2014-01-18 02:14:18
Την ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Μίκαελ Σουμάχερ περιέγραψε σε άρθρο του στο «Autosport» o Γκάρι Χάρστεϊν, ο οποίος κατείχε από το 2005 έως το 2012 στη FI τη θέση του official medical delegate.
O Χάρστεϊν λέει πως δεν θέλει να κάνει καμια εικασία για την πορεία της υγείας του ασθενή και τονίζει ότι η κατάστασή του παραμένει ιδιαίτερα κρίσιμη. Τα όσα μάλιστα λέει στη συνέντευξή του βασίζονται, σύμφωνα με τον ίδιο, στα όσα έχουν ανακοινώσει δημόσια οι θεράποντες ιατροί.
Επίσης κάνει λόγο για 4 τύπους τραυματισμών που πιθανών να έχει υποστεί ο Σουμάχερ: «Το χτύπημα στο βράχο», τονίζει ο Χάρστεϊν, « έχει προκαλέσει κακώσεις η εξέλιξη των οποίων έχει κάνει χειρότερη την υπάρχουσα ζημιά. Πρώτα από όλα δημιουργήθηκαν αιματώματα, κάτι που σημαίνει ότι τα αγγεία έσπασαν και συγκεντρώθηκε αίμα σε κάποια σημεία. Αυτό είναι επικίνδυνο ως χτύπημα ενώ επίσης αυξάνει και την πίεση μέσα στο κρανίο
. Ανακοινώθηκε πως ο ασθενής είχε στο δεξί μέρος του κεφαλιού ένα μεγάλο αιμάτωμα μεταξύ του κρανίου και της μεμβράνης που περιβάλει τον εγκέφαλο. Αυτό αφαιρέθηκε με επέμβαση όπως και μια σειρά μικρότερων αιματωμάτων στον εγκέφαλο. Ένα από αυτά στην αριστερή πλευρά αφαιρέθηκε στη δεύτερη επέμβαση. Υπάρχουν όμως διάσπαρτα και άλλα αιματώματα στον εγκέφαλο».
Για τους άλλους τύπους τραυματισμών ο Χάρστεϊν λέει: «Ο δεύτερος τύπος τραυματισμού είναι μώλωπες παρόμοιοι με αυτούς που κάνουμε όταν χτυπάμε τα χέρια μας ή τα πόδια μας. Υπάρχει μικρή ποσότητα αίματος αλλά όχι αρκετή για ν’ αφαιρεθεί. Επίσης οι εγκεφαλικές θλάσεις προκαλούν διόγκωση του εγκεφάλου που συντελεί στην αύξηση της πίεσης στο κρανίο που προκαλείται από τα αιματώματα. Ο τρίτος τύπος τραυματισμού είναι η ζημιά στις «εισόδους» του εγκέφαλου. Ο τραυματισμός σ’ αυτούς τους άξονες μπορεί να οδηγήσει σε νευρολογικά προβλήματα. Επίσης άκουσα αναφορές για ζημιά σε μια από τις τέσσερις αρτηρίες που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο. Ακόμη κι αν ισχύει αυτό, δύσκολα μπορεί να εκτιμήσει κανείς την επίδραση που θα έχει καθώς στους περισσότερους ανθρώπους υπάρχουν αρκετές διακλαδώσεις των αρτηριών που επιτρέπουν την αποκατάσταση της ροής μέσω των υπολοίπων αν υπάρχει κάπου εμπόδιο».
Σύμφωνα με τον γιατρό όλα αυτά προκαλούν αύξηση της πίεσης στο κρανίο: «Όταν το μυαλό δεν τροφοδοτείται επαρκώς με αίμα επίσης διογκώνεται. Αυτό επιδεινώνει την πίεση στο κρανίο και την ήδη χαμηλή ροή αίματος. Η ίαση τέτοιων χτυπημάτων πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται με καλή οξυγόνωση και επαρκή ποσότητα θρεπτικών στοιχείων. Για να γίνει αυτό πρέπει η αναπνευστική δίοδος να παραμένει ανοιχτή με ειδικούς καθετήρες. Η τροφοδοσία γίνεται με εξειδικευμένα μηχανήματα που εξασφαλίζουν ροή αέρα πολύ κοντά στη φυσιολογική. Για να διασφαλιστεί η ροή αίματος πρέπει να ελεγχθεί η άνοδος της πίεσης στο εσωτερικό του κρανίου».
Ο Χάρστεϊν, στη συνέντευξη στο «Autosport», καταλήγει στο ότι τα πρώτα βήματα για να ελεχθεί η πίεση του ασθενούς έχουν γίνει με την αφαίρεση των αιματωμάτων: «Χαμηλώνοντας λίγο τη θερμοκρασία σώματος του ασθενή (33 βαθμούς Κελσίου) επιβραδύνεται ο μεταβολισμός του εγκεφάλου. Αυτό σημαίνει πως επαρκεί πιο εύκολα το οξυγόνο και τα θρεπτικά στοιχεία του αίματος για τον εγκέφαλο. Επίσης η υποθερμία επιβραδύνει την αύξηση της πίεσης του εγκεφάλου.
Θέλω επίσης να ξεκαθαρίσω γιατί ο Σουμάχερ παραμένει σε καταστολή. Ανέφερα πριν την σταθερή τροφοδοσία αέρα μέσω τραχειοτομής, και τη μείωση της θερμοκρασίας του σώματος. Ρεαλιστικά μιλώντας δεν μπορείς να το κάνεις αυτό σ’ έναν τραυματία χωρίς αναισθησία, γι’ αυτό χρησιμοποιείται η καταστολή. Επίσης έτσι εξασφαλίζεται πως ο ασθενής δε θα τρέμει λόγω της υποθερμίας. Αν παρόλα τα προαναφερθέντα η πίεση στο κρανίο συνεχίζει ν’ αυξάνει τότε η αναισθησία γίνεται πιο βαθιά. Αυτό έχει σαν στόχο την ελαχιστοποίηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου ώστε όλη η ενέργεια να αξιοποιηθεί στην ίαση και όχι στην λειτουργία. Τι επιφυλάσσει το μέλλον; Ο δρόμος είναι σίγουρα μακρύς θα πάρει μήνες και το επόμενο κρίσιμο στάδιο για τον Μίκαελ είναι η μείωση της αναισθησίας όταν σταθεροποιηθεί η πίεση στο κρανίο»
Για τις δυσκολίες της κατάστασης του Μίκαελ Σουμάχερ μίλησε και ο γιατρός Ρίτσαρντ Γκρίνγουντ, ειδικός στις βλάβες του εγκεφάλου, του πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Λονδίνου, ο οποίος όμως προχώρησε και ένα βήμα πιο πέρα λέγοντας ότι η ζωή του Σουμάχερ, αν καταφέρει και επανέλθει δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Ο ειδικός χειρουργός κάνει λόγο για βλάβη στον εγκέφαλο που ακόμα και αν βγάλει τον ασθενή από το νοσοκομείο θα είναι τέτοια που θα τον αναγκάσει να ζει διαφορετικά, μια δηλαδή ζωή λιγότερο ποιοτική από τη ζωή που είχε μέχρι σήμερα: «Αν ο Σουμάχερ ζήσει, δεν θα είναι ο Σουμάχερ. Θα είναι ο Τζο Μπλογκς (σ.σ. ένας φυσιολογικός άνθρωπος). Και η ανάρρωσή του θα εξαρτηθεί από το αν θα καταφέρει να συμβιβαστεί με το γεγονός πως είναι ο Μπλογκς και κάνει ό,τι μπορεί να κάνει ο Μπλογκς. Αυτή είναι μια δύσκολη προσπάθεια και αρκετοί δεν τα καταφέρνουν».
Πηγή: protothema
O Χάρστεϊν λέει πως δεν θέλει να κάνει καμια εικασία για την πορεία της υγείας του ασθενή και τονίζει ότι η κατάστασή του παραμένει ιδιαίτερα κρίσιμη. Τα όσα μάλιστα λέει στη συνέντευξή του βασίζονται, σύμφωνα με τον ίδιο, στα όσα έχουν ανακοινώσει δημόσια οι θεράποντες ιατροί.
Επίσης κάνει λόγο για 4 τύπους τραυματισμών που πιθανών να έχει υποστεί ο Σουμάχερ: «Το χτύπημα στο βράχο», τονίζει ο Χάρστεϊν, « έχει προκαλέσει κακώσεις η εξέλιξη των οποίων έχει κάνει χειρότερη την υπάρχουσα ζημιά. Πρώτα από όλα δημιουργήθηκαν αιματώματα, κάτι που σημαίνει ότι τα αγγεία έσπασαν και συγκεντρώθηκε αίμα σε κάποια σημεία. Αυτό είναι επικίνδυνο ως χτύπημα ενώ επίσης αυξάνει και την πίεση μέσα στο κρανίο
Για τους άλλους τύπους τραυματισμών ο Χάρστεϊν λέει: «Ο δεύτερος τύπος τραυματισμού είναι μώλωπες παρόμοιοι με αυτούς που κάνουμε όταν χτυπάμε τα χέρια μας ή τα πόδια μας. Υπάρχει μικρή ποσότητα αίματος αλλά όχι αρκετή για ν’ αφαιρεθεί. Επίσης οι εγκεφαλικές θλάσεις προκαλούν διόγκωση του εγκεφάλου που συντελεί στην αύξηση της πίεσης στο κρανίο που προκαλείται από τα αιματώματα. Ο τρίτος τύπος τραυματισμού είναι η ζημιά στις «εισόδους» του εγκέφαλου. Ο τραυματισμός σ’ αυτούς τους άξονες μπορεί να οδηγήσει σε νευρολογικά προβλήματα. Επίσης άκουσα αναφορές για ζημιά σε μια από τις τέσσερις αρτηρίες που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο. Ακόμη κι αν ισχύει αυτό, δύσκολα μπορεί να εκτιμήσει κανείς την επίδραση που θα έχει καθώς στους περισσότερους ανθρώπους υπάρχουν αρκετές διακλαδώσεις των αρτηριών που επιτρέπουν την αποκατάσταση της ροής μέσω των υπολοίπων αν υπάρχει κάπου εμπόδιο».
Σύμφωνα με τον γιατρό όλα αυτά προκαλούν αύξηση της πίεσης στο κρανίο: «Όταν το μυαλό δεν τροφοδοτείται επαρκώς με αίμα επίσης διογκώνεται. Αυτό επιδεινώνει την πίεση στο κρανίο και την ήδη χαμηλή ροή αίματος. Η ίαση τέτοιων χτυπημάτων πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται με καλή οξυγόνωση και επαρκή ποσότητα θρεπτικών στοιχείων. Για να γίνει αυτό πρέπει η αναπνευστική δίοδος να παραμένει ανοιχτή με ειδικούς καθετήρες. Η τροφοδοσία γίνεται με εξειδικευμένα μηχανήματα που εξασφαλίζουν ροή αέρα πολύ κοντά στη φυσιολογική. Για να διασφαλιστεί η ροή αίματος πρέπει να ελεγχθεί η άνοδος της πίεσης στο εσωτερικό του κρανίου».
Ο Χάρστεϊν, στη συνέντευξη στο «Autosport», καταλήγει στο ότι τα πρώτα βήματα για να ελεχθεί η πίεση του ασθενούς έχουν γίνει με την αφαίρεση των αιματωμάτων: «Χαμηλώνοντας λίγο τη θερμοκρασία σώματος του ασθενή (33 βαθμούς Κελσίου) επιβραδύνεται ο μεταβολισμός του εγκεφάλου. Αυτό σημαίνει πως επαρκεί πιο εύκολα το οξυγόνο και τα θρεπτικά στοιχεία του αίματος για τον εγκέφαλο. Επίσης η υποθερμία επιβραδύνει την αύξηση της πίεσης του εγκεφάλου.
Θέλω επίσης να ξεκαθαρίσω γιατί ο Σουμάχερ παραμένει σε καταστολή. Ανέφερα πριν την σταθερή τροφοδοσία αέρα μέσω τραχειοτομής, και τη μείωση της θερμοκρασίας του σώματος. Ρεαλιστικά μιλώντας δεν μπορείς να το κάνεις αυτό σ’ έναν τραυματία χωρίς αναισθησία, γι’ αυτό χρησιμοποιείται η καταστολή. Επίσης έτσι εξασφαλίζεται πως ο ασθενής δε θα τρέμει λόγω της υποθερμίας. Αν παρόλα τα προαναφερθέντα η πίεση στο κρανίο συνεχίζει ν’ αυξάνει τότε η αναισθησία γίνεται πιο βαθιά. Αυτό έχει σαν στόχο την ελαχιστοποίηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου ώστε όλη η ενέργεια να αξιοποιηθεί στην ίαση και όχι στην λειτουργία. Τι επιφυλάσσει το μέλλον; Ο δρόμος είναι σίγουρα μακρύς θα πάρει μήνες και το επόμενο κρίσιμο στάδιο για τον Μίκαελ είναι η μείωση της αναισθησίας όταν σταθεροποιηθεί η πίεση στο κρανίο»
Για τις δυσκολίες της κατάστασης του Μίκαελ Σουμάχερ μίλησε και ο γιατρός Ρίτσαρντ Γκρίνγουντ, ειδικός στις βλάβες του εγκεφάλου, του πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Λονδίνου, ο οποίος όμως προχώρησε και ένα βήμα πιο πέρα λέγοντας ότι η ζωή του Σουμάχερ, αν καταφέρει και επανέλθει δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Ο ειδικός χειρουργός κάνει λόγο για βλάβη στον εγκέφαλο που ακόμα και αν βγάλει τον ασθενή από το νοσοκομείο θα είναι τέτοια που θα τον αναγκάσει να ζει διαφορετικά, μια δηλαδή ζωή λιγότερο ποιοτική από τη ζωή που είχε μέχρι σήμερα: «Αν ο Σουμάχερ ζήσει, δεν θα είναι ο Σουμάχερ. Θα είναι ο Τζο Μπλογκς (σ.σ. ένας φυσιολογικός άνθρωπος). Και η ανάρρωσή του θα εξαρτηθεί από το αν θα καταφέρει να συμβιβαστεί με το γεγονός πως είναι ο Μπλογκς και κάνει ό,τι μπορεί να κάνει ο Μπλογκς. Αυτή είναι μια δύσκολη προσπάθεια και αρκετοί δεν τα καταφέρνουν».
Πηγή: protothema
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Να παραμείνουμε ταπεινοί»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Οι κυβερνητικοί αρμόδιοι της υγείας είναι επικίνδυνοι»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
