ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Άκαιρη η συζήτηση περί πλειστηριασμών

του Επαμεινώνδα Λ. Στυλόπουλου

Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι πιέσεις των εκπροσώπων των δανειστών μας αναφορικά με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Οι «τροϊκανοί» συσχετίζουν την άρση των περιορισμών των πλειστηριασμών με την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, της οικονομίας και της τραπεζικής πίστης. Ωστόσο, το ζήτημα αυτό δεν είναι δυνατόν να προσεγγίζεται επιδερμικά, καθώς αποτελεί συνιστώσα διαφόρων παραγόντων, οι οποίοι δεν φαίνεται ότι εξετάζονται.

Μία βασική συνιστώσα του ζητήματος αποτελεί η «διόρθωση» των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων. Η αντικειμενική αξία του ακινήτου λαμβάνεται υπόψη προκειμένου ένας δανειολήπτης και κατά συνέπεια ένα ακίνητο να υπαχθεί στη προστασία των ορίων του νόμου και άρα αποτελεί πολύ κρίσιμο στοιχείο το κατά πόσο η αξία ενός ακινήτου έχει υπολογιστεί με βάση την πραγματική του αξία. Επιπλέον, η προσήκουσα αντικειμενική αξία ενός ακινήτου θα πρέπει να υπολογιστεί σωστά -ακόμη κι αν αρθούν οι περιορισμοί στο ζήτημα των πλειστηριασμών- διότι η αξία ενός ακινήτου θα συσχετιστεί με την τυχόν κατακύρωση του και κατά συνέπεια με το τίμημα που θα εισπραχθεί και την αντίστοιχη αποπληρωμή του δανείου. Συνεπώς, εάν η αξία των ακινήτων δεν προσαρμοστεί με την τρέχουσα αξία τους οι τυχόν διενεργούμενοι πλειστηριασμοί δεν θα μπορούν να αποδώσουν κανένα όφελος ούτε στους οφειλέτες ούτε στα πιστωτικά ιδρύματα, αφού τα εκπληστηριάσματα θα είναι χαμηλά.

Επιπλέον, θα πρέπει να καταστήσουμε σαφή κάποια επιμέρους στοιχεία του ζητήματος των πλειστηριασμών των ακινήτων. Καρ’ αρχήν, αποτελεί ιδιαίτερο ζήτημα η προστασία με την έννοια των περιορισμών της διαδικασίας του πλειστηριασμού της κυρίας κατοικίας για έναν οφειλέτη, η οποία δεν συνεπάγεται a priori την «παρεμπόδιση» της κατάσχεσης ενός ακινήτου, αλλά μόνο την παρεμπόδιση της διενέργειας του πλειστηριασμού, η οποία μπορεί να αναβληθεί μέχρι την άρση των οποιων περιορισμών. Επίσης, η διενέργεια πλειστηριασμού και η κατακύρωση ενός ακινήτου δεν συνεπάγεται την πλήρη αποπληρωμή του οφειλόμενου δανείου, αλλά μόνο την αποπληρωμή του τμήματος που αντιστοιχεί στο εκπλειστηρίασμα. Συνεπώς, ακόμη και η διενέργεια του πλειστηριασμού δεν συνεπάγεται δίχως άλλο την εξόφληση της οφειλής. Τέλος, οι περιορισμοί στη διαδικασία των πλειστηριασμών αποτελούν έτερο ζήτημα αναφορικά με την προστασία που παρέχεται στα πλαίσια του νόμου 3869/10 («Υπερχρεωμένα Νοικοκυριά») ή με την προστασία που παρέχεται στα πλαίσια μία προσωρινής διάταξης δικαστηρίου.

Συμπερασματικά, καθίσταται σαφές ότι το ζήτημα της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών των ακινήτων αποτελεί πολύπλοκο θέμα. Επιπρόσθετα, δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να αρθούν τα κατώτατα όρια προστασίας τα οποία θέτει ο νόμος. Ίσως, μία συμβατική επιμήκυνση των υφιστάμενων δανείων θα αποτελούσα μία κατ’ αρχήν καλή λύση, καθόσον το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην προστασία των πλειστηριασμών. Άλλωστε, υπάρχουν χιλιάδες άλλα ακίνητα τα οποία δεν εμπίπτουν στην υφιστάμενη προστασία του νόμου και των οποίων ίσως η διάθεση θα έπρεπε να προηγηθεί και να εξαντληθεί, πριν εξεταστεί το ζήτημα της άρσης της προστασίας των πλειστηριασμών.

* Επαμεινώνδας Λ. Στυλόπουλος - Δικηγόρος, LL.M., ACIArb
capital.gr