2014-04-11 00:58:05
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να πω δυο λόγια χωρίς διάθεση θριαμβολογίας. Αλλά βέβαια μακριά από εμάς και οι μεμψιμοιρίες αυτές τις ώρες Κύριοι συνάδελφοι, κάθε χώρα, μα κάθε χώρα, προσφεύγει σε διεθνή δανεισμό για την απόκτηση κεφαλαίων και τη χρηματοδότηση των δράσεών της. Δεν είναι κάτι καινούργιο, έτσι γίνεται. Και πώς γίνεται αυτό; Με την έκδοση ομολόγων. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Οι αγορές των ομολόγων από τις χρηματαγορές, είναι ψήφος εμπιστοσύνης σε μια χώρα για τις προοπτικές της και για τις δυνατότητές της.
Τελικά ποιοι είναι αυτοί που αναζητούν χρηματοδότηση από τις διεθνείς αγορές; Οι ισχυροί. Για τους παρίες, δηλαδή για τους φουκαριάρηδες κανείς δεν δείχνει ενδιαφέρον.
Υπάρχει, λοιπόν, το ερώτημα: Θα μπορούσε να βγει η Ελλάδα των ημερών εισόδου στο μνημόνιο; Η Ελλάδα που πραγματικά αγωνιούσε να παραμείνει στην ευρωζώνη; Η Ελλάδα που είχε καταντήσει χλεύη του κάθε τυχοδιώκτη;
Απάντηση: Όχι βέβαια.
Τελικά βγαίνουμε σήμερα στις αγορές;
Η απάντηση είναι ναι.
Έχουν αξία τα ομόλογά μας;
Η απάντηση είναι ναι.
Είμαστε πλέον στο έλεος του κάθε τυχοδιώκτη και κάθε εκβιαστή;
Η απάντηση είναι όχι.
Και είναι μια επιτυχία όλων μας!
Δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά στο πρώτο έτος του Πανεπιστημίου μάθαμε στοιχειώδη περί διεθνούς οικονομίας και διεθνών οικονομικών σχέσεων. Δεν σας παραπέμπω εκεί, αλλά προκείμενα μου είχαν μείνει κάποια πράγματα. Δεν κάνω τον έξυπνο, αλλά σας λέω ποια είναι η πραγματικότητα σήμερα. Και αυτή η πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα μιας εθνικής προσπάθειας και μεγάλων θυσιών.
Πολύ ορθά ελέχθη, ότι δεν κερδήθηκε ακόμη ο πόλεμος. Κερδήθηκε όμως μια μάχη. Και ο οδικός χάρτης προς την τελική έξοδο από την κρίση θέλει καιρό ακόμα, αλλά έγινε ένα σημαντικό βήμα. Και όποια Κυβέρνηση και αν ήταν εδώ σήμερα τον ίδιο δρόμο θα επέλεγε.
Γιατί ο άλλος δρόμος, γιατί άκουσα κάποιες προτάσεις, κύριε Παπαδημούλη, μιλά περί κουρέματος του χρέους.
Ξέρετε ότι αυτό συνεπάγεται και κούρεμα, δηλαδή περικοπές, μισθών, συντάξεων. Αυτά έχουμε πει ότι τελειώσανε πια μια για πάντα.
Στόχος είναι να ανακάμψει η οικονομία, να ανασυγκροτηθεί επιτέλους αυτό το κράτος, να κερδίσουμε αυτή τη μάχη και να ξανά βάλουμε την χώρα μας στη συντροφιά των σύγχρονων, δυναμικών οικονομιών, να ανοίξουμε μια νέα προοπτική. Και σήμερα αυτό που έρχεται είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
Και μιας και μιλάμε για το χρέος, ξέρετε ποιο είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα χώρας ή χωρών που είχαν μηδενικό εξωτερικό χρέος και δεν προσέφυγαν ποτέ στις χρηματαγορές; Γιατί όλες οι χώρες -το ξέρετε αυτό- είναι χρεωμένες. Και η πιο υπερχρεωμένη χώρα στον κόσμο είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Ποια είναι, λοιπόν, αυτά τα δύο παραδείγματα; Η Ρουμανία του Τσαουσέσκου και η Αλβανία του Χότζα. Φαντάζομαι ότι ούτε εσείς, ούτε εμείς, ούτε κανένας άλλος σε αυτή την αίθουσα δεν θα οραματιζόταν να γίνει μια μέρα η Ελλάδα η Αλβανία του τότε και η Ρουμανία του τότε.
Θέλουμε και οικοδομούμε μια οικονομία σταθερή και αξιόπιστη. Πάντα πίστευα και πρέσβευα μια άποψη: Ότι για αυτή την προσπάθεια θα έπρεπε να δουλεύουμε όλοι μαζί. Και θα έπρεπε να αφήνουμε στην άκρη τα μικρά και τα ασήμαντα και να ενώσουμε σκέψεις, δυνάμεις και προσπάθεια. Τότε θα είχαμε κερδίσει πολύ περισσότερα και πολύ συντομότερα.
Αυτή η Κυβέρνηση το επιχειρεί με υψηλό αίσθημα ευθύνης. Και η σημερινή έξοδος στις αγορές δικαιώνει όχι μόνο την Κυβέρνηση, αλλά και τον ελληνικό λαό. Και δίνει φως σε αυτό τον σκοτεινό δρόμο της πολυετούς δημοσιονομικής κρίσης, της πολυετούς δημοσιονομικής μας μοναξιάς και καχεξίας. Tromaktiko
Τελικά ποιοι είναι αυτοί που αναζητούν χρηματοδότηση από τις διεθνείς αγορές; Οι ισχυροί. Για τους παρίες, δηλαδή για τους φουκαριάρηδες κανείς δεν δείχνει ενδιαφέρον.
Υπάρχει, λοιπόν, το ερώτημα: Θα μπορούσε να βγει η Ελλάδα των ημερών εισόδου στο μνημόνιο; Η Ελλάδα που πραγματικά αγωνιούσε να παραμείνει στην ευρωζώνη; Η Ελλάδα που είχε καταντήσει χλεύη του κάθε τυχοδιώκτη;
Απάντηση: Όχι βέβαια.
Τελικά βγαίνουμε σήμερα στις αγορές;
Η απάντηση είναι ναι.
Έχουν αξία τα ομόλογά μας;
Η απάντηση είναι ναι.
Είμαστε πλέον στο έλεος του κάθε τυχοδιώκτη και κάθε εκβιαστή;
Η απάντηση είναι όχι.
Και είναι μια επιτυχία όλων μας!
Δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά στο πρώτο έτος του Πανεπιστημίου μάθαμε στοιχειώδη περί διεθνούς οικονομίας και διεθνών οικονομικών σχέσεων. Δεν σας παραπέμπω εκεί, αλλά προκείμενα μου είχαν μείνει κάποια πράγματα. Δεν κάνω τον έξυπνο, αλλά σας λέω ποια είναι η πραγματικότητα σήμερα. Και αυτή η πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα μιας εθνικής προσπάθειας και μεγάλων θυσιών.
Πολύ ορθά ελέχθη, ότι δεν κερδήθηκε ακόμη ο πόλεμος. Κερδήθηκε όμως μια μάχη. Και ο οδικός χάρτης προς την τελική έξοδο από την κρίση θέλει καιρό ακόμα, αλλά έγινε ένα σημαντικό βήμα. Και όποια Κυβέρνηση και αν ήταν εδώ σήμερα τον ίδιο δρόμο θα επέλεγε.
Γιατί ο άλλος δρόμος, γιατί άκουσα κάποιες προτάσεις, κύριε Παπαδημούλη, μιλά περί κουρέματος του χρέους.
Ξέρετε ότι αυτό συνεπάγεται και κούρεμα, δηλαδή περικοπές, μισθών, συντάξεων. Αυτά έχουμε πει ότι τελειώσανε πια μια για πάντα.
Στόχος είναι να ανακάμψει η οικονομία, να ανασυγκροτηθεί επιτέλους αυτό το κράτος, να κερδίσουμε αυτή τη μάχη και να ξανά βάλουμε την χώρα μας στη συντροφιά των σύγχρονων, δυναμικών οικονομιών, να ανοίξουμε μια νέα προοπτική. Και σήμερα αυτό που έρχεται είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
Και μιας και μιλάμε για το χρέος, ξέρετε ποιο είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα χώρας ή χωρών που είχαν μηδενικό εξωτερικό χρέος και δεν προσέφυγαν ποτέ στις χρηματαγορές; Γιατί όλες οι χώρες -το ξέρετε αυτό- είναι χρεωμένες. Και η πιο υπερχρεωμένη χώρα στον κόσμο είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Ποια είναι, λοιπόν, αυτά τα δύο παραδείγματα; Η Ρουμανία του Τσαουσέσκου και η Αλβανία του Χότζα. Φαντάζομαι ότι ούτε εσείς, ούτε εμείς, ούτε κανένας άλλος σε αυτή την αίθουσα δεν θα οραματιζόταν να γίνει μια μέρα η Ελλάδα η Αλβανία του τότε και η Ρουμανία του τότε.
Θέλουμε και οικοδομούμε μια οικονομία σταθερή και αξιόπιστη. Πάντα πίστευα και πρέσβευα μια άποψη: Ότι για αυτή την προσπάθεια θα έπρεπε να δουλεύουμε όλοι μαζί. Και θα έπρεπε να αφήνουμε στην άκρη τα μικρά και τα ασήμαντα και να ενώσουμε σκέψεις, δυνάμεις και προσπάθεια. Τότε θα είχαμε κερδίσει πολύ περισσότερα και πολύ συντομότερα.
Αυτή η Κυβέρνηση το επιχειρεί με υψηλό αίσθημα ευθύνης. Και η σημερινή έξοδος στις αγορές δικαιώνει όχι μόνο την Κυβέρνηση, αλλά και τον ελληνικό λαό. Και δίνει φως σε αυτό τον σκοτεινό δρόμο της πολυετούς δημοσιονομικής κρίσης, της πολυετούς δημοσιονομικής μας μοναξιάς και καχεξίας. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ρύθμιση δανείων: Αυτές είναι οι ελάχιστες δαπάνες διαβίωσης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η... «ΒΟΜΒΑ» ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ! *ΒΙΝΤΕΟ*
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ