2014-04-01 10:29:06
Του Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
Πάντα έτσι συνέβαινε. Ο λαός λέει: «το ‘να χέρι νίβει τ’άλλο και τα δύο το πρόσωπο», «Κράταμαι να σε κρατώ ν’ανεβούμε στο βουνό».
Δεν γίνεται –φυσιολογικά -, δεν υφίσταται πρακτικά περίπτωση να έχουμε ένα (ξεκρέμαστο;) «Άκρο», χωρίς το αντίστοιχο της άλλης πλευράς.
Ακρο (Δεξιό) και Άκρο(Αριστερό) και στη μέση … κάθε καρυδιάς καρύδι, που μπορεί να έχει μεγαλύτερο /βαρύτερο δεξιό ή αριστερό βαρίδι.
Αποκτήσαμε: Κεντρο-δεξιά, Κεντρο –αριστερά, Ρόζ, Πρασινωπά Αριστερόστροφα ή Δεξιόστροφα, Ελαιοβριθή – με ή χωρίς δάκο, Ποτάμια και σίγουρα αύριο μας έρχονται τα λαϊκά Τσουνάμια.
Τα «Άκρα» μισούνται (θεωρητικά), αλλά αγαπιούνται (ουσιαστικά /πρακτικά) γιατί γνωρίζουν πως αλληλοεξαρτώνται. Μοιάζουν σαν Σιαμαία που ο διαχωρισμός τους ενέχει κίνδυνο αφανισμού / απωλείας τους.
Οι «ενδιάμεσοι ενδιαφερόμενοι» είναι στο κόλπο, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της «αντιπαράθεσης» ώστε να τη συντηρούν (!).
Ακκίζονται οι ΤΟΞΟΣΚΕΠΕΙΣ «Δημοκράτες» ότι-δήθεν –απεχθάνονται τα «Άκρα», τα εκτός «… Δημοκρατικού Τόξου».
Ένας ολόκληρος (πολιτικός) κόσμος όμορφος, αγγελικά και υποκριτικά πλασμένος.
Κι’ ένας λαός, αφελής, παραπληροφορημένος, παρασυρμένος, αλλά και κάπως –λίγο πολύ –βολεμένος, ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΕΝΟΣ, που τους στηρίζει χαζοχαρούμενα, διαχρονικά και μαζοχιστικά (!).
Μέσα στη ζοφερή κατάσταση που βιώνουμε, αντί να μονοιάσουν, να δώσουν λύσεις, ενδιαφέρονται για τον εμφύλιο, τον Χίτλερ, τον Στάλιν κ.ο.κ
Αδίστακτοι τυμβωρύχοι της ιστορίας που συλούν τάφους πεθαμένων άλλων εποχών για να αρπάξουν ό,τι … πολιτικό επιχείρημα /απομεινάρι μπορεί, τυχόν, εκεί να υπάρχει (!...)
Αλλά το πρόβλημα δεν το έχουν αυτοί. Δικό μας είναι.
Πότε άραγε θα αφυπνιστούμε;
Πότε θα βγούμε από το λαβύρινθο της παραπληροφόρησης; Την ψευδαίσθηση της Δημοκρατίας που υπηρετούν/εφαρμόζουν τα κόμματα του ΚΔΠ μας;
Πότε θα πάψουμε εμείς οι λωτοφάγοι του ΚΔΠ (Κοινοβουλευτικού Δημοκρατικού Πολιτεύματος) να τρώμε τους λωτούς /φούμαρα των «Δημοκρατικών Διαδικασιών» και του δήθεν σεβασμού στο Σύνταγμα, από εκείνους οι οποίοι το καταστρατηγούν προκλητικά, χάριν ατομικών και κομματικών σκοπιμοτήτων/συμφερόντων;
Η AΚΡΟ-ΘΗΡΙΑ, η Ακρο-βασία των πολιτικών ακροβατών, συνιστά ανεπίτρεπτο ακροβατισμό που δεν συνάδει με την ομαλή λειτουργία ενός γνήσιου Δημοκρατικού Πολιτεύματος.
Υ.Γ Είναι αυτοχειριαστικό το εγχείρημα των –τυφλωμένων από τον κομματισμό- ψηφοθηρών ακροβατών, οι οποίοι βαδίζουν πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Χωρίς μάλιστα κανένα δίχτυ (λογικής) προστασίας.
Κινδυνεύουν να γκρεμοτσακιστούν, συμπαρασύροντας και εμάς μαζί τους. Tromaktiko
Πάντα έτσι συνέβαινε. Ο λαός λέει: «το ‘να χέρι νίβει τ’άλλο και τα δύο το πρόσωπο», «Κράταμαι να σε κρατώ ν’ανεβούμε στο βουνό».
Δεν γίνεται –φυσιολογικά -, δεν υφίσταται πρακτικά περίπτωση να έχουμε ένα (ξεκρέμαστο;) «Άκρο», χωρίς το αντίστοιχο της άλλης πλευράς.
Ακρο (Δεξιό) και Άκρο(Αριστερό) και στη μέση … κάθε καρυδιάς καρύδι, που μπορεί να έχει μεγαλύτερο /βαρύτερο δεξιό ή αριστερό βαρίδι.
Αποκτήσαμε: Κεντρο-δεξιά, Κεντρο –αριστερά, Ρόζ, Πρασινωπά Αριστερόστροφα ή Δεξιόστροφα, Ελαιοβριθή – με ή χωρίς δάκο, Ποτάμια και σίγουρα αύριο μας έρχονται τα λαϊκά Τσουνάμια.
Τα «Άκρα» μισούνται (θεωρητικά), αλλά αγαπιούνται (ουσιαστικά /πρακτικά) γιατί γνωρίζουν πως αλληλοεξαρτώνται. Μοιάζουν σαν Σιαμαία που ο διαχωρισμός τους ενέχει κίνδυνο αφανισμού / απωλείας τους.
Οι «ενδιάμεσοι ενδιαφερόμενοι» είναι στο κόλπο, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της «αντιπαράθεσης» ώστε να τη συντηρούν (!).
Ακκίζονται οι ΤΟΞΟΣΚΕΠΕΙΣ «Δημοκράτες» ότι-δήθεν –απεχθάνονται τα «Άκρα», τα εκτός «… Δημοκρατικού Τόξου».
Ένας ολόκληρος (πολιτικός) κόσμος όμορφος, αγγελικά και υποκριτικά πλασμένος.
Κι’ ένας λαός, αφελής, παραπληροφορημένος, παρασυρμένος, αλλά και κάπως –λίγο πολύ –βολεμένος, ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΕΝΟΣ, που τους στηρίζει χαζοχαρούμενα, διαχρονικά και μαζοχιστικά (!).
Μέσα στη ζοφερή κατάσταση που βιώνουμε, αντί να μονοιάσουν, να δώσουν λύσεις, ενδιαφέρονται για τον εμφύλιο, τον Χίτλερ, τον Στάλιν κ.ο.κ
Αδίστακτοι τυμβωρύχοι της ιστορίας που συλούν τάφους πεθαμένων άλλων εποχών για να αρπάξουν ό,τι … πολιτικό επιχείρημα /απομεινάρι μπορεί, τυχόν, εκεί να υπάρχει (!...)
Αλλά το πρόβλημα δεν το έχουν αυτοί. Δικό μας είναι.
Πότε άραγε θα αφυπνιστούμε;
Πότε θα βγούμε από το λαβύρινθο της παραπληροφόρησης; Την ψευδαίσθηση της Δημοκρατίας που υπηρετούν/εφαρμόζουν τα κόμματα του ΚΔΠ μας;
Πότε θα πάψουμε εμείς οι λωτοφάγοι του ΚΔΠ (Κοινοβουλευτικού Δημοκρατικού Πολιτεύματος) να τρώμε τους λωτούς /φούμαρα των «Δημοκρατικών Διαδικασιών» και του δήθεν σεβασμού στο Σύνταγμα, από εκείνους οι οποίοι το καταστρατηγούν προκλητικά, χάριν ατομικών και κομματικών σκοπιμοτήτων/συμφερόντων;
Η AΚΡΟ-ΘΗΡΙΑ, η Ακρο-βασία των πολιτικών ακροβατών, συνιστά ανεπίτρεπτο ακροβατισμό που δεν συνάδει με την ομαλή λειτουργία ενός γνήσιου Δημοκρατικού Πολιτεύματος.
Υ.Γ Είναι αυτοχειριαστικό το εγχείρημα των –τυφλωμένων από τον κομματισμό- ψηφοθηρών ακροβατών, οι οποίοι βαδίζουν πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Χωρίς μάλιστα κανένα δίχτυ (λογικής) προστασίας.
Κινδυνεύουν να γκρεμοτσακιστούν, συμπαρασύροντας και εμάς μαζί τους. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
