2014-06-09 16:02:42
Analyst Team
Δεν είναι περίεργη η παρομοίωση του κ. Juncker με έναν πιλότο, ο οποίος θα οδηγούσε το ευρωπαϊκό αεροπλάνο στη συντριβή, εάν αναλάμβανε να το κυβερνήσει – αφού ο ίδιος έχει αποδεχθεί ότι είναι ψεύτης, ενώ κατηγορείται για αλκοολισμό
Ο αξιότιμος κ. Juncker, ο οποίος θεωρεί ότι πρέπει να εκλεγεί πρόεδρος της Κομισιόν επειδή ψηφίσθηκε από τους ευρωπαίους πολίτες, ως ο «ηγέτης» του πλειοψηφικού συντηρητικού κόμματος, τάχθηκε πρόσφατα υπέρ της συνέχισης της πολιτικής λιτότητας – προφανώς για να εξασφαλίσει την υποστήριξη της γερμανίδας καγκελαρίου, την οποία μάλλον ανάγκασε η λέσχη του διαβόλου να μην τον αποκλείσει (άρθρο).
Υπενθυμίζοντας εδώ ότι, ήταν ο βασικός υπαίτιος τόσο της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, όσο και της χρεοκοπίας της πατρίδας μας, η οποία τέθηκε σε λειτουργία με το περίφημο «The game is over» που είπε στον τότε υπουργό οικονομικών μας, θεωρούμε σκόπιμο να αναφέρουμε πως για πολλούς είναι ο ιδανικός πιλότος – για την ανώμαλη προσγείωση, πρόσκρουση και συντριβή του ευρωπαϊκού αεροπλάνου, κατά τη διάρκεια του τελευταίου μιλίου της πτήσης του.
Επίσης υπενθυμίζουμε την άλλη γνωστή ρήση του, σύμφωνα με την οποία «οφείλει να ψεύδεται κανείς, εάν το απαιτούν οι καταστάσεις» – γεγονός που σημαίνει πως όλα όσα λέει ή θα ανακοινώνει, δεν θα γίνονται καθόλου πιστευτά από τις αγορές. Επομένως, ο αξιότιμος κύριος θα αποτελούσε μεγάλο ρίσκο σε κάθε πολιτική θέση, όταν η κατάσταση θα γινόταν σοβαρή – οπότε η εκλογή του στη θέση του προέδρου θα ήταν κάτι ανάλογο, με μία εγγύηση ενός ευρωπαϊκού οικονομικού κραχ, σε μία περιοχή γεμάτη «τραπεζικά ζόμπι» (ανάλυση).
Ειδικότερα, ο κ. Juncker είναι ο εκπρόσωπος μίας παλαιάς γενιάς πολιτικών, οι οποίοι ανήλθαν στην εξουσία σε μία εποχή που κυριαρχούσε ο επί πιστώσει πλούτος, η χειραγώγηση της ανόητης μάζας εκ μέρους όλων των ΜΜΕ, ο απολυταρχισμός του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς επίσης μία ψεύτικη λάμψη, στηριγμένη σε σαθρά θεμέλια.
Σήμερα όμως, ειδικά λόγω της καταστροφικής κρίσης που ξέσπασε, καθώς επίσης την ανόδου του διαδικτύου, η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά – με τον έλεγχο των πολιτικών, μέσω της διαδικτυακής, ελεύθερης ενημέρωσης των Πολιτών, να έχει κορυφωθεί.
Τα λόγια του λοιπόν, με τα οποία συνηγόρησε υπέρ των ψευδών δηλώσεων, με στόχο να αποφεύγονται τυχόν αντιδράσεις των αγορών, καθώς επίσης η τοποθέτηση του υπέρ των μυστικών διαπραγματεύσεων σε σκοτεινά δωμάτια, έτσι ώστε να διατηρούνται κρυφά τα αποτελέσματα τους, δεν είναι ότι καλύτερο για έναν μελλοντικό πρόεδρο της Κομισιόν – αφού μία τέτοια, γνωστή εκ των προτέρων συμπεριφορά, θα έθετε σε κίνδυνο τόσο τους ευρωπαίους, όσο και το βαριά άρρωστο χρηματοπιστωτικό τους σύστημα.
Απλούστερα, ότι και αν ανακοινώνει, θα λαμβάνεται ως ψέμα – οπότε θα υποψιάζεται κανείς ότι, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πρόσφατο παράδειγμα είναι οι εξής αναφορές, σχετικά με τις δηλώσεις του (πηγή: Reuters):
«Ο Λουξεμβούργιος κατέστησε σαφές ενώπιον των βουλευτών το ότι, δεν πρόκειται να παρεκκλίνει από την πολιτική λιτότητας.
«Δεν μπορούμε να αλλάξουμε κατεύθυνση, αφού έτσι θα χάναμε την αξιοπιστία μας», είπε χαρακτηριστικά. Η ανάπτυξη, καθώς επίσης η απασχόληση θα αποτελέσουν την πρώτη προτεραιότητα της νέας ευρωπαϊκής διοίκησης. Βέβαια δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους κανόνες, για να το επιτύχουμε – αλλά οφείλουμε να τους διαφοροποιήσουμε, έτσι ώστε να αυξηθούν οι επενδύσεις».
Όταν διαβάζει κανείς αυτήν την αναφορά, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ο κ. Juncker ψεύδεται δημόσια, για να καθησυχάσει τις αγορές, τότε δεν της δίνει την παραμικρή αξία – πόσο μάλλον όταν τα λόγια του, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Απλούστατα, είναι αδύνατον να επιμένει κανείς στη συνέχιση της πολιτικής λιτότητας, ισχυριζόμενος ταυτόχρονα πως η προτεραιότητα του είναι η ανάπτυξη - καθώς επίσης η καταπολέμηση της ανεργίας.
Οι δύο αυτές πολιτικές είναι εντελώς ασύμβατες μεταξύ τους – οπότε μάλλον προσπαθεί να παραπλανήσει τόσο τις αγορές, όσο και τους Ευρωπαίους, ισχυριζόμενος ότι έχει τις υπερφυσικές δυνατότητες του βαρόνου Μινχάουζεν.
Ότι μπορεί δηλαδή να αδιαφορήσει για τους κανόνες της βαρύτητας και να βγάλει έξω από το βάλτο τους πάντες – τραβώντας ο ίδιος από τα μαλλιά του μία ολόκληρη ήπειρο. Ειδικά όταν φαίνεται πως οι εξελίξεις στην αγορά εργασίας της υπερδύναμης, παρά το ότι δεν έχει βυθιστεί στην ύφεση, όπως η ΕΕ, δεν είναι τόσο θετικές (γράφημα).
.
Η πραγματική εικόνα της αγοράς εργασίας στις ΗΠΑ
.
Στην αριστερή στήλη των «καλών νέων» έχουμε 118,7 εκ. εργαζομένους πλήρους απασχόλησης – ενώ στη δεξιά 129 εκ. αμερικανούς, εκ των οποίων τα 27,2 εκ. απασχολούνται μερικώς, τα 9,8 εκ. καθόλου (άνεργοι), ενώ 92 εκ. άνθρωποι έχουν ταφεί ζωντανοί και δεν καταγράφονται καθόλου στις στατιστικές (ανάλυση).
Συνεχίζοντας, θεωρείται πως ο κ. Juncker θα κάνει πάντοτε αυτό που ονομάζεται ως πολιτικός καιροσκοπισμός ή τυχοδιωκτισμός – οπότε μάλλον δεν θα ακολουθήσει την πολιτική λιτότητας, την οποία έχει ανακοινώσει, απλά και μόνο για να καθησυχάσει την καγκελάριο, εξασφαλίζοντας την εκλογή του.
Η αιτία είναι το ότι, είναι αδύνατον να μην συνειδητοποιεί τον κίνδυνο από την άνοδο των ακραίων πολιτικών παρατάξεων, καθώς επίσης όλων αυτών που αντιτίθενται στην ΕΕ – οπότε δεν πρόκειται να ακολουθήσει την πολιτική που απαιτούν οι αγορές, αλλά, αντίθετα, θα προσπαθήσει να αυξήσει την ποσότητα χρήματος, με κάθε τρόπο.
Περαιτέρω η γνωστή εφημερίδα «The Sun» είχε γράψει πρόσφατα, κάτω από μία φωτογραφία του τα εξής: «Έξι λόγοι γιατί είναι ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος της Ευρώπης». Ουσιαστικά βέβαια δεν υπάρχουν έξι λόγοι, αλλά μόνο ένας – το ότι κάποιος που ψεύδεται έχει χάσει ήδη το παιχνίδι, όσον αφορά τουλάχιστον την άνοδο του σε μία θέση, η οποία στηρίζεται στην εμπιστοσύνη.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι, οι υπόλοιποι πολιτικοί δεν ψεύδονται – ενώ ο κ. Juncker είναι αναμφίβολα πολύ συμπαθής. Εν τούτοις, είναι ο μοναδικός που το αποδέχθηκε επίσημα και δημόσια, θεωρώντας το ψέμα υποχρεωτικό για έναν πολιτικό. Επομένως, θα ευρίσκεται πάντοτε σε πολύ αδύναμη θέση, όταν θα του επιτίθενται – οπότε θα είναι πολύ δύσκολο να αποφεύγει τα σφάλματα.
Σε κάθε περίπτωση δεν είναι καθόλου απίθανο να εκλεγεί στη θέση του προέδρου της Κομισιόν - πολύ περισσότερο όταν οι Βρετανοί, οι οποίοι ήταν εντελώς αντίθετοι, ανακοίνωσαν ήδη την προθυμία τους να διαπραγματευθούν και να συμφωνήσουν, εάν λάβουν αρκετά ανταλλάγματα.
Υπάρχει όμως ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα: οι κακές του συνήθειες (πηγή). Μεταξύ άλλων, ο σημερινός διοικητής του Euro Group (Dijsselbloem), τον είχε κατηγορήσει δημόσια στην ολλανδική τηλεόραση, λέγοντας ότι είναι «μανιακός καπνιστής και πότης» – αναφερόμενος ουσιαστικά σε ένα «κοινό μυστικό», σύμφωνα με τον οποίο ο κ. Juncker είναι αλκοολικός.
Ο μελλοντικός πρόεδρος της Κομισιόν αντέδρασε φυσικά με μία αναφορά του σε εφημερίδα του Λουξεμβούργου λέγοντας ότι, δεν έχει πρόβλημα αλκοολισμού ενώ δεν θέλει να συζητάει απόψεις που διατυπώνονται σε μία χιουμοριστική τηλεοπτική εκπομπή. Εν τούτοις, η εικόνα του έχει πληγεί – οπότε δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου η παρομοίωση του με έναν πιλότο, ο οποίος θα οδηγούσε το ευρωπαϊκό αεροπλάνο στη συντριβή, εάν αναλάμβανε να το κυβερνήσει.
.
ΣΗΜΕΙΩΣΗΕίμαστε πιθανότατα στο μέσον μίας σειράς αλλεπάλληλων χρηματοπιστωτικών φουσκών – όπου η μία καταπολεμάται με τη δημιουργία μίας επόμενης, ακόμη μεγαλύτερης. Το 2008 ξεκίνησε ουσιαστικά η μεγάλη καταιγίδα, με τον άνεμο τότε να πλησιάζει τα 150 χιλιόμετρα την ώρα - ενώ εμείς, θέλοντας να τον σταματήσουμε, δημιουργήσαμε έναν αντίθετο, ακόμη ισχυρότερο.
Όταν συναντηθούν οι δύο «κλιματικές διαστρεβλώσεις», δεν θα αποφευχθεί ο πανίσχυρος τυφώνας, προκαλώντας την καταιγίδα των καταιγίδων – την οποία ευχόμαστε να αντέξει ο πλανήτης, το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα καλύτερα, έστω με σοβαρές ζημίες. Άλλωστε, όπως μας υποσχέθηκε ο διοικητής της ΕΚΤ, καθώς επίσης η γερμανίδα καγκελάριος, θα γίνουν τα πάντα, ώστε να σωθεί το ευρώ – όσο και αν κοστίσουν.
Το ίδιο φυσικά ισχυρίζονται όλοι οι υπόλοιποι κεντρικοί τραπεζίτες – ενώ οι ενέργειες τους έχουν διογκώσει τους ισολογισμούς των ιδρυμάτων τους σε βαθμό που δεν υπήρξε ποτέ μέχρι σήμερα στην ιστορία (γράφημα).
.
Η διόγκωση των ισολογισμών των κεντρικών Τραπεζών
.
Αν και βιώνουμε λοιπόν το μεγαλύτερο ίσως νομισματικό πείραμα που επιδιώχθηκε ποτέ, οι ενδείξεις δεν είναι τόσο θετικές, όσο μας παρουσιάζονται – εάν υποθέσουμε πως υπάρχει ακόμη ελπίδα να αποφύγουμε την απόλυτη καταστροφή.
Σε κάθε περίπτωση, η στενή διασύνδεση σήμερα μεταξύ της Οικονομίας, των τραπεζών, των κρατών και των νομισμάτων σε ολόκληρο τον πλανήτη, η οποία είναι το αποτέλεσμα της ανεξέλικτης παγκοσμιοποίησης, θα μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα – ενώ αρκεί το «πέταγμα της πεταλούδας» ή μία μικρή νιφάδα χιονιού, για να ξεκινήσει η χιονοστιβάδα.
Μέχρι τότε αυτό που προβλέπεται είναι η λήψη «καταναγκαστικών» μέτρων, όπως ο περιορισμός των αναλήψεων, η δήμευση μέρους των καταθέσεων ή οι υπερβολικοί φόροι, έτσι ώστε να κερδηθεί χρόνος. Επίσης οι αντιδημοκρατικές αποφάσεις, η αδιαφορία για τους νόμους εκ μέρους των κυβερνώντων ή οτιδήποτε άλλο, το οποίο θα θυμίζει τον πνιγμένο που προσπαθεί με αγωνία να κρατηθεί από τα μαλλιά του στην επιφάνεια.
Αργότερα όμως, όταν οι άνθρωποι αντιληφθούν ότι τα χρήματα τους, οι περιουσίες τους, οι συντάξεις τους ή το κοινωνικό τους κράτος θα χαθούν, κατά ένα μεγάλο μέρος τους, τότε πολύ δύσκολα θα αποφευχθούν οι κοινωνικές αναταραχές, οι εξεγέρσεις, οι επαναστάσεις, οι εμφύλιοι και, ενδεχομένως, οι διακρατικοί πόλεμοι – αφού η οργή θα είναι ανεξέλεγκτη.
Analyst.gr Team
© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.
InfoGnomon
Δεν είναι περίεργη η παρομοίωση του κ. Juncker με έναν πιλότο, ο οποίος θα οδηγούσε το ευρωπαϊκό αεροπλάνο στη συντριβή, εάν αναλάμβανε να το κυβερνήσει – αφού ο ίδιος έχει αποδεχθεί ότι είναι ψεύτης, ενώ κατηγορείται για αλκοολισμό
Ο αξιότιμος κ. Juncker, ο οποίος θεωρεί ότι πρέπει να εκλεγεί πρόεδρος της Κομισιόν επειδή ψηφίσθηκε από τους ευρωπαίους πολίτες, ως ο «ηγέτης» του πλειοψηφικού συντηρητικού κόμματος, τάχθηκε πρόσφατα υπέρ της συνέχισης της πολιτικής λιτότητας – προφανώς για να εξασφαλίσει την υποστήριξη της γερμανίδας καγκελαρίου, την οποία μάλλον ανάγκασε η λέσχη του διαβόλου να μην τον αποκλείσει (άρθρο).
Υπενθυμίζοντας εδώ ότι, ήταν ο βασικός υπαίτιος τόσο της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, όσο και της χρεοκοπίας της πατρίδας μας, η οποία τέθηκε σε λειτουργία με το περίφημο «The game is over» που είπε στον τότε υπουργό οικονομικών μας, θεωρούμε σκόπιμο να αναφέρουμε πως για πολλούς είναι ο ιδανικός πιλότος – για την ανώμαλη προσγείωση, πρόσκρουση και συντριβή του ευρωπαϊκού αεροπλάνου, κατά τη διάρκεια του τελευταίου μιλίου της πτήσης του.
Επίσης υπενθυμίζουμε την άλλη γνωστή ρήση του, σύμφωνα με την οποία «οφείλει να ψεύδεται κανείς, εάν το απαιτούν οι καταστάσεις» – γεγονός που σημαίνει πως όλα όσα λέει ή θα ανακοινώνει, δεν θα γίνονται καθόλου πιστευτά από τις αγορές. Επομένως, ο αξιότιμος κύριος θα αποτελούσε μεγάλο ρίσκο σε κάθε πολιτική θέση, όταν η κατάσταση θα γινόταν σοβαρή – οπότε η εκλογή του στη θέση του προέδρου θα ήταν κάτι ανάλογο, με μία εγγύηση ενός ευρωπαϊκού οικονομικού κραχ, σε μία περιοχή γεμάτη «τραπεζικά ζόμπι» (ανάλυση).
Ειδικότερα, ο κ. Juncker είναι ο εκπρόσωπος μίας παλαιάς γενιάς πολιτικών, οι οποίοι ανήλθαν στην εξουσία σε μία εποχή που κυριαρχούσε ο επί πιστώσει πλούτος, η χειραγώγηση της ανόητης μάζας εκ μέρους όλων των ΜΜΕ, ο απολυταρχισμός του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς επίσης μία ψεύτικη λάμψη, στηριγμένη σε σαθρά θεμέλια.
Σήμερα όμως, ειδικά λόγω της καταστροφικής κρίσης που ξέσπασε, καθώς επίσης την ανόδου του διαδικτύου, η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά – με τον έλεγχο των πολιτικών, μέσω της διαδικτυακής, ελεύθερης ενημέρωσης των Πολιτών, να έχει κορυφωθεί.
Τα λόγια του λοιπόν, με τα οποία συνηγόρησε υπέρ των ψευδών δηλώσεων, με στόχο να αποφεύγονται τυχόν αντιδράσεις των αγορών, καθώς επίσης η τοποθέτηση του υπέρ των μυστικών διαπραγματεύσεων σε σκοτεινά δωμάτια, έτσι ώστε να διατηρούνται κρυφά τα αποτελέσματα τους, δεν είναι ότι καλύτερο για έναν μελλοντικό πρόεδρο της Κομισιόν – αφού μία τέτοια, γνωστή εκ των προτέρων συμπεριφορά, θα έθετε σε κίνδυνο τόσο τους ευρωπαίους, όσο και το βαριά άρρωστο χρηματοπιστωτικό τους σύστημα.
Απλούστερα, ότι και αν ανακοινώνει, θα λαμβάνεται ως ψέμα – οπότε θα υποψιάζεται κανείς ότι, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πρόσφατο παράδειγμα είναι οι εξής αναφορές, σχετικά με τις δηλώσεις του (πηγή: Reuters):
«Ο Λουξεμβούργιος κατέστησε σαφές ενώπιον των βουλευτών το ότι, δεν πρόκειται να παρεκκλίνει από την πολιτική λιτότητας.
«Δεν μπορούμε να αλλάξουμε κατεύθυνση, αφού έτσι θα χάναμε την αξιοπιστία μας», είπε χαρακτηριστικά. Η ανάπτυξη, καθώς επίσης η απασχόληση θα αποτελέσουν την πρώτη προτεραιότητα της νέας ευρωπαϊκής διοίκησης. Βέβαια δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους κανόνες, για να το επιτύχουμε – αλλά οφείλουμε να τους διαφοροποιήσουμε, έτσι ώστε να αυξηθούν οι επενδύσεις».
Όταν διαβάζει κανείς αυτήν την αναφορά, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ο κ. Juncker ψεύδεται δημόσια, για να καθησυχάσει τις αγορές, τότε δεν της δίνει την παραμικρή αξία – πόσο μάλλον όταν τα λόγια του, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Απλούστατα, είναι αδύνατον να επιμένει κανείς στη συνέχιση της πολιτικής λιτότητας, ισχυριζόμενος ταυτόχρονα πως η προτεραιότητα του είναι η ανάπτυξη - καθώς επίσης η καταπολέμηση της ανεργίας.
Οι δύο αυτές πολιτικές είναι εντελώς ασύμβατες μεταξύ τους – οπότε μάλλον προσπαθεί να παραπλανήσει τόσο τις αγορές, όσο και τους Ευρωπαίους, ισχυριζόμενος ότι έχει τις υπερφυσικές δυνατότητες του βαρόνου Μινχάουζεν.
Ότι μπορεί δηλαδή να αδιαφορήσει για τους κανόνες της βαρύτητας και να βγάλει έξω από το βάλτο τους πάντες – τραβώντας ο ίδιος από τα μαλλιά του μία ολόκληρη ήπειρο. Ειδικά όταν φαίνεται πως οι εξελίξεις στην αγορά εργασίας της υπερδύναμης, παρά το ότι δεν έχει βυθιστεί στην ύφεση, όπως η ΕΕ, δεν είναι τόσο θετικές (γράφημα).
.
Η πραγματική εικόνα της αγοράς εργασίας στις ΗΠΑ
.
Στην αριστερή στήλη των «καλών νέων» έχουμε 118,7 εκ. εργαζομένους πλήρους απασχόλησης – ενώ στη δεξιά 129 εκ. αμερικανούς, εκ των οποίων τα 27,2 εκ. απασχολούνται μερικώς, τα 9,8 εκ. καθόλου (άνεργοι), ενώ 92 εκ. άνθρωποι έχουν ταφεί ζωντανοί και δεν καταγράφονται καθόλου στις στατιστικές (ανάλυση).
Συνεχίζοντας, θεωρείται πως ο κ. Juncker θα κάνει πάντοτε αυτό που ονομάζεται ως πολιτικός καιροσκοπισμός ή τυχοδιωκτισμός – οπότε μάλλον δεν θα ακολουθήσει την πολιτική λιτότητας, την οποία έχει ανακοινώσει, απλά και μόνο για να καθησυχάσει την καγκελάριο, εξασφαλίζοντας την εκλογή του.
Η αιτία είναι το ότι, είναι αδύνατον να μην συνειδητοποιεί τον κίνδυνο από την άνοδο των ακραίων πολιτικών παρατάξεων, καθώς επίσης όλων αυτών που αντιτίθενται στην ΕΕ – οπότε δεν πρόκειται να ακολουθήσει την πολιτική που απαιτούν οι αγορές, αλλά, αντίθετα, θα προσπαθήσει να αυξήσει την ποσότητα χρήματος, με κάθε τρόπο.
Περαιτέρω η γνωστή εφημερίδα «The Sun» είχε γράψει πρόσφατα, κάτω από μία φωτογραφία του τα εξής: «Έξι λόγοι γιατί είναι ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος της Ευρώπης». Ουσιαστικά βέβαια δεν υπάρχουν έξι λόγοι, αλλά μόνο ένας – το ότι κάποιος που ψεύδεται έχει χάσει ήδη το παιχνίδι, όσον αφορά τουλάχιστον την άνοδο του σε μία θέση, η οποία στηρίζεται στην εμπιστοσύνη.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι, οι υπόλοιποι πολιτικοί δεν ψεύδονται – ενώ ο κ. Juncker είναι αναμφίβολα πολύ συμπαθής. Εν τούτοις, είναι ο μοναδικός που το αποδέχθηκε επίσημα και δημόσια, θεωρώντας το ψέμα υποχρεωτικό για έναν πολιτικό. Επομένως, θα ευρίσκεται πάντοτε σε πολύ αδύναμη θέση, όταν θα του επιτίθενται – οπότε θα είναι πολύ δύσκολο να αποφεύγει τα σφάλματα.
Σε κάθε περίπτωση δεν είναι καθόλου απίθανο να εκλεγεί στη θέση του προέδρου της Κομισιόν - πολύ περισσότερο όταν οι Βρετανοί, οι οποίοι ήταν εντελώς αντίθετοι, ανακοίνωσαν ήδη την προθυμία τους να διαπραγματευθούν και να συμφωνήσουν, εάν λάβουν αρκετά ανταλλάγματα.
Υπάρχει όμως ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα: οι κακές του συνήθειες (πηγή). Μεταξύ άλλων, ο σημερινός διοικητής του Euro Group (Dijsselbloem), τον είχε κατηγορήσει δημόσια στην ολλανδική τηλεόραση, λέγοντας ότι είναι «μανιακός καπνιστής και πότης» – αναφερόμενος ουσιαστικά σε ένα «κοινό μυστικό», σύμφωνα με τον οποίο ο κ. Juncker είναι αλκοολικός.
Ο μελλοντικός πρόεδρος της Κομισιόν αντέδρασε φυσικά με μία αναφορά του σε εφημερίδα του Λουξεμβούργου λέγοντας ότι, δεν έχει πρόβλημα αλκοολισμού ενώ δεν θέλει να συζητάει απόψεις που διατυπώνονται σε μία χιουμοριστική τηλεοπτική εκπομπή. Εν τούτοις, η εικόνα του έχει πληγεί – οπότε δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου η παρομοίωση του με έναν πιλότο, ο οποίος θα οδηγούσε το ευρωπαϊκό αεροπλάνο στη συντριβή, εάν αναλάμβανε να το κυβερνήσει.
.
ΣΗΜΕΙΩΣΗΕίμαστε πιθανότατα στο μέσον μίας σειράς αλλεπάλληλων χρηματοπιστωτικών φουσκών – όπου η μία καταπολεμάται με τη δημιουργία μίας επόμενης, ακόμη μεγαλύτερης. Το 2008 ξεκίνησε ουσιαστικά η μεγάλη καταιγίδα, με τον άνεμο τότε να πλησιάζει τα 150 χιλιόμετρα την ώρα - ενώ εμείς, θέλοντας να τον σταματήσουμε, δημιουργήσαμε έναν αντίθετο, ακόμη ισχυρότερο.
Όταν συναντηθούν οι δύο «κλιματικές διαστρεβλώσεις», δεν θα αποφευχθεί ο πανίσχυρος τυφώνας, προκαλώντας την καταιγίδα των καταιγίδων – την οποία ευχόμαστε να αντέξει ο πλανήτης, το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα καλύτερα, έστω με σοβαρές ζημίες. Άλλωστε, όπως μας υποσχέθηκε ο διοικητής της ΕΚΤ, καθώς επίσης η γερμανίδα καγκελάριος, θα γίνουν τα πάντα, ώστε να σωθεί το ευρώ – όσο και αν κοστίσουν.
Το ίδιο φυσικά ισχυρίζονται όλοι οι υπόλοιποι κεντρικοί τραπεζίτες – ενώ οι ενέργειες τους έχουν διογκώσει τους ισολογισμούς των ιδρυμάτων τους σε βαθμό που δεν υπήρξε ποτέ μέχρι σήμερα στην ιστορία (γράφημα).
.
Η διόγκωση των ισολογισμών των κεντρικών Τραπεζών
.
Αν και βιώνουμε λοιπόν το μεγαλύτερο ίσως νομισματικό πείραμα που επιδιώχθηκε ποτέ, οι ενδείξεις δεν είναι τόσο θετικές, όσο μας παρουσιάζονται – εάν υποθέσουμε πως υπάρχει ακόμη ελπίδα να αποφύγουμε την απόλυτη καταστροφή.
Σε κάθε περίπτωση, η στενή διασύνδεση σήμερα μεταξύ της Οικονομίας, των τραπεζών, των κρατών και των νομισμάτων σε ολόκληρο τον πλανήτη, η οποία είναι το αποτέλεσμα της ανεξέλικτης παγκοσμιοποίησης, θα μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα – ενώ αρκεί το «πέταγμα της πεταλούδας» ή μία μικρή νιφάδα χιονιού, για να ξεκινήσει η χιονοστιβάδα.
Μέχρι τότε αυτό που προβλέπεται είναι η λήψη «καταναγκαστικών» μέτρων, όπως ο περιορισμός των αναλήψεων, η δήμευση μέρους των καταθέσεων ή οι υπερβολικοί φόροι, έτσι ώστε να κερδηθεί χρόνος. Επίσης οι αντιδημοκρατικές αποφάσεις, η αδιαφορία για τους νόμους εκ μέρους των κυβερνώντων ή οτιδήποτε άλλο, το οποίο θα θυμίζει τον πνιγμένο που προσπαθεί με αγωνία να κρατηθεί από τα μαλλιά του στην επιφάνεια.
Αργότερα όμως, όταν οι άνθρωποι αντιληφθούν ότι τα χρήματα τους, οι περιουσίες τους, οι συντάξεις τους ή το κοινωνικό τους κράτος θα χαθούν, κατά ένα μεγάλο μέρος τους, τότε πολύ δύσκολα θα αποφευχθούν οι κοινωνικές αναταραχές, οι εξεγέρσεις, οι επαναστάσεις, οι εμφύλιοι και, ενδεχομένως, οι διακρατικοί πόλεμοι – αφού η οργή θα είναι ανεξέλεγκτη.
Analyst.gr Team
© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
