2014-02-01 11:50:03
Μετά τη βίλα Ζαρντινίδη και το Κόκκινο Σπίτι ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ αποκτά το "κτίριο του ΝΑΤΟ".
Αρχοντικά, βίλες, διατηρητέα κτίρια - "κοσμήματα" της Θεσσαλονίκης και η συλλογή του Ιβάν Σαββίδη μεγαλώνει.
Εκτός από το "Κόκκινο Σπίτι" και τη βίλα Ζαρντινίδη στην κατοχή του Σαββίδη έχει περιέλθει και άλλο ένα από τα εμβληματικά κτίρια της Συμπρωτεύουσας, το αρχοντικό επί της Βασιλίσσης Όλγας που είναι γνωστό ως "κτίριο του ΝΑΤΟ" ή "Ερυθρός Σταυρός".
Όπως αναφέρουν τα "Νέα", το αρχοντικό χτίστηκε μεταξύ 1893 και 1895 από τον περίφημο Ιταλό αρχιτέκτονα Πιέρο Αριγκόνι και είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του τύπου της εξοχικής κατοικίας που υιοθετήθηκε στη Θεσσαλονίκη με επιδράσεις από τις βίλες των Βιενέζων μεγαλοαστών.
Τα χαρακτηριστικά του κτιρίου
Το μπεζ κόκκινο αρχοντικό (η πρόσοψη είναι καλυμμένη με τουβλάκια) της Βασιλίσσης Ολγας (αριθμός 105) είναι τριώροφο και κάθε ένας από τους ορόφους αυτούς αποτελεί ξεχωριστά διαμερίσματα.
Χαρακτηριστικά του στοιχεία είναι η ασυμμετρία της κάτοψης, οι όγκοι του κλιμακοστασίου που προεξέχουν από τον κύριο όγκο του κτιρίου με τη μορφή πύργου και η ξύλινη στέγη. Την εντυπωσιακή του όψη συμπληρώνει το πλήθος των στεγασμένων και ελεύθερων εξωστών αλλά και εντυπωσιακά τζαμωτά.
Όσον αφορά τις αρχιτεκτονικές επιρροές, η πρόσοψή του είναι διακοσμημένη με μοτίβα που αρχίζουν από νεοκλασικά και αναγεννησιακά πρότυπα και φθάνουν ως την αρτ νουβό και αραβικές-γοτθικές επιδράσεις.
Στο εσωτερικό του υπάρχουν αξιόλογες τοιχογραφίες με βοτανικά θέματα, μενταγιόν με προσωπογραφίες, πουλιά, τοπία.
Η ιστορία του κτιρίου
Το αρχοντικό αυτό αρχικά υπήρξε ιδιοκτησία του Αχμέτ Καπαντζή και χρησιμοποιήθηκε ως εξοχική βίλα της οικογένειας. Το 1926 περιήλθε ως ανταλλάξιμη περιουσία στο δημόσιο και χρησιμοποιήθηκε ως σχολή νοσοκόμων.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου κατασχέθηκε από τους Γερμανούς και χρησιμοποιήθηκε από τη Γκεστάπο. Στη συνέχεια εκεί στεγάστηκαν οι υγειονομικές υπηρεσίες του Ερυθρού Σταυρού. Μέχρι το 1973 τις υπηρεσίες του ΝΑΤΟ και μετά το σεισμό του 1978 πολλές αναρχικές ομάδες.
Το κτίριο άρχισε να αναστηλώνεται το 1982 και ολοκληρώθηκαν οι εργασίες μετά την ανακήρυξη της Θεσσαλονίκης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 1997.
Μάλιστα στέγασε τον Οργανισμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης. Πριν περάσει στην ιδιοκτησία του Ιβάν Σαββίδη ανήκε στον Ερυθρό Σταυρό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το "Κόκκινο Σπίτ" σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν, κόστισε στο αφεντικό του ΠΑΟΚ 5 εκ. ευρώ, ενώ με την αγορά της "Βίλας Ζαρντινίδη" που είχε γίνει τους προηγούμενους μήνες και του κτιρίου που ανήκει στον Ελληνικό "Ερυθρό Σταυρό", είναι φανερό ότι δείχνουν την αποφασιστικότητα του Ιβάν Σαββίδη να "ριζώσει" για τα καλά στη Θεσσαλονίκη.
Το στοιχεωμένο "κόκκινο σπίτι" του Σαββίδη
Για τους εξοικειωμένους με τη νεότερη αρχιτεκτονική ιστορία της Θεσσαλονίκης, το "Κόκκινο Σπίτι" στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Ερμού (το οποίο πήρε το προσωνύμιο του από την εμφανή πλινθοδομή, που κυριαρχεί στην πρόσοψη) είναι το περίφημο "Μέγαρο Λόγγου", που άρχισε να κατασκευάζεται το 1926 (ολοκληρώθηκε εντός διετίας) από την Ανώνυμη Οικοδομική Εταιρεία Νέων Χωρών, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λ. Τζενάρι, με στόχο να στεγάσει την οικογένεια του ναουσαίου βιομηχάνου Γρηγόρη Λόγγου, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν ιδιοκτήτης μιας τεράστιας και εξαιρετικά εξελιγμένης για τα δεδομένα των τότε καιρών κλωστοϋφαντουργίας. Μερικά χρόνια αργότερα, ωστόσο, το κτίριο παραχωρήθηκε στον αδελφό του, Ιωάννη -εξ ου και έμεινε γνωστό ως "Μέγαρο Ιωάννη Λόγγου".
Οι παλαιότεροι Θεσσαλονικείς σίγουρα θυμούνται καλά το ακίνητο, καθώς στο ισόγειό του (στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα το εστιατόριο "Κουρδιστό Γουρούνι") λειτουργούσε επί σειρά πολλών ετών ο "Ερμής", το κατ' εξοχήν καφενείο-τόπος συνάντησης δασκάλων, καθηγητών και συνταξιούχων εκπαιδευτικών της πόλης (μάλιστα, η σχετική πινακίδα διακρίνεται ακόμη στην πρόσοψη του κτιρίου, για τους παρατηρητικούς διαβάτες).
Το "Κόκκινο Σπίτι" έχει μπει για τα καλά, ωστόσο, στους αστικούς μύθους και των νεότερων Θεσσαλονικέων, λόγω των δοξασιών που το συνοδεύουν -και οδηγούν ορισμένους στο να το χαρακτηρίζουν "στοιχειωμένο".
Οι φήμες ξεκίνησαν ήδη από τα πρώτα χρόνια μετά την ανέγερσή του, καθώς η εταιρεία που είχε αναλάβει την κατασκευή του χρεοκόπησε ελάχιστους μήνες μετά την ολοκλήρωση του έργου.
Λίγο αργότερα, οι εγκαταστάσεις της Κλωστοϋφαντουργίας Λόγγου στη Νάουσα καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιά που ξέσπασε.
Προσθέστε σε όλα αυτά τις ιστορίες για φαντάσματα και βρικόλακες που ενοικούσαν στο "Κόκκινο Σπίτι" (ιστορίες που αποτέλεσαν αγαπημένο αφήγημα για γενιές νεαρών Θεσσαλονικέων) και έχετε έναν πρώτης τάξεως αστικό μύθο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Μέγαρο Λόγγου αποτελούσε εδώ και δεκαετίες ένα από τα σημαντικότερα αναξιοποίητα "φιλέτα" της Θεσσαλονίκης. Όχι πλέον, όμως, καθώς μια νέα σελίδα γυρίζει στην ιστορία του, μετά την απόκτησή του από τον κ. Ιβάν Σαββίδη.
πηγή
pestanea
Αρχοντικά, βίλες, διατηρητέα κτίρια - "κοσμήματα" της Θεσσαλονίκης και η συλλογή του Ιβάν Σαββίδη μεγαλώνει.
Εκτός από το "Κόκκινο Σπίτι" και τη βίλα Ζαρντινίδη στην κατοχή του Σαββίδη έχει περιέλθει και άλλο ένα από τα εμβληματικά κτίρια της Συμπρωτεύουσας, το αρχοντικό επί της Βασιλίσσης Όλγας που είναι γνωστό ως "κτίριο του ΝΑΤΟ" ή "Ερυθρός Σταυρός".
Όπως αναφέρουν τα "Νέα", το αρχοντικό χτίστηκε μεταξύ 1893 και 1895 από τον περίφημο Ιταλό αρχιτέκτονα Πιέρο Αριγκόνι και είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του τύπου της εξοχικής κατοικίας που υιοθετήθηκε στη Θεσσαλονίκη με επιδράσεις από τις βίλες των Βιενέζων μεγαλοαστών.
Τα χαρακτηριστικά του κτιρίου
Το μπεζ κόκκινο αρχοντικό (η πρόσοψη είναι καλυμμένη με τουβλάκια) της Βασιλίσσης Ολγας (αριθμός 105) είναι τριώροφο και κάθε ένας από τους ορόφους αυτούς αποτελεί ξεχωριστά διαμερίσματα.
Χαρακτηριστικά του στοιχεία είναι η ασυμμετρία της κάτοψης, οι όγκοι του κλιμακοστασίου που προεξέχουν από τον κύριο όγκο του κτιρίου με τη μορφή πύργου και η ξύλινη στέγη. Την εντυπωσιακή του όψη συμπληρώνει το πλήθος των στεγασμένων και ελεύθερων εξωστών αλλά και εντυπωσιακά τζαμωτά.
Όσον αφορά τις αρχιτεκτονικές επιρροές, η πρόσοψή του είναι διακοσμημένη με μοτίβα που αρχίζουν από νεοκλασικά και αναγεννησιακά πρότυπα και φθάνουν ως την αρτ νουβό και αραβικές-γοτθικές επιδράσεις.
Στο εσωτερικό του υπάρχουν αξιόλογες τοιχογραφίες με βοτανικά θέματα, μενταγιόν με προσωπογραφίες, πουλιά, τοπία.
Η ιστορία του κτιρίου
Το αρχοντικό αυτό αρχικά υπήρξε ιδιοκτησία του Αχμέτ Καπαντζή και χρησιμοποιήθηκε ως εξοχική βίλα της οικογένειας. Το 1926 περιήλθε ως ανταλλάξιμη περιουσία στο δημόσιο και χρησιμοποιήθηκε ως σχολή νοσοκόμων.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου κατασχέθηκε από τους Γερμανούς και χρησιμοποιήθηκε από τη Γκεστάπο. Στη συνέχεια εκεί στεγάστηκαν οι υγειονομικές υπηρεσίες του Ερυθρού Σταυρού. Μέχρι το 1973 τις υπηρεσίες του ΝΑΤΟ και μετά το σεισμό του 1978 πολλές αναρχικές ομάδες.
Το κτίριο άρχισε να αναστηλώνεται το 1982 και ολοκληρώθηκαν οι εργασίες μετά την ανακήρυξη της Θεσσαλονίκης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 1997.
Μάλιστα στέγασε τον Οργανισμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης. Πριν περάσει στην ιδιοκτησία του Ιβάν Σαββίδη ανήκε στον Ερυθρό Σταυρό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το "Κόκκινο Σπίτ" σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν, κόστισε στο αφεντικό του ΠΑΟΚ 5 εκ. ευρώ, ενώ με την αγορά της "Βίλας Ζαρντινίδη" που είχε γίνει τους προηγούμενους μήνες και του κτιρίου που ανήκει στον Ελληνικό "Ερυθρό Σταυρό", είναι φανερό ότι δείχνουν την αποφασιστικότητα του Ιβάν Σαββίδη να "ριζώσει" για τα καλά στη Θεσσαλονίκη.
Το στοιχεωμένο "κόκκινο σπίτι" του Σαββίδη
Για τους εξοικειωμένους με τη νεότερη αρχιτεκτονική ιστορία της Θεσσαλονίκης, το "Κόκκινο Σπίτι" στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Ερμού (το οποίο πήρε το προσωνύμιο του από την εμφανή πλινθοδομή, που κυριαρχεί στην πρόσοψη) είναι το περίφημο "Μέγαρο Λόγγου", που άρχισε να κατασκευάζεται το 1926 (ολοκληρώθηκε εντός διετίας) από την Ανώνυμη Οικοδομική Εταιρεία Νέων Χωρών, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λ. Τζενάρι, με στόχο να στεγάσει την οικογένεια του ναουσαίου βιομηχάνου Γρηγόρη Λόγγου, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν ιδιοκτήτης μιας τεράστιας και εξαιρετικά εξελιγμένης για τα δεδομένα των τότε καιρών κλωστοϋφαντουργίας. Μερικά χρόνια αργότερα, ωστόσο, το κτίριο παραχωρήθηκε στον αδελφό του, Ιωάννη -εξ ου και έμεινε γνωστό ως "Μέγαρο Ιωάννη Λόγγου".
Οι παλαιότεροι Θεσσαλονικείς σίγουρα θυμούνται καλά το ακίνητο, καθώς στο ισόγειό του (στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα το εστιατόριο "Κουρδιστό Γουρούνι") λειτουργούσε επί σειρά πολλών ετών ο "Ερμής", το κατ' εξοχήν καφενείο-τόπος συνάντησης δασκάλων, καθηγητών και συνταξιούχων εκπαιδευτικών της πόλης (μάλιστα, η σχετική πινακίδα διακρίνεται ακόμη στην πρόσοψη του κτιρίου, για τους παρατηρητικούς διαβάτες).
Το "Κόκκινο Σπίτι" έχει μπει για τα καλά, ωστόσο, στους αστικούς μύθους και των νεότερων Θεσσαλονικέων, λόγω των δοξασιών που το συνοδεύουν -και οδηγούν ορισμένους στο να το χαρακτηρίζουν "στοιχειωμένο".
Οι φήμες ξεκίνησαν ήδη από τα πρώτα χρόνια μετά την ανέγερσή του, καθώς η εταιρεία που είχε αναλάβει την κατασκευή του χρεοκόπησε ελάχιστους μήνες μετά την ολοκλήρωση του έργου.
Λίγο αργότερα, οι εγκαταστάσεις της Κλωστοϋφαντουργίας Λόγγου στη Νάουσα καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιά που ξέσπασε.
Προσθέστε σε όλα αυτά τις ιστορίες για φαντάσματα και βρικόλακες που ενοικούσαν στο "Κόκκινο Σπίτι" (ιστορίες που αποτέλεσαν αγαπημένο αφήγημα για γενιές νεαρών Θεσσαλονικέων) και έχετε έναν πρώτης τάξεως αστικό μύθο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Μέγαρο Λόγγου αποτελούσε εδώ και δεκαετίες ένα από τα σημαντικότερα αναξιοποίητα "φιλέτα" της Θεσσαλονίκης. Όχι πλέον, όμως, καθώς μια νέα σελίδα γυρίζει στην ιστορία του, μετά την απόκτησή του από τον κ. Ιβάν Σαββίδη.
πηγή
pestanea
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
