2012-04-21 07:39:13
“Οι ψηφοφόροι ζητούν τίμιο λόγο..»
Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών της προσεχούς Κυριακής στη Γαλλίαεγκαινιάζει μια σειρά εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη που αναδεικνύει τηνανεπάρκεια της ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης, εκτιμά σε άρθρο του που υπογράφουν«Οι Συντάκτες» το πρακτορείο Bloomberg.
Πρόκειται για μια σειρά αναμετρήσεων που μπορούν να αποδειχθούν τόσο σημαντικέςόσο εκείνες των τελευταίων ετών της δεκαετίας του 1970 και των αρχών τηςδεκαετίας του 1980, «την τελευταία φορά που ο Δυτικός κόσμος αναζητούσε κοινέςλύσεις για να αντιμετωπίσει μια βαθιά οικονομική κρίση», όπως γράφουν οισυντάκτες, αναφερόμενοι στη δεύτερη πετρελαϊκή κρίση του 1979 που ξέσπασε μετην ιρανική επανάσταση και επιδεινώθηκε με τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ στις αρχές τηςδεκαετίας του 1980.
Οι συντάκτες του άρθρου αναφέρονται συγκεκριμένα στις εκλογές που θα διεξαχθούν κατά σειρά στηΓαλλία, στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και στη Γερμανία. Και αποφαίνονται ότι οιΕυρωπαίοι ηγέτες όλων των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία στις χώρες αυτέςδεν φαίνεται να έχουν το πολιτικό εκτόπισμα, το κύρος και τις ικανότητες ενόςΦρανσουά Μιτεράν (εκλέχθηκε το 1981) ή ενός Χέλμουτ Κολ (εκλέχθηκε το 1982).
«Σε ό,τι αφορά τη Γαλλία, ούτε ο Νικολά Σαρκοζί ούτε ο Φρανσουά Ολάντ τολμούννα πουν στους ψηφοφόρους τους την αλήθεια. Να τους πουν ότι η Γαλλία δεν μπορείνα θεωρεί ότι είναι μια όαση προστατευμένη από το διεθνή ανταγωνισμό, όπου οιμισθωτοί απασχολούνται μόνο 35 ώρες την εβδομάδα και συνταξιοδοτούνται μόλιςκλείσουν τα 60 χρόνια τους», αναφέρει το Bloomberg.
«Όντως, ο σοσιαλιστής Μιτεράν εκλέχθηκε με ένα πολύ πιο αριστερό πρόγραμμα απότον Ολάντ. Συγκυβέρνησε με τους κομουνιστές, κρατικοποίησε τράπεζες, μείωσε τοχρόνο εργασίας, φορολόγησε τους πλούσιους. Αλλά όταν είδε ότι τα δημοσιονομικάτης Γαλλίας εκτροχιάζονται, εφάρμοσε αντιπληθωριστική πολιτική και υποτίμησε τοφράγκο. Και το σπουδαιότερο, έπιασε από το χέρι τον Κολ και, για ναδημιουργήσει ένα αντίβαρο στη Θάτσερ, ισχυροποίησε την ηπειρωτική Ευρώπη. ΟΜιτεράν με τον Κολ άνοιξε το δρόμο για την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά, για τηΣυνθήκη του Μάαστριχτ και για το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα», τονίζουν οι«Συντάκτες».
Μυστικά και ψέματα
Το άρθρο του Bloomberg αναφέρεται στην αναντιστοιχία λόγων καιέργων των Ευρωπαίων πολιτικών, οι οποίοι «διατείνονται ότι προωθούν τηνευρωπαϊκή ολοκλήρωση ενώ στην πραγματικότητα πράττουν το αντίθετο». Η Γερμανίδακαγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, για παράδειγμα, διαβεβαιώνει τους ψηφοφόρους στακρατίδια του Σλέσβιγκ-Χολστάιν και της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας ότι δεν θαθέσει σε κίνδυνο τη γερμανική οικονομία για να δώσει πνοή στην Ευρωζώνη ή γιανα σώσει την Ελλάδα, την Ισπανία ή την Ιταλία.
Στα κρατίδια διενεργούνται εκλογές στις 6 και στις 13 Μαΐου αντιστοίχως: οιαναμετρήσεις θεωρούνται βαρόμετρο για τις ελπίδες που έχει ηΧριστιανοδημοκρατική Ένωση της Μέρκελ να διεκδικήσει με αξιώσεις την επανεκλογήτης το φθινόπωρο του 2013.
«Αν η Μέρκελ λέει την αλήθεια στους Γερμανούς ψηφοφόρους, τότε προετοιμάζει τοέδαφος για πολλές και αλλεπάλληλες κρίσεις στην Ευρωζώνη και στο ευρώ. Καιαποδυναμώνει ακόμη περισσότερο την ήδη κλονισμένη ευρωπαϊκή συνείδηση στηνΕλλάδα ή στην Ιρλανδία, η οποία στις 31 Μαΐου αποφασίζει με δημοψήφισμα αν θαδεχθεί το γερμανικής εμπνεύσεως δημοσιονομικό σύμφωνο», σημειώνει το Bloomberg.
Τιμωρητική ψήφος στην Ελλάδα
Όσο για την Ελλάδα, οι συντάκτες του αμερικανικού πρακτορείου εκτιμούν ότι ητιμωρητική ψήφος αναμένεται να περιορίσει το άθροισμα των ποσοστών των δύομεγάλων κομμάτων της χώρας στο 30% από το 77% που ήταν στις προηγούμενεςεκλογές. Άλλωστε «η οργή των ψηφοφόρων δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα, αλλάείναι πρόδηλη σε ολόκληρη την Ευρώπη», όπως προσθέτουν.
Το αποτέλεσμα της οργής αυτής, επισημαίνουν, είναι η δημοσκοπική (προς τοπαρόν) ανάδειξη ριζοσπαστικών κομμάτων της Δεξιάς και της Αριστεράς μελαϊκιστικό πολιτικό λόγο (στο άρθρο αναφέρονται ως παράδειγμα το ΚΚΕ και ηΧρυσή Αυγή). «Είναι μια απόδειξη ότι η ισχύς και το κύρος των δημοκρατικώνθεσμών στην ευρωπαϊκή ήπειρο έχουν κλονιστεί», αναφέρουν οι «Συντάκτες».
Οι ψηφοφόροι ζητούν ένα τίμιο λόγο
Καταλήγοντας το άρθρο αναφέρει ότι «ανεξάρτητα από το πόσο οργισμένοι είναι, οιΕυρωπαίοι ψηφοφόροι αξίζουν - και οι αγορές απαιτούν - έναν πιο τίμιο καιειλικρινή λόγο από τους πολιτικούς τους ηγέτες, μια πιο αξιόπιστη και ακριβήανάλυση» για το τι πρόκειται να επακολουθήσει στις χώρες τους που αφενόςμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ως εκ τούτου έχουν εκχωρήσει μέρος τηςεθνικής τους κυριαρχίας στα συλλογικά ευρωπαϊκά όργανα, ενώ ταυτόχρονααποτελούν μέρος της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
«Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να πουν στους λαούς τους ότι δεν είναι εκείνοιπου αποφασίζουν για τα πάντα που τους αφορούν», γράφουν οι συντάκτες του Bloomberg. Και αναφέρονται σε τρία παραδείγματα. Στη Γαλλία (επειδή παραδοσιακάδυσκολεύονται περισσότερο να αντιληφθούν οι Αγγλοσάξονες), στη Γερμανία (επειδήείναι η ισχυρότερη οικονομικά και πολιτικά χώρα της ευρωζώνης) και στην Ελλάδα(επειδή βρίσκεται στη δυσχερέστερη θέση από όλες τις άλλες υπερχρεωμένεςχώρες).
«Η Γαλλία πρέπει να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες και να απελευθερώσει τηναγορά εργασίας της. Η Γερμανία πρέπει να ρισκάρει περισσότερο για να στηρίξειτο ευρώ, πρέπει να εισάγει περισσότερα προϊόντα από τους γείτονές τους και ναεξαγάγει λιγότερα προς αυτούς. Και η Ελλάδα πρέπει να μετασχηματιστεί σε έναέθνος φορολογουμένων με καθαρούς και διαφανείς πολιτικούς θεσμούς», αναφέρουνχαρακτηριστικά οι Συντάκτες του πρακτορείου. Αλλά προσθέτουν ότι «για ναπείσουν οι πολιτικοί τους ψηφοφόρους τους για την ανάγκη να γίνουν οι αλλαγέςαυτές, θα πρέπει να επιδείξουν ισχυρό φρόνημα ηγέτη».
Newsroom ΔΟΛ
liberals10
Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών της προσεχούς Κυριακής στη Γαλλίαεγκαινιάζει μια σειρά εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη που αναδεικνύει τηνανεπάρκεια της ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης, εκτιμά σε άρθρο του που υπογράφουν«Οι Συντάκτες» το πρακτορείο Bloomberg.
Πρόκειται για μια σειρά αναμετρήσεων που μπορούν να αποδειχθούν τόσο σημαντικέςόσο εκείνες των τελευταίων ετών της δεκαετίας του 1970 και των αρχών τηςδεκαετίας του 1980, «την τελευταία φορά που ο Δυτικός κόσμος αναζητούσε κοινέςλύσεις για να αντιμετωπίσει μια βαθιά οικονομική κρίση», όπως γράφουν οισυντάκτες, αναφερόμενοι στη δεύτερη πετρελαϊκή κρίση του 1979 που ξέσπασε μετην ιρανική επανάσταση και επιδεινώθηκε με τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ στις αρχές τηςδεκαετίας του 1980.
Οι συντάκτες του άρθρου αναφέρονται συγκεκριμένα στις εκλογές που θα διεξαχθούν κατά σειρά στηΓαλλία, στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και στη Γερμανία. Και αποφαίνονται ότι οιΕυρωπαίοι ηγέτες όλων των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία στις χώρες αυτέςδεν φαίνεται να έχουν το πολιτικό εκτόπισμα, το κύρος και τις ικανότητες ενόςΦρανσουά Μιτεράν (εκλέχθηκε το 1981) ή ενός Χέλμουτ Κολ (εκλέχθηκε το 1982).
«Σε ό,τι αφορά τη Γαλλία, ούτε ο Νικολά Σαρκοζί ούτε ο Φρανσουά Ολάντ τολμούννα πουν στους ψηφοφόρους τους την αλήθεια. Να τους πουν ότι η Γαλλία δεν μπορείνα θεωρεί ότι είναι μια όαση προστατευμένη από το διεθνή ανταγωνισμό, όπου οιμισθωτοί απασχολούνται μόνο 35 ώρες την εβδομάδα και συνταξιοδοτούνται μόλιςκλείσουν τα 60 χρόνια τους», αναφέρει το Bloomberg.
«Όντως, ο σοσιαλιστής Μιτεράν εκλέχθηκε με ένα πολύ πιο αριστερό πρόγραμμα απότον Ολάντ. Συγκυβέρνησε με τους κομουνιστές, κρατικοποίησε τράπεζες, μείωσε τοχρόνο εργασίας, φορολόγησε τους πλούσιους. Αλλά όταν είδε ότι τα δημοσιονομικάτης Γαλλίας εκτροχιάζονται, εφάρμοσε αντιπληθωριστική πολιτική και υποτίμησε τοφράγκο. Και το σπουδαιότερο, έπιασε από το χέρι τον Κολ και, για ναδημιουργήσει ένα αντίβαρο στη Θάτσερ, ισχυροποίησε την ηπειρωτική Ευρώπη. ΟΜιτεράν με τον Κολ άνοιξε το δρόμο για την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά, για τηΣυνθήκη του Μάαστριχτ και για το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα», τονίζουν οι«Συντάκτες».
Μυστικά και ψέματα
Το άρθρο του Bloomberg αναφέρεται στην αναντιστοιχία λόγων καιέργων των Ευρωπαίων πολιτικών, οι οποίοι «διατείνονται ότι προωθούν τηνευρωπαϊκή ολοκλήρωση ενώ στην πραγματικότητα πράττουν το αντίθετο». Η Γερμανίδακαγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, για παράδειγμα, διαβεβαιώνει τους ψηφοφόρους στακρατίδια του Σλέσβιγκ-Χολστάιν και της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας ότι δεν θαθέσει σε κίνδυνο τη γερμανική οικονομία για να δώσει πνοή στην Ευρωζώνη ή γιανα σώσει την Ελλάδα, την Ισπανία ή την Ιταλία.
Στα κρατίδια διενεργούνται εκλογές στις 6 και στις 13 Μαΐου αντιστοίχως: οιαναμετρήσεις θεωρούνται βαρόμετρο για τις ελπίδες που έχει ηΧριστιανοδημοκρατική Ένωση της Μέρκελ να διεκδικήσει με αξιώσεις την επανεκλογήτης το φθινόπωρο του 2013.
«Αν η Μέρκελ λέει την αλήθεια στους Γερμανούς ψηφοφόρους, τότε προετοιμάζει τοέδαφος για πολλές και αλλεπάλληλες κρίσεις στην Ευρωζώνη και στο ευρώ. Καιαποδυναμώνει ακόμη περισσότερο την ήδη κλονισμένη ευρωπαϊκή συνείδηση στηνΕλλάδα ή στην Ιρλανδία, η οποία στις 31 Μαΐου αποφασίζει με δημοψήφισμα αν θαδεχθεί το γερμανικής εμπνεύσεως δημοσιονομικό σύμφωνο», σημειώνει το Bloomberg.
Τιμωρητική ψήφος στην Ελλάδα
Όσο για την Ελλάδα, οι συντάκτες του αμερικανικού πρακτορείου εκτιμούν ότι ητιμωρητική ψήφος αναμένεται να περιορίσει το άθροισμα των ποσοστών των δύομεγάλων κομμάτων της χώρας στο 30% από το 77% που ήταν στις προηγούμενεςεκλογές. Άλλωστε «η οργή των ψηφοφόρων δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα, αλλάείναι πρόδηλη σε ολόκληρη την Ευρώπη», όπως προσθέτουν.
Το αποτέλεσμα της οργής αυτής, επισημαίνουν, είναι η δημοσκοπική (προς τοπαρόν) ανάδειξη ριζοσπαστικών κομμάτων της Δεξιάς και της Αριστεράς μελαϊκιστικό πολιτικό λόγο (στο άρθρο αναφέρονται ως παράδειγμα το ΚΚΕ και ηΧρυσή Αυγή). «Είναι μια απόδειξη ότι η ισχύς και το κύρος των δημοκρατικώνθεσμών στην ευρωπαϊκή ήπειρο έχουν κλονιστεί», αναφέρουν οι «Συντάκτες».
Οι ψηφοφόροι ζητούν ένα τίμιο λόγο
Καταλήγοντας το άρθρο αναφέρει ότι «ανεξάρτητα από το πόσο οργισμένοι είναι, οιΕυρωπαίοι ψηφοφόροι αξίζουν - και οι αγορές απαιτούν - έναν πιο τίμιο καιειλικρινή λόγο από τους πολιτικούς τους ηγέτες, μια πιο αξιόπιστη και ακριβήανάλυση» για το τι πρόκειται να επακολουθήσει στις χώρες τους που αφενόςμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ως εκ τούτου έχουν εκχωρήσει μέρος τηςεθνικής τους κυριαρχίας στα συλλογικά ευρωπαϊκά όργανα, ενώ ταυτόχρονααποτελούν μέρος της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
«Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να πουν στους λαούς τους ότι δεν είναι εκείνοιπου αποφασίζουν για τα πάντα που τους αφορούν», γράφουν οι συντάκτες του Bloomberg. Και αναφέρονται σε τρία παραδείγματα. Στη Γαλλία (επειδή παραδοσιακάδυσκολεύονται περισσότερο να αντιληφθούν οι Αγγλοσάξονες), στη Γερμανία (επειδήείναι η ισχυρότερη οικονομικά και πολιτικά χώρα της ευρωζώνης) και στην Ελλάδα(επειδή βρίσκεται στη δυσχερέστερη θέση από όλες τις άλλες υπερχρεωμένεςχώρες).
«Η Γαλλία πρέπει να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες και να απελευθερώσει τηναγορά εργασίας της. Η Γερμανία πρέπει να ρισκάρει περισσότερο για να στηρίξειτο ευρώ, πρέπει να εισάγει περισσότερα προϊόντα από τους γείτονές τους και ναεξαγάγει λιγότερα προς αυτούς. Και η Ελλάδα πρέπει να μετασχηματιστεί σε έναέθνος φορολογουμένων με καθαρούς και διαφανείς πολιτικούς θεσμούς», αναφέρουνχαρακτηριστικά οι Συντάκτες του πρακτορείου. Αλλά προσθέτουν ότι «για ναπείσουν οι πολιτικοί τους ψηφοφόρους τους για την ανάγκη να γίνουν οι αλλαγέςαυτές, θα πρέπει να επιδείξουν ισχυρό φρόνημα ηγέτη».
Newsroom ΔΟΛ
liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στον εισαγγελέα μέλος διεθνούς σπείρας εκβιαστών
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βόλος: Τρεις γυναίκες έκλεβαν ρούχα και τρόφιμα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
