2014-04-08 22:17:04
Γράφει ο Ντούρος Στάθης
Με την εφαρμογή του «Καλλικράτη», ένας μεγάλος αριθμός αρμοδιοτήτων (πολλές από αυτές κοινωνικής πολιτικής) μεταφέρθηκε, από το κεντρικό στο τοπικό κράτος με επιδίωξη αρχικά την υποβάθμιση, την υποταγή τους σε ανταποδοτικά πλαίσια και την κατάργηση του δωρεάν κοινωνικού τους χαρακτήρα και τελικά τη σταδιακή ιδιωτικοποίησή τους. Το σφράγισμα αυτής της διαδικασίας έγινε με την τεράστια μείωση της χρηματοδότησης των δήμων και των περιφερειών ( ουσιαστική κατάργηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, μειώσεις πάνω από 60% των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων), ελέω χρέους. Σε αυτό το πλαίσιο υπηρεσίες όπως παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, μεταφορές μαθητών, ΚΑΠΗ, προνοιακές παροχές, καθαριότητα, περιβάλλον, δωρεάν προγράμματα μαζικού αθλητισμού, δημοτικά ωδεία και άλλες πολιτιστικές δομές, η λειτουργία και η συντήρηση των σχολείων, μπήκαν σε δοκιμασία λειτουργίας και ιδιωτικοποίησης.
Την ίδια στιγμή, η σχεδόν αποκλειστική χρηματοδότηση (σε ποσοστό 75%) του τοπικού κράτους από το ΕΣΠΑ και τις χρηματοδοτήσεις της ΕΕ, λειτούργησε ως «χείρα βοηθείας» για την υπαγωγή του τοπικού κράτους σε «πρωτοπόρο» θεμελιωτή όλου του «οπλοστασίου» των μνημονίων, ενάντια στα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας (π.χ. κατάργηση των εναπομείναντων εργατικών δικαιωμάτων μέσω της αλυσίδας διαθεσιμότητες-απολύσεις-«κοινωφελής εργασία»). Ταυτόχρονα τα «κριτήρια εκλεξιμότητας» των ΕΣΠΑ, προσανατολίζουν τα βασικά ποσά αυτών των χρηματοδοτήσεων, όχι στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, αλλά στην ενίσχυση των ισχυρών μερίδων του τοπικού κεφαλαίου (αγροτοδιατροφικό, «αυτοκινητόδρομοι Αιγαίου», ΑΚΤΩΡ κ.τ.λ). Ο «Καλλικράτης» μέσα και από την πιο άμεση εμπλοκή του με την ΕΕ, δημιούργησε τους όρους, να λειτουργούν οι περιφέρειες και οι δήμοι σαν εταιρείες και για τις εταιρείες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ξεδιπλώνονται 2 γραμμές. Η μία εκφράζεται κυρίαρχα από τον νυν περιφερειάρχη κ. Αγοραστό (εκλεκτός της ΝΔ) και δε φαίνεται να αμφισβητείται στην ουσία της από την πλειοψηφία των αντίπαλων συνδυασμών. Βασικός της κόμβος είναι πρώτα και κύρια η αποδοχή του πλαισίου άγριας λιτότητας και οικονομικού στραγγαλισμού των τοπικών κοινωνιών που επιβάλει η κυβερνητική πολιτική. Κατ΄ επέκταση αυτό σημαίνει αποδοχή και στήριξη όλων των αντιλαϊκών μέτρων που επιβλήθηκαν με τα μνημόνια και της κυβέρνησης. Το κυρίαρχο σύνθημα του κ. Αγοραστού, «με λίγα έκανα πολλά» δεν αποτελεί παρά την πιο επίσημη επιβεβαίωση αυτής της πολιτικής γραμμής. Η όλη «επιτυχία» της θητείας του κ. Αγοραστού έγκειται στο ότι σαν manager έφτιαξε ένα γραφείο άμεσης απορρόφησης κονδυλίων, τα οποία όμως πήγαιναν πού; Η εικόνα κοινωνικής καταστροφής στην περιοχή μας (η Θεσσαλία διαρκώς στις 3 πρώτες περιφέρεις με την υψηλότερη ανεργία, 70.000 εγγεγραμμένοι άνεργοι έναντι 60.194 εργαζομένων, κλειστά εργοστάσια, μαγαζιά κ.τ.λ.) είναι αποστομωτική για οποιονδήποτε επιχειρήσει να κάνει το μαύρο άσπρο, να μιλήσει για «πλεονάσματα» ή για την ανάπτυξη που βρίσκεται καθ’ οδόν και σε λίγο θα αγγίζει στο κατώφλι του σπιτιού μας χτυπώντας μας την πόρτα.
Η άλλη αντίληψη υποστηρίζει πως δεν πρόκειται να «πάρουμε ποτέ ανάσα», αν δε σταματήσει να εκποιείται ο πλούτος του τόπου μας για ένα χρέος, που δεν μας ανήκει και είναι ήδη χιλιοπληρωμένο και για αυτό πρέπει ν α διαγραφεί εξ ολοκλήρου. Αν δεν μπει φρένο στην ασυδοσία των τραπεζών μέσα από την εθνικοποίησή τους και την υποταγή τους σε λαϊκό και εργατικό έλεγχο. Δεν πρόκειται να βρουν δουλειά τα εκατομμύρια ανέργων, αν σε μια εποχή που η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, έχει εκτινάξει την παραγωγικότητα της εργατικής δύναμης στα ύψη, το κεφάλαιο δε χάσει πλούτο και δύναμη. Αν δεν μειωθεί ο χρόνος εργασίας με ταυτόχρονη αύξηση των απολαβών και θεμελίωση νέων εργατικών κατακτήσεων. Αν εν τέλει, δε σπάσουμε τα δεσμά της ευρωφυλακής, της επιτροπείας και της ΕΕ, που καταστρέφει τις παραγωγικές δυνατότητες του τόπου μας μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Αυτή την αντίληψη προσπαθεί να εκφράσει και μέσο των εκλογών η «Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία-Ανταρσία για την Ανατροπή».
Δεν επιδιώκουμε να γίνουμε «εργολάβοι» της ελπίδας, ούτε να σπείρουμε την αυταπάτη πως η κατάργηση των μνημονίων και του «Καλλικράτη» είναι απλά και μόνο ζήτημα μιας ψήφου. Πιστεύουμε όμως πως για να κατορθώσει το λαϊκό κίνημα να αποτινάξει τη νέα τυραννία και τη διαρκή ταπείνωση της χούντας κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ, πρέπει να μπολιαστεί με μια άλλη αφήγηση. Έξω από τα όρια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Να εξοπλιστεί με μια νέα αισιοδοξία βασισμένη όχι σε χίμαιρες, αλλά στις υλικές δυνατότητες της εποχής μας. Εποχής τεράστιων δυνατοτήτων αλλά και μεγάλων κινδύνων. Ας αδράξουμε το γάντι…!!!
Tromaktiko
Με την εφαρμογή του «Καλλικράτη», ένας μεγάλος αριθμός αρμοδιοτήτων (πολλές από αυτές κοινωνικής πολιτικής) μεταφέρθηκε, από το κεντρικό στο τοπικό κράτος με επιδίωξη αρχικά την υποβάθμιση, την υποταγή τους σε ανταποδοτικά πλαίσια και την κατάργηση του δωρεάν κοινωνικού τους χαρακτήρα και τελικά τη σταδιακή ιδιωτικοποίησή τους. Το σφράγισμα αυτής της διαδικασίας έγινε με την τεράστια μείωση της χρηματοδότησης των δήμων και των περιφερειών ( ουσιαστική κατάργηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, μειώσεις πάνω από 60% των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων), ελέω χρέους. Σε αυτό το πλαίσιο υπηρεσίες όπως παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, μεταφορές μαθητών, ΚΑΠΗ, προνοιακές παροχές, καθαριότητα, περιβάλλον, δωρεάν προγράμματα μαζικού αθλητισμού, δημοτικά ωδεία και άλλες πολιτιστικές δομές, η λειτουργία και η συντήρηση των σχολείων, μπήκαν σε δοκιμασία λειτουργίας και ιδιωτικοποίησης.
Την ίδια στιγμή, η σχεδόν αποκλειστική χρηματοδότηση (σε ποσοστό 75%) του τοπικού κράτους από το ΕΣΠΑ και τις χρηματοδοτήσεις της ΕΕ, λειτούργησε ως «χείρα βοηθείας» για την υπαγωγή του τοπικού κράτους σε «πρωτοπόρο» θεμελιωτή όλου του «οπλοστασίου» των μνημονίων, ενάντια στα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας (π.χ. κατάργηση των εναπομείναντων εργατικών δικαιωμάτων μέσω της αλυσίδας διαθεσιμότητες-απολύσεις-«κοινωφελής εργασία»). Ταυτόχρονα τα «κριτήρια εκλεξιμότητας» των ΕΣΠΑ, προσανατολίζουν τα βασικά ποσά αυτών των χρηματοδοτήσεων, όχι στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, αλλά στην ενίσχυση των ισχυρών μερίδων του τοπικού κεφαλαίου (αγροτοδιατροφικό, «αυτοκινητόδρομοι Αιγαίου», ΑΚΤΩΡ κ.τ.λ). Ο «Καλλικράτης» μέσα και από την πιο άμεση εμπλοκή του με την ΕΕ, δημιούργησε τους όρους, να λειτουργούν οι περιφέρειες και οι δήμοι σαν εταιρείες και για τις εταιρείες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ξεδιπλώνονται 2 γραμμές. Η μία εκφράζεται κυρίαρχα από τον νυν περιφερειάρχη κ. Αγοραστό (εκλεκτός της ΝΔ) και δε φαίνεται να αμφισβητείται στην ουσία της από την πλειοψηφία των αντίπαλων συνδυασμών. Βασικός της κόμβος είναι πρώτα και κύρια η αποδοχή του πλαισίου άγριας λιτότητας και οικονομικού στραγγαλισμού των τοπικών κοινωνιών που επιβάλει η κυβερνητική πολιτική. Κατ΄ επέκταση αυτό σημαίνει αποδοχή και στήριξη όλων των αντιλαϊκών μέτρων που επιβλήθηκαν με τα μνημόνια και της κυβέρνησης. Το κυρίαρχο σύνθημα του κ. Αγοραστού, «με λίγα έκανα πολλά» δεν αποτελεί παρά την πιο επίσημη επιβεβαίωση αυτής της πολιτικής γραμμής. Η όλη «επιτυχία» της θητείας του κ. Αγοραστού έγκειται στο ότι σαν manager έφτιαξε ένα γραφείο άμεσης απορρόφησης κονδυλίων, τα οποία όμως πήγαιναν πού; Η εικόνα κοινωνικής καταστροφής στην περιοχή μας (η Θεσσαλία διαρκώς στις 3 πρώτες περιφέρεις με την υψηλότερη ανεργία, 70.000 εγγεγραμμένοι άνεργοι έναντι 60.194 εργαζομένων, κλειστά εργοστάσια, μαγαζιά κ.τ.λ.) είναι αποστομωτική για οποιονδήποτε επιχειρήσει να κάνει το μαύρο άσπρο, να μιλήσει για «πλεονάσματα» ή για την ανάπτυξη που βρίσκεται καθ’ οδόν και σε λίγο θα αγγίζει στο κατώφλι του σπιτιού μας χτυπώντας μας την πόρτα.
Η άλλη αντίληψη υποστηρίζει πως δεν πρόκειται να «πάρουμε ποτέ ανάσα», αν δε σταματήσει να εκποιείται ο πλούτος του τόπου μας για ένα χρέος, που δεν μας ανήκει και είναι ήδη χιλιοπληρωμένο και για αυτό πρέπει ν α διαγραφεί εξ ολοκλήρου. Αν δεν μπει φρένο στην ασυδοσία των τραπεζών μέσα από την εθνικοποίησή τους και την υποταγή τους σε λαϊκό και εργατικό έλεγχο. Δεν πρόκειται να βρουν δουλειά τα εκατομμύρια ανέργων, αν σε μια εποχή που η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, έχει εκτινάξει την παραγωγικότητα της εργατικής δύναμης στα ύψη, το κεφάλαιο δε χάσει πλούτο και δύναμη. Αν δεν μειωθεί ο χρόνος εργασίας με ταυτόχρονη αύξηση των απολαβών και θεμελίωση νέων εργατικών κατακτήσεων. Αν εν τέλει, δε σπάσουμε τα δεσμά της ευρωφυλακής, της επιτροπείας και της ΕΕ, που καταστρέφει τις παραγωγικές δυνατότητες του τόπου μας μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Αυτή την αντίληψη προσπαθεί να εκφράσει και μέσο των εκλογών η «Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία-Ανταρσία για την Ανατροπή».
Δεν επιδιώκουμε να γίνουμε «εργολάβοι» της ελπίδας, ούτε να σπείρουμε την αυταπάτη πως η κατάργηση των μνημονίων και του «Καλλικράτη» είναι απλά και μόνο ζήτημα μιας ψήφου. Πιστεύουμε όμως πως για να κατορθώσει το λαϊκό κίνημα να αποτινάξει τη νέα τυραννία και τη διαρκή ταπείνωση της χούντας κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ, πρέπει να μπολιαστεί με μια άλλη αφήγηση. Έξω από τα όρια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Να εξοπλιστεί με μια νέα αισιοδοξία βασισμένη όχι σε χίμαιρες, αλλά στις υλικές δυνατότητες της εποχής μας. Εποχής τεράστιων δυνατοτήτων αλλά και μεγάλων κινδύνων. Ας αδράξουμε το γάντι…!!!
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δελτίο Τύπου ΙΣ Λέσβου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
