2014-06-06 09:43:39
Του Κώστα Ροδινού
Νομίζω ότι η ψυχολογία της χώρας συμπυκνώνεται στη μετεκλογική διαπίστωση του Προέδρου του Eurogroup. «Δοκιμάστε να πείτε σ’ έναν ΄Ελληνα που αγωνίζεται ότι υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα…» Αυτή η δήλωση τα λέει όλα. Μπορεί τα δύσκολα να πέρασαν για την Ελλάδα, αλλά τα καλύτερα δεν ήρθαν ακόμα! Και αυτό καταγράφηκε στις κάλπες!
Τα προεκλογικά δεδομένα
Πριν από τις εκλογές το πανελλήνιον γνώριζε τα εξής:
-Πρώτον, η καθημερινότητα, για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, είναι δύσκολη, υπάρχει κόπωση, συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση και όλα αυτά θα εκδηλωθούν ως ψήφος διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση.
-Δεύτερον, η προοπτική της χώρας έχει μεν βελτιωθεί, σε σχέση με το 2012, αλλά η βελτίωση δεν είναι ακόμα ορατή στο μέσο πολίτη.
Τρίτον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πολιτικοποιήσει τις εκλογές προκειμένου να επιτύχει μια νίκη που θα του επιτρέψει να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση έχει απονομιμοποιηθεί και να πιέσει για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Τέταρτον, η ΝΔ σε επίπεδο Περιφερειών, είχε σοβαρές πιθανότητες να καταγάγει μια περιφανή νίκη η οποία θα εξισορροπούσε τις απώλειες και τις εντυπώσεις σε επίπεδο ευρωεκλογών.
Αυτά τα ήξεραν οι παρεπιδημούντες στην πολιτική μας Ιερουσαλήμ. Θεωρώ απίθανο να τα αγνοούσαν οι φωστήρες της Κυβέρνησης.
Όταν, λοιπόν, έχεις αυτά τα δεδομένα δεν προσαρμόζεις τη στρατηγική σου σ’ εκείνη του αντιπάλου. Φέρνεις τον αντίπαλο στο δικό σου γήπεδο.
Ποιος έξυπνος είχε την έμπνευση για το σύνθημα τη σταθερότητας; Σταθερότητα υπάρχει και στην…κόλαση! Αμα είσαι 4 χρόνια άνεργος, δεν θέλεις σταθερότητα! Αλλαγή θέλεις. Να πάει μπροστά η χώρα. Ο Ομπάμα κέρδισε τη δεύτερη θητεία του έχοντας ως κεντρικό σύνθημα μια λέξη: «forward».
Αλήθεια, πόσοι πείστηκαν από την εξαγγελία των 700 χιλιάδων θέσεων εργασίας; Μάλλον ελάχιστοι. Αντιθέτως, η κυβέρνηση έχασε πόντους σε επίπεδο σοβαρότητας.
Το ίδιο και η ανοιχτή συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Είναι δυνατόν ο Πρωθυπουργός να σύρεται πίσω από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Η προεκλογική καμπάνια της ΝΔ απέτυχε να κεφαλαιοποιήσει ακόμα και τα θετικά επιτεύγματά της στα μακροοικονομικά μεγέθη. Απέτυχε και να εμπνεύσει, ενώ ο ανεκδιήγητος Θεοχάρης, ανά πάσα στιγμή έδειχνε ικανός με μια εγκύκλιο να κατεδαφίσει ό,τι, με κόπο, προσπαθεί να κτίσει ο Σαμαράς, επί μήνες!
Με την κοινωνία απέναντι
Η ΝΔ, εδώ και πολύ καιρό, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται τις διεργασίες που συντελούνται στην κοινωνία. Το εκλογικό σώμα έχει αλλάξει. Οποιος αμφιβάλλει, ας μελετήσει πως ψηφίζουν τα πάλαι ποτέ προπύργια της ΝΔ.
Από την άλλη, οι δεσμοί της Ν.Δ. με την παραδοσιακή εκλογική της βάση έχουν διαρραγεί. Και όχι μόνον δεν έγιναν κινήσεις αποκατάστασης, τουναντίον ορισμένοι κουφιοκεφαλάκηδες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποξενώσουν ακόμα περισσότερο αυτά τα τμήματα του εκλογικού σώματος.
Η μεσαία τάξη, που αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της χώρας και της παράταξης, βρίσκεται υπό διωγμό. Χιλιάδες είναι εκείνοι που, εκτός από τη βαριά φορολογία που τους έχει γονατίσει, βρίσκονται αντιμέτωποι με κατασχέσεις και ποινικές διώξεις για οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι τράπεζες και οι εισπρακτικές εταιρείες είναι καθημερινός εφιάλτης. Οι άνθρωποι αυτοί, έως πριν μερικά χρόνια πετυχημένοι επαγγελματίες, αισθάνονται ότι δεν έχουν μέλλον, ενώ τα ραβασάκια πληθαίνουν στα γραμματοκιβώτιά τους. Ποιός ασχολήθηκε μαζί τους; Τι ελπίδα μπορεί τους δώσει το επιχείρημα της….σταθερότητας. Αντιθέτως, από το μυαλό κάποιων μπορεί και να περνάει η σκέψη πως σ’ ένα ενδεχόμενο «μπάχαλο» ίσως σβηστούν και τα ίχνη τους!
Παράλληλα, μεγάλοι επαγγελματικοί και επιστημονικοί κλάδοι στοχοποιούνται καθημερινά από το Υπουργείο Οικονομικών με αποτέλεσμα τον προσωπικό και επαγγελματικό τους διασυρμό.
Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, επί μήνες, παρακολουθούσαμε τη ...χρυσαυγιάδα. Κάποιοι νόμιζαν ότι θ’ αντιμετώπιζαν το φαινόμενο της ΧΑ με ποινικές διώξεις, αντί να στραφούν προς τις γεννησιουργές αιτίες.
Οι ψηφοφόροι της ΧΑ ούτε …παραπλανημένοι είναι, ούτε συγκυριακοί. Οι πολιτικές του μνημονίου τους οδήγησαν εκεί. Αποτελεί συνειδητή επιλογή η μετακίνηση τους. Μάλιστα, μεταξύ των ψηφοφόρων της υπάρχουν και νέοι που δεν έχουν ψηφίσει ποτέ άλλο κόμμα. Είναι εκείνοι, επίσης, που αποδέχονται τις διακηρύξεις της ΧΑ. Αλλωστε η άνοδος της ακροδεξιάς δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό φαινόμενο.
Πως αντιμετωπίστηκε; Η ρητορική για δεξιά στροφή είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική. Δεν διευρύνει την παράταξη, την συρρικνώνει. Η ΝΔ κέρδιζε μεγάλες πλειοψηφίες όταν μετακινείτο προς το κέντρο. Η μετριοπάθεια φέρνει ψήφους, ο οξύς λόγος τους απωθεί.
Τραγικές επιλογές
Πέραν όλων αυτών, η ΝΔ έκανε τραγικά λάθη στις επιλογές προσώπων. Ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τις απόψεις του κ. Μιχαλολιάκου η στάση του κόμματος απέναντί του, μόλις ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του κ. Μώραλη, ήταν ανέντιμη. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον τρόπο με τον οποίο «κόπηκε» ο κ. Κρανιδιώτης. Τέτοιες συμπεριφορές πλήττουν το σκληρό πυρήνα της παράταξης. Το ήθος της. Οταν το κόμμα αδειάζει, μεγαλοπρεπώς, τους «πιστούς στρατιώτες» του, ποιό λόγο έχει ο μέσος πολίτης να σταθεί δίπλα του;
Οι χειρισμοί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τόσο στην Περιφέρεια όσο και στον Δήμο ήταν τραγικοί. Και, όμως, ουδείς ανευθυνοϋπεύθυνος ανέλαβε τις ευθύνες του για το ναυάγιο.
Αφού επί μήνες φλέρταραν με την ιδέα να στηρίξουν Μπουτάρη, Καμίνη και Σγουρό, προέβησαν σε βεβιασμένες επιλογές προσώπων τα οποία, χωρίς σοβαρή στήριξη, τα οδήγησαν στην συντριβή; Προς τι όλη αυτή η προχειρότητα; Οι εκλογές δεν ήταν προγραμματισμένες εδώ και μήνες; Γιατί περίμεναν την τελευταία στιγμή;
Επιπλέον, αυτή η παραφιλολογία για τη διάλυση της ΝΔ και την ίδρυση της «Νέας Ελλάδας» στην οποία μάλιστα θα εύρισκαν θαλπωρή ακόμα και τα «ορφανά του σημιτισμού», ενίσχυσε τη συσπείρωση της παράταξης; Ποιόν βοήθησε; Εφερε νέους ψηφοφόρους;
Τέλος τα προσωπικά πολιτικά παιχνίδια υπουργών, βουλευτών και παραγόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης που προκλητικά αψήφισαν και ανοικτά υπονόμευσαν επιλογές της παράταξης ενίσχυσαν τη χαλαρή ψήφο με αποτέλεσμα να χαθούν μάχες που θα μπορούσαν να είχαν κερδηθεί.
Πίσω από τους αριθμούς και τα νούμερα
Τα αποτελέσματα των εκλογών έχουν, κατά τη γνώμη μου και μια άλλη θετική ανάγνωση, πίσω από τα νούμερα και τους αριθμούς.
Φαίνεται να έρχεται μια νέα γενιά πολιτικών. Ο A. Τζιτζικώστας έδωσε μια μάχη μόνος και την κέρδισε με ασύλληπτο ποσοστό, ο K. Μπακογιάννης επικράτησε σε μια Περιφέρεια την οποία ήλεγχε το ΠΑΣΟΚ, οι Κουμουτσάκος και Κατσανιώτης αγωνίστηκαν με πείσμα και κυρίως αξιοπρέπεια.
Θετικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι η παράταξη έχει ισχυρές αυτοδιοικητικές βάσεις. Ο Α.Καρχιμάνης στην Ηπειρο, ο Αγοραστός στη Θεσσαλία, η Καλογήρου και ο Χατζημάρκος στο Αιγαίο, ο Παυλίδης στη Α. Μακεδονία και τη Θράκη κέρδισαν με κύριο όπλο την προσωπικότητά τους.
Το ίδιο και αρκετοί Δήμαρχοι, όπως ο Λαμπάκης στην ακριτική Αλεξανδρούπολη, ο Παχατουρίδης στο Περιστέρι, ο Χατζηδάκης στο Π. Φάληρο. Ολοι αυτοί θα κέρδιζαν και αν ακόμα η ΝΔ …απείχε από τον προεκλογικό αγώνα!!!
Τούτων δοθέντων, μήπως η Ν.Δ. δεν έπρεπε να πέσει στην παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ και αντί της πόλωσης και της πολιτικοποίησης, να προσέδιδε στις εκλογές αυτές τα χαρακτηριστικά που εκ της φύσεώς τους έχουν; Δηλαδή ότι ψηφίζουμε για αυτοδιοικητικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές και η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της ανεξαρτήτως αποτελέσματος, εκτός βεβαίως και αν έρθουν τα πάνω κάτω;
Ο πρωθυπουργός αντέχει
To εκλογικό αποτέλεσμα είναι τέτοιο που δεν επιτρέπει σε κανέναν, πλήν ίσως της ΧΑ, να πανηγυρίζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ήρθε πρώτο κόμμα, αλλά καταποντίστηκε στις περιφερειακές εκλογές (όπου μάλιστα έδωσε τη μάχη με βουλευτές του), ενώ απέτυχε και στο απλούστερο: Να ξεπεράσει το ποσοστό των εκλογών του 2012. Αυτό δείχνει στασιμότητα και έλλειψη δυναμικής. Δηλαδή, τι άλλο θα έπρεπε να είχε συμβεί για να αυξήσει τα ποσοστά του; Όταν καταλαγιάσουν τα πανηγύρια, το αποτέλεσμά μάλλον πρέπει να τους προβληματίζει, παρά να τους ενθουσιάζει.
Το «Ποτάμι» έδειξε ότι ο κόσμος δίνει μια ευκαιρία στο νέο. Η εξαέρωση της ΔΗΜΑΡ επιβεβαιώνει ότι οτι τα ήξεις-αφίξεις κούρασαν, η κατακρήμνιση των ΑΝΕΛ ότι ο «καταναλωτικός λαϊκισμός» δεν πείθει. Στην «Ελιά» τέλος δόθηκε παράταση για να στηρίξει την κυβέρνηση.
Οσον αφορά στη ΝΔ. Αναμφίβολα υπέστη μια μεγάλη καθίζηση. Όμως, το εκλογικό σώμα, δεν την απέρριψε. Γιατί αν ήθελε να την απορρίψει θα έδινε στο ΣΥΡΙΖΑ ένα 40%. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος θέλει, επιτέλους, να δεί την καθημερινότητά του να βελτιώνεται. Αυτό το κρεσέντο λιτότητας έχει κουράσει, οι αντοχές έχουν εξαντληθεί, χρειάζεται, επειγόντως, μια ανάσα αισιοδοξίας. Όχι αντίδωρο. Ρεαλιστική ελπίδα.
Aν διαβάσει κανένας τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων θα διαπιστώσε ότι η εικόνα του πρωθυπουργού αντέχει ακόμα. Δηλαδή, αναγνωρίζονται οι καταβληθείσες προσπάθειες, αλλά το αίτημα για αλλαγή πορείας είναι πιεστικό.
Πρωτοβουλίες και συμπληγάδες
Το αν η κυβέρνηση αντέξει το επόμενο διάστημα θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τις πρωτοβουλίες που θα αναλάβει ο πρωθυπουργός.
Πρώτον πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν είναι πρωθυπουργός υπό την έγκριση του κ. Τσίπρα ή όμηρος των απαιτήσεων του Αντιπροέδρου.
Δεύτερον, ένας ριζικός ανασχηματισμός είναι επιβεβλημένος για να σηματοδοτήσει μια νέα αρχή. Το «μικρό και ευέλικτο σχήμα» είναι ένα στοίχημα. Ο ανασχηματισμός πρέπει, επίσης, να καταγράφει και τη διεύρυνση της κοινοβουλευτικής δύναμης που στηρίζει την κυβέρνηση, τουτέστιν αξιοποίηση στελεχών πέραν των δυο κομμάτων.
Τρίτον, ανασχηματισμός χωρίς αλλαγή προσώπων και πολιτικών στο Υπουργείο Οικονομικών ουδεμία σοβαρή αλλαγή ψυχολογίας θα επιφέρει. Το ίδιο και αν γίνει ανακύκλωση φθαρμένων προσώπων ή τηρηθούν οι γνωστές ισορροπίες που ακυρώνουν στην πράξη κάθε δυναμική.
Τέταρτον, η επιστροφή στην καθημερινότητα αποτελεί υψίστη προτεραιότητα για να βελτιωθεί η ζωή του μέσου πολίτη.
Πέμπτον, η διαπραγμάτευση για τα χρέος είναι ένας κρίσιμος εθνικός στόχος που επ’ ουδενί πρέπει να θυσιαστεί στο βωμό μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.
Εκτον, ο πρωθυπουργός πρέπει να αναλάβει μια γενναία πρωτοβουλία για την επανένωση της ευρύτερης κεντροδεξιάς. Δεν εννοώ στον …επαναπατρισμό ηγετίσκων και παραγοντίσκων, αλλά τη συνένωση της παράταξης στο επίπεδο της βάσης. Η ΝΔ να ξαναβρεί τις ρίζες της. Να συνομιλήσει ξανά και με ειλικρίνεια με όλους εκείνους που της γύρισαν την πλάτη τα τελευταία χρόνια. Και για να γίνει αυτό απαιτείται περίσσευμα γενναιότητας και ανοιχτά μυαλά!
Τέλος, ο Πρωθυπουργός πρέπει να βγάλει από την εξίσωση τον βασικό παράγοντα αβεβαιότητας που καλλιεργεί την αποσταθεροποίηση: δηλαδή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών (ειδικά με την εξαέρωση της ΔΗΜΑΡ, την καταβαράθρωση των ΑΝΕΛ και τα ποσοστά της «Ελιάς»), μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα «προεδρική πλειοψηφία» που θα επιτρέψει την εκλογή Προέδρου άμεσα και εντός Ιουνίου, αν είναι δυνατόν. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει να διευκολύνει τις εξελίξεις ο σημερινός ΠτΔ.
Με την άμεση εκλογή ΠτΔ η κυβέρνηση μπορεί να συγκεντρωθεί στο έργο της, να προχωρήσει τις θεσμικές αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις και να κριθεί στο τέλος της τετραετίας.
liberals10
Νομίζω ότι η ψυχολογία της χώρας συμπυκνώνεται στη μετεκλογική διαπίστωση του Προέδρου του Eurogroup. «Δοκιμάστε να πείτε σ’ έναν ΄Ελληνα που αγωνίζεται ότι υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα…» Αυτή η δήλωση τα λέει όλα. Μπορεί τα δύσκολα να πέρασαν για την Ελλάδα, αλλά τα καλύτερα δεν ήρθαν ακόμα! Και αυτό καταγράφηκε στις κάλπες!
Τα προεκλογικά δεδομένα
Πριν από τις εκλογές το πανελλήνιον γνώριζε τα εξής:
-Πρώτον, η καθημερινότητα, για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, είναι δύσκολη, υπάρχει κόπωση, συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση και όλα αυτά θα εκδηλωθούν ως ψήφος διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση.
-Δεύτερον, η προοπτική της χώρας έχει μεν βελτιωθεί, σε σχέση με το 2012, αλλά η βελτίωση δεν είναι ακόμα ορατή στο μέσο πολίτη.
Τρίτον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πολιτικοποιήσει τις εκλογές προκειμένου να επιτύχει μια νίκη που θα του επιτρέψει να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση έχει απονομιμοποιηθεί και να πιέσει για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Τέταρτον, η ΝΔ σε επίπεδο Περιφερειών, είχε σοβαρές πιθανότητες να καταγάγει μια περιφανή νίκη η οποία θα εξισορροπούσε τις απώλειες και τις εντυπώσεις σε επίπεδο ευρωεκλογών.
Αυτά τα ήξεραν οι παρεπιδημούντες στην πολιτική μας Ιερουσαλήμ. Θεωρώ απίθανο να τα αγνοούσαν οι φωστήρες της Κυβέρνησης.
Όταν, λοιπόν, έχεις αυτά τα δεδομένα δεν προσαρμόζεις τη στρατηγική σου σ’ εκείνη του αντιπάλου. Φέρνεις τον αντίπαλο στο δικό σου γήπεδο.
Ποιος έξυπνος είχε την έμπνευση για το σύνθημα τη σταθερότητας; Σταθερότητα υπάρχει και στην…κόλαση! Αμα είσαι 4 χρόνια άνεργος, δεν θέλεις σταθερότητα! Αλλαγή θέλεις. Να πάει μπροστά η χώρα. Ο Ομπάμα κέρδισε τη δεύτερη θητεία του έχοντας ως κεντρικό σύνθημα μια λέξη: «forward».
Αλήθεια, πόσοι πείστηκαν από την εξαγγελία των 700 χιλιάδων θέσεων εργασίας; Μάλλον ελάχιστοι. Αντιθέτως, η κυβέρνηση έχασε πόντους σε επίπεδο σοβαρότητας.
Το ίδιο και η ανοιχτή συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Είναι δυνατόν ο Πρωθυπουργός να σύρεται πίσω από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Η προεκλογική καμπάνια της ΝΔ απέτυχε να κεφαλαιοποιήσει ακόμα και τα θετικά επιτεύγματά της στα μακροοικονομικά μεγέθη. Απέτυχε και να εμπνεύσει, ενώ ο ανεκδιήγητος Θεοχάρης, ανά πάσα στιγμή έδειχνε ικανός με μια εγκύκλιο να κατεδαφίσει ό,τι, με κόπο, προσπαθεί να κτίσει ο Σαμαράς, επί μήνες!
Με την κοινωνία απέναντι
Η ΝΔ, εδώ και πολύ καιρό, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται τις διεργασίες που συντελούνται στην κοινωνία. Το εκλογικό σώμα έχει αλλάξει. Οποιος αμφιβάλλει, ας μελετήσει πως ψηφίζουν τα πάλαι ποτέ προπύργια της ΝΔ.
Από την άλλη, οι δεσμοί της Ν.Δ. με την παραδοσιακή εκλογική της βάση έχουν διαρραγεί. Και όχι μόνον δεν έγιναν κινήσεις αποκατάστασης, τουναντίον ορισμένοι κουφιοκεφαλάκηδες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποξενώσουν ακόμα περισσότερο αυτά τα τμήματα του εκλογικού σώματος.
Η μεσαία τάξη, που αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της χώρας και της παράταξης, βρίσκεται υπό διωγμό. Χιλιάδες είναι εκείνοι που, εκτός από τη βαριά φορολογία που τους έχει γονατίσει, βρίσκονται αντιμέτωποι με κατασχέσεις και ποινικές διώξεις για οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι τράπεζες και οι εισπρακτικές εταιρείες είναι καθημερινός εφιάλτης. Οι άνθρωποι αυτοί, έως πριν μερικά χρόνια πετυχημένοι επαγγελματίες, αισθάνονται ότι δεν έχουν μέλλον, ενώ τα ραβασάκια πληθαίνουν στα γραμματοκιβώτιά τους. Ποιός ασχολήθηκε μαζί τους; Τι ελπίδα μπορεί τους δώσει το επιχείρημα της….σταθερότητας. Αντιθέτως, από το μυαλό κάποιων μπορεί και να περνάει η σκέψη πως σ’ ένα ενδεχόμενο «μπάχαλο» ίσως σβηστούν και τα ίχνη τους!
Παράλληλα, μεγάλοι επαγγελματικοί και επιστημονικοί κλάδοι στοχοποιούνται καθημερινά από το Υπουργείο Οικονομικών με αποτέλεσμα τον προσωπικό και επαγγελματικό τους διασυρμό.
Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, επί μήνες, παρακολουθούσαμε τη ...χρυσαυγιάδα. Κάποιοι νόμιζαν ότι θ’ αντιμετώπιζαν το φαινόμενο της ΧΑ με ποινικές διώξεις, αντί να στραφούν προς τις γεννησιουργές αιτίες.
Οι ψηφοφόροι της ΧΑ ούτε …παραπλανημένοι είναι, ούτε συγκυριακοί. Οι πολιτικές του μνημονίου τους οδήγησαν εκεί. Αποτελεί συνειδητή επιλογή η μετακίνηση τους. Μάλιστα, μεταξύ των ψηφοφόρων της υπάρχουν και νέοι που δεν έχουν ψηφίσει ποτέ άλλο κόμμα. Είναι εκείνοι, επίσης, που αποδέχονται τις διακηρύξεις της ΧΑ. Αλλωστε η άνοδος της ακροδεξιάς δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό φαινόμενο.
Πως αντιμετωπίστηκε; Η ρητορική για δεξιά στροφή είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική. Δεν διευρύνει την παράταξη, την συρρικνώνει. Η ΝΔ κέρδιζε μεγάλες πλειοψηφίες όταν μετακινείτο προς το κέντρο. Η μετριοπάθεια φέρνει ψήφους, ο οξύς λόγος τους απωθεί.
Τραγικές επιλογές
Πέραν όλων αυτών, η ΝΔ έκανε τραγικά λάθη στις επιλογές προσώπων. Ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τις απόψεις του κ. Μιχαλολιάκου η στάση του κόμματος απέναντί του, μόλις ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του κ. Μώραλη, ήταν ανέντιμη. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον τρόπο με τον οποίο «κόπηκε» ο κ. Κρανιδιώτης. Τέτοιες συμπεριφορές πλήττουν το σκληρό πυρήνα της παράταξης. Το ήθος της. Οταν το κόμμα αδειάζει, μεγαλοπρεπώς, τους «πιστούς στρατιώτες» του, ποιό λόγο έχει ο μέσος πολίτης να σταθεί δίπλα του;
Οι χειρισμοί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τόσο στην Περιφέρεια όσο και στον Δήμο ήταν τραγικοί. Και, όμως, ουδείς ανευθυνοϋπεύθυνος ανέλαβε τις ευθύνες του για το ναυάγιο.
Αφού επί μήνες φλέρταραν με την ιδέα να στηρίξουν Μπουτάρη, Καμίνη και Σγουρό, προέβησαν σε βεβιασμένες επιλογές προσώπων τα οποία, χωρίς σοβαρή στήριξη, τα οδήγησαν στην συντριβή; Προς τι όλη αυτή η προχειρότητα; Οι εκλογές δεν ήταν προγραμματισμένες εδώ και μήνες; Γιατί περίμεναν την τελευταία στιγμή;
Επιπλέον, αυτή η παραφιλολογία για τη διάλυση της ΝΔ και την ίδρυση της «Νέας Ελλάδας» στην οποία μάλιστα θα εύρισκαν θαλπωρή ακόμα και τα «ορφανά του σημιτισμού», ενίσχυσε τη συσπείρωση της παράταξης; Ποιόν βοήθησε; Εφερε νέους ψηφοφόρους;
Τέλος τα προσωπικά πολιτικά παιχνίδια υπουργών, βουλευτών και παραγόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης που προκλητικά αψήφισαν και ανοικτά υπονόμευσαν επιλογές της παράταξης ενίσχυσαν τη χαλαρή ψήφο με αποτέλεσμα να χαθούν μάχες που θα μπορούσαν να είχαν κερδηθεί.
Πίσω από τους αριθμούς και τα νούμερα
Τα αποτελέσματα των εκλογών έχουν, κατά τη γνώμη μου και μια άλλη θετική ανάγνωση, πίσω από τα νούμερα και τους αριθμούς.
Φαίνεται να έρχεται μια νέα γενιά πολιτικών. Ο A. Τζιτζικώστας έδωσε μια μάχη μόνος και την κέρδισε με ασύλληπτο ποσοστό, ο K. Μπακογιάννης επικράτησε σε μια Περιφέρεια την οποία ήλεγχε το ΠΑΣΟΚ, οι Κουμουτσάκος και Κατσανιώτης αγωνίστηκαν με πείσμα και κυρίως αξιοπρέπεια.
Θετικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι η παράταξη έχει ισχυρές αυτοδιοικητικές βάσεις. Ο Α.Καρχιμάνης στην Ηπειρο, ο Αγοραστός στη Θεσσαλία, η Καλογήρου και ο Χατζημάρκος στο Αιγαίο, ο Παυλίδης στη Α. Μακεδονία και τη Θράκη κέρδισαν με κύριο όπλο την προσωπικότητά τους.
Το ίδιο και αρκετοί Δήμαρχοι, όπως ο Λαμπάκης στην ακριτική Αλεξανδρούπολη, ο Παχατουρίδης στο Περιστέρι, ο Χατζηδάκης στο Π. Φάληρο. Ολοι αυτοί θα κέρδιζαν και αν ακόμα η ΝΔ …απείχε από τον προεκλογικό αγώνα!!!
Τούτων δοθέντων, μήπως η Ν.Δ. δεν έπρεπε να πέσει στην παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ και αντί της πόλωσης και της πολιτικοποίησης, να προσέδιδε στις εκλογές αυτές τα χαρακτηριστικά που εκ της φύσεώς τους έχουν; Δηλαδή ότι ψηφίζουμε για αυτοδιοικητικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές και η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της ανεξαρτήτως αποτελέσματος, εκτός βεβαίως και αν έρθουν τα πάνω κάτω;
Ο πρωθυπουργός αντέχει
To εκλογικό αποτέλεσμα είναι τέτοιο που δεν επιτρέπει σε κανέναν, πλήν ίσως της ΧΑ, να πανηγυρίζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ήρθε πρώτο κόμμα, αλλά καταποντίστηκε στις περιφερειακές εκλογές (όπου μάλιστα έδωσε τη μάχη με βουλευτές του), ενώ απέτυχε και στο απλούστερο: Να ξεπεράσει το ποσοστό των εκλογών του 2012. Αυτό δείχνει στασιμότητα και έλλειψη δυναμικής. Δηλαδή, τι άλλο θα έπρεπε να είχε συμβεί για να αυξήσει τα ποσοστά του; Όταν καταλαγιάσουν τα πανηγύρια, το αποτέλεσμά μάλλον πρέπει να τους προβληματίζει, παρά να τους ενθουσιάζει.
Το «Ποτάμι» έδειξε ότι ο κόσμος δίνει μια ευκαιρία στο νέο. Η εξαέρωση της ΔΗΜΑΡ επιβεβαιώνει ότι οτι τα ήξεις-αφίξεις κούρασαν, η κατακρήμνιση των ΑΝΕΛ ότι ο «καταναλωτικός λαϊκισμός» δεν πείθει. Στην «Ελιά» τέλος δόθηκε παράταση για να στηρίξει την κυβέρνηση.
Οσον αφορά στη ΝΔ. Αναμφίβολα υπέστη μια μεγάλη καθίζηση. Όμως, το εκλογικό σώμα, δεν την απέρριψε. Γιατί αν ήθελε να την απορρίψει θα έδινε στο ΣΥΡΙΖΑ ένα 40%. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος θέλει, επιτέλους, να δεί την καθημερινότητά του να βελτιώνεται. Αυτό το κρεσέντο λιτότητας έχει κουράσει, οι αντοχές έχουν εξαντληθεί, χρειάζεται, επειγόντως, μια ανάσα αισιοδοξίας. Όχι αντίδωρο. Ρεαλιστική ελπίδα.
Aν διαβάσει κανένας τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων θα διαπιστώσε ότι η εικόνα του πρωθυπουργού αντέχει ακόμα. Δηλαδή, αναγνωρίζονται οι καταβληθείσες προσπάθειες, αλλά το αίτημα για αλλαγή πορείας είναι πιεστικό.
Πρωτοβουλίες και συμπληγάδες
Το αν η κυβέρνηση αντέξει το επόμενο διάστημα θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τις πρωτοβουλίες που θα αναλάβει ο πρωθυπουργός.
Πρώτον πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν είναι πρωθυπουργός υπό την έγκριση του κ. Τσίπρα ή όμηρος των απαιτήσεων του Αντιπροέδρου.
Δεύτερον, ένας ριζικός ανασχηματισμός είναι επιβεβλημένος για να σηματοδοτήσει μια νέα αρχή. Το «μικρό και ευέλικτο σχήμα» είναι ένα στοίχημα. Ο ανασχηματισμός πρέπει, επίσης, να καταγράφει και τη διεύρυνση της κοινοβουλευτικής δύναμης που στηρίζει την κυβέρνηση, τουτέστιν αξιοποίηση στελεχών πέραν των δυο κομμάτων.
Τρίτον, ανασχηματισμός χωρίς αλλαγή προσώπων και πολιτικών στο Υπουργείο Οικονομικών ουδεμία σοβαρή αλλαγή ψυχολογίας θα επιφέρει. Το ίδιο και αν γίνει ανακύκλωση φθαρμένων προσώπων ή τηρηθούν οι γνωστές ισορροπίες που ακυρώνουν στην πράξη κάθε δυναμική.
Τέταρτον, η επιστροφή στην καθημερινότητα αποτελεί υψίστη προτεραιότητα για να βελτιωθεί η ζωή του μέσου πολίτη.
Πέμπτον, η διαπραγμάτευση για τα χρέος είναι ένας κρίσιμος εθνικός στόχος που επ’ ουδενί πρέπει να θυσιαστεί στο βωμό μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.
Εκτον, ο πρωθυπουργός πρέπει να αναλάβει μια γενναία πρωτοβουλία για την επανένωση της ευρύτερης κεντροδεξιάς. Δεν εννοώ στον …επαναπατρισμό ηγετίσκων και παραγοντίσκων, αλλά τη συνένωση της παράταξης στο επίπεδο της βάσης. Η ΝΔ να ξαναβρεί τις ρίζες της. Να συνομιλήσει ξανά και με ειλικρίνεια με όλους εκείνους που της γύρισαν την πλάτη τα τελευταία χρόνια. Και για να γίνει αυτό απαιτείται περίσσευμα γενναιότητας και ανοιχτά μυαλά!
Τέλος, ο Πρωθυπουργός πρέπει να βγάλει από την εξίσωση τον βασικό παράγοντα αβεβαιότητας που καλλιεργεί την αποσταθεροποίηση: δηλαδή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών (ειδικά με την εξαέρωση της ΔΗΜΑΡ, την καταβαράθρωση των ΑΝΕΛ και τα ποσοστά της «Ελιάς»), μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα «προεδρική πλειοψηφία» που θα επιτρέψει την εκλογή Προέδρου άμεσα και εντός Ιουνίου, αν είναι δυνατόν. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει να διευκολύνει τις εξελίξεις ο σημερινός ΠτΔ.
Με την άμεση εκλογή ΠτΔ η κυβέρνηση μπορεί να συγκεντρωθεί στο έργο της, να προχωρήσει τις θεσμικές αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις και να κριθεί στο τέλος της τετραετίας.
liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κύπρος: Η πρώτη αντίδραση στην απόφαση της Επ. Κεφαλαιαγοράς
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΙΕΖΕΙ Ο ΦΙΝΜΠΟΓΚΑΣΟΝ ΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
