2012-04-16 13:10:27
O Γιάννης Σερέτης γράφει για την συζήτηση που «ανοίγει» για πολλοστή φορά μετά το χθεσινό «άκυρο –έγκυρο» γκολ του Χουάν Μάτα στον ημιτελικό Κυπέλλου Τότεναμ – Τσέλσι.
Τη συζήτηση για τη χρήση του video στο ποδόσφαιρο την ακούω αραιά και πού τα τελευταία δέκα χρόνια. Ουδέποτε ήμουν υπέρ της χρήσης του. Θεωρώ ότι θα… αλλοιώσει τη γεύση. Ότι θα χαθεί αυτό το «αλατοπίπερο» της απρόβλεπτης (όχι απαραίτητα λανθασμένης) απόφασης του ρέφερι. Ακόμη κι αν αποφασιστεί να χρησιμοποιείται μόνο για συγκεκριμένες φάσεις, όπως επί παραδείγματι για τα έγκυρα και άκυρα γκολ στις περιπτώσεις αμφιβολίας για το αν η μπάλα έχει περάσει ή όχι τη γραμμή, νομίζω πως η διακοπή (έστω και σύντομη) είναι «άχαρη» και αποκρουστική κατά τη διάρκεια του ματς. Πιστεύω ακόμη στον απρόβλεπτο και ακαθόριστο παράγοντα «διαιτησία» με την καλή έννοια. Και νομίζω ότι επειδή, όπως καταλαβαίνετε όλοι πια, η κουβέντα για την επίδραση του παράγοντα δεν είναι… αρχαιοελληνικό έθιμο, αλλά πανευρωπαϊκό καθεστώς υποπτεύομαι ότι η έστω και περιορισμένη χρήση του θα άνοιγε τεράστια κουβέντα. Θα έμπαιναν στο τραπέζι χίλια ζητήματα.
«Γιατί μόνο για τα γκολ και όχι για τις… ελεύθερες πτώσεις στα πέναλτι;». Γιατί μόνο για τα πέναλτι και όχι για τις αμφισβητούμενες κόκκινες κάρτες; Γιατί μόνο για τις κόκκινες κάρτες και όχι για τις εκτός αγώνα φάσεις που δεν συλλαμβάνει το μάτι του διαιτητή (λακτίσματα, ύβρεις μεταξύ παικτών); Γιατί μόνο για τις «κρυφές» φάσεις και όχι για τα οφσάιντ; Εκεί, στα οφσάιντ, που μερικές φορές κρίνονται στη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας, θα γινόταν χαμός: Εξέχει ο αγκώνας, ο αστράγαλος, η μύτη, η φράτζα, το πηγούνι ή το γόνατο; Χαμός! Για όλα αυτά είμαι εναντίον της χρήσης του video.
Υπάρχουν όμως και τα αντίθετα, λογικά επιχειρήματα. Γιατί εφόσον η τεχνολογία πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία του ανθρώπου για τη βελτίωση της (ποιότητας) ζωής του, να μην αξιοποιηθεί και για τη βελτίωση του ποδοσφαίρου; Δεν θέλουμε όλοι δικαιότερα παιχνίδια; Γιατί σε άλλα σπορ εδώ και αρκετά χρόνια έχει καθιερωθεί για συγκεκριμένες φάσεις η χρήση του; Καλό έκανε, κακό όχι… Μήπως μ’ αυτόν τον τρόπο θα περιοριστεί η αίσθηση υπερεξουσίας που χαρακτηρίζει ορισμένους διαιτητές, ή ακόμη και η σκέψη εμπλοκής τους (Χόιτσερ κ.ο.κ.) σε παράνομα κυκλώματα με μόνο στόχο το κέρδος; Δεν είναι ανοησία ενώ υπάρχει η δυνατότητα και πρόκειται αποκλειστικά για θέμα βούλησης και απόφασης να μην αδικούνται και ευνοούνται αντίστοιχα κατά καιρούς διάφορες ομάδες;
Διαβάζω ότι με αφορμή το χθεσινό «γκολ» του Μάτα στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας (καταγράφηκαν εφέτος αρκετά παρόμοια περιστατικά…) το International Football Association Board (IFAB) που είναι υπεύθυνο για τους κανόνες εξετάζει πλέον με ισχυρότερη βούληση το ενδεχόμενο να ελέγξει τουλάχιστον τα έγκυρα γκολ, είτε με το «Μάτι του Γερακιού» («Hwakeye»), είτε με την ειδική μπάλα GoalRef, που θα περιέχει ειδικό τσιπάκι.
Και νομίζω ότι ειδικά ΚΑΙ ΜΟΝΟ γι’ αυτές τις περιπτώσεις, δηλαδή της κορύφωσης του αγώνα με το ΓΚΟΛ, ναι, είναι θεμιτή και προς όφελος του αθλήματος η καθιέρωση ενός τέτοιου συστήματος ελέγχου.
Υ.Γ 1. Ημουν και παραμένω ΥΠΕΡ της καθιέρωσης πέντε διαιτητών (με δύο βοηθούς πίσω από τις εστίες) σε όλους τους αγώνες, νομίζω ότι μπορούν να δουν πολλά απ΄ αυτά που δεν βλέπει ο ρέφερι.
πηγή: gazzetta.gr
Τη συζήτηση για τη χρήση του video στο ποδόσφαιρο την ακούω αραιά και πού τα τελευταία δέκα χρόνια. Ουδέποτε ήμουν υπέρ της χρήσης του. Θεωρώ ότι θα… αλλοιώσει τη γεύση. Ότι θα χαθεί αυτό το «αλατοπίπερο» της απρόβλεπτης (όχι απαραίτητα λανθασμένης) απόφασης του ρέφερι. Ακόμη κι αν αποφασιστεί να χρησιμοποιείται μόνο για συγκεκριμένες φάσεις, όπως επί παραδείγματι για τα έγκυρα και άκυρα γκολ στις περιπτώσεις αμφιβολίας για το αν η μπάλα έχει περάσει ή όχι τη γραμμή, νομίζω πως η διακοπή (έστω και σύντομη) είναι «άχαρη» και αποκρουστική κατά τη διάρκεια του ματς. Πιστεύω ακόμη στον απρόβλεπτο και ακαθόριστο παράγοντα «διαιτησία» με την καλή έννοια. Και νομίζω ότι επειδή, όπως καταλαβαίνετε όλοι πια, η κουβέντα για την επίδραση του παράγοντα δεν είναι… αρχαιοελληνικό έθιμο, αλλά πανευρωπαϊκό καθεστώς υποπτεύομαι ότι η έστω και περιορισμένη χρήση του θα άνοιγε τεράστια κουβέντα. Θα έμπαιναν στο τραπέζι χίλια ζητήματα.
«Γιατί μόνο για τα γκολ και όχι για τις… ελεύθερες πτώσεις στα πέναλτι;». Γιατί μόνο για τα πέναλτι και όχι για τις αμφισβητούμενες κόκκινες κάρτες; Γιατί μόνο για τις κόκκινες κάρτες και όχι για τις εκτός αγώνα φάσεις που δεν συλλαμβάνει το μάτι του διαιτητή (λακτίσματα, ύβρεις μεταξύ παικτών); Γιατί μόνο για τις «κρυφές» φάσεις και όχι για τα οφσάιντ; Εκεί, στα οφσάιντ, που μερικές φορές κρίνονται στη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας, θα γινόταν χαμός: Εξέχει ο αγκώνας, ο αστράγαλος, η μύτη, η φράτζα, το πηγούνι ή το γόνατο; Χαμός! Για όλα αυτά είμαι εναντίον της χρήσης του video.
Υπάρχουν όμως και τα αντίθετα, λογικά επιχειρήματα. Γιατί εφόσον η τεχνολογία πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία του ανθρώπου για τη βελτίωση της (ποιότητας) ζωής του, να μην αξιοποιηθεί και για τη βελτίωση του ποδοσφαίρου; Δεν θέλουμε όλοι δικαιότερα παιχνίδια; Γιατί σε άλλα σπορ εδώ και αρκετά χρόνια έχει καθιερωθεί για συγκεκριμένες φάσεις η χρήση του; Καλό έκανε, κακό όχι… Μήπως μ’ αυτόν τον τρόπο θα περιοριστεί η αίσθηση υπερεξουσίας που χαρακτηρίζει ορισμένους διαιτητές, ή ακόμη και η σκέψη εμπλοκής τους (Χόιτσερ κ.ο.κ.) σε παράνομα κυκλώματα με μόνο στόχο το κέρδος; Δεν είναι ανοησία ενώ υπάρχει η δυνατότητα και πρόκειται αποκλειστικά για θέμα βούλησης και απόφασης να μην αδικούνται και ευνοούνται αντίστοιχα κατά καιρούς διάφορες ομάδες;
Διαβάζω ότι με αφορμή το χθεσινό «γκολ» του Μάτα στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας (καταγράφηκαν εφέτος αρκετά παρόμοια περιστατικά…) το International Football Association Board (IFAB) που είναι υπεύθυνο για τους κανόνες εξετάζει πλέον με ισχυρότερη βούληση το ενδεχόμενο να ελέγξει τουλάχιστον τα έγκυρα γκολ, είτε με το «Μάτι του Γερακιού» («Hwakeye»), είτε με την ειδική μπάλα GoalRef, που θα περιέχει ειδικό τσιπάκι.
Και νομίζω ότι ειδικά ΚΑΙ ΜΟΝΟ γι’ αυτές τις περιπτώσεις, δηλαδή της κορύφωσης του αγώνα με το ΓΚΟΛ, ναι, είναι θεμιτή και προς όφελος του αθλήματος η καθιέρωση ενός τέτοιου συστήματος ελέγχου.
Υ.Γ 1. Ημουν και παραμένω ΥΠΕΡ της καθιέρωσης πέντε διαιτητών (με δύο βοηθούς πίσω από τις εστίες) σε όλους τους αγώνες, νομίζω ότι μπορούν να δουν πολλά απ΄ αυτά που δεν βλέπει ο ρέφερι.
πηγή: gazzetta.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καθολική η συμμετοχή των πεθαμένων στο νεκροταφείο...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ