2014-02-14 08:15:04
Λάζαρος Μαύρος
Ε Ι Ν Α Ι ΒΕΒΑΙΩΣ βέβαιο, απ’ την 1η κιόλας γραμμή της 1ης παραγράφου του Κοινού Ανακοινωθέντος Αναστασιάδη - Έρογλου, ότι, μονάχα κοινό δεν είναι. Μαζί βέβαια συμφώνησαν ότι, «1) Το status quo είναι απαράδεκτο και η παράτασή του θα έχει αρνητικές συνέπειες για τους Ε/κ και Τ/κ», αλλ’ όμως εντελώς αντίθετα εννοούν εκατέρωθεν και το «στάτους κβο» και το «απαράδεκτό» του. Ισχύει πλήρως η λαϊκή ρήση «μαζίν μιλούμεν τζιαι χώρκα καταλαβαίνουμεν»:
- Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ δήλωσε και γραπτώς εξήγησε, τόσο στην επιστολή του 11.2.14 προς τον πρόεδρο του ΔηΚο, όσο και στην προψεσινή διακαναλική συνέντευξή του ότι το εννοεί ως εξής: «(α) Πως η υπάρχουσα κατάσταση (status quo) είναι απαράδεκτη, δηλαδή, μεταξύ άλλων, η παρουσία κατοχικών στρατευμάτων, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών, ο συνεχιζόμενος εποικισμός, η καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς, το ξεπούλημα των ε/κ περιουσιών, η αναβάθμιση του ψευδοκράτους, η παγίωση εν τη ουσία των τετελεσμένων της εισβολής».
- Ο ΕΡΟΓΛΟΥ, όμως, δεν θεωρεί απαράδεκτη την παρουσία των κατοχικών στρατευμάτων του Αττίλα. Ούτε τον εποικισμό. Ούτε αποδέχεται τον χαρακτηρισμό «ψευδοκράτος» για το καθεστώς τού οποίου προΐσταται κι ούτε ότι αμφότερα καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες, αλλ’ αντίθετα, ότι λ.χ. είναι απαράδεκτη, από το 1964, η ύπαρξη και η διεθνής αναγνώριση της νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και απαράδεκτη από το 1983 η μη αναγνώριση και η διεθνής καταδίκη της αποσχιστικής οντότητας του δικού του «κράτους» Τ Ο ΑΣΥΜΒΑΤΟ και ασύμπτωτο διασχίζει απ’ άκρου εις άκρον το Κοινό Ανακοινωθέν. Κάθε όρο, αναφορά και έννοια που περιέχει: Άλλο περιεχόμενο εννοεί ο Αναστασιάδης και διαφορετικό, αντίθετα ο Έρογλου. Τούτο δεν αποτελεί κάποια νεοφανή πρωτοτυπία. Έτσι ήταν, χωρίς εξαιρέσεις, ανέκαθεν. Από τις «προπατορικές» Τέσσερεις Κατευθυντήριες Γραμμές τής 12.2.1977 των Μακαρίου - Ντενκτάς κι εντεύθεν.
Μ Ε ΜΟΝΙΜΗ, έκτοτε, την προσπάθεια τής ηττημένης κι αδύναμης και μονίμως παγιδευμένης στη διαδικασία Ε/κ πλευράς, ώστε, στις κάθε φορά γενόμενες απ’ την ίδια υποχωρήσεις και «γενναίες προσφορές», να αναζητεί για να προσδώσει το… «σωστό περιεχόμενο». Αποτέλεσμα: Επί τέσσερεις 10ετίες, ατιμώρητη η Τουρκία εισπράττει επιπρόσθετα «πολιτικά κεκτημένα», οι δε ηγέτες του Ελληνισμού ψάχνουν το…. «σωστό περιεχόμενο» και τις προψεσινές «πειστικές απαντήσεις στις παρερμηνείες του ανακοινωθέντος», για να πείσουν εαυτούς και αλλήλους!!!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Στο… πεταμένο γάντι (κατά τον «Π») «όποιος δεν θέλει λύση να το πει!» (χωρίς τον προσδιορισμό «ποιαν λύση»), απάντησαν ήδη και απαντούν κατ’ εξακολούθησιν 37 Φλεβάρηδες απ’ τη Συμφωνία Μακαρίου-Ντεντκάς 12.2.1977 μέχρι και τη Συμφωνία Αναστασιάδη-Έρογλου 11.2.2014. Όσον αφορά τους πολίτες, του κυρίαρχου λαού, λησμόνησε άραγε ο πετάσσων το γάντι ότι, άπαξ που ρωτήθηκαν ευθέως, απάντησαν αυτοπροσώπως και ιδιοχείρως ΟΧΙ.
InfoGnomon
Ε Ι Ν Α Ι ΒΕΒΑΙΩΣ βέβαιο, απ’ την 1η κιόλας γραμμή της 1ης παραγράφου του Κοινού Ανακοινωθέντος Αναστασιάδη - Έρογλου, ότι, μονάχα κοινό δεν είναι. Μαζί βέβαια συμφώνησαν ότι, «1) Το status quo είναι απαράδεκτο και η παράτασή του θα έχει αρνητικές συνέπειες για τους Ε/κ και Τ/κ», αλλ’ όμως εντελώς αντίθετα εννοούν εκατέρωθεν και το «στάτους κβο» και το «απαράδεκτό» του. Ισχύει πλήρως η λαϊκή ρήση «μαζίν μιλούμεν τζιαι χώρκα καταλαβαίνουμεν»:
- Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ δήλωσε και γραπτώς εξήγησε, τόσο στην επιστολή του 11.2.14 προς τον πρόεδρο του ΔηΚο, όσο και στην προψεσινή διακαναλική συνέντευξή του ότι το εννοεί ως εξής: «(α) Πως η υπάρχουσα κατάσταση (status quo) είναι απαράδεκτη, δηλαδή, μεταξύ άλλων, η παρουσία κατοχικών στρατευμάτων, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών, ο συνεχιζόμενος εποικισμός, η καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς, το ξεπούλημα των ε/κ περιουσιών, η αναβάθμιση του ψευδοκράτους, η παγίωση εν τη ουσία των τετελεσμένων της εισβολής».
- Ο ΕΡΟΓΛΟΥ, όμως, δεν θεωρεί απαράδεκτη την παρουσία των κατοχικών στρατευμάτων του Αττίλα. Ούτε τον εποικισμό. Ούτε αποδέχεται τον χαρακτηρισμό «ψευδοκράτος» για το καθεστώς τού οποίου προΐσταται κι ούτε ότι αμφότερα καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες, αλλ’ αντίθετα, ότι λ.χ. είναι απαράδεκτη, από το 1964, η ύπαρξη και η διεθνής αναγνώριση της νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και απαράδεκτη από το 1983 η μη αναγνώριση και η διεθνής καταδίκη της αποσχιστικής οντότητας του δικού του «κράτους» Τ Ο ΑΣΥΜΒΑΤΟ και ασύμπτωτο διασχίζει απ’ άκρου εις άκρον το Κοινό Ανακοινωθέν. Κάθε όρο, αναφορά και έννοια που περιέχει: Άλλο περιεχόμενο εννοεί ο Αναστασιάδης και διαφορετικό, αντίθετα ο Έρογλου. Τούτο δεν αποτελεί κάποια νεοφανή πρωτοτυπία. Έτσι ήταν, χωρίς εξαιρέσεις, ανέκαθεν. Από τις «προπατορικές» Τέσσερεις Κατευθυντήριες Γραμμές τής 12.2.1977 των Μακαρίου - Ντενκτάς κι εντεύθεν.
Μ Ε ΜΟΝΙΜΗ, έκτοτε, την προσπάθεια τής ηττημένης κι αδύναμης και μονίμως παγιδευμένης στη διαδικασία Ε/κ πλευράς, ώστε, στις κάθε φορά γενόμενες απ’ την ίδια υποχωρήσεις και «γενναίες προσφορές», να αναζητεί για να προσδώσει το… «σωστό περιεχόμενο». Αποτέλεσμα: Επί τέσσερεις 10ετίες, ατιμώρητη η Τουρκία εισπράττει επιπρόσθετα «πολιτικά κεκτημένα», οι δε ηγέτες του Ελληνισμού ψάχνουν το…. «σωστό περιεχόμενο» και τις προψεσινές «πειστικές απαντήσεις στις παρερμηνείες του ανακοινωθέντος», για να πείσουν εαυτούς και αλλήλους!!!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Στο… πεταμένο γάντι (κατά τον «Π») «όποιος δεν θέλει λύση να το πει!» (χωρίς τον προσδιορισμό «ποιαν λύση»), απάντησαν ήδη και απαντούν κατ’ εξακολούθησιν 37 Φλεβάρηδες απ’ τη Συμφωνία Μακαρίου-Ντεντκάς 12.2.1977 μέχρι και τη Συμφωνία Αναστασιάδη-Έρογλου 11.2.2014. Όσον αφορά τους πολίτες, του κυρίαρχου λαού, λησμόνησε άραγε ο πετάσσων το γάντι ότι, άπαξ που ρωτήθηκαν ευθέως, απάντησαν αυτοπροσώπως και ιδιοχείρως ΟΧΙ.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Άγιος Βαλεντίνος στη Μυτιλήνη !
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
