2013-12-22 19:48:28
Του Ηλία Σιακαντάρη
Το γνωστό πρόβλημα: Την ώρα που προσέχεις να μη χυθεί ο καφές από το μπρίκι, μπορεί να έχει αρχίσει «να αρπάζει» το φαγητό στον φούρνο.
Οσο η Δύση αναλύει τις επιπτώσεις της σταδιακής εφαρμογής της τραπεζικής ένωσης της Ε.Ε. ή της σταδιακής μείωσης της μηνιαίας δόσης ρευστότητας που παρέχει η Fed, σε μια άλλη πολύ σημαντική πλευρά του πλανήτη οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, τα μεγέθη μεγαλύτερα και το ρίσκο πιο ύπουλο.
Την Παρασκευή το διατραπεζικό επιτόκιο στην Κίνα (repo/7 ημ.) έκανε νέο άλμα 100 μονάδων βάσης, στο 7,6%: Είναι το δεύτερο επεισόδιο από το καλοκαίρι που το τραπεζικό σύστημα στην Κίνα «παγώνει» καθώς η κάθε τράπεζα βλέπει –δικαίως– με δυσπιστία τις άλλες και διστάζει να τις δανείσει. Η διατραπεζική κυκλοφορία χρήματος είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του συστήματος. Αλλά η κεντρική τράπεζα, που θα μπορούσε να παράσχει ρευστότητα για να μειώσει το κόστος του χρήματος, το παίζει από αδιάφορη έως τιμωρητική με τις τράπεζες που το έχουν παρακάνει και παρα-επεκτάθηκαν. Το Πεκίνο μοιάζει αποφασισμένο να χαλιναγωγήσει το πάρτι δανεισμού των τελευταίων χρόνων – αλλά ένα ταυτόχρονο «νομισματικό χαλινάρι» από Δύση και Ανατολή απειλεί να τρομάξει το υποζύγιο της παγκόσμιας οικονομίας μέχρι «στάσης».
Η έξωθεν εκτίμηση των εξελίξεων στην Κίνα έχει πολύ περισσότερες αβεβαιότητες σε σχέση με οπουδήποτε αλλού. Το Πεκίνο ερμηνεύει τους κανόνες του καπιταλισμού με το δικό του φίλτρο. Η εφαρμογή τους από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς και οι επιπτώσεις τους σε έναν τεράστιο πληθυσμό με ιδιαίτερη πολιτιστική και πολιτική κληρονομιά, είναι επίσης πολύ διαφορετικές ωστε οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα. Ωστόσο, κάποιες παρατηρήσεις είναι ξεκάθαρες. Την ώρα που η Δύση νιώθει αυτοπεποίθηση ότι έχει φτιάξει τον μηχανισμό που θα εξασφαλίζει διαρκή άνοδο για τα χρηματιστήρια, το χρηματιστήριο της Σαγκάης υποχώρησε έντονα και την Παρασκευή, για ένατη συνεχόμενη μέρα. Είναι το χειρότερο σερί εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια. Οι επενδυτές πουλούν τις τραπεζικές μετοχές, καθώς πλέον έχουν βάσιμες αμφιβολίες ότι η κεντρική τράπεζα δεν θα σταθεί στο πλάι τους να τις στηρίξει, κι έχουν ανάγκη το στήριγμα: Τα τελευταία χρόνια, οι κινεζικές τράπεζες (κανονικές και… σκιώδεις) δάνειζαν με απίστευτους ρυθμούς (κυρίως κρατικούς οργανισμούς και οντότητες) και δημιούργησαν ένα χρέος που εκτιμάται στα $18 τρισ. Οι τράπεζες περίμεναν πως παρά τα προβλήματα των «πελατών» τους, το Πεκίνο θα εγγυηθεί γι’ αυτούς, δεν θα χάσουν τα χρήματά τους. Αλλά το κράτος δεν θα εγγυηθεί για όλους. Αρα οι τράπεζες θα πρέπει να εγγράψουν ζημίες και πολλές από αυτές θα κλείσουν. Του χρόνου η Κίνα θα εισαγάγει το δικό της καθεστώς εκκαθάρισης προβληματικών τραπεζών. (Και η εφαρμογή του δεν θα χρειαστεί… δεκαετίες, όπως στην Ευρώπη – είναι τα θετικά του ολοκληρωτισμού. Τα αρνητικά του; Καθώς είναι «νέος» στο παιχνίδι του καπιταλισμού, μπορεί να γίνει άτσαλος στους χειρισμούς του – και η κεντρική τράπεζα να χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων.)
Η κατάσταση έχει αρχίσει να θυμίζει την απροθυμία του εμίρη του Αμπου Ντάμπι να εγγυηθεί για ανοίγματα $80 δισ. των «ημικρατικών εταιρειών» του ξάδελφού του στο Ντουμπάι το 2008. Με τη διαφορά, όπως επισημαίνει ανάλυση του Reuters, ότι οι απώλειες δεν θα βαρύνουν τόσο διεθνείς επενδυτές, αλλά κινεζικές οντότητες με επιρροή στο εσωτερικό και –αρκετές– με σημαντική διεθνή επενδυτική παρουσία.
Γιατί μας νοιάζουν όλα αυτά; Η Δυτική και η κινεζική «εύκολη» ρευστότητα τροφοδοτεί με επενδυτικές ροές τα τελευταία χρόνια αγορές και αναδυόμενες οικονομίες. Το σήμα απόσυρσης αυτής της στήριξης –έστω και σταδιακά– ξυπνάει αντανακλαστικά φυγής κεφαλαίων από αυτές τις χώρες. Το κακό είναι ότι οι περισσότερες από αυτές δεν είναι «ώριμες, βαρετές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες» με ανθεκτικούς θεσμούς και αυτάρκη πλάνα για την οικονομία. Το μείγμα δυσαρέσκειας των ντόπιων πληθυσμών μαζί με τη φυγή των ξένων κεφαλαίων απειλεί με αποσταθεροποίηση χώρες που πριν από μόλις λίγα χρόνια προβάλλονταν με ιλουστρασιόν χρώματα ως οι ατμομηχανές της παγκόσμιας ανάπτυξης. Μία από αυτές είναι δίπλα μας: πίστεψε πως ήταν μεγάλη και ισχυρή – τώρα έχει αρχίσει να νιώθει τους κλυδωνισμούς, πολιτειακούς και οικονομικούς. (Η τουρκική λίρα είναι σε χαμηλά ρεκόρ έναντι του δολαρίου.) Η γειτνίαση με την Τουρκία θα γίνει πιο πολύπλοκη υπόθεση.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_22/12/2013_533436
Το γνωστό πρόβλημα: Την ώρα που προσέχεις να μη χυθεί ο καφές από το μπρίκι, μπορεί να έχει αρχίσει «να αρπάζει» το φαγητό στον φούρνο.
Οσο η Δύση αναλύει τις επιπτώσεις της σταδιακής εφαρμογής της τραπεζικής ένωσης της Ε.Ε. ή της σταδιακής μείωσης της μηνιαίας δόσης ρευστότητας που παρέχει η Fed, σε μια άλλη πολύ σημαντική πλευρά του πλανήτη οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, τα μεγέθη μεγαλύτερα και το ρίσκο πιο ύπουλο.
Την Παρασκευή το διατραπεζικό επιτόκιο στην Κίνα (repo/7 ημ.) έκανε νέο άλμα 100 μονάδων βάσης, στο 7,6%: Είναι το δεύτερο επεισόδιο από το καλοκαίρι που το τραπεζικό σύστημα στην Κίνα «παγώνει» καθώς η κάθε τράπεζα βλέπει –δικαίως– με δυσπιστία τις άλλες και διστάζει να τις δανείσει. Η διατραπεζική κυκλοφορία χρήματος είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του συστήματος. Αλλά η κεντρική τράπεζα, που θα μπορούσε να παράσχει ρευστότητα για να μειώσει το κόστος του χρήματος, το παίζει από αδιάφορη έως τιμωρητική με τις τράπεζες που το έχουν παρακάνει και παρα-επεκτάθηκαν. Το Πεκίνο μοιάζει αποφασισμένο να χαλιναγωγήσει το πάρτι δανεισμού των τελευταίων χρόνων – αλλά ένα ταυτόχρονο «νομισματικό χαλινάρι» από Δύση και Ανατολή απειλεί να τρομάξει το υποζύγιο της παγκόσμιας οικονομίας μέχρι «στάσης».
Η έξωθεν εκτίμηση των εξελίξεων στην Κίνα έχει πολύ περισσότερες αβεβαιότητες σε σχέση με οπουδήποτε αλλού. Το Πεκίνο ερμηνεύει τους κανόνες του καπιταλισμού με το δικό του φίλτρο. Η εφαρμογή τους από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς και οι επιπτώσεις τους σε έναν τεράστιο πληθυσμό με ιδιαίτερη πολιτιστική και πολιτική κληρονομιά, είναι επίσης πολύ διαφορετικές ωστε οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα. Ωστόσο, κάποιες παρατηρήσεις είναι ξεκάθαρες. Την ώρα που η Δύση νιώθει αυτοπεποίθηση ότι έχει φτιάξει τον μηχανισμό που θα εξασφαλίζει διαρκή άνοδο για τα χρηματιστήρια, το χρηματιστήριο της Σαγκάης υποχώρησε έντονα και την Παρασκευή, για ένατη συνεχόμενη μέρα. Είναι το χειρότερο σερί εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια. Οι επενδυτές πουλούν τις τραπεζικές μετοχές, καθώς πλέον έχουν βάσιμες αμφιβολίες ότι η κεντρική τράπεζα δεν θα σταθεί στο πλάι τους να τις στηρίξει, κι έχουν ανάγκη το στήριγμα: Τα τελευταία χρόνια, οι κινεζικές τράπεζες (κανονικές και… σκιώδεις) δάνειζαν με απίστευτους ρυθμούς (κυρίως κρατικούς οργανισμούς και οντότητες) και δημιούργησαν ένα χρέος που εκτιμάται στα $18 τρισ. Οι τράπεζες περίμεναν πως παρά τα προβλήματα των «πελατών» τους, το Πεκίνο θα εγγυηθεί γι’ αυτούς, δεν θα χάσουν τα χρήματά τους. Αλλά το κράτος δεν θα εγγυηθεί για όλους. Αρα οι τράπεζες θα πρέπει να εγγράψουν ζημίες και πολλές από αυτές θα κλείσουν. Του χρόνου η Κίνα θα εισαγάγει το δικό της καθεστώς εκκαθάρισης προβληματικών τραπεζών. (Και η εφαρμογή του δεν θα χρειαστεί… δεκαετίες, όπως στην Ευρώπη – είναι τα θετικά του ολοκληρωτισμού. Τα αρνητικά του; Καθώς είναι «νέος» στο παιχνίδι του καπιταλισμού, μπορεί να γίνει άτσαλος στους χειρισμούς του – και η κεντρική τράπεζα να χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων.)
Η κατάσταση έχει αρχίσει να θυμίζει την απροθυμία του εμίρη του Αμπου Ντάμπι να εγγυηθεί για ανοίγματα $80 δισ. των «ημικρατικών εταιρειών» του ξάδελφού του στο Ντουμπάι το 2008. Με τη διαφορά, όπως επισημαίνει ανάλυση του Reuters, ότι οι απώλειες δεν θα βαρύνουν τόσο διεθνείς επενδυτές, αλλά κινεζικές οντότητες με επιρροή στο εσωτερικό και –αρκετές– με σημαντική διεθνή επενδυτική παρουσία.
Γιατί μας νοιάζουν όλα αυτά; Η Δυτική και η κινεζική «εύκολη» ρευστότητα τροφοδοτεί με επενδυτικές ροές τα τελευταία χρόνια αγορές και αναδυόμενες οικονομίες. Το σήμα απόσυρσης αυτής της στήριξης –έστω και σταδιακά– ξυπνάει αντανακλαστικά φυγής κεφαλαίων από αυτές τις χώρες. Το κακό είναι ότι οι περισσότερες από αυτές δεν είναι «ώριμες, βαρετές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες» με ανθεκτικούς θεσμούς και αυτάρκη πλάνα για την οικονομία. Το μείγμα δυσαρέσκειας των ντόπιων πληθυσμών μαζί με τη φυγή των ξένων κεφαλαίων απειλεί με αποσταθεροποίηση χώρες που πριν από μόλις λίγα χρόνια προβάλλονταν με ιλουστρασιόν χρώματα ως οι ατμομηχανές της παγκόσμιας ανάπτυξης. Μία από αυτές είναι δίπλα μας: πίστεψε πως ήταν μεγάλη και ισχυρή – τώρα έχει αρχίσει να νιώθει τους κλυδωνισμούς, πολιτειακούς και οικονομικούς. (Η τουρκική λίρα είναι σε χαμηλά ρεκόρ έναντι του δολαρίου.) Η γειτνίαση με την Τουρκία θα γίνει πιο πολύπλοκη υπόθεση.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_22/12/2013_533436
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Στις φλόγες διώροφο σπίτι στην Ορεινή Καλαμπάκα [Photos]](https://images.newsnowgreece.com/57/577015/stis-floges-diorofo-spiti-stin-oreini-kalampaka-Photos-1-124x78.jpg)
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στις φλόγες διώροφο σπίτι στην Ορεινή Καλαμπάκα [Photos]
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έκρυβε και πιστόλι και χασίς!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
