2014-03-27 10:11:06
* Των Πωλίνας Ξηνταράκου, Κωνσταντίνου Νάκκα & Θάνου Αθανασιάδη
Οι πολίτες δε θέλουν να επιλέξουν μεταξύ... δέκα αντιμνημονιακών παρατάξεων, θέλουν να επιλέξουν αντιμνημονιακά.
Ο Κωνσταντίνος λέει:
Η συγκυβέρνηση ενόψει των τριπλών εκλογών –δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές- επέλεξε να παίξει το τελευταίο της χαρτί στον αγώνα για την αντιστροφή του κλίματος δυσαρέσκειας του εκλογικού σώματος στις πολιτικές που ασκεί.
Το ιδιαίτερα ικανό σε θέματα αντιστροφής της πραγματικότητας επιτελείο της, πρότεινε και πέτυχε τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών την δεύτερη και όχι την πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών. Το σκεπτικό τους απλό αλλά κάθε άλλο παρά απλοϊκό. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πετύχει να κερδίσει δήμους από την πρώτη Κυριακή και δεν προχωρήσει σημαντικός αριθμός συνδυασμών που υποστηρίζει την δεύτερη Κυριακή των ευρωεκλογών, θα έχει επιτύχει η συγκυβέρνηση καίριο επικοινωνιακό πλήγμα στην αξιωματική αντιπολίτευση αφού η εικόνα που θα δημιουργηθεί θα είναι αρνητική για την δυναμική του κόμματος της αντιπολιτεύσεως.
Κουβέντες όπως «ούτε δήμαρχο δεν μπορείτε να βγάλετε με την πρώτη» ή «μόνο στο 10% των δήμων υπάρχουν υποψήφιοί σας στον δεύτερο γύρω και μου θέλετε και πρωτιά στις ευρωεκλογές» ή ακόμη «πώς θα γίνεται κυβέρνηση όταν δεν μπορείτε ούτε τις μισές περιφέρειες να πάρετε» θα μονοπωλούν τα τηλεοπτικά παράθυρα και τις ραδιοσυχνότητες.
Υπό το πρίσμα αυτό η ευθύνη των στελεχών, των μελών και των φίλων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στους δήμους και τις περιφέρειες είναι ιστορικής σημασίας. Το διακύβευμα είναι μεγάλο. Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που φιλοδοξεί σε λίγο καιρό να αναλάβει τα ηνία της διακυβέρνησης της Χώρας να συσπειρώσει στους κόλπους του τις δημιουργικά ανατρεπτικές δυνάμεις αυτού του τόπου για ένα Αύριο χωρίς μνημόνια, χωρίς νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χωρίς παλιές φθαρμένες δοκιμασμένες αποτυχημένες πολιτικές αλλά και χωρίς τα σάπια υλικά του παρελθόντος. Τα υλικά της αποτυχίας δεν μπορεί να αποτελούν συστατικά του Νέου, της Αλλαγής, της Ανατροπής που όλοι παλεύουμε να φέρουμε.
Σε κάθε τοπική κοινωνία υπάρχουν δημιουργικές δυνάμεις που εργάζονται για την ανατροπή των υπαρχόντων δημοτικών διοικήσεων, υπάρχουν δυνάμεις που δεν έχουν ασκήσει διοίκηση τα χρόνια των μνημονίων. Αυτές οι δυνάμεις μπορούν και πρέπει να αποτελούν τον προνομιακό συνομιλητή του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό την ομπρέλα του και στη βάση μιας ειλικρινούς συνεργασίας μπορεί να υπάρξει κοινό μέτωπο για την ανατροπή των συνδυασμών των κομμάτων της συγκυβέρνησης.
Στον δύσκολο αυτό αγώνα κανείς δεν περισσεύει.
Στον δύσκολο αυτό αγώνα δεν υπάρχει περιθώριο μικροστελεχιακών σκοπιμοτήτων στην πλάτη του ελληνικού Λαού.
Στον δύσκολο αυτό αγώνα όλοι θα κριθούμε από το πόσο εργαστήκαμε υπέρ της διεύρυνσης των συνδυασμών στη βάση της ενίσχυσης της παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στο δεύτερο γύρω των εκλογών.
Στον δύσκολο αυτό αγώνα όλοι θα κριθούμε για τις ενέργειες που κάναμε, αλλά και για όσες παραλείψαμε ώστε οι δήμοι της Χώρας να περάσουν στα χέρια συνδυασμών που ενσαρκώνουν την απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού για καταψήφιση των ασκούμενων πολιτικών.
Στα πλαίσια αυτά καλούμε τους υποψηφίους δημάρχους του ΣΥΡΙΖΑ σε όλους τους δήμους να προχωρήσουν σε ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο με τις δημοτικές εκείνες παρατάξεις που ενστερνίζονται τις ίδιες με τον ΣΥΡΙΖΑ αγωνίες για το αύριο, τις ίδιες με αυτόν αξίες και τους ίδιους στόχους ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών μέσα από την καταψήφιση των φιλοκυβερνητικών σχηματισμών.
Είμαστε σίγουροι πως αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση -μέσω συμπράξεων στη βάση προγραμματικών συγκλήσεων- των υφιστάμενων συνδυασμών ώστε να στερήσουμε από την συγκυβέρνηση το άλλοθι της νομιμοποίησης για τις πολιτικές της που εναγωνίως αναζητά.
Η συγκυβέρνηση της εκχώρησης της Εθνικής μας Κυριαρχίας προσβλέπει στη διαίρεση των δυνάμεων μας για να μπορέσει να επιβιώσει. Ας μην της το επιτρέψουμε με τις επιλογές μας.
«Κανένας δήμος στα κόμματα της συγκυβέρνησης» πρέπει να είναι ο κοινός στόχος όλων μας.
Στα πλαίσια αυτά -και μόνο σε αυτά- ας ερμηνεύσει καθείς τις προσπάθειες που ήδη γίνονται για ευρύτερες συνεργασίες σε δήμους της Χώρας. Κάθε άλλη ερμηνεία των προθέσεων μας είναι το λιγότερο προβοκατόρικη, κρυφοφιλοκυβερνητική και εντέλει αντεθνική.
Καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να θέσουν στο επίκεντρο των επερχόμενων τριπλών εκλογών την πολιτική ανατροπής των μνημονιακών κομμάτων και να εμπιστευτούν τους σχηματισμούς εκείνους που εργάζονται χωρίς αποκλεισμούς σε αυτή την κατεύθυνση.
Εγώ είμαι ο ΣΥΡΙΖΑ Ο Θάνος προϊδεάζει:
Η Πωλίνα είναι φοιτήτρια στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου, του αγαπημένου μου τόπου γνώσης.
Λυπάμαι που δε μπορώ να την αποκαλέσω φίλη, πριν εκείνη πάρει το απαραίτητο θάρρος, ώστε να μου απευθύνει το λόγο στον ενικό.
Τη γνωρίζω ελάχιστα – κι αυτό το «γνωρίζω» είναι ήδη υπερβολή.
Για την ώρα είμαι θαυμαστής του λόγου της, της διεισδυτικότητας της σκέψης της, της καθαρής οπτικής της.
Αποτελεί για μένα αυτό που λέμε «σταγόνα στον ωκεανό».
Φίλοι θα γίνουμε με τον καιρό, εκτός κι αν την απογοητεύσω – κι αυτό δεν το επιθυμώ.
Της ζήτησα την άποψη σχετικά με ένα άρθρο μου - αδιάφορο ποιο, αφού έχω γίνει κοινότοπος, περιστρεφόμενος γύρω από τα ίδια ζητήματα, αναζητώντας εκείνο το μαγικό κουμπί που θα αφυπνίσει τους συμπολίτες μου.
Η Πωλίνα δεν ξέρει τον Κωνσταντίνο.
Έχει πιθανότατα διαβάσει κάποια κοινή μας αρθρογραφία, ίσως όμως και όχι.
Αναφέρεται στη δική μου σκέψη, πλην όμως σήμερα θα μάθει, αφού αναμένει τη «νέα ανάλυση», ότι δυο σκέπτονται παράλληλα, συμπληρώνοντας και εν συνεχεία ανατρέποντας τις συμπεπληρωμένες σκέψεις.
Η Πωλίνα λέει:
«…και λοιπόν, σχετικά με το άρθρο σας... ή μήπως να το πω "γνωμάτευση ιατρού" ;;
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, να λέμε και την αλήθεια δηλαδή, μου φάνηκε πολύ έντονος ο πολιτικός σας λόγος σ' ένα γενικότερο πλαίσιο έκρηξης θυμού..
Γενικά δεν συμπαθώ τα πολιτικά κείμενα όπως αυτά που μας μοιράζουν στις σχολές, αλλά κάποια από αυτά (όπως των αριστερών) μας ξεστραβώνουν Τους ρίχνω μια ματιά και στην ουσία ενημερώνομαι για πράγματα που συμβαίνουν στη σχολή με τους πρυτάνεις κ.λπ. από ΣΠΟΝΤΑ, μιας και δεν είχα πάρει χαμπάρι για τίποτε και τελικά συνειδητοποιώ σε τι χάλια βρισκόμαστε και με πιάνει ένα άγχος...
Απ’ την άλλη είναι κι αυτά τα ΠΡΟΣΠΈΚΤΟΥΣ θα τα χαρακτήριζα, της ΔΑΠ, τα οποία μόνο ροζ τηλέφωνα δεν έχουν επάνω, αφού είναι τελείως 3 πουλάκια κάθονται και πραγματικά επιβεβαιώνουν πόσο συστημικοί είναι και πόσο ΑΠΛΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΕΚΔΡΟΜΩΝ...
Το κείμενο σας κινείται πολύ στην πρώτη περίπτωση της ενημέρωσης και της επαγρύπνησης..
Είναι δεδομένο πλέον ότι ο λόγος σας είναι πολύ ωραία δομημένος, αλλά όχι με την δικηγορίστικη έννοια, την οποία - διαβάζοντας τα μαθήματά μου - συνειδητοποιώ ακόμα περισσότερο (για να καταλάβετε τι εννοώ, διαβάζω ας πούμε τώρα στο ποινικό κάποια πρακτικά ανά ενότητες και μου κάνει εντύπωση πως με τη σωστή αιτιολόγηση και έχοντας βέβαια τις κατάλληλες διατάξεις αντίστοιχα, καταλήγει ο καθείς εκεί που τον βολεύει και κερδίζει και το ακροατήριο! Πλάνη, μεγάλη πλάνη αυτό το υποκειμενικό στοιχείο - κλείνει η παρένθεση).
Ο λόγος σας λοιπόν έχει μεν την ευφράδεια του δικηγόρου, αλλά είναι και κάτι παραπάνω.
Εμβαθύνετε ιδιαίτερα στο μυαλό του άλλου και μέσα από τα εμπειρικά περιστατικά που παραθέτετε, ολοκληρώνετε το κείμενο και στην ουσία "σκοτώνετε" τον αντίπαλο με το γάντι!
Και πάλι όμως θυμωμένος !
ΤΟ ΜΕΙΟΝ για εμένα στον πολιτικό σας λόγο είναι ότι κατονομάζετε κόμματα και αυτό μ' έχει κουράσει γενικότερα απ' όλους...
Είναι σωστό να γίνεται, γιατί ο "εχθρός" έχοντας όνομα αποκτά πρόσωπο κι έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί, όμως με το να κατονομάζετε συγκεκριμένες πολιτικές παρατάξεις και ν’ αφήνετε απ’ έξω το ΣΥΡΙΖΑ, αυτόματα σας κατατάσσει κάπου και αυτό σας καθιστά μη ουδέτερο, δηλαδή είναι σαν να υπάρχει λύση στα προβλήματα μας και αυτή να είναι ο Αλέξης που εμένα δεν με πείθει..
Κι όταν λέω "εμένα" αναφέρομαι σε μια ουσιαστικά νέα ψηφοφόρο που ξέρω ότι δεν είμαι ούτε δεξιά ούτε αριστερά, αλλά κάπου στη μέση, δίχως όμως αντιπρόσωπο αυτή τη στιγμή κι έχοντας συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχουν κομματικές ιδεολογίες, άλλα αυτό που έχουμε ανάγκη είναι το εξής παράδοξο:
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΕΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΕΘΝΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ...
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ, θεωρώ ότι δεν μπορεί ο καθένας να γράψει πολιτικό λόγο και ο τρόπος που προσεγγίζετε τα πράγματα δείχνει ότι δεν μιλάει - ας μου επιτραπεί η έννοια - κανένα κομματόσκυλο, όπως λέμε εμείς στα πανεπιστήμια τους "βαμμένους", αλλά ένας πολιτικοποιημένος άνθρωπος που έχει κατασταλάξει κομματικά μεν, όμως εκφραζόμενος ως ένας ουδέτερα θυμωμένος Έλληνας πολίτης..
Αυτό είναι σημαντικό για μένα, η ουδετερότητα...
Να παίρνεις θέση μέσα από την ουδετερότητα σου και πιστεύω πως αυτό κάνατε ΑΝ ΒΑΡΙΕΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΟΛΟ, απλά κρατήστε το ρεζουμέ ...
Στην αρχή δεν με συγκίνησε ο θυμός σας, όμως με τον τρόπο που τον αιτιολογήσατε και ξανακοιτώντας το κείμενο ξανά, ΜΠΡΑΒΟ γιατί, αν και σύριζα, μιλήσατε ουδέτερα και είπατε πράγματα ουσιαστικά!
Και το "αν και σύριζα" το σημειώνω γιατί ... όσο και να βρέξει και να πλημμυρίσει το ΠΟΤΑΜΙ (του Θεοδωράκη!), ούτε αυτό θα με πείσει!
Ο Θάνος βλογάει τα γένια του απαντώντας στο εγκώμιο:
Καλημέρα, καλή μου!
Την ανάλυσή σου τη διάβασα ολόκληρη, όχι μόνο ως φόρο τιμής, αφού μπήκες σε τόσο κόπο, αλλά ιδίως επειδή κατόρθωσες να μου δώσεις και να καταγνώσεις το προσωπικό μου στίγμα. Το έλεγα "αντικειμενικό", ο ίδιος, αλλά πίστευα ότι χρειαζόμουν συμπλήρωση.
Αντιλαμβάνομαι ότι η λέξη που χρειαζόμουν, έπρεπε να στοιχειοθετεί και τη βάση πάνω στην οποία στηρίζεται κάποιος πολιτικός μου εχθρός εντός Σύριζα, για να πείσει τους άλλους να με διατηρήσουν έξω από το κέντρο λήψης αποφάσεων.
Εσύ μου έδωσες τη λέξη:
οργισμένη ουδετερότητα, του προσδιορισμού μη ήσσονος βαρύτητας έναντι του ορισμού.
Η έννοια των κομματικών μηχανισμών και η ιδιωτεία, την οποία εκείνοι συγκαλύπτουν ("τι κι αν είμαι βλαξ, είμαι με το ... Κόμμα") ουδέποτε με συγκίνησε, απεναντίας λειτούργησε μέσα μου ως εφαλτήριο για σωρεία από "αντί".
ΑντιΠΑΣΟΚος, αντιΝεοΔημοκράτης, αντικομμουνιστής και ούτω καθ´ εξής.
Γιατί να με θέλει κάποιος κοντά του;
Ξέρεις, όταν ζεις τα γεγονότα από κοντά, δυσκολεύεσαι να δεις τη μεγάλη εικόνα - κι εγώ ζω εντός μου, άρα πολύ κοντά...
Αυτό είναι το μέγιστο ζήτημα της αυτογνωσίας: πώς να δει κάποιος τη μεγάλη εικόνα, πώς να αντιληφθεί τον εαυτό του και τα εσωτερικά μειονεκτήματα;
Οι περσόνες που υιοθετούμε και που μας κινούν έξω, στο δρόμο, μας αποτρέπουν, αφού πρέπει να είμαστε δικηγόροι, μάγκες, σκληροί, χαμογελαστοί, τοίχοι, αδιαπέραστοι. Τώρα, το ότι εσύ αντελήφθης το μείζον του δικού μου χαρακτήρα - και το είπες! -κατ´ αρχήν σε καθιστά γενναιότατη και κατ´ ισοδύναμα εξαιρετική αναλύτρια εκ του συστάδην, αφού η περσόνα μου είναι αποκρυσταλλωμένη (άρα και δυσπρόσβλητη).
Το ζήτημα είναι ότι μου προσέφερες μια πολύτιμη υπηρεσία, αποδεικνύοντας, όσο και υποδεικνύοντάς μου ένα δρόμο πολλά χρόνια χορταριασμένο στις παρυφές του νου μου.
Ίσως να μη σου φαίνεται "τόσο" σπουδαίο αυτό που έκανες... Ίσως να θεωρείς ότι "καθένας" θα έκανε το ίδιο, αρκεί να αφιέρωνε λίγο χρόνο, όσον αφιέρωσες κι εσύ.
Σε διαβεβαιώ, δεν είναι έτσι, μιας ΚΑΙ χρόνος έχει αφιερωθεί στην "περίπτωσή" μου ΚΑΙ αποτέλεσμα δεν έχει βγει σε ευχαριστώ θερμά, μένω υπόχρεως και, με την άδεια σου, θέλω να χρησιμοποιήσω την ανάλυσή σου στο σημερινό μου κείμενο! Αναμένω μόνο να μου πεις αν θέλεις να χρησιμοποιήσω το όνομά σου ή να σε "ζωγραφίσω", όπως εγώ σε βλέπω -σε είδα - μέσα από την ιδιότητά σου και τον τρόπο σκέψης σου σε κάθε περίπτωση, σε ευχαριστώ από καρδιάς!
Η Πωλίνα λέει:
Δέχομαι.
Κι έτσι καταλήγει αυτό το παράδοξο κείμενο.
Ο Θάνος λέει:
Ο Κωνσταντίνος, η Πωλίνα, και του λόγου μου.
Δε μιλάμε από κοινού εμείς οι τρεις διαφορετικοί άνθρωποι από κάθε άποψη: ακαδημαϊκοί πολίτες, το μόνο μας εξωτερικό κοινό στοιχείο, πιστέψτε με.
Το ηλικιακό μας προφίλ, τα εμπειρικά μας δεδομένα, οι θέσεις μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι, οι απόψεις μας, οι προσεγγίσεις μας διαφέρουν.
Αλήθεια όμως διαφέρουν;
Ποιος από τους τρεις πέρασε από το στάδιο της αποκρυστάλλωσης;
Ποιος έβαλε τα γυαλιά στους άλλους δυο;
Ποιος ξεκαθάρισε τι είναι ΣΥΡΙΖΑ σήμερα;
Το λέει από πάνω. Ποιος πρέπει, άραγε, να το κοιτάξει;
"Οι πολίτες δε θέλουν να επιλέξουν μεταξύ δέκα αντιμνημονιακών παρατάξεων, θέλουν να επιλέξουν αντιμνημονιακά".
Οργισμένη ουδετερότητα, παράδοξη έννοια, αλήθεια.
Ποιος θα βρει τον τρόπο;
Tromaktiko
Οι πολίτες δε θέλουν να επιλέξουν μεταξύ... δέκα αντιμνημονιακών παρατάξεων, θέλουν να επιλέξουν αντιμνημονιακά.
Ο Κωνσταντίνος λέει:
Η συγκυβέρνηση ενόψει των τριπλών εκλογών –δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές- επέλεξε να παίξει το τελευταίο της χαρτί στον αγώνα για την αντιστροφή του κλίματος δυσαρέσκειας του εκλογικού σώματος στις πολιτικές που ασκεί.
Το ιδιαίτερα ικανό σε θέματα αντιστροφής της πραγματικότητας επιτελείο της, πρότεινε και πέτυχε τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών την δεύτερη και όχι την πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών. Το σκεπτικό τους απλό αλλά κάθε άλλο παρά απλοϊκό. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πετύχει να κερδίσει δήμους από την πρώτη Κυριακή και δεν προχωρήσει σημαντικός αριθμός συνδυασμών που υποστηρίζει την δεύτερη Κυριακή των ευρωεκλογών, θα έχει επιτύχει η συγκυβέρνηση καίριο επικοινωνιακό πλήγμα στην αξιωματική αντιπολίτευση αφού η εικόνα που θα δημιουργηθεί θα είναι αρνητική για την δυναμική του κόμματος της αντιπολιτεύσεως.
Κουβέντες όπως «ούτε δήμαρχο δεν μπορείτε να βγάλετε με την πρώτη» ή «μόνο στο 10% των δήμων υπάρχουν υποψήφιοί σας στον δεύτερο γύρω και μου θέλετε και πρωτιά στις ευρωεκλογές» ή ακόμη «πώς θα γίνεται κυβέρνηση όταν δεν μπορείτε ούτε τις μισές περιφέρειες να πάρετε» θα μονοπωλούν τα τηλεοπτικά παράθυρα και τις ραδιοσυχνότητες.
Υπό το πρίσμα αυτό η ευθύνη των στελεχών, των μελών και των φίλων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στους δήμους και τις περιφέρειες είναι ιστορικής σημασίας. Το διακύβευμα είναι μεγάλο. Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που φιλοδοξεί σε λίγο καιρό να αναλάβει τα ηνία της διακυβέρνησης της Χώρας να συσπειρώσει στους κόλπους του τις δημιουργικά ανατρεπτικές δυνάμεις αυτού του τόπου για ένα Αύριο χωρίς μνημόνια, χωρίς νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χωρίς παλιές φθαρμένες δοκιμασμένες αποτυχημένες πολιτικές αλλά και χωρίς τα σάπια υλικά του παρελθόντος. Τα υλικά της αποτυχίας δεν μπορεί να αποτελούν συστατικά του Νέου, της Αλλαγής, της Ανατροπής που όλοι παλεύουμε να φέρουμε.
Σε κάθε τοπική κοινωνία υπάρχουν δημιουργικές δυνάμεις που εργάζονται για την ανατροπή των υπαρχόντων δημοτικών διοικήσεων, υπάρχουν δυνάμεις που δεν έχουν ασκήσει διοίκηση τα χρόνια των μνημονίων. Αυτές οι δυνάμεις μπορούν και πρέπει να αποτελούν τον προνομιακό συνομιλητή του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό την ομπρέλα του και στη βάση μιας ειλικρινούς συνεργασίας μπορεί να υπάρξει κοινό μέτωπο για την ανατροπή των συνδυασμών των κομμάτων της συγκυβέρνησης.
Στον δύσκολο αυτό αγώνα κανείς δεν περισσεύει.
Στον δύσκολο αυτό αγώνα δεν υπάρχει περιθώριο μικροστελεχιακών σκοπιμοτήτων στην πλάτη του ελληνικού Λαού.
Στον δύσκολο αυτό αγώνα όλοι θα κριθούμε από το πόσο εργαστήκαμε υπέρ της διεύρυνσης των συνδυασμών στη βάση της ενίσχυσης της παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στο δεύτερο γύρω των εκλογών.
Στον δύσκολο αυτό αγώνα όλοι θα κριθούμε για τις ενέργειες που κάναμε, αλλά και για όσες παραλείψαμε ώστε οι δήμοι της Χώρας να περάσουν στα χέρια συνδυασμών που ενσαρκώνουν την απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού για καταψήφιση των ασκούμενων πολιτικών.
Στα πλαίσια αυτά καλούμε τους υποψηφίους δημάρχους του ΣΥΡΙΖΑ σε όλους τους δήμους να προχωρήσουν σε ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο με τις δημοτικές εκείνες παρατάξεις που ενστερνίζονται τις ίδιες με τον ΣΥΡΙΖΑ αγωνίες για το αύριο, τις ίδιες με αυτόν αξίες και τους ίδιους στόχους ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών μέσα από την καταψήφιση των φιλοκυβερνητικών σχηματισμών.
Είμαστε σίγουροι πως αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση -μέσω συμπράξεων στη βάση προγραμματικών συγκλήσεων- των υφιστάμενων συνδυασμών ώστε να στερήσουμε από την συγκυβέρνηση το άλλοθι της νομιμοποίησης για τις πολιτικές της που εναγωνίως αναζητά.
Η συγκυβέρνηση της εκχώρησης της Εθνικής μας Κυριαρχίας προσβλέπει στη διαίρεση των δυνάμεων μας για να μπορέσει να επιβιώσει. Ας μην της το επιτρέψουμε με τις επιλογές μας.
«Κανένας δήμος στα κόμματα της συγκυβέρνησης» πρέπει να είναι ο κοινός στόχος όλων μας.
Στα πλαίσια αυτά -και μόνο σε αυτά- ας ερμηνεύσει καθείς τις προσπάθειες που ήδη γίνονται για ευρύτερες συνεργασίες σε δήμους της Χώρας. Κάθε άλλη ερμηνεία των προθέσεων μας είναι το λιγότερο προβοκατόρικη, κρυφοφιλοκυβερνητική και εντέλει αντεθνική.
Καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να θέσουν στο επίκεντρο των επερχόμενων τριπλών εκλογών την πολιτική ανατροπής των μνημονιακών κομμάτων και να εμπιστευτούν τους σχηματισμούς εκείνους που εργάζονται χωρίς αποκλεισμούς σε αυτή την κατεύθυνση.
Εγώ είμαι ο ΣΥΡΙΖΑ Ο Θάνος προϊδεάζει:
Η Πωλίνα είναι φοιτήτρια στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου, του αγαπημένου μου τόπου γνώσης.
Λυπάμαι που δε μπορώ να την αποκαλέσω φίλη, πριν εκείνη πάρει το απαραίτητο θάρρος, ώστε να μου απευθύνει το λόγο στον ενικό.
Τη γνωρίζω ελάχιστα – κι αυτό το «γνωρίζω» είναι ήδη υπερβολή.
Για την ώρα είμαι θαυμαστής του λόγου της, της διεισδυτικότητας της σκέψης της, της καθαρής οπτικής της.
Αποτελεί για μένα αυτό που λέμε «σταγόνα στον ωκεανό».
Φίλοι θα γίνουμε με τον καιρό, εκτός κι αν την απογοητεύσω – κι αυτό δεν το επιθυμώ.
Της ζήτησα την άποψη σχετικά με ένα άρθρο μου - αδιάφορο ποιο, αφού έχω γίνει κοινότοπος, περιστρεφόμενος γύρω από τα ίδια ζητήματα, αναζητώντας εκείνο το μαγικό κουμπί που θα αφυπνίσει τους συμπολίτες μου.
Η Πωλίνα δεν ξέρει τον Κωνσταντίνο.
Έχει πιθανότατα διαβάσει κάποια κοινή μας αρθρογραφία, ίσως όμως και όχι.
Αναφέρεται στη δική μου σκέψη, πλην όμως σήμερα θα μάθει, αφού αναμένει τη «νέα ανάλυση», ότι δυο σκέπτονται παράλληλα, συμπληρώνοντας και εν συνεχεία ανατρέποντας τις συμπεπληρωμένες σκέψεις.
Η Πωλίνα λέει:
«…και λοιπόν, σχετικά με το άρθρο σας... ή μήπως να το πω "γνωμάτευση ιατρού" ;;
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, να λέμε και την αλήθεια δηλαδή, μου φάνηκε πολύ έντονος ο πολιτικός σας λόγος σ' ένα γενικότερο πλαίσιο έκρηξης θυμού..
Γενικά δεν συμπαθώ τα πολιτικά κείμενα όπως αυτά που μας μοιράζουν στις σχολές, αλλά κάποια από αυτά (όπως των αριστερών) μας ξεστραβώνουν Τους ρίχνω μια ματιά και στην ουσία ενημερώνομαι για πράγματα που συμβαίνουν στη σχολή με τους πρυτάνεις κ.λπ. από ΣΠΟΝΤΑ, μιας και δεν είχα πάρει χαμπάρι για τίποτε και τελικά συνειδητοποιώ σε τι χάλια βρισκόμαστε και με πιάνει ένα άγχος...
Απ’ την άλλη είναι κι αυτά τα ΠΡΟΣΠΈΚΤΟΥΣ θα τα χαρακτήριζα, της ΔΑΠ, τα οποία μόνο ροζ τηλέφωνα δεν έχουν επάνω, αφού είναι τελείως 3 πουλάκια κάθονται και πραγματικά επιβεβαιώνουν πόσο συστημικοί είναι και πόσο ΑΠΛΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΕΚΔΡΟΜΩΝ...
Το κείμενο σας κινείται πολύ στην πρώτη περίπτωση της ενημέρωσης και της επαγρύπνησης..
Είναι δεδομένο πλέον ότι ο λόγος σας είναι πολύ ωραία δομημένος, αλλά όχι με την δικηγορίστικη έννοια, την οποία - διαβάζοντας τα μαθήματά μου - συνειδητοποιώ ακόμα περισσότερο (για να καταλάβετε τι εννοώ, διαβάζω ας πούμε τώρα στο ποινικό κάποια πρακτικά ανά ενότητες και μου κάνει εντύπωση πως με τη σωστή αιτιολόγηση και έχοντας βέβαια τις κατάλληλες διατάξεις αντίστοιχα, καταλήγει ο καθείς εκεί που τον βολεύει και κερδίζει και το ακροατήριο! Πλάνη, μεγάλη πλάνη αυτό το υποκειμενικό στοιχείο - κλείνει η παρένθεση).
Ο λόγος σας λοιπόν έχει μεν την ευφράδεια του δικηγόρου, αλλά είναι και κάτι παραπάνω.
Εμβαθύνετε ιδιαίτερα στο μυαλό του άλλου και μέσα από τα εμπειρικά περιστατικά που παραθέτετε, ολοκληρώνετε το κείμενο και στην ουσία "σκοτώνετε" τον αντίπαλο με το γάντι!
Και πάλι όμως θυμωμένος !
ΤΟ ΜΕΙΟΝ για εμένα στον πολιτικό σας λόγο είναι ότι κατονομάζετε κόμματα και αυτό μ' έχει κουράσει γενικότερα απ' όλους...
Είναι σωστό να γίνεται, γιατί ο "εχθρός" έχοντας όνομα αποκτά πρόσωπο κι έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί, όμως με το να κατονομάζετε συγκεκριμένες πολιτικές παρατάξεις και ν’ αφήνετε απ’ έξω το ΣΥΡΙΖΑ, αυτόματα σας κατατάσσει κάπου και αυτό σας καθιστά μη ουδέτερο, δηλαδή είναι σαν να υπάρχει λύση στα προβλήματα μας και αυτή να είναι ο Αλέξης που εμένα δεν με πείθει..
Κι όταν λέω "εμένα" αναφέρομαι σε μια ουσιαστικά νέα ψηφοφόρο που ξέρω ότι δεν είμαι ούτε δεξιά ούτε αριστερά, αλλά κάπου στη μέση, δίχως όμως αντιπρόσωπο αυτή τη στιγμή κι έχοντας συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχουν κομματικές ιδεολογίες, άλλα αυτό που έχουμε ανάγκη είναι το εξής παράδοξο:
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΕΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΕΘΝΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ...
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ, θεωρώ ότι δεν μπορεί ο καθένας να γράψει πολιτικό λόγο και ο τρόπος που προσεγγίζετε τα πράγματα δείχνει ότι δεν μιλάει - ας μου επιτραπεί η έννοια - κανένα κομματόσκυλο, όπως λέμε εμείς στα πανεπιστήμια τους "βαμμένους", αλλά ένας πολιτικοποιημένος άνθρωπος που έχει κατασταλάξει κομματικά μεν, όμως εκφραζόμενος ως ένας ουδέτερα θυμωμένος Έλληνας πολίτης..
Αυτό είναι σημαντικό για μένα, η ουδετερότητα...
Να παίρνεις θέση μέσα από την ουδετερότητα σου και πιστεύω πως αυτό κάνατε ΑΝ ΒΑΡΙΕΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΟΛΟ, απλά κρατήστε το ρεζουμέ ...
Στην αρχή δεν με συγκίνησε ο θυμός σας, όμως με τον τρόπο που τον αιτιολογήσατε και ξανακοιτώντας το κείμενο ξανά, ΜΠΡΑΒΟ γιατί, αν και σύριζα, μιλήσατε ουδέτερα και είπατε πράγματα ουσιαστικά!
Και το "αν και σύριζα" το σημειώνω γιατί ... όσο και να βρέξει και να πλημμυρίσει το ΠΟΤΑΜΙ (του Θεοδωράκη!), ούτε αυτό θα με πείσει!
Ο Θάνος βλογάει τα γένια του απαντώντας στο εγκώμιο:
Καλημέρα, καλή μου!
Την ανάλυσή σου τη διάβασα ολόκληρη, όχι μόνο ως φόρο τιμής, αφού μπήκες σε τόσο κόπο, αλλά ιδίως επειδή κατόρθωσες να μου δώσεις και να καταγνώσεις το προσωπικό μου στίγμα. Το έλεγα "αντικειμενικό", ο ίδιος, αλλά πίστευα ότι χρειαζόμουν συμπλήρωση.
Αντιλαμβάνομαι ότι η λέξη που χρειαζόμουν, έπρεπε να στοιχειοθετεί και τη βάση πάνω στην οποία στηρίζεται κάποιος πολιτικός μου εχθρός εντός Σύριζα, για να πείσει τους άλλους να με διατηρήσουν έξω από το κέντρο λήψης αποφάσεων.
Εσύ μου έδωσες τη λέξη:
οργισμένη ουδετερότητα, του προσδιορισμού μη ήσσονος βαρύτητας έναντι του ορισμού.
Η έννοια των κομματικών μηχανισμών και η ιδιωτεία, την οποία εκείνοι συγκαλύπτουν ("τι κι αν είμαι βλαξ, είμαι με το ... Κόμμα") ουδέποτε με συγκίνησε, απεναντίας λειτούργησε μέσα μου ως εφαλτήριο για σωρεία από "αντί".
ΑντιΠΑΣΟΚος, αντιΝεοΔημοκράτης, αντικομμουνιστής και ούτω καθ´ εξής.
Γιατί να με θέλει κάποιος κοντά του;
Ξέρεις, όταν ζεις τα γεγονότα από κοντά, δυσκολεύεσαι να δεις τη μεγάλη εικόνα - κι εγώ ζω εντός μου, άρα πολύ κοντά...
Αυτό είναι το μέγιστο ζήτημα της αυτογνωσίας: πώς να δει κάποιος τη μεγάλη εικόνα, πώς να αντιληφθεί τον εαυτό του και τα εσωτερικά μειονεκτήματα;
Οι περσόνες που υιοθετούμε και που μας κινούν έξω, στο δρόμο, μας αποτρέπουν, αφού πρέπει να είμαστε δικηγόροι, μάγκες, σκληροί, χαμογελαστοί, τοίχοι, αδιαπέραστοι. Τώρα, το ότι εσύ αντελήφθης το μείζον του δικού μου χαρακτήρα - και το είπες! -κατ´ αρχήν σε καθιστά γενναιότατη και κατ´ ισοδύναμα εξαιρετική αναλύτρια εκ του συστάδην, αφού η περσόνα μου είναι αποκρυσταλλωμένη (άρα και δυσπρόσβλητη).
Το ζήτημα είναι ότι μου προσέφερες μια πολύτιμη υπηρεσία, αποδεικνύοντας, όσο και υποδεικνύοντάς μου ένα δρόμο πολλά χρόνια χορταριασμένο στις παρυφές του νου μου.
Ίσως να μη σου φαίνεται "τόσο" σπουδαίο αυτό που έκανες... Ίσως να θεωρείς ότι "καθένας" θα έκανε το ίδιο, αρκεί να αφιέρωνε λίγο χρόνο, όσον αφιέρωσες κι εσύ.
Σε διαβεβαιώ, δεν είναι έτσι, μιας ΚΑΙ χρόνος έχει αφιερωθεί στην "περίπτωσή" μου ΚΑΙ αποτέλεσμα δεν έχει βγει σε ευχαριστώ θερμά, μένω υπόχρεως και, με την άδεια σου, θέλω να χρησιμοποιήσω την ανάλυσή σου στο σημερινό μου κείμενο! Αναμένω μόνο να μου πεις αν θέλεις να χρησιμοποιήσω το όνομά σου ή να σε "ζωγραφίσω", όπως εγώ σε βλέπω -σε είδα - μέσα από την ιδιότητά σου και τον τρόπο σκέψης σου σε κάθε περίπτωση, σε ευχαριστώ από καρδιάς!
Η Πωλίνα λέει:
Δέχομαι.
Κι έτσι καταλήγει αυτό το παράδοξο κείμενο.
Ο Θάνος λέει:
Ο Κωνσταντίνος, η Πωλίνα, και του λόγου μου.
Δε μιλάμε από κοινού εμείς οι τρεις διαφορετικοί άνθρωποι από κάθε άποψη: ακαδημαϊκοί πολίτες, το μόνο μας εξωτερικό κοινό στοιχείο, πιστέψτε με.
Το ηλικιακό μας προφίλ, τα εμπειρικά μας δεδομένα, οι θέσεις μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι, οι απόψεις μας, οι προσεγγίσεις μας διαφέρουν.
Αλήθεια όμως διαφέρουν;
Ποιος από τους τρεις πέρασε από το στάδιο της αποκρυστάλλωσης;
Ποιος έβαλε τα γυαλιά στους άλλους δυο;
Ποιος ξεκαθάρισε τι είναι ΣΥΡΙΖΑ σήμερα;
Το λέει από πάνω. Ποιος πρέπει, άραγε, να το κοιτάξει;
"Οι πολίτες δε θέλουν να επιλέξουν μεταξύ δέκα αντιμνημονιακών παρατάξεων, θέλουν να επιλέξουν αντιμνημονιακά".
Οργισμένη ουδετερότητα, παράδοξη έννοια, αλήθεια.
Ποιος θα βρει τον τρόπο;
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο νέος Μεγάλος Πόλεμος προ των πυλών(;)
![Η Ρώσικη Lamborghini των 2.000hp ουρλιάζει βγάζοντας φωτιές στο δυναμόμετρο [Video]](https://images.newsnowgreece.com/64/641557/i-rosiki-Lamborghini-ton-2000hp-ourliazei-vgazontas-foties-sto-dynamometro-Video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
