2012-04-13 19:36:36
Λίγο πριν την τελευταία προπόνηση της εθνικής ομάδας πόλο γυναικών επί ελληνικού εδάφους η Σταυρούλα Αντωνάκου, μίλησε στο «Goal» για όλα τα όνειρα και τις ανησυχίες της Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Ηταν φθινόπωρο του 2008 όταν μετά την 8η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου η εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης Γυναικών άλλαζε σελίδα.
Ο Κούλης Ιωσηφίδης έδινε τη θέση του τεχνικού στον μέχρι τότε βοηθό του Γιώργο Μορφέση, παίκτριες με τεράστια ιστορία στο άθλημα έδιναν τη θέση τους σε νέα κορίτσια, στο ξεκίνημα μιας προσπάθειας που θα είχε για βασικό στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.
Τα χρόνια πέρασαν και αυτή η ομάδα βρίσκεται μπρος στη μεγάλη πρόκληση μέσα από το προολυμπιακό που αρχίζει την Κυριακή του Πάσχα στην Τεργέστη να κερδίσει ένα από τα τέσσερα τελευταία εισιτήρια για το Λονδίνο.
Προηγουμένως αυτή η ομάδα πέτυχε στόχους που ούτε τα ίδια τα μέλη της φαντάζονταν τότε στην αρχή.
Το χαμένο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ρώμης και η 4η θέση πόνεσαν, αλλά γέμισαν με πείσμα τις παίκτριες, για να ακολουθήσουν το ασημένιο μετάλλιο στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του Ζάγκρεμπ (2010) και του Αϊντχόφεν (2012) και ενδιάμεσα η εκτόξευση στην κορυφή του Κόσμου το 2011 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης.
«Πραγματικά όταν αρχίζαμε αυτήν την προσπάθεια ο μεγάλος μας στόχος ήταν η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αυτό είναι ένα όνειρο ζωής για όλες τις παίκτριες, Οι επιτυχίες και τα μετάλλια που ήρθαν στη διαδρομή μας έδωσαν θάρρος, πίστη και αυτοπεποίθηση, μας έδειξαν ότι είμαστε καλή ομάδα», είπε αρχικά η πολίστρια του Ολυμπιακού.
«Στο Πεκίνο όσες από τις αθλήτριες της τωρινής ομάδας βρισκόμασταν στην εθνική ομάδα δεν το είχαμε ευχαριστηθεί. Τώρα θέλουμε να περάσουμε κι αν τα καταφέρουμε στο Λονδίνο θα παίξουμε επί ίσοις όροις για ένα μετάλλιο, δεν λέω το χρυσό, αλλά για ένα μετάλλιο» συνεχίζει η 30χρονη περιφερειακή των ερυθρόλευκων.
«Μεγαλύτερος εχθρός το άγχος»
Η εθνική ομάδα αρχίζει τους αγώνες της στο προολυμπιακό τη Δευτέρα με πρώτη αντίπαλο τη Βραζιλία.
«Σε ένα προολυμπιακό τουρνουά υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά με όλες τις άλλες μεγάλες διοργανώσεις. Είναι το άγχος. Τα συνεχόμενα παιχνίδια θα φέρουν κούραση σωματική και ψυχολογική, αλλά μπροστά στον μεγάλο στόχο τα ξεχνάς αυτά. Κανείς δεν μπορεί να κάνει προγνωστικά κι ούτε θα επιχειρήσουμε να διαλέξουμε αντίπαλο για τον χιαστί αγώνα της άλλης Παρασκευής που θα κρίνει την πρόκριση, όποιος επιχειρήσει κάτι τέτοιο το πιο πιθανό είναι να φάει τα μούτρα του. Ολο το τουρνουά είναι ο χιαστί αγώνας, εκεί εμείς πρέπει να τα δώσουμε όλα, όποια κι αν είναι η αντίπαλός μας» καταλήγει η Σταυρούλα Αντωνάκου.
«Κρατάμε τις τύχες του αθλήματος»
Το τελικό αποτέλεσμα της εθνικής ομάδας υδατοσφαίρισης Γυναικών στην Τεργέση θα κρίνει, σύμφωνα με τη Σταυρούλα Αντωνάκου, σε πολύ μεγάλο βαθμό τις τύχες του αθλήματος.
«Ούτε καν περνά από το μυαλό μου η πιθανότητα να μην προκριθούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αν όμως συμβεί, πολύ φοβάμαι ότι θα είναι πισωγύρισμα για το άθλημα. Η εθνική ομάδα κρατά στα χέρια της τις τύχες του αθλήματος. Δυστυχώς κανείς δεν ασχολείται με την ομάδα που έφερε το χρυσό μετάλλιο από Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το δυστύχημα είναι ότι πολλά από τα κορίτσια από τις Νεάνιδες φεύγουν για το εξωτερικό» λέει η Σταυρούλα Αντωνάκου. olympiacos-blog
Ηταν φθινόπωρο του 2008 όταν μετά την 8η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου η εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης Γυναικών άλλαζε σελίδα.
Ο Κούλης Ιωσηφίδης έδινε τη θέση του τεχνικού στον μέχρι τότε βοηθό του Γιώργο Μορφέση, παίκτριες με τεράστια ιστορία στο άθλημα έδιναν τη θέση τους σε νέα κορίτσια, στο ξεκίνημα μιας προσπάθειας που θα είχε για βασικό στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.
Τα χρόνια πέρασαν και αυτή η ομάδα βρίσκεται μπρος στη μεγάλη πρόκληση μέσα από το προολυμπιακό που αρχίζει την Κυριακή του Πάσχα στην Τεργέστη να κερδίσει ένα από τα τέσσερα τελευταία εισιτήρια για το Λονδίνο.
Προηγουμένως αυτή η ομάδα πέτυχε στόχους που ούτε τα ίδια τα μέλη της φαντάζονταν τότε στην αρχή.
Το χαμένο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ρώμης και η 4η θέση πόνεσαν, αλλά γέμισαν με πείσμα τις παίκτριες, για να ακολουθήσουν το ασημένιο μετάλλιο στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του Ζάγκρεμπ (2010) και του Αϊντχόφεν (2012) και ενδιάμεσα η εκτόξευση στην κορυφή του Κόσμου το 2011 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης.
«Πραγματικά όταν αρχίζαμε αυτήν την προσπάθεια ο μεγάλος μας στόχος ήταν η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αυτό είναι ένα όνειρο ζωής για όλες τις παίκτριες, Οι επιτυχίες και τα μετάλλια που ήρθαν στη διαδρομή μας έδωσαν θάρρος, πίστη και αυτοπεποίθηση, μας έδειξαν ότι είμαστε καλή ομάδα», είπε αρχικά η πολίστρια του Ολυμπιακού.
«Στο Πεκίνο όσες από τις αθλήτριες της τωρινής ομάδας βρισκόμασταν στην εθνική ομάδα δεν το είχαμε ευχαριστηθεί. Τώρα θέλουμε να περάσουμε κι αν τα καταφέρουμε στο Λονδίνο θα παίξουμε επί ίσοις όροις για ένα μετάλλιο, δεν λέω το χρυσό, αλλά για ένα μετάλλιο» συνεχίζει η 30χρονη περιφερειακή των ερυθρόλευκων.
«Μεγαλύτερος εχθρός το άγχος»
Η εθνική ομάδα αρχίζει τους αγώνες της στο προολυμπιακό τη Δευτέρα με πρώτη αντίπαλο τη Βραζιλία.
«Σε ένα προολυμπιακό τουρνουά υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά με όλες τις άλλες μεγάλες διοργανώσεις. Είναι το άγχος. Τα συνεχόμενα παιχνίδια θα φέρουν κούραση σωματική και ψυχολογική, αλλά μπροστά στον μεγάλο στόχο τα ξεχνάς αυτά. Κανείς δεν μπορεί να κάνει προγνωστικά κι ούτε θα επιχειρήσουμε να διαλέξουμε αντίπαλο για τον χιαστί αγώνα της άλλης Παρασκευής που θα κρίνει την πρόκριση, όποιος επιχειρήσει κάτι τέτοιο το πιο πιθανό είναι να φάει τα μούτρα του. Ολο το τουρνουά είναι ο χιαστί αγώνας, εκεί εμείς πρέπει να τα δώσουμε όλα, όποια κι αν είναι η αντίπαλός μας» καταλήγει η Σταυρούλα Αντωνάκου.
«Κρατάμε τις τύχες του αθλήματος»
Το τελικό αποτέλεσμα της εθνικής ομάδας υδατοσφαίρισης Γυναικών στην Τεργέση θα κρίνει, σύμφωνα με τη Σταυρούλα Αντωνάκου, σε πολύ μεγάλο βαθμό τις τύχες του αθλήματος.
«Ούτε καν περνά από το μυαλό μου η πιθανότητα να μην προκριθούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αν όμως συμβεί, πολύ φοβάμαι ότι θα είναι πισωγύρισμα για το άθλημα. Η εθνική ομάδα κρατά στα χέρια της τις τύχες του αθλήματος. Δυστυχώς κανείς δεν ασχολείται με την ομάδα που έφερε το χρυσό μετάλλιο από Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το δυστύχημα είναι ότι πολλά από τα κορίτσια από τις Νεάνιδες φεύγουν για το εξωτερικό» λέει η Σταυρούλα Αντωνάκου. olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
NY TIMES: Η Ελλάδα του ρουσφετιού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ