2014-02-04 13:33:11
Σε αριθμό ρεκόρ έφθασαν το 2013 οι δικαστικές πλάνες που αποκαλύφθηκαν στις ΗΠΑ. Από τους σχεδόν 1.300 φυλακισμένους που... αθωώθηκαν στη διάρκεια των 25 τελευταίων ετών, 87 αθωώθηκαν το 2013, σύμφωνα με την έκθεση του Εθνικού Μητρώου για τις Δικαστικές Πλάνες.
Οι Πολιτείες όπου έγιναν πέρυσι οι περισσότερες αθωώσεις προσώπων που είχαν ήδη καταδικασθεί είναι το Τέξας, το Ιλινόι και η Νέα Υόρκη.
Οι αθωώσεις αυτές αφορούν πρόσωπα που κρίνονται αθώα βάσει αποδείξεων που δεν είχαν παρουσιαστεί κατά την δίκη τους. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν στοιχεία DNA που συνδέουν άλλο πρόσωπο με το έγκλημα, καθώς και στοιχεία για ψευδορκία ή ψευδή κατηγορία.
«Οι περιπτώσεις που γνωρίζουμε είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό των δικαστικών σφαλμάτων που τις περισσότερες φορές ουδέποτε ανακαλύπτονται», σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Σάμιουελ Γκρος, καθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και βασικός συντάκτης της έκθεσης.
Οι αναλύσεις του DNA δεν έπαιξαν ρόλο παρά μόνο στο 1/5 των περιπτώσεων αποκάλυψης δικαστικής πλάνης, σύμφωνα με το Εθνικό Μητρώο για τις Δικαστικές Πλάνες. Αντίθετα στο 38% των περιπτώσεων, οι φυλακισμένοι αθωώθηκαν «με πρωτοβουλία ή χάρη στη συνεργασία των αστυνομικών δυνάμεων», γεγονός που επιβεβαιώνει την τάση για ένα πιο ενεργό ρόλο της αστυνομίας και της εισαγγελίας στο εκ νέου άνοιγμα υποθέσεων στις οποίες υπήρξε ενδεχομένως δικαστική πλάνη.
«Ολοένα και περισσότεροι δίνουν προσοχή στα πρόσωπα που καταδικάζονται εσφαλμένα: η αστυνομία, οι εισαγγελείς, οι δικαστές, οι δικηγόροι και το κοινό συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο τον κίνδυνο να καταδικάζονται αθώοι», επεσήμανε ο Γκρος.
Μάλιστα στο 17% των περιπτώσεων, η μακρά ποινή κάθειρξης είχε επιβληθεί έπειτα από ομολογία ενοχής. Σύμφωνα με τον καθηγητή, ένα από τα διδάγματα αυτής της έκθεσης είναι ότι «οι άνθρωποι που δηλώνουν ένοχοι, είναι μερικές φορές αθώοι». «Δηλώνουν ένοχοι διότι φοβούνται πως, αν γίνει δίκη, θα καταδικασθούν σε πολύ μεγαλύτερη ποινή φυλάκισης, ακόμη και ότι θα καταδικασθούν ίσως σε θάνατο», συμπληρώνει, υπογραμμίζοντας πως στις ΗΠΑ το 95% των καταδικών προκύπτει από ομολογία ενοχής.
Όσον αφορά τους καταδικασμένους σε θάνατο, ένας κατάδικος στο Μισούρι, ο Ρέτζιναλντ Γκρίφιν, αθωώθηκε το 2013 έπειτα από εγκλεισμό 25 ετών, αυξάνοντας σε 143 το συνολικό αριθμό των καταδικασμένων σε θάνατο που έχουν αθωωθεί στις ΗΠΑ. Στην περίπτωση αυτή, όπως και σε αυτές των μισών (56%) από τους φυλακισμένους που αθωώθηκαν το 2013, η σύλληψη και η καταδίκη οφείλονταν σε ψευδομαρτυρία.
Λάθη αυτόπτων μαρτύρων είναι επίσης υπεύθυνα για το 38% αυτών των ετυμηγοριών ενοχής, ενώ στο 46% των περιπτώσεων ευθύνεται η συμπεριφορά των ερευνητών, έστω και αν συχνά δεν αποτελούν τον μοναδικό παράγοντα. Tromaktiko
Οι Πολιτείες όπου έγιναν πέρυσι οι περισσότερες αθωώσεις προσώπων που είχαν ήδη καταδικασθεί είναι το Τέξας, το Ιλινόι και η Νέα Υόρκη.
Οι αθωώσεις αυτές αφορούν πρόσωπα που κρίνονται αθώα βάσει αποδείξεων που δεν είχαν παρουσιαστεί κατά την δίκη τους. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν στοιχεία DNA που συνδέουν άλλο πρόσωπο με το έγκλημα, καθώς και στοιχεία για ψευδορκία ή ψευδή κατηγορία.
«Οι περιπτώσεις που γνωρίζουμε είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό των δικαστικών σφαλμάτων που τις περισσότερες φορές ουδέποτε ανακαλύπτονται», σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Σάμιουελ Γκρος, καθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και βασικός συντάκτης της έκθεσης.
Οι αναλύσεις του DNA δεν έπαιξαν ρόλο παρά μόνο στο 1/5 των περιπτώσεων αποκάλυψης δικαστικής πλάνης, σύμφωνα με το Εθνικό Μητρώο για τις Δικαστικές Πλάνες. Αντίθετα στο 38% των περιπτώσεων, οι φυλακισμένοι αθωώθηκαν «με πρωτοβουλία ή χάρη στη συνεργασία των αστυνομικών δυνάμεων», γεγονός που επιβεβαιώνει την τάση για ένα πιο ενεργό ρόλο της αστυνομίας και της εισαγγελίας στο εκ νέου άνοιγμα υποθέσεων στις οποίες υπήρξε ενδεχομένως δικαστική πλάνη.
«Ολοένα και περισσότεροι δίνουν προσοχή στα πρόσωπα που καταδικάζονται εσφαλμένα: η αστυνομία, οι εισαγγελείς, οι δικαστές, οι δικηγόροι και το κοινό συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο τον κίνδυνο να καταδικάζονται αθώοι», επεσήμανε ο Γκρος.
Μάλιστα στο 17% των περιπτώσεων, η μακρά ποινή κάθειρξης είχε επιβληθεί έπειτα από ομολογία ενοχής. Σύμφωνα με τον καθηγητή, ένα από τα διδάγματα αυτής της έκθεσης είναι ότι «οι άνθρωποι που δηλώνουν ένοχοι, είναι μερικές φορές αθώοι». «Δηλώνουν ένοχοι διότι φοβούνται πως, αν γίνει δίκη, θα καταδικασθούν σε πολύ μεγαλύτερη ποινή φυλάκισης, ακόμη και ότι θα καταδικασθούν ίσως σε θάνατο», συμπληρώνει, υπογραμμίζοντας πως στις ΗΠΑ το 95% των καταδικών προκύπτει από ομολογία ενοχής.
Όσον αφορά τους καταδικασμένους σε θάνατο, ένας κατάδικος στο Μισούρι, ο Ρέτζιναλντ Γκρίφιν, αθωώθηκε το 2013 έπειτα από εγκλεισμό 25 ετών, αυξάνοντας σε 143 το συνολικό αριθμό των καταδικασμένων σε θάνατο που έχουν αθωωθεί στις ΗΠΑ. Στην περίπτωση αυτή, όπως και σε αυτές των μισών (56%) από τους φυλακισμένους που αθωώθηκαν το 2013, η σύλληψη και η καταδίκη οφείλονταν σε ψευδομαρτυρία.
Λάθη αυτόπτων μαρτύρων είναι επίσης υπεύθυνα για το 38% αυτών των ετυμηγοριών ενοχής, ενώ στο 46% των περιπτώσεων ευθύνεται η συμπεριφορά των ερευνητών, έστω και αν συχνά δεν αποτελούν τον μοναδικό παράγοντα. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάτρα: Δύο συλλήψεις για χρέη στο Δημόσιο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
