2014-03-17 12:45:07
Σε νέες περιπέτειες μπαίνει η Σαλαμίνα, καθώς τα προβλήματα και ιδιαίτερα αυτά που αφορούν το περιβάλλον φαίνεται να μην έχουν τελειωμό.
Αυτή την φορά επανέρχεται στο προσκήνιο -από την … “πίσω πόρτα”, της αποκατάστασης- το ζήτημα της λειτουργίας του λατομείου στην θέση Γούβα – Μπατσί καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες όχι μόνο δείχνουν -μέχρι στιγμής- ευνοϊκά διακείμενες στο ενδεχόμενο αυτό αλλά οι εισηγήσεις τους κάνουν λόγο για εκμετάλλευση ενός λατομείου που προσφέρει στο Δημόσιο συμφέρον(sic) -καθώς αποδίδει έσοδα στο Δημόσιο- αλλά και για ένα λατομείο που εξυπηρετεί τις ανάγκες όλου του νομού (!!) Πειραιά.
Η υπόθεση ξεκινάει τώρα από την μερική άρση της αναδάσωσης, σε πολύ μικρό τμήμα της αναδασωτέας περιοχής που γειτνιάζει με την λατομική ζώνη, μόλις 1.154,62 τετραγωνικά μέτρα, εκεί όπου “πατάει” το μεγαλύτερο μέρος του σπαστηροτριβείου του λατομείου Αγγέλου, προκειμένου η λειτουργία του συγκροτήματος να είναι νόμιμη.
Πρόκειται για … “δωράκι” των εμπλεκομένων υπηρεσιών στην λατομική εταιρία, η οποία, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της “γνώμης”, έχει ισχυρισθεί αρκετούς μήνες νωρίτερα ότι δεν διαθέτει τους οικονομικούς πόρους που απαιτούνται για την μετεγκατάσταση του σπαστηροτριβείου έξω από την αναδασωτέα περιοχή, όταν αυτό απαιτήθηκε για να προχωρήσουν οι διαδικασίες αδειοδότησης. Και έτσι το Δασαρχείο Πειραιά εισηγείται να μείνει το σπαστηροτριβείο στην θέση του και να γίνει μερική άρση της αναδάσωσης, “δωρίζοντας” στην επιχείρηση του λατομείου το κόστος της μετεγκατάστασης.
Ταυτόχρονα, τις τελευταίες μέρες, στους δρόμους της Σαλαμίνας έκαναν ξανά την εμφάνιση τους οι … γνωστές νταλίκες του λατομείου, έμφορτες με αδρανή υλικά, αγνώστου -τουλάχιστον σε εμάς- προελεύσεως καθώς το λατομείο επισήμως είναι κλειστό και όσα υλικά υπάρχουν εκεί, ήδη επεξεργασμένα, έχουν δημευθεί, από τον περσινό Μάρτιο, από την Αντιπεριφέρεια Νήσων.
Αναλυτικά, το Δασαρχείο Πειραιά, προκειμένου να νομιμοποιηθεί η λειτουργία του συγκροτήματος σπαστηροτριβείου του λατομείου Αγγέλου για να γίνει η αποκατάσταση του λατομείου, καθώς ένα τμήμα του μηχανήματος “πατάει” σε αναδασωτέα έκταση, όπως αναφέρεται στο έγγραφο 4926/20-11-2013 του, εισηγείται προς την κατά νόμο αρμόδια επιτροπή Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά:
«Προτείνουμε την μερική άρση αναδάσωσης της υπ’ αριθμ. 1450/7-7-2005 απόφασης αναδάσωσης Γ.Γ.Π.Α. (ΦΕΚ 854/Δ/9-8-2005) για το τμήμα, επί του οποίου βρίσκεται τμήμα των σπαστηροτριβείων, με στοιχεία (ΠΕ1,ΠΕ2,ΠΕ3,10,11,ΠΕ8,ΠΕ1) και εμβαδόν 1.154,62 τ.μ. όπως απεικονίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα του Πολιτικού Μηχανικού Γκούμα Παναγιώτη (ΑΜ ΤΕΕ88008) και στο απόσπασμα Φ.Χ. Γ.Υ.Σ. 6452/2 κλ. 1:5.000 του ιδίου μηχανικού με γκρίζα διαγράμμιση αφού τηρηθούν οι εξής προϋποθέσεις:
Α) Να ισχύσει αυτή εφόσον εγκριθούν οι Π.Ο. που υπεβλήθησαν με την Φ/4363/2230/9-5-2013 αίτηση της εταιρείας «Λατομεία Αγγέλλου Α.Ε.» σύμφωνα με το 16617/14144/30-5-2013 έγγραφο της Γεν. Δ/νσης Χωρ. & Περ. Πολιτικής της Απ. Διοίκ.Αττικής και
Β) Να ισχύσει αυτή για το χρονικό διάστημα που θέτουν τα ανωτέρω σχετικά έγγραφα έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν οι αναγκαίες εργασίες αποκατάστασης»
Η πρόταση του Δασαρχείου Πειραιά αφορά την άρση της αναδάσωσης σε έκταση 1.154,62 τετραγωνικών μέτρων, για να νομιμοποιηθεί η λειτουργία του σπαστηροτριβείου ώστε να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν οι αναγκαίες εργασίες αποκατάστασης του λατομείου. Μέχρι εδώ, τίποτα παράξενο, καθώς οι εργασίες αποκατάστασης απαιτούν την νόμιμη λειτουργία του μηχανολογικού εξοπλισμού και μάλιστα το Δασαρχείο βάζει πρόσθετο όρο, ότι η άρση της αναδάσωσης θα ισχύσει όσο διαρκούν οι εργασίες αποκατάστασης του λατομικού χώρου.
Όμως, μόλις εννέα ημέρες αργότερα, το Δασαρχείο Πειραιά, επανέρχεται με το έγγραφο 5091/29-11-2013 του, που παρέχει συμπληρωματικά στοιχεία στην Επιτροπή.
Αλλά εδώ στα συμπληρωματικά στοιχεία φαίνεται ότι αποκαλύπτεται η αλήθεια. Το Δασαρχείο δεν “μιλάει” πλέον μόνο για αποκατάσταση αλλά “θυμάται” και την εκμετάλλευση. Και μάλιστα με τρόπο που η λειτουργία του λατομείου φαίνεται επιβεβλημένη από τις … ανάγκες. Λέει το Δασαρχείο στο συμπληρωματικό έγγραφο:
«Προτείνουμε την μερική άρση αναδάσωσης της υπ’ αριθμ. 1450/7-7-2005 απόφασης αναδάσωσης Γ.Γ.Π.Αττικής (ΦΕΚ 854/Δ/9-8-2005) για το τμήμα εμβαδού 1.154,62 τ.μ., λαμβάνοντας υπόψη τα μνημονευθέντα έγγραφα όπου αναλυτικά παρατίθενται στην από 29-11-2013 εισήγηση για τους κάτωθι λόγους:
● Οι εργασίες αποκατάστασης μπορούν να εκτελεσθούν με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από την εταιρεία εκμετάλλευσης με τις μηχανολογικές εγκαταστάσεις σε λειτουργία και όχι από κάποιο τρίτο φορέα διότι αφ’ενός μεν το ποσό της εγγυητικής επιστολής εάν αυτή καταπέσει, προφανώς αυτή δεν επαρκεί, αφετέρου, δε θα πρέπει να αντιμετωπισθεί εκ νέου πρόβλημα χωροθέτησης των απαραίτητων προς το σκοπό αυτό μηχανολογικών εγκαταστάσεων.
● Η λειτουργία των λατομείων είναι δημοσίου συμφέροντος και προσφέρει έσοδα σε αυτό.
● Η λατομική περιοχή της Σαλαμίνας εξυπηρετεί τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του Ν. Πειραιά.
Ώστε να καταστεί δυνατή η έγκριση περιβαλλοντικών όρων, σύμφωνα με το Φ/4363/4222/12-9-2013 έγγραφο της Δ/νσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής για την αποκατάσταση του αναδασωτέου τμήματος και την εκμετάλλευση και αποκατάσταση του λατομικού χώρου.
Από τα παραπάνω προκύπτουν αβίαστα τρία πράγματα:
Η αντίληψη του Δασαρχείου για τα λατομεία, προτάσσει το (σ.σ. οικονομικό) Δημόσιο συμφέρον από την προστασία του περιβάλλοντος, ιδιαίτερα για ένα λατομείο που η λατομική ζώνη θεωρείται εξαντλημένη και έγιναν ήδη παράνομες εξορύξεις στην παρακείμενη δασική και αναδασωτέα περιοχή.
Οι (σ.σ. λατομικές) ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του νομού (!!) Πειραιά, είναι μείζονες από την καταστροφή που προκάλεσε και ενδεχομένως θα συνεχίζει να προκαλεί η υπερεκμετάλλευση ενός λατομείου, που σε πολλές περιπτώσεις αμφισβητήθηκε η νομιμότητα της λειτουργίας του.
Η εκμετάλλευση του λατομείου, σαν ζήτημα, επανέρχεται στο προσκήνιο, παρουσιάζοντας πολύ έντονες ομοιότητες με την υπόθεση του λατομείου της Τούρλας, όπου με “όχημα” την αποκατάσταση υπεκρύπτετο η κανονική λειτουργία του λατομείου.
Όμως προκύπτουν και τρία σοβαρότατα ερωτήματα:
Είναι σε θέση η εταιρία Αγγέλου να προχωρήσει στην δαπανηρή αποκατάσταση του λατομείου, έξοδα που δεν καλύπτονται άλλωστε ούτε από την κατατεθειμένη προς τούτο εγγυητική επιστολή, όταν ισχυρίζεται ήδη, προ μηνών, ότι δεν διαθέτει τους οικονομικούς πόρους ούτε για την απαιτούμενη μετεγκατάσταση του μηχανολογικού της εξοπλισμού;
Είναι δυνατόν το Δασαρχείο να προβάλει την άποψη περί Δημοσίου Συμφέροντος και να προσβλέπει σε έσοδα από αυτή την, φερόμενη ως οικονομικά κατεστραμμένη, εταιρία που οι οφειλές της από τα λατομικά τέλη προς τον Δήμο Σαλαμίνας είναι ήδη πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και εκκρεμούν ανείσπρακτες;
Έτσι αντιλαμβάνονται τόσο η λατομική εταιρία όσο και το Δασαρχείο την ευθύνη τους για το περιβαλλοντικό έγκλημα που έχει εδώ και χρόνια συντελείται στην περιοχή αυτή;
Οι προτάσεις του Δασαρχείου έγιναν δεκτές από την Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά που στην συνεδρίαση της, της 20ης/02 εξέδωσε την 1/2014 απόφασή της:
Δέχεται την υπ’ αριθμ.: 4926/20-11-2013 πρόταση του Δασαρχείου Πειραιά (η οποία έλαβε αριθμό πρωτ.: 82/20-11-2013) και την 5091/29-11-2013 συμπληρωματική αυτής (η οποία έλαβε αριθμό πρωτ.: 88/2-12-2013), για την μερική ανάκληση της με αριθ: 1450/7-7-2005 απόφασης αναδάσωσης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής (ΦΕΚ 854/Δ/9-8-2005) για το τμήμα εμβαδού 1.154,62 τ.μ., όπως αυτό περιγράφεται με στοιχεία (ΠΕ1,ΠΕ2,ΠΕ3,10,11,ΠΕ8,ΠΕ1) α) στο τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:1000 του Πολιτικού Μηχανικού Γκούμα Παναγιώτη (ΑΜ ΤΕΕ88008) και β) στο απόσπασμα Φ.Χ. Γ.Υ.Σ. 6452/2 κλ. 1:5.000 του ιδίου μηχανικού με γκρί χρωματισμό (τα οποία θεωρημένα συνοδεύουν την 4926/20-11-2013 πρόταση του Δασαρχείου Πειραιά). Κρίθηκε και αποφασίστηκε σε συνεδρίαση στις 20-2-2014 στο Δικαστικό Μέγαρο Πειραιά (Φίλωνος & Σκουζέ 3-5)
Η απόφαση αυτή έγκειται πλέον στην έγκριση και την υπογραφή του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής.
Έτσι φαίνεται να ανοίγει ένας νέος κύκλος ταλαιπωρίας για τους κατοίκους της Σαλαμίνας, με τις εκρήξεις των εξορύξεων να τραντάζουν την ευρύτερη περιοχή του λατομείου, την βαριά κυκλοφορία να επανακάμπτει στους πολύπαθους δρόμους της Σαλαμίνας με ότι συνεπάγεται αυτό, και το κυριότερο, με το δύσμοιρο περιβάλλον να απειλείται όλο και περισσότερο καθώς οι αρμόδιοι φορείς φαίνεται ότι προτάσσουν άλλα συμφέροντα μπροστά στην προστασία του.
thesalaminians.com
Αυτή την φορά επανέρχεται στο προσκήνιο -από την … “πίσω πόρτα”, της αποκατάστασης- το ζήτημα της λειτουργίας του λατομείου στην θέση Γούβα – Μπατσί καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες όχι μόνο δείχνουν -μέχρι στιγμής- ευνοϊκά διακείμενες στο ενδεχόμενο αυτό αλλά οι εισηγήσεις τους κάνουν λόγο για εκμετάλλευση ενός λατομείου που προσφέρει στο Δημόσιο συμφέρον(sic) -καθώς αποδίδει έσοδα στο Δημόσιο- αλλά και για ένα λατομείο που εξυπηρετεί τις ανάγκες όλου του νομού (!!) Πειραιά.
Η υπόθεση ξεκινάει τώρα από την μερική άρση της αναδάσωσης, σε πολύ μικρό τμήμα της αναδασωτέας περιοχής που γειτνιάζει με την λατομική ζώνη, μόλις 1.154,62 τετραγωνικά μέτρα, εκεί όπου “πατάει” το μεγαλύτερο μέρος του σπαστηροτριβείου του λατομείου Αγγέλου, προκειμένου η λειτουργία του συγκροτήματος να είναι νόμιμη.
Πρόκειται για … “δωράκι” των εμπλεκομένων υπηρεσιών στην λατομική εταιρία, η οποία, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της “γνώμης”, έχει ισχυρισθεί αρκετούς μήνες νωρίτερα ότι δεν διαθέτει τους οικονομικούς πόρους που απαιτούνται για την μετεγκατάσταση του σπαστηροτριβείου έξω από την αναδασωτέα περιοχή, όταν αυτό απαιτήθηκε για να προχωρήσουν οι διαδικασίες αδειοδότησης. Και έτσι το Δασαρχείο Πειραιά εισηγείται να μείνει το σπαστηροτριβείο στην θέση του και να γίνει μερική άρση της αναδάσωσης, “δωρίζοντας” στην επιχείρηση του λατομείου το κόστος της μετεγκατάστασης.
Ταυτόχρονα, τις τελευταίες μέρες, στους δρόμους της Σαλαμίνας έκαναν ξανά την εμφάνιση τους οι … γνωστές νταλίκες του λατομείου, έμφορτες με αδρανή υλικά, αγνώστου -τουλάχιστον σε εμάς- προελεύσεως καθώς το λατομείο επισήμως είναι κλειστό και όσα υλικά υπάρχουν εκεί, ήδη επεξεργασμένα, έχουν δημευθεί, από τον περσινό Μάρτιο, από την Αντιπεριφέρεια Νήσων.
Αναλυτικά, το Δασαρχείο Πειραιά, προκειμένου να νομιμοποιηθεί η λειτουργία του συγκροτήματος σπαστηροτριβείου του λατομείου Αγγέλου για να γίνει η αποκατάσταση του λατομείου, καθώς ένα τμήμα του μηχανήματος “πατάει” σε αναδασωτέα έκταση, όπως αναφέρεται στο έγγραφο 4926/20-11-2013 του, εισηγείται προς την κατά νόμο αρμόδια επιτροπή Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά:
«Προτείνουμε την μερική άρση αναδάσωσης της υπ’ αριθμ. 1450/7-7-2005 απόφασης αναδάσωσης Γ.Γ.Π.Α. (ΦΕΚ 854/Δ/9-8-2005) για το τμήμα, επί του οποίου βρίσκεται τμήμα των σπαστηροτριβείων, με στοιχεία (ΠΕ1,ΠΕ2,ΠΕ3,10,11,ΠΕ8,ΠΕ1) και εμβαδόν 1.154,62 τ.μ. όπως απεικονίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα του Πολιτικού Μηχανικού Γκούμα Παναγιώτη (ΑΜ ΤΕΕ88008) και στο απόσπασμα Φ.Χ. Γ.Υ.Σ. 6452/2 κλ. 1:5.000 του ιδίου μηχανικού με γκρίζα διαγράμμιση αφού τηρηθούν οι εξής προϋποθέσεις:
Α) Να ισχύσει αυτή εφόσον εγκριθούν οι Π.Ο. που υπεβλήθησαν με την Φ/4363/2230/9-5-2013 αίτηση της εταιρείας «Λατομεία Αγγέλλου Α.Ε.» σύμφωνα με το 16617/14144/30-5-2013 έγγραφο της Γεν. Δ/νσης Χωρ. & Περ. Πολιτικής της Απ. Διοίκ.Αττικής και
Β) Να ισχύσει αυτή για το χρονικό διάστημα που θέτουν τα ανωτέρω σχετικά έγγραφα έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν οι αναγκαίες εργασίες αποκατάστασης»
Η πρόταση του Δασαρχείου Πειραιά αφορά την άρση της αναδάσωσης σε έκταση 1.154,62 τετραγωνικών μέτρων, για να νομιμοποιηθεί η λειτουργία του σπαστηροτριβείου ώστε να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν οι αναγκαίες εργασίες αποκατάστασης του λατομείου. Μέχρι εδώ, τίποτα παράξενο, καθώς οι εργασίες αποκατάστασης απαιτούν την νόμιμη λειτουργία του μηχανολογικού εξοπλισμού και μάλιστα το Δασαρχείο βάζει πρόσθετο όρο, ότι η άρση της αναδάσωσης θα ισχύσει όσο διαρκούν οι εργασίες αποκατάστασης του λατομικού χώρου.
Όμως, μόλις εννέα ημέρες αργότερα, το Δασαρχείο Πειραιά, επανέρχεται με το έγγραφο 5091/29-11-2013 του, που παρέχει συμπληρωματικά στοιχεία στην Επιτροπή.
Αλλά εδώ στα συμπληρωματικά στοιχεία φαίνεται ότι αποκαλύπτεται η αλήθεια. Το Δασαρχείο δεν “μιλάει” πλέον μόνο για αποκατάσταση αλλά “θυμάται” και την εκμετάλλευση. Και μάλιστα με τρόπο που η λειτουργία του λατομείου φαίνεται επιβεβλημένη από τις … ανάγκες. Λέει το Δασαρχείο στο συμπληρωματικό έγγραφο:
«Προτείνουμε την μερική άρση αναδάσωσης της υπ’ αριθμ. 1450/7-7-2005 απόφασης αναδάσωσης Γ.Γ.Π.Αττικής (ΦΕΚ 854/Δ/9-8-2005) για το τμήμα εμβαδού 1.154,62 τ.μ., λαμβάνοντας υπόψη τα μνημονευθέντα έγγραφα όπου αναλυτικά παρατίθενται στην από 29-11-2013 εισήγηση για τους κάτωθι λόγους:
● Οι εργασίες αποκατάστασης μπορούν να εκτελεσθούν με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από την εταιρεία εκμετάλλευσης με τις μηχανολογικές εγκαταστάσεις σε λειτουργία και όχι από κάποιο τρίτο φορέα διότι αφ’ενός μεν το ποσό της εγγυητικής επιστολής εάν αυτή καταπέσει, προφανώς αυτή δεν επαρκεί, αφετέρου, δε θα πρέπει να αντιμετωπισθεί εκ νέου πρόβλημα χωροθέτησης των απαραίτητων προς το σκοπό αυτό μηχανολογικών εγκαταστάσεων.
● Η λειτουργία των λατομείων είναι δημοσίου συμφέροντος και προσφέρει έσοδα σε αυτό.
● Η λατομική περιοχή της Σαλαμίνας εξυπηρετεί τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του Ν. Πειραιά.
Ώστε να καταστεί δυνατή η έγκριση περιβαλλοντικών όρων, σύμφωνα με το Φ/4363/4222/12-9-2013 έγγραφο της Δ/νσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής για την αποκατάσταση του αναδασωτέου τμήματος και την εκμετάλλευση και αποκατάσταση του λατομικού χώρου.
Από τα παραπάνω προκύπτουν αβίαστα τρία πράγματα:
Η αντίληψη του Δασαρχείου για τα λατομεία, προτάσσει το (σ.σ. οικονομικό) Δημόσιο συμφέρον από την προστασία του περιβάλλοντος, ιδιαίτερα για ένα λατομείο που η λατομική ζώνη θεωρείται εξαντλημένη και έγιναν ήδη παράνομες εξορύξεις στην παρακείμενη δασική και αναδασωτέα περιοχή.
Οι (σ.σ. λατομικές) ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του νομού (!!) Πειραιά, είναι μείζονες από την καταστροφή που προκάλεσε και ενδεχομένως θα συνεχίζει να προκαλεί η υπερεκμετάλλευση ενός λατομείου, που σε πολλές περιπτώσεις αμφισβητήθηκε η νομιμότητα της λειτουργίας του.
Η εκμετάλλευση του λατομείου, σαν ζήτημα, επανέρχεται στο προσκήνιο, παρουσιάζοντας πολύ έντονες ομοιότητες με την υπόθεση του λατομείου της Τούρλας, όπου με “όχημα” την αποκατάσταση υπεκρύπτετο η κανονική λειτουργία του λατομείου.
Όμως προκύπτουν και τρία σοβαρότατα ερωτήματα:
Είναι σε θέση η εταιρία Αγγέλου να προχωρήσει στην δαπανηρή αποκατάσταση του λατομείου, έξοδα που δεν καλύπτονται άλλωστε ούτε από την κατατεθειμένη προς τούτο εγγυητική επιστολή, όταν ισχυρίζεται ήδη, προ μηνών, ότι δεν διαθέτει τους οικονομικούς πόρους ούτε για την απαιτούμενη μετεγκατάσταση του μηχανολογικού της εξοπλισμού;
Είναι δυνατόν το Δασαρχείο να προβάλει την άποψη περί Δημοσίου Συμφέροντος και να προσβλέπει σε έσοδα από αυτή την, φερόμενη ως οικονομικά κατεστραμμένη, εταιρία που οι οφειλές της από τα λατομικά τέλη προς τον Δήμο Σαλαμίνας είναι ήδη πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και εκκρεμούν ανείσπρακτες;
Έτσι αντιλαμβάνονται τόσο η λατομική εταιρία όσο και το Δασαρχείο την ευθύνη τους για το περιβαλλοντικό έγκλημα που έχει εδώ και χρόνια συντελείται στην περιοχή αυτή;
Οι προτάσεις του Δασαρχείου έγιναν δεκτές από την Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά που στην συνεδρίαση της, της 20ης/02 εξέδωσε την 1/2014 απόφασή της:
Δέχεται την υπ’ αριθμ.: 4926/20-11-2013 πρόταση του Δασαρχείου Πειραιά (η οποία έλαβε αριθμό πρωτ.: 82/20-11-2013) και την 5091/29-11-2013 συμπληρωματική αυτής (η οποία έλαβε αριθμό πρωτ.: 88/2-12-2013), για την μερική ανάκληση της με αριθ: 1450/7-7-2005 απόφασης αναδάσωσης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής (ΦΕΚ 854/Δ/9-8-2005) για το τμήμα εμβαδού 1.154,62 τ.μ., όπως αυτό περιγράφεται με στοιχεία (ΠΕ1,ΠΕ2,ΠΕ3,10,11,ΠΕ8,ΠΕ1) α) στο τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:1000 του Πολιτικού Μηχανικού Γκούμα Παναγιώτη (ΑΜ ΤΕΕ88008) και β) στο απόσπασμα Φ.Χ. Γ.Υ.Σ. 6452/2 κλ. 1:5.000 του ιδίου μηχανικού με γκρί χρωματισμό (τα οποία θεωρημένα συνοδεύουν την 4926/20-11-2013 πρόταση του Δασαρχείου Πειραιά). Κρίθηκε και αποφασίστηκε σε συνεδρίαση στις 20-2-2014 στο Δικαστικό Μέγαρο Πειραιά (Φίλωνος & Σκουζέ 3-5)
Η απόφαση αυτή έγκειται πλέον στην έγκριση και την υπογραφή του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής.
Έτσι φαίνεται να ανοίγει ένας νέος κύκλος ταλαιπωρίας για τους κατοίκους της Σαλαμίνας, με τις εκρήξεις των εξορύξεων να τραντάζουν την ευρύτερη περιοχή του λατομείου, την βαριά κυκλοφορία να επανακάμπτει στους πολύπαθους δρόμους της Σαλαμίνας με ότι συνεπάγεται αυτό, και το κυριότερο, με το δύσμοιρο περιβάλλον να απειλείται όλο και περισσότερο καθώς οι αρμόδιοι φορείς φαίνεται ότι προτάσσουν άλλα συμφέροντα μπροστά στην προστασία του.
thesalaminians.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάτρα: Οι Kitesurfers καθάρισαν την παραλία στο Δρέπανο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
