ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

ΕΕ vs ΗΠΑ: Λιτότητα ή δανεισμός και κατανάλωση;

Λόγω της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας,όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Στην Αμερική ανησυχούμε πως η κρίση τηςευρωζώνης επέστρεψε, και θα εμποδίσει την εύθραυστη ανάκαμψή μας, ενώ οιΕυρωπαίοι ανησυχούν ότι η αδύναμη αμερικανική οικονομία, με το ασθενικό τηςδολάριο, θα δυσκολέψουν τον εξαγωγικό τους τομέα. Οι Αμερικανοί πολιτικοί θεωρούν τουςΕυρωπαίους ομολόγους τους «τρελούς», που πιστεύουν ότι η λιτότητα θα φέρει τηνανάπτυξη, ενώ οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι κανένα κράτος δεν ευημέρησε ποτέ,τυπώνοντας χρήμα, δανειζόμενο για να δαπανά, και υποτιμώντας το νόμισμά του.

Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα την Ευρώπηείναι η πτώση της αξίας του δολαρίου. Ένα πιο φτηνό δολάριο σημαίνει πως είναι10% πιο φτηνά, από ότι πριν ένα χρόνο, για τους Ευρωπαίους να επισκεφτούν τιςΗΠΑ, και να αγοράσουν προϊόντα της, ενώ είναι πιο ακριβό για τους Αμερικανούςνα κάνουν τουρισμό στην Ιταλία, να αγοράσουν μια Μερσεντές, ή να απολαύσουν έναμπουκάλι γαλλικού κρασιού.Δεν είναι μόνο ζήτημα του πως οιοικονομολόγοι ερμηνεύουν την συνταγή θεραπείας. Οι οικονομίες αντανακλούν τηνιδιαίτερη ιστορία και την κουλτούρα της κάθε χώρας, κάτι που προκαλεί οδύνηστις χώρες του ευρωπαϊκού πυρήνα. Εκπλήσσονται που οι Έλληνες δεν είναιΓερμανοί. Όμως και οι Ευρωπαίοι δεν είναι Αμερικανοί. Σε γενικές γραμμές, οιΑμερικανοί αποδέχονται την δημιουργική καταστροφή των επιχειρηματιών, ενώ οιΕυρωπαίοι δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην διατήρηση του υπάρχοντος στάτους κβο.Η «ένωση» της ΕΕ, είναι διαφορετικήςσημασίας  από τον όρο «ηνωμένες» των ΗΠΑ.  Οι διαφορές μεταξύ του συντηρητικού Τέξας και της φιλελεύθερης Νέας Υόρκηςδεν είναι σπουδαίες, συγκρινόμενες φερ‘ ειπείν με τις διαφορές μεταξύ Γερμανίαςκαι Ισπανίας, ή ακόμη και μεταξύ Ιταλίας και Ισπανίας.Οι διαφορές μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ αντανακλώνταιστη στάση τους απέναντι στη δημοσιονομική πολιτική και στη μεταφορά κεφαλαίων.Η αμερικανική οικονομία ανακάμπτει αργά καισπασμωδικά. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Federal Reserve, «ο κατασκευαστικός τομέας επεκτείνεται… ηζήτηση για υπηρεσίες αυξάνεται αργά… η λιανική κατανάλωση είναι θετική… οιπωλήσεις νέων οχημάτων ενισχύονται σε ολόκληρη την χώρα… ο τουρισμός αυξάνεται…υπάρχει κάποια βελτίωση στις αγορές ακινήτων… οι αγροτικές συνθήκες είναι μιαχαρά… οι εξορυκτικές δραστηριότητες μεγαλώνουν».Αυτές είναι καλές, αλλά όχι τέλειεςειδήσεις. Αν η οικονομία αναπτυχθεί κατά 2.5%, όπως υπολογίζεται, αυτό σημαίνειπως 22 εκατομμύρια Αμερικανών θα συνεχίσουν να αναζητούν δουλειά πλήρουςαπασχόλησης. Η Ευρώπη θα προτιμούσε μια τέτοια ανάπτυξη, παρά την ύφεση που ζεισήμερα. Η γερμανική και η ολλανδική οικονομία δείχνουν σημάδια κόπωσης. Ηανεργία στη Γαλλία γιγαντώνεται. Δυστυχώς, η ευρωπαϊκή και η αμερικανικήοικονομία κινούνται προς διαφορετικές κατευθύνσεις.Αυτή η απόκλιση έχει τις ρίζες της στηνιστορία, και στους θεσμούς. Η Γερμανία ανέκαθεν έτρεμε τον πληθωρισμό. ΗΑμερική τον αποπληθωρισμό και την ανεργία. Το αποτέλεσμα είναι η ΕΚΤ ναεστιάζει στη σταθερότητα των τιμών. Δεν διαθέτει όμως επαρκή εργαλεία για νατονώσει την οικονομία.Από την άλλη, η Federal Reserve επιδιώκει σταθερότητα τιμών καιαπασχόληση. Μπορεί επίσης να τυπώνει χρήμα, κάτι που διασφαλίζει στουςδανειστές ότι θα πληρωθούν, έστω σε υποτιμημένα δολάρια.Οι ιδρυτές της ευρωζώνης έμαθαν πως μιαενιαία νομισματική πολιτική, βασισμένη σε ακραία διαφορετικές δημοσιονομικέςπολιτικές, δεν μπορεί να αντέξει στις πιέσεις των προβλημάτων στις παγκόσμιεςχρηματαγορές. Οι παραπαίουσες χώρες της ευρωζώνης  δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμά τους, όπως κάνουν οι ΗΠΑ.Επίσης, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τηνδυνατότητα της μεταφοράς κεφαλαίων από πλούσιες σε φτωχές περιοχές, όπως τηνέχουν οι ΗΠΑ. Οι Γερμανοί πολίτες δεν καταλαβαίνουν το γιατί θα πρέπει ναχρηματοδοτούν την πρόωρη συνταξιοδότηση των Ελλήνων και οι Έλληνες δεν μπορούννα καταλάβουν γιατί οι Γερμανοί θα πρέπει να θέτουν τους φορολογικούς καιάλλους κανόνες στη δική τους χώρα. Στην Αμερική, μπορεί να ισχύει κάτι ανάλογο,αλλά είναι αμφίβολο το αν οι εργαζόμενοι του Τέξας γνωρίζουν ότι πληρώνουν τουςσέρφερς της Καλιφόρνιας! Εξάλλου, για αυτό είναι «ηνωμένες» οι ΗΠΑ.Η αμερικανική ενότητα και ο κεντρικόςέλεγχος, επέτρεψαν στις ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την κρίσηαπ΄ότι η ΕΕ. Οι τράπεζες διασώθηκαν και η Αμερική επέβαλλε πολύ δύσκολα στρεςτεστ στις τράπεζες της, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα και σχετικά ανώδυνα τηςΕΕ.Μια μεγάλη διαφορά είναι και αυτή τηςαγοράς εργασίας. Γενικά, στην Αμερική η ανεργία είναι πάντα χαμηλότερη απόαυτήν της ΕΕ. Από το 1990 έως το 2008 ήταν κατά μέσο όρο 5.5%, ενώ η αντίστοιχηευρωπαϊκή ήταν 8.4%. Σήμερα, η ανεργία στους νέους της Αμερικής είναι 16%, ενώστην Ισπανία αγγίζει το 50%.Με βάση όμως την διαφορετική κουλτούρα,υπάρχει κάτι στην Ευρώπη, που δεν ισχύει στην Αμερική. Οι Αμερικανοί άνεργοιδεν απολαμβάνουν το ίδιο δίχτυ ασφαλείας που απολαμβάνουν οι άνεργοι τηςΕυρώπης. Έτσι, οι Αμερικανοί κατηγορούν τους Ευρωπαίους ότι λόγω των προνομίων,δεν ψάχνουν για δουλειά όταν είναι άνεργοι, ενώ οι Ευρωπαίοι κατηγορούν τουςΑμερικανούς για ανάλγητη εφαρμογή των νόμων της ζούγκλας της ελεύθερης αγοράς.Παρόλα αυτά, κράτη όπως η Ισπανία και ηΙταλία προσπαθούν σήμερα να εισάγουν κάποια αμερικανικά στοιχεία στην αγοράεργασίας, καθιστώντας την πιο ελαστική, με δυνατότητα ευκολότερης απόλυσης τωνεργαζομένων, ώστε να υπάρξει και μεγαλύτερη διάθεση των εργοδοτών ναπροσλαμβάνουν. Τα συνδικάτα όμως αντιδρούν, και είναι πολύ αμφίβολο το κατάπόσο θα μπορέσει ο τεχνοκράτης Ιταλός πρωθυπουργός να επιβληθεί. Ο φόβος τωναπεργιών, και ίσως της εξέγερσης είναι πανταχού παρών. Επίσης, κανείς δενγνωρίζει αν οι επερχόμενες ελληνικές εκλογές θα βγάλουν κυβέρνηση που θα είναιδεσμευμένη στην ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και των μέτρων λιτότητας πουείναι απαραίτητα ως αντάλλαγμα για τη διάσωση της χώρας.Σε τελική ανάλυση, η Ευρώπη διάλεξε τηνλιτότητα ως τη μόνη λύση για την ύφεση, ενώ η Αμερική διάλεξε τον δανεισμό καιτις δαπάνες. Βέβαια, η λιτότητα δεν πέτυχε τίποτα από αυτά που υπόσχονταν η Δρ.Angela Merkel, όταν την «συνταγογραφούσε». Από την άλλη,η αμερικανική μέθοδος βοήθησε στο να επέλθει μια έστω μικρή ανάπτυξη, βάσει τωνόσων ισχυρίζεται ο πρόεδρος της χώρας.Ακόμη είναι νωρίς. Η ευρωπαϊκή προσέγγισημπορεί στο τέλος να προκαλέσει μια πιο υγιή οικονομική κατάσταση από αυτήν των ΗΠΑ,που συνεχίζουν να είναι εθισμένες στα χρέη. Βέβαια, όπως έχει πει και ο John Maynard Keynes, μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί. Όχιόμως η αμέσως επόμενη γενιά των Αμερικανών, που μάλλον θα χρειαστεί όλη τηνδύναμη και τους πόρους που μπορεί να διαθέτει, προκειμένου να αντεπεξέλθει στοβουνό του χρέους που θα κληρονομήσει.weeklystandard.comS.A. πηγη:antinews.gr