κυβερνητική συνοχή. Επιπρόσθετα, διατηρεί η κυβέρνηση τη δυνατότητα να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης ανά πάσα στιγμή ώστε να ολοκληρώσει το εθνοσωτήριο έργο της εξασφαλίζοντας μαζί με τα συμφέροντα του Έθνους και αυτά των δανειστών.
Στην πολιτική σκακιέρα ο πόλεμος τακτικής έχει ξεκινήσει. Η μία κίνηση διαδέχεται την άλλη και ο πολιτικός χώρος που έχει διαμορφώσει την καλύτερη στρατηγική θα είναι και ο τελικός νικητής.Στον πόλεμο όμως αυτόν οι κομματικοί στρατοί δεν θα πρέπει να ξεχνάνε ότι τα πιόνια είναι άνθρωποι, πολίτες αυτής της Χώρας. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάνε ποιος είναι ο υπέρτερος όλων Σκοπός τον οποίο και πρέπει να υπηρετούν με τις πολιτικές τους επιλογές και δράσεις.
Ο Στόχος γνωστός. Ο Σκοπός Μεγάλος.
Εθνική Ανεξαρτησία. Εθνική Κυριαρχία. Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Υ.Γ.
Γράφοντας τις παραπάνω γραμμές, δημιουργήθηκε στο μυαλό μου μια σκέψη που προκαλεί μια εξέλιξη που, ενώ γνωρίζω ότι έχουν προσπαθήσει να την απαξιώσουν με επιτυχία τολμώ να πω, δεν ξέρω κατά πόσο είναι σε θέση να την αντιμετωπίσουν σήμερα σε ρεαλιστική βάση.
Για τον λόγο αυτό παραθέτω ορισμένα αποσπάσματα από προηγούμενο άρθρο μου.
«Πρέπει τώρα να σταματήσεις να νομιμοποιείς με την παρουσία σου εντός του Κοινοβουλίου την Συνταγματική εκτροπή που καταγγέλλεις. (…) Θέλουμε να προκαλέσεις τις εκλογές που δεν θέλουν να διεξάγουν. (…) Ήρθε η ώρα να κάνεις την υπέρβαση.»
Απόσπασμα από το άρθρο
της 19ης Σεπτεμβρίου 2013
με τίτλο «Παραιτήσου».
constantinosnakkas.blogspot.gr
Πρόταση δυσπιστίας «κατά της Κυβέρνησης για τις διαρκείς παραβιάσεις της... δημοκρατικής νομιμότητας και τη δεινή οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία εξαιτίας της βάρβαρης οικονομικής πολιτικής» κατέθεσε σήμερα σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έπειτα από πρόταση του Προέδρου της κου Α. Τσίπρα με αφορμή «την σημερινή αυταρχική αστυνομική επέμβαση στην ΕΡΤ» σύμφωνα και με το κείμενο της πρότασης που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Με αυτόν τον τρόπο -και μόλις λίγες ώρες από την επιστροφή του από το Τέξας- θέλησε να απαντήσει ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στηναιφνίδια κίνηση της κυβέρνησης να εισβάλει τα ξημερώματα της Πέμπτηςστο δημόσιο κτήριο του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ, κίνηση που προκαλεί αναταραχή και έντονες διεργασίες στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων αλλά και στους ανεξάρτητους βουλευτές για τη στάση που θα τηρήσουν.
Η απόφαση αυτή του κου Τσίπρα φούντωσε πάλι τη συζήτηση περί εκλογών εν όψει μάλιστα και των «συζητήσεων» με την τρόικα, την επερχόμενη πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την Αμυντική Βιομηχανία, την άρση των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, την καθιέρωση του ενιαίου φόρου ακινήτων, τις προαναγγελθείσες χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, την ολοκλήρωση της απογραφής των συνταξιούχων των ασφαλιστικών ταμείων, την αναβολή της συζήτησης για τυχόν ποινικές ευθύνες του κου Βενιζέλου σχετικά με το θέμα των υποβρυχίων, την κατάρτιση και ψήφιση του προϋπολογισμού για το 2014, την εντέλει κατάρρευση του success story της κυβέρνησης (σίγουρα θα ξεχνάω και κάτι ακόμη).
Στο θολό όμως αυτό δημοκρατικό τοπίο η πραγματικότητα είναι μία:σε εκλογές ο κος Σαμαράς δεν πρόκειται να προχωρήσει, πλην φυσικά ατυχήματος, όπως επανειλημμένως αρέσκεται να αναφέρει. Δεν σκοπεύει, δηλαδή, η κυβέρνηση να προχωρήσει σε αυτή την δημοκρατική λύση για έναν και μόνο λόγο: επειδή είναι άμεσα δημοκρατική λύση.
Ο κος Σαμαράς, έπειτα από το πεντάλεπτο ραντεβού του με την κα Μέρκελ και τις συζητήσεις που ακλούθησαν με τους επιτελείς του (κκ Λαζαρίδη και Κρανιδιώτη), έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του τη δοκιμασμένη λύση του «πρωθυπουργού κοινής αποδοχής» (περίπτωση κου Παπαδήμου). Η λύση αυτή, στην οποία μπορεί να καταφύγει όταν και όποτε κριθεί σκόπιμο από τους εξωχώριους δανειστές της Χώρας μας, εξασφαλίζει στους δανειστές μας τη συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών που έχουν επιβάλει, στη ΝΔ τη διατήρηση της εξουσίας, στο ΠΑΣΟΚ την πολιτική του επιβίωση και ασυλία από τυχόν ποινικές ευθύνες των μελών του που έχουν ή θα εντοπιστούν, στον κο Σαμαράπροσωπικά την «καρέκλα» της ΝΔ που θα τον ξαναφέρει μελλοντικά στον πρωθυπουργικό θώκο και στη νέα Κυβέρνηση που θα σχηματιστεί –όποτε σχηματιστεί- την προώθηση της συνταγματικής αναθεώρησης υπέρ της πλήρους κατάργησης της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και Κυριαρχίας υπηρετώντας τον σκοπό της γερμανικής Ομοσπονδιακής Ευρώπης.
Το μοντέλο του «πρωθυπουργού κοινής αποδοχής» αποτελεί έναν μηχανισμό εναλλαγής-διαιώνησης της τροϊκανής εξουσίας που είχε εισάγει ο ΓΑΠ όταν ζήτησε και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή για να παραχωρήσει την πρωθυπουργία στον Παπαδήμο του PSI.
Το σενάριο αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε έπειτα απόσυνεννόηση της ηγεσίας της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, ανταποδίδοντας την παλαιότερη πρόσκληση συνεργασίας του ΓΑΠ, είτε χάνοντας η κυβέρνηση τεχνηέντως την πλειοψηφία της Βουλής ως αποτέλεσμα κατάθεσης πρότασης μομφής ή ψήφου εμπιστοσύνης (υπάρχει και η ψήφος ανοχής).
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις το ενδιαφέρον είναι ότι δεν οδηγείται η Χώρα στις κάλπες αλλά στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σύμφωνα με τον καθηγητή Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Αθηνών, κο Γιάννη Δρόσο, «Ακόμα και αν υπερψηφιστεί η πρόταση και πέσει η κυβέρνηση, δεν σημαίνει ότι οδηγούμαστε σε εκλογές. Ακολουθεί η διαδικασία των διερευνητικών εντολών. Αρχικά δίνεται εντολή στον αρχηγό του πρώτου κόμματος, ο οποίος παραμένει ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός (στην περίπτωση ο Αντώνης Σαμαράς), σε μία προσπάθεια να προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση. Αν δεν καρποφορήσουν οι διερευνητικές εντολές διορίζεται πρωθυπουργός, ο δικαστής ανωτάτου δικαστηρίου - περίπτωση Πικραμένου- ο οποίος οδηγεί τη χώρα σε εκλογές».
Σε κάθε περίπτωση και μετά την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο κος Τσίπρας και δεν μπορεί να κατατεθεί εκ νέου αν δεν περάσουν 6 μήνες, η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκει ολοκληρωτικά στην κυβέρνηση. Όποιο αποτέλεσμα και να έχει αυτή (εκτός του επικοινωνιακού), δεν οδηγεί σε εκλογές που είναι η μόνη δημοκρατική λύση ώστε να εκφραστεί ο Ελληνικός Λαός. Σε περίπτωση που υπερψηφιστεί, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης εκ νέου στον αρχηγό του πρώτου κοινοβουλευτικού κόμματος. Σε περίπτωση που καταψηφιστεί, θα έχει ισχυροποιηθεί ο κυβερνητικός σχηματισμός μεαναβαθμισμένο τον ρόλο του ΠΑΣΟΚ που είναι ο δημοσκοπικά ασθενής κρίκος της κυβέρνησης αλλά λειτουργεί καταλυτικά για την κυβερνητική συνοχή. Επιπρόσθετα, διατηρεί η κυβέρνηση τη δυνατότητα να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης ανά πάσα στιγμή ώστε να ολοκληρώσει το εθνοσωτήριο έργο της εξασφαλίζοντας μαζί με τα συμφέροντα του Έθνους και αυτά των δανειστών.
Στην πολιτική σκακιέρα ο πόλεμος τακτικής έχει ξεκινήσει. Η μία κίνηση διαδέχεται την άλλη και ο πολιτικός χώρος που έχει διαμορφώσει την καλύτερη στρατηγική θα είναι και ο τελικός νικητής.Στον πόλεμο όμως αυτόν οι κομματικοί στρατοί δεν θα πρέπει να ξεχνάνε ότι τα πιόνια είναι άνθρωποι, πολίτες αυτής της Χώρας. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάνε ποιος είναι ο υπέρτερος όλων Σκοπός τον οποίο και πρέπει να υπηρετούν με τις πολιτικές τους επιλογές και δράσεις.
Ο Στόχος γνωστός. Ο Σκοπός Μεγάλος.
Εθνική Ανεξαρτησία. Εθνική Κυριαρχία. Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Υ.Γ.
Γράφοντας τις παραπάνω γραμμές, δημιουργήθηκε στο μυαλό μου μια σκέψη που προκαλεί μια εξέλιξη που, ενώ γνωρίζω ότι έχουν προσπαθήσει να την απαξιώσουν με επιτυχία τολμώ να πω, δεν ξέρω κατά πόσο είναι σε θέση να την αντιμετωπίσουν σήμερα σε ρεαλιστική βάση.
Για τον λόγο αυτό παραθέτω ορισμένα αποσπάσματα από προηγούμενο άρθρο μου.
«Πρέπει τώρα να σταματήσεις να νομιμοποιείς με την παρουσία σου εντός του Κοινοβουλίου την Συνταγματική εκτροπή που καταγγέλλεις. (…) Θέλουμε να προκαλέσεις τις εκλογές που δεν θέλουν να διεξάγουν. (…) Ήρθε η ώρα να κάνεις την υπέρβαση.»
Απόσπασμα από το άρθρο
της 19ης Σεπτεμβρίου 2013
με τίτλο «Παραιτήσου».
constantinosnakkas.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
