2014-04-01 19:46:05
Συνάδελφοι, την ώρα που εμείς πήζουμε στην σκοπιά και στην αγγαρεία η ακροδεξιά κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ψηφίζει το Πολυνομοσχέδιο που μας μεταρέπει για δούλους για μια ζωή. Ουσιαστικά, η βάναυση-εκμεταλλευτική-καταπιεστική καθημερινότητα ππου βιώνουμε ως άμισθοι δούλοι στον Στρατό γίνεται καθεστώς για μας ολόκληρη ζωή, ώστε να απογειωθούν τα κέρδη των ιδιωτών.
Η Τρόικα και οι δόσεις είναι πρόσχημα: Τα εργαλεία του ΟΑΣΑ, είναι η έκθεση του ΙΟΒΕ, του μηχανισμού προπαγάνδας του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, που έφτιαξαν οι άνθρωποι των υπουργών Στουρνάρα και Χατζιδάκη, καθ΄ υπαγόρευση τους. Δηλαδή, οι βιομήχανοι απαίτησαν, η κυβέρνηση και οι βουλευτές των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το ψήφισαν!
Λαμβάνουμε την πρωτοβουλία να σας ενημερώσουμε για το τι ψηφίζουν και τι συνέπειες έχουν όλα αυτά στο παρόν και μέλλον, το δικό μας, των γονιών μας και των παιδιών μας. Θα βασιστούμε στο άρθρο «Νέο, ολέθριο Μνημόνιο Σαμαρά με διαδικασία εξπρές» του Λεωνίδα Βατικιώτη που δημοσιεύτηκε στο Πριν (30 Μαρτίου 2014)
Πολυνομοσχέδιο – οδοστρωτήρας
Εφάμιλλο σε αντιδραστικότητα των τριών μεγάλων μνημονίων (Μάιος 2010, Φεβρουάριος και Νοέμβριος 2012) είναι το πολυνομοσχέδιο που στην τελική του μορφή δόθηκε στην δημοσιότητα την Παρασκευή και αναμένεται να ψηφιστεί από την Βουλή σήμερα το βράδυ.
Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει σε αδρές γραμμές τέσσερα είδη μέτρων. Πρώτο, αλλαγές που πλήττουν ευθέως κατοχυρωμένα εργατικά δικαιώματα. Δεύτερο, ρυθμίσεις που φιλελευθεροποιούν τις αγορές προϊόντων καταργώντας προστατευτικές ρυθμίσεις. Τρίτο, μέτρα που διευκολύνουν την περαιτέρω προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και τέταρτο ρυθμίζουν τους όρους ιδιωτικοποίησης συγκεκριμένα των τραπεζών, σε βάρος του δημόσιου χρήματος. Επιπλέον, στο πολυνομοσχέδιο υπάρχουν και ρυθμίσεις που διευκολύνουν την κυβερνητική προπαγάνδα και ξεκινούν από τον τρόπο διανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 450.000 ευρώ μέχρι την μείωση των εξωφρενικών προστίμων που είχε ανακοινώσει το υπουργείο Οικονομικών με πρόσφατο νόμο, χωρίς ωστόσο αυτά τα πρόσκαιρα μέτρα επ’ ουδενί να αναιρούν τον αντιδραστικό και μόνιμο χαρακτήρα των αλλαγών που φέρνει το πολυνομοσχέδιο. Πιο πολύ μοιάζουν με προσγείωση στην πραγματικότητα, όπως ορίζεται από την αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών στην εφορία κατά 1 δισ. τον μήνα και την εκτίναξή τους στα 63,2 δισ. ευρώ στο τέλος Ιανουαρίου.
Μείωση κατά 50% των αυξήσεων που δικαιούνται λόγω τριετιών οι μακροχρόνια άνεργοι, μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία με αποτέλεσμα να καταργηθούν κοινωνικές παροχές όπως το επίδομα στράτευσης, μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις και επέλαση των πολυεθνικών μονοπωλίων φέρνει το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα.
Κυνική αν κι όχι ευθεία ομολογία ότι οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων δεν πρόκειται να σταματήσουν με την συμπλήρωση του μνημονιακού στόχου των 11.400 εργαζομένων για φέτος (μέρος του συνόλου των 25.000 απολύσεων που ανέλαβε να υλοποιήσει από πέρυσι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου) αποτελεί η πρόβλεψη για την χορήγηση αποζημιώσεων στους «διαθέσιμους» του δημοσίου που απολύονται. Εξαίρεση αποτελούν όσοι έχουν υπηρεσία μέχρι 3 έτη, που δεν παίρνουν ούτε 1 ευρώ! Για υπηρεσία από 3 έτη και 1 ημέρα έως 6 έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας (κι όχι κανονικού μισθού!) μισού μήνα, για υπηρεσία από 6 έτη και 1 μέρα ως 12 έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας ενός μήνα, κοκ. Η αποζημίωση δεν θα υπερβαίνει τα 15.000 ευρώ, ανεξαρτήτως ετών προϋπηρεσίας και ύψους μισθών. Η τυποποίηση της αποζημίωσης των απολυμένων δημοσίων υπαλλήλων, η δημιουργία δηλαδή ενός ΟΑΕΔ για τους δημοσίους, προδικάζει ότι οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων στο μέλλον θα πέφτουν σαν βροχή… Είτε σε επίπεδο ξεχωριστών μονάδων και υπουργείων, σε περίπτωση αναδιαρθρώσεων, είτε ευρύτερα, ελέω ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα θα είναι μια υπόθεση τόσο συνηθισμένη όσο και στον ιδιωτικό. Οι συνέπειες φυσικά θα είναι δραματικές: στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών του εναπομείναντος κράτους πρόνοιας, στην έκταση της φτώχειας, στο επίπεδο της ανεργίας.
Κυβέρνηση και Τρόικα εκμεταλλεύονται ωστόσο ακόμη και την ανεργία προκειμένου να μειώσουν το κόστος της εργασίας, προς όφελος του κεφαλαίου. Σε διάταξη του πολυνομοσχεδίου διευκολύνονται οι δουλεμπορικές εταιρείες και κατά κόσμο Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης να διευρύνουν την δράση τους, υπονομεύοντας περαιτέρω τις σταθερές σχέσεις εργασίας. Επίσης, προβλέπεται πως στους εγγεγραμμένους άνεργους, άνω των 25 ετών με διάρκεια συνεχόμενης ανεργίας μεγαλύτερη των 12 μηνών (όπως ορίζεται η μακροχρόνια ανεργία) που προσλαμβάνονται ως υπάλληλοι ο κατώτατος μισθός προσαυξάνεται με 5% για κάθε τριετία και συνολικά με 15% για προϋπηρεσία 9 ετών και άνω, δηλαδή το μισό των όσων προβλέπεται για τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Λαμβάνοντας υπ’ όψη μας το μειωμένο μισθό και ημερομίσθιο για τους νέους κάτω των 25 ετών, όπως ψηφίστηκε με το μνημόνιο που συνόδευσε την ανταλλαγή των ομολόγων, κι επίσης την διάβρωση που έχουν προκαλέσει στην αγορά εργασίας τα βάουτσερ του ΟΑΕΔ που νομιμοποίησαν την τσάμπα δουλειά, αντιλαμβανόμαστε ότι πλέον αμφισβητούνται κι αυτά τα θεσμοθετημένα ψιχία των 481 ευρώ και των εναπομεινασών ωριμάνσεων κι επιδομάτων.
Μίνι ασφαλιστικό περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο που στερεί από ασφαλιστικά και επικουρικά ταμεία σημαντικούς πόρους
Ορισμένα επιδόματα, όπως των στρατευμένων, θυσιάζονται επισήμως στον βωμό της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9% που θα σημάνουν περισσότερα κέρδη για όσους τουλάχιστον εργοδότες πληρώνουν κοινωνική ασφάλιση… Το μεγαλύτερο ωστόσο πλήγμα έρχεται στα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς προβλέπεται η μεταφορά κοινωνικών πόρων ύψους 1,7 δισ. ευρώ από τα αποθεματικά τους στον κρατικό προϋπολογισμό. Πρόκειται για μία ακόμη μεγάλου μεγέθους ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων όπως αυτής που συνόδευσε την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Κι αν τότε η αρπαγή των αποθεματικών ύψους 14 δισ. ευρώ, με ευθύνη του υπουργού Οικονομικών, Β. Βενιζέλου, στήριξε την αναδιάρθρωση του χρέους, τώρα έρχεται να στηρίξει την εμφάνιση πλεονασμάτων και την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Χαμένοι της ρύθμισης, μεταξύ άλλων, θα είναι ο ΟΓΑ που αποχαιρετάει το 10% της φορολογίας φυσικών προσώπων, αξίας 1 δισ. ετησίως, το οποίο στο εξής θα εισπράττεται από το υπουργείο Οικονομικών, ο Λογαριασμός Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) που παύει να εισπράττει 500 εκ. ευρώ ετησίως από το 4% των εσόδων του ΦΠΑ, το οποίο θα υπάγεται στην δικαιοδοσία του υπουργείου Οικονομικών, κ.λπ. Το σχέδιο κυβέρνησης και Τρόικας είναι οφθαλμοφανές: οδηγούν σε χρεοκοπία τα ασφαλιστικά ταμεία για να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα και να μπορούν να καυχώνται ότι η Ελλάδα επειδή εμφάνισε αυξημένο πρωτογενές πλεόνασμα υπερέβη την κρίση. Την ίδια ώρα που οι ασφαλισμένοι θα έχουν να μοιραστούν όλο και λιγότερα αποθεματικά, ενώ οι ιδιώτες της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης ήδη σπεύδουν να καλύψουν το κενό που αφήνει πίσω του το κρατικό ριφιφί στα ασφαλιστικά ταμεία, πλασάροντας νέα προϊόντα. Διδακτικό: το περιθώριο δράσης στον ιδιωτικό τομέα, που ζητούν επίμονα οι νεοφιλελεύθεροι, δεν έρχεται μόνο του κι ούτε είναι τόσο κοινωνικά ουδέτερο όσο ακούγεται. Συνοδεύεται πάντα από την δραματική επιδείνωση για τους πολλούς, λόγω της κρατικής απόσυρσης. Κι όσοι μπορούν, πληρώνουν στους ιδιώτες… Όσοι αδυνατούν να πληρώσουν για ιδιωτικά συνταξιοδοτικά και νοσοκομειακά προγράμματα ή για λόγους αρχής δεν επιθυμούν, όπως συμβαίνει με την πλειοψηφία των εργαζομένων, αφήνονται στη μοίρα τους Καθόλου τυχαίο δεν είναι που στο ίδιο νομοσχέδιο τίθεται επιτακτικά η σύνταξη αναλογιστικών μελετών για τα επικουρικά ταμεία. Οι μειώσεις από την 1η Ιουλίου κιόλας μπορεί να φτάσουν ακόμη και το 50%, λόγω της περικοπής κοινωνικών πόρων, η αξία των οποίων ανέρχεται σε 200 εκ. ευρώ. Σε μείωση της παρεχόμενης σύνταξης θα οδηγήσει η δημιουργία μιάς νέας κλάσης ασφαλισμένων που θα συνταξιοδοτηθούν μετά την 1η Ιουλίου 2014 των οποίων οι παροχές θα υπολογίζονται στη βάση του διανεμητικού συστήματος προκαθορισμένων εισφορών. Οι εισφορές του κάθε ασφαλισμένου θα τηρούνται σε ατομικές μερίδες κι ο υπολογισμός της τελικής του σύνταξης θα είναι συνάρτηση αυτών των εισφορών. Πρόκειται για ένα σύστημα που ισοδυναμεί με την αποθέωση του κατακερματισμού, το οποίο εχθρεύεται κάθε έννοια και δομή συλλογικής διεκδίκησης και κοινού συμφέροντος. Είναι η πλήρης εξατομίκευση, όπου ο κάθε τωρινός εργαζόμενος και μελλοντικός συνταξιούχος, θα αποτελεί μια κατηγορία μόνος του. Η προσπάθεια που καταβάλει το κεφάλαιο δημιουργώντας αυτό το ασφαλιστικό μωσαϊκό είναι ο κάθε εργαζόμενος να θεωρείται ο ίδιος, ατομικά υπεύθυνος για την σύνταξη που θα λαβαίνει στο μέλλον, το οποίο σημαίνει μεγαλύτερη πρόσδεση και εξάρτηση από τον εργοδότη και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Έτσι, το ασφαλιστικό σύστημα έρχεται όχι μόνο να συμπυκνώσει τις αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις αλλά και να τις εμβαθύνει. Η απροκάλυπτη προσπάθεια της Τρόικας και της κυβέρνησης να στηρίξουν το κεφάλαιο στο πλαίσιο της ταξικής πάλης αναδεικνύεται κι από τα μέτρα για τα εργασιακά που ήρθαν στην επιφάνεια με αφορμή το έγγραφο που αποκάλυψε η Εφημερίδα των Συντακτών την Δευτέρα 24 Μαρτίου, όπου προβλέπεται ακόμη κι η επαναφορά της ανταπεργίας: του δικαιώματος δηλαδή της εργοδοσίας να προχωράει σε εκδικητικό κλείσιμο των επιχειρήσεων μετά από μια απεργία. Ιδιαίτερα διαδεδομένη τακτική την δεκαετία του ’70 που απαγορεύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Επιστρέφοντας στο ασφαλιστικό που περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο, αξίζει να τονίσουμε ότι ο κίνδυνος της πλήρους κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων δεν απομακρύνεται παρόλα αυτά. Έρχεται πιο κοντά, όσο κι αν μειώνονται οι παροχές στους ασφαλισμένους. Η πρόβλεψη μηνιαίας καταβολής των εισφορών στον ΟΑΕΕ, ενώ μέχρι τώρα ήταν κάθε δίμηνο, φέρνει στην επιφάνεια την δραματική κατάσταση των ταμείων που δεν περιορίζεται φυσικά μόνο στις ταμειακές ροές τους.
Σημαντικό πλήγμα στα εργατικά δικαιώματα σηματοδοτεί και η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές για ένα ολόκληρο χρόνο. Ορίζεται στο νόμο, ότι «με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, που εκδίδεται μετά από διαβούλευση με τοπικούς και συλλογικούς φορείς ορίζονται τουλάχιστον τρεις τουριστικές περιοχές, όπου επιτρέπεται πιλοτικά για ένα έτος η προαιρετική λειτουργία και τις υπόλοιπες Κυριακές». Κοινώς, ήταν να μην γίνει η αρχή, να ξεκινήσει δηλαδή η λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή έστω υπό όρους χρονικούς ή τοπικούς. Κι αυτή ακόμη η διάταξη, που φυσικά περιγράφει σε κάθε περιφέρεια τις τρεις τουριστικές περιοχές – φιλέτα, θα αποδειχθεί μεταβατική με την επόμενη να καταργεί κάθε είδους περιορισμό. Η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές πρώτ’ απ’ όλα θα καταστρέψει την προσωπική και οικογενειακή ζωή χιλιάδων εμποροϋπαλλήλων που θα δουλεύουν ακατάπαυστα, και μόνο κατά σύμπτωση τα ρεπό τους (αν υπάρχουν κι αυτά) θα συμπίπτουν με τα ρεπό των συντρόφων, συγγενών και φίλων τους. Με άλλα λόγια, αποκτήνωση κι επιστροφή στις συνθήκες εργασίας της προπολεμικής εποχής. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα για τους εργαζόμενους από την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Η επέκταση της άδειας λειτουργίας των καταστημάτων κι άλλες Κυριακές τον χρόνο θα οξύνει την κρίση που μαστίζει το λιανικό εμπόριο, καθώς θα σπρώχνει όλο και περισσότερο τους καταναλωτές, επομένως και τον τζίρο, στα εμπορικά κέντρα και τις μεγάλες εμπορικές οδούς, οδηγώντας σε χρεοκοπία μικρές αγορές και επιχειρήσεις. Τάση που θα εντείνει την φτώχεια από την μια, ενώ θα ισχυροποιήσει την θέση των πολυεθνικών στη εγχώρια αγορά.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Diktiospartakos.blogspot.com
Η Τρόικα και οι δόσεις είναι πρόσχημα: Τα εργαλεία του ΟΑΣΑ, είναι η έκθεση του ΙΟΒΕ, του μηχανισμού προπαγάνδας του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, που έφτιαξαν οι άνθρωποι των υπουργών Στουρνάρα και Χατζιδάκη, καθ΄ υπαγόρευση τους. Δηλαδή, οι βιομήχανοι απαίτησαν, η κυβέρνηση και οι βουλευτές των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το ψήφισαν!
Λαμβάνουμε την πρωτοβουλία να σας ενημερώσουμε για το τι ψηφίζουν και τι συνέπειες έχουν όλα αυτά στο παρόν και μέλλον, το δικό μας, των γονιών μας και των παιδιών μας. Θα βασιστούμε στο άρθρο «Νέο, ολέθριο Μνημόνιο Σαμαρά με διαδικασία εξπρές» του Λεωνίδα Βατικιώτη που δημοσιεύτηκε στο Πριν (30 Μαρτίου 2014)
Πολυνομοσχέδιο – οδοστρωτήρας
Εφάμιλλο σε αντιδραστικότητα των τριών μεγάλων μνημονίων (Μάιος 2010, Φεβρουάριος και Νοέμβριος 2012) είναι το πολυνομοσχέδιο που στην τελική του μορφή δόθηκε στην δημοσιότητα την Παρασκευή και αναμένεται να ψηφιστεί από την Βουλή σήμερα το βράδυ.
Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει σε αδρές γραμμές τέσσερα είδη μέτρων. Πρώτο, αλλαγές που πλήττουν ευθέως κατοχυρωμένα εργατικά δικαιώματα. Δεύτερο, ρυθμίσεις που φιλελευθεροποιούν τις αγορές προϊόντων καταργώντας προστατευτικές ρυθμίσεις. Τρίτο, μέτρα που διευκολύνουν την περαιτέρω προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και τέταρτο ρυθμίζουν τους όρους ιδιωτικοποίησης συγκεκριμένα των τραπεζών, σε βάρος του δημόσιου χρήματος. Επιπλέον, στο πολυνομοσχέδιο υπάρχουν και ρυθμίσεις που διευκολύνουν την κυβερνητική προπαγάνδα και ξεκινούν από τον τρόπο διανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 450.000 ευρώ μέχρι την μείωση των εξωφρενικών προστίμων που είχε ανακοινώσει το υπουργείο Οικονομικών με πρόσφατο νόμο, χωρίς ωστόσο αυτά τα πρόσκαιρα μέτρα επ’ ουδενί να αναιρούν τον αντιδραστικό και μόνιμο χαρακτήρα των αλλαγών που φέρνει το πολυνομοσχέδιο. Πιο πολύ μοιάζουν με προσγείωση στην πραγματικότητα, όπως ορίζεται από την αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών στην εφορία κατά 1 δισ. τον μήνα και την εκτίναξή τους στα 63,2 δισ. ευρώ στο τέλος Ιανουαρίου.
Μείωση κατά 50% των αυξήσεων που δικαιούνται λόγω τριετιών οι μακροχρόνια άνεργοι, μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία με αποτέλεσμα να καταργηθούν κοινωνικές παροχές όπως το επίδομα στράτευσης, μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις και επέλαση των πολυεθνικών μονοπωλίων φέρνει το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα.
Κυνική αν κι όχι ευθεία ομολογία ότι οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων δεν πρόκειται να σταματήσουν με την συμπλήρωση του μνημονιακού στόχου των 11.400 εργαζομένων για φέτος (μέρος του συνόλου των 25.000 απολύσεων που ανέλαβε να υλοποιήσει από πέρυσι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου) αποτελεί η πρόβλεψη για την χορήγηση αποζημιώσεων στους «διαθέσιμους» του δημοσίου που απολύονται. Εξαίρεση αποτελούν όσοι έχουν υπηρεσία μέχρι 3 έτη, που δεν παίρνουν ούτε 1 ευρώ! Για υπηρεσία από 3 έτη και 1 ημέρα έως 6 έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας (κι όχι κανονικού μισθού!) μισού μήνα, για υπηρεσία από 6 έτη και 1 μέρα ως 12 έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας ενός μήνα, κοκ. Η αποζημίωση δεν θα υπερβαίνει τα 15.000 ευρώ, ανεξαρτήτως ετών προϋπηρεσίας και ύψους μισθών. Η τυποποίηση της αποζημίωσης των απολυμένων δημοσίων υπαλλήλων, η δημιουργία δηλαδή ενός ΟΑΕΔ για τους δημοσίους, προδικάζει ότι οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων στο μέλλον θα πέφτουν σαν βροχή… Είτε σε επίπεδο ξεχωριστών μονάδων και υπουργείων, σε περίπτωση αναδιαρθρώσεων, είτε ευρύτερα, ελέω ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα θα είναι μια υπόθεση τόσο συνηθισμένη όσο και στον ιδιωτικό. Οι συνέπειες φυσικά θα είναι δραματικές: στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών του εναπομείναντος κράτους πρόνοιας, στην έκταση της φτώχειας, στο επίπεδο της ανεργίας.
Κυβέρνηση και Τρόικα εκμεταλλεύονται ωστόσο ακόμη και την ανεργία προκειμένου να μειώσουν το κόστος της εργασίας, προς όφελος του κεφαλαίου. Σε διάταξη του πολυνομοσχεδίου διευκολύνονται οι δουλεμπορικές εταιρείες και κατά κόσμο Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης να διευρύνουν την δράση τους, υπονομεύοντας περαιτέρω τις σταθερές σχέσεις εργασίας. Επίσης, προβλέπεται πως στους εγγεγραμμένους άνεργους, άνω των 25 ετών με διάρκεια συνεχόμενης ανεργίας μεγαλύτερη των 12 μηνών (όπως ορίζεται η μακροχρόνια ανεργία) που προσλαμβάνονται ως υπάλληλοι ο κατώτατος μισθός προσαυξάνεται με 5% για κάθε τριετία και συνολικά με 15% για προϋπηρεσία 9 ετών και άνω, δηλαδή το μισό των όσων προβλέπεται για τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Λαμβάνοντας υπ’ όψη μας το μειωμένο μισθό και ημερομίσθιο για τους νέους κάτω των 25 ετών, όπως ψηφίστηκε με το μνημόνιο που συνόδευσε την ανταλλαγή των ομολόγων, κι επίσης την διάβρωση που έχουν προκαλέσει στην αγορά εργασίας τα βάουτσερ του ΟΑΕΔ που νομιμοποίησαν την τσάμπα δουλειά, αντιλαμβανόμαστε ότι πλέον αμφισβητούνται κι αυτά τα θεσμοθετημένα ψιχία των 481 ευρώ και των εναπομεινασών ωριμάνσεων κι επιδομάτων.
Μίνι ασφαλιστικό περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο που στερεί από ασφαλιστικά και επικουρικά ταμεία σημαντικούς πόρους
Ορισμένα επιδόματα, όπως των στρατευμένων, θυσιάζονται επισήμως στον βωμό της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9% που θα σημάνουν περισσότερα κέρδη για όσους τουλάχιστον εργοδότες πληρώνουν κοινωνική ασφάλιση… Το μεγαλύτερο ωστόσο πλήγμα έρχεται στα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς προβλέπεται η μεταφορά κοινωνικών πόρων ύψους 1,7 δισ. ευρώ από τα αποθεματικά τους στον κρατικό προϋπολογισμό. Πρόκειται για μία ακόμη μεγάλου μεγέθους ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων όπως αυτής που συνόδευσε την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Κι αν τότε η αρπαγή των αποθεματικών ύψους 14 δισ. ευρώ, με ευθύνη του υπουργού Οικονομικών, Β. Βενιζέλου, στήριξε την αναδιάρθρωση του χρέους, τώρα έρχεται να στηρίξει την εμφάνιση πλεονασμάτων και την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Χαμένοι της ρύθμισης, μεταξύ άλλων, θα είναι ο ΟΓΑ που αποχαιρετάει το 10% της φορολογίας φυσικών προσώπων, αξίας 1 δισ. ετησίως, το οποίο στο εξής θα εισπράττεται από το υπουργείο Οικονομικών, ο Λογαριασμός Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) που παύει να εισπράττει 500 εκ. ευρώ ετησίως από το 4% των εσόδων του ΦΠΑ, το οποίο θα υπάγεται στην δικαιοδοσία του υπουργείου Οικονομικών, κ.λπ. Το σχέδιο κυβέρνησης και Τρόικας είναι οφθαλμοφανές: οδηγούν σε χρεοκοπία τα ασφαλιστικά ταμεία για να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα και να μπορούν να καυχώνται ότι η Ελλάδα επειδή εμφάνισε αυξημένο πρωτογενές πλεόνασμα υπερέβη την κρίση. Την ίδια ώρα που οι ασφαλισμένοι θα έχουν να μοιραστούν όλο και λιγότερα αποθεματικά, ενώ οι ιδιώτες της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης ήδη σπεύδουν να καλύψουν το κενό που αφήνει πίσω του το κρατικό ριφιφί στα ασφαλιστικά ταμεία, πλασάροντας νέα προϊόντα. Διδακτικό: το περιθώριο δράσης στον ιδιωτικό τομέα, που ζητούν επίμονα οι νεοφιλελεύθεροι, δεν έρχεται μόνο του κι ούτε είναι τόσο κοινωνικά ουδέτερο όσο ακούγεται. Συνοδεύεται πάντα από την δραματική επιδείνωση για τους πολλούς, λόγω της κρατικής απόσυρσης. Κι όσοι μπορούν, πληρώνουν στους ιδιώτες… Όσοι αδυνατούν να πληρώσουν για ιδιωτικά συνταξιοδοτικά και νοσοκομειακά προγράμματα ή για λόγους αρχής δεν επιθυμούν, όπως συμβαίνει με την πλειοψηφία των εργαζομένων, αφήνονται στη μοίρα τους Καθόλου τυχαίο δεν είναι που στο ίδιο νομοσχέδιο τίθεται επιτακτικά η σύνταξη αναλογιστικών μελετών για τα επικουρικά ταμεία. Οι μειώσεις από την 1η Ιουλίου κιόλας μπορεί να φτάσουν ακόμη και το 50%, λόγω της περικοπής κοινωνικών πόρων, η αξία των οποίων ανέρχεται σε 200 εκ. ευρώ. Σε μείωση της παρεχόμενης σύνταξης θα οδηγήσει η δημιουργία μιάς νέας κλάσης ασφαλισμένων που θα συνταξιοδοτηθούν μετά την 1η Ιουλίου 2014 των οποίων οι παροχές θα υπολογίζονται στη βάση του διανεμητικού συστήματος προκαθορισμένων εισφορών. Οι εισφορές του κάθε ασφαλισμένου θα τηρούνται σε ατομικές μερίδες κι ο υπολογισμός της τελικής του σύνταξης θα είναι συνάρτηση αυτών των εισφορών. Πρόκειται για ένα σύστημα που ισοδυναμεί με την αποθέωση του κατακερματισμού, το οποίο εχθρεύεται κάθε έννοια και δομή συλλογικής διεκδίκησης και κοινού συμφέροντος. Είναι η πλήρης εξατομίκευση, όπου ο κάθε τωρινός εργαζόμενος και μελλοντικός συνταξιούχος, θα αποτελεί μια κατηγορία μόνος του. Η προσπάθεια που καταβάλει το κεφάλαιο δημιουργώντας αυτό το ασφαλιστικό μωσαϊκό είναι ο κάθε εργαζόμενος να θεωρείται ο ίδιος, ατομικά υπεύθυνος για την σύνταξη που θα λαβαίνει στο μέλλον, το οποίο σημαίνει μεγαλύτερη πρόσδεση και εξάρτηση από τον εργοδότη και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Έτσι, το ασφαλιστικό σύστημα έρχεται όχι μόνο να συμπυκνώσει τις αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις αλλά και να τις εμβαθύνει. Η απροκάλυπτη προσπάθεια της Τρόικας και της κυβέρνησης να στηρίξουν το κεφάλαιο στο πλαίσιο της ταξικής πάλης αναδεικνύεται κι από τα μέτρα για τα εργασιακά που ήρθαν στην επιφάνεια με αφορμή το έγγραφο που αποκάλυψε η Εφημερίδα των Συντακτών την Δευτέρα 24 Μαρτίου, όπου προβλέπεται ακόμη κι η επαναφορά της ανταπεργίας: του δικαιώματος δηλαδή της εργοδοσίας να προχωράει σε εκδικητικό κλείσιμο των επιχειρήσεων μετά από μια απεργία. Ιδιαίτερα διαδεδομένη τακτική την δεκαετία του ’70 που απαγορεύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Επιστρέφοντας στο ασφαλιστικό που περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο, αξίζει να τονίσουμε ότι ο κίνδυνος της πλήρους κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων δεν απομακρύνεται παρόλα αυτά. Έρχεται πιο κοντά, όσο κι αν μειώνονται οι παροχές στους ασφαλισμένους. Η πρόβλεψη μηνιαίας καταβολής των εισφορών στον ΟΑΕΕ, ενώ μέχρι τώρα ήταν κάθε δίμηνο, φέρνει στην επιφάνεια την δραματική κατάσταση των ταμείων που δεν περιορίζεται φυσικά μόνο στις ταμειακές ροές τους.
Σημαντικό πλήγμα στα εργατικά δικαιώματα σηματοδοτεί και η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές για ένα ολόκληρο χρόνο. Ορίζεται στο νόμο, ότι «με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, που εκδίδεται μετά από διαβούλευση με τοπικούς και συλλογικούς φορείς ορίζονται τουλάχιστον τρεις τουριστικές περιοχές, όπου επιτρέπεται πιλοτικά για ένα έτος η προαιρετική λειτουργία και τις υπόλοιπες Κυριακές». Κοινώς, ήταν να μην γίνει η αρχή, να ξεκινήσει δηλαδή η λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή έστω υπό όρους χρονικούς ή τοπικούς. Κι αυτή ακόμη η διάταξη, που φυσικά περιγράφει σε κάθε περιφέρεια τις τρεις τουριστικές περιοχές – φιλέτα, θα αποδειχθεί μεταβατική με την επόμενη να καταργεί κάθε είδους περιορισμό. Η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές πρώτ’ απ’ όλα θα καταστρέψει την προσωπική και οικογενειακή ζωή χιλιάδων εμποροϋπαλλήλων που θα δουλεύουν ακατάπαυστα, και μόνο κατά σύμπτωση τα ρεπό τους (αν υπάρχουν κι αυτά) θα συμπίπτουν με τα ρεπό των συντρόφων, συγγενών και φίλων τους. Με άλλα λόγια, αποκτήνωση κι επιστροφή στις συνθήκες εργασίας της προπολεμικής εποχής. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα για τους εργαζόμενους από την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Η επέκταση της άδειας λειτουργίας των καταστημάτων κι άλλες Κυριακές τον χρόνο θα οξύνει την κρίση που μαστίζει το λιανικό εμπόριο, καθώς θα σπρώχνει όλο και περισσότερο τους καταναλωτές, επομένως και τον τζίρο, στα εμπορικά κέντρα και τις μεγάλες εμπορικές οδούς, οδηγώντας σε χρεοκοπία μικρές αγορές και επιχειρήσεις. Τάση που θα εντείνει την φτώχεια από την μια, ενώ θα ισχυροποιήσει την θέση των πολυεθνικών στη εγχώρια αγορά.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Diktiospartakos.blogspot.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναρτήσεις και Σχόλια κατά του Δ.Σ και της ΑΝ.Ε.Α.ΕΔ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
