2014-06-18 11:15:06
Μετά από μακρά κυοφορία και με μία κίνηση που εκπλήσσει, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Τουρκία... επέλεξαν τον Εκμελεντίν Ιχσάνογλου (Ekmeleddin İhsanoğlu) ως κοινό υποψήφιο για τις πρώτες με καθολική ψηφοφορία εκλογές Προέδρου της Δημοκρατίας που θα γίνουν τον Αύγουστο (Πρώτος γύρος στις 10 Αυγούστου και ο δεύτερος αν χρειαστεί στις 24 του ίδιου μήνα). Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας έγινε στις 16 Ιουνίου. Η έκπληξη πάντως βρίσκεται στο γεγονός ότι ο υποψήφιος Πρόεδρος είναι Ισλαμιστής και προέρχεται από τον συντηρητικό χώρο.
Λαμπρός επιστήμονας, διπλωμάτης και συγγραφέας, ο κ. Ιχσάνολγου γεννήθηκε τον Δεκέμβριου του 1943 στο Κάιρο, όπου και τελείωσε το πανεπιστήμιο Ain Shams. Σπούδασε ακόμα στην Τουρκία και την Αγγλία και το 1984 έγινε καθηγητής του Πανεπιστημίου της Άγκυρας. Έχει γράψει πολλά βιβλία και άρθρα για τον τουρκικό πολιτισμό, τις σχέσεις του Ισλάμ με την Δύση και τις αραβοτουρκικές σχέσεις, αλλά και λογοτεχνικά κείμενα
. Επί 25 χρόνια δραστηριοποιήθηκε στον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης Οrganisation of the Islamic Conference (OIC), τον μεγαλύτερο μετά τον ΟΗΕ διεθνή οργανισμό σε ό,τι αφορά τον αριθμό των χωρών μελών του, και υπήρξε επικεφαλής του, ως Γενικός Γραμματέας, για μια ολόκληρη δεκαετία (1-1-2004 εως 31-12-2013). Η εκλογή του το 2003 έγινε κατόπιν προτάσεως του τότε Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας και νυν Πρόεδρου της Δημοκρατίας, Αμπντουλάχ Γκιούλ και είχε τότε θεωρηθεί θρίαμβος για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Ερντογάν, καθώς ήταν σύμφωνη με τους στόχους της , να παίξει η Τουρκία ηγετικό ρόλο στον ισλαμικό κόσμο, όπως διαβάζουμε στο constantinoupoli.com.
Οι σχέσεις του με την κυβέρνηση Ερντογάν υπήρξαν άριστες έως πριν από ένα χρόνο περίπου, όταν μετά την ανατροπή του Προέδρου Μόρσι στην Αίγυπτο ο κ. Ιχσάνογλου αρνήθηκε να καταδικάσει το πραξικόπημα, μένοντας πιστός στις αποφάσεις του οργανισμού που προήδρευε και μη υπακούοντας στις σχετικές εκκλήσεις του Πρωθυπουργού Ερντογάν. Έκτοτε μπήκε στο στόχαστρο της κυβέρνησης και των ελεγχόμενων από αυτή μέσων. Ωστόσο ο υποψήφιος Πρόεδρος, που οι φήμες λένε ότι πρότεινε κάποιον άλλον υποψήφιο αντί για τον ίδιο, έχει μεγάλη διεισδυτικότητα στους ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) ενώ δεν είναι πρόσωπο το οποίο να προκαλεί καταρχήν αρνητικά συναισθήματα στους Κούρδους, οι οποίοι είναι αυτοί που όπως όλα δείχνουν θα κρίνουν την προεδρική εκλογή είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο γύρο.
Υπό την έννοια αυτή, η κοινή επιλογή υποψηφίου Προέδρου – ο κύριος Ιχσάνογλου προτείνεται από κοινού από το κεντροαριστερο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και το ακροδεξιο Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ)- μπορεί να θεωρηθεί κατ αρχήν επιτυχής, δεδομένου ότι και το κουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) δια του Προέδρου του,δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να ψηφίσει υποψήφιο που προτείνει το CHP, δηλαδή οι κεμαλιστές,στον δεύτερο γύρο, «αν αυτός σέβεται τα δικαιώματα όλων των πολιτών», δίνοντας σαφές μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η επιλογη φαίνεται να ήταν πιο δύσκολη για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (και για τα μέλη του), που έπρεπε να ξεπεράσει ένα ταμπού αναφορικά με το ισλαμικό παρελθόν του υποψηφίου, Ωστόσο οι κεμαλιστές φαίνεται να αρχίζουν να μαθαίνουν από τα λάθη τους (ή και να παίρνουν μαθήματα πολιτικής τακτικής από τον πρωθυπουργό) και μοιάζουν διατεθειμένοι «να συμμαχήσουν ακόμα και με το διάβολο» προκειμένου να ανατρέψουν τον κ. Ερντογάν και κυρίως να αποτρέψουν αυτό που θεωρούν προσπάθεια ισλαμοποίησης της χώρας και υπονόμευσης του κοσμικού της χαρακτήρα.
Άλλωστε και ο κ Μπαχτελί, ο επικεφαλής του Εθνικιστικού Κόμματος, το είχε πει ξεκάθαρα. «Για να υποστηρίξουμε υποψήφιο μαζί με το CHP αυτός θα πρέπει να είναι πατριώτης, συντηρητικός, δημοκράτης, υποστηρικτής του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους και άνθρωπος με υψηλές ηθικές αρχές». Φαινεται ότι ο κ. Ιχσάνογλου συγκεντρώνει όλα αυτά τα προσόντα και μπορεί, εάν κινηθεί σωστά προεκλογικά, να αποτελέσει έναν υποψήφιο ικανό να απειλήσει την παντοδυναμία Ερντογάν.
Τώρα το μπαλάκι βρίσκεται στα χέρια του Τούρκου πρωθυπουργού που, αν και έχει ασφαλώς το δημοσκοπικό προβάδισμα και το κύρος της θέσης του, βλέπει τα πράγματα να γίνονται πιο περίπλοκα από ό,τι αρχικά είχε σχεδιάσει και κυρίως σε σχέση με αυτό που είχε διαφανεί μετά τον θρίαμβο των δημοτικών εκλογών της 31 Μαρτίου. Σημειώνεται ότι, αν και ο κ.Ερντογάν έχει επανειλημμένως πει ότι θα ήθελε να είναι ο επόμενος Πρόεδρος της χώρας και μάλιστα με αυξημένες αρμοδιότητες, το κυβερνόν κόμμα δεν εχει ανακοινώσει ακόμα επίσημα τον υποψήφιό του για την Προεδρία. Δεν αποκλείεται, σε ένα γύρισμα της τελευταίας στιγμής το ΑΚΠ να υποστηρίξει για υποψήφιο και πάλι τον νυν Πρόεδρο Γκιούλ Τέλος υπενθυμίζεται για άλλη μία φορά ο καθοριστικός ρόλος που θα παίξει ο κουρδικός παράγοντας, που αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι κρίσιμος όχι μονάχα για την Τουρκία και τις προεδρικές εκλογές,αλλά για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μεσοποταμίας- Εγγύς Ανατολής (Τουρκία, Συρία, Ιράκ , Ιράν). Ίδωμεν… Tromaktiko
Λαμπρός επιστήμονας, διπλωμάτης και συγγραφέας, ο κ. Ιχσάνολγου γεννήθηκε τον Δεκέμβριου του 1943 στο Κάιρο, όπου και τελείωσε το πανεπιστήμιο Ain Shams. Σπούδασε ακόμα στην Τουρκία και την Αγγλία και το 1984 έγινε καθηγητής του Πανεπιστημίου της Άγκυρας. Έχει γράψει πολλά βιβλία και άρθρα για τον τουρκικό πολιτισμό, τις σχέσεις του Ισλάμ με την Δύση και τις αραβοτουρκικές σχέσεις, αλλά και λογοτεχνικά κείμενα
Οι σχέσεις του με την κυβέρνηση Ερντογάν υπήρξαν άριστες έως πριν από ένα χρόνο περίπου, όταν μετά την ανατροπή του Προέδρου Μόρσι στην Αίγυπτο ο κ. Ιχσάνογλου αρνήθηκε να καταδικάσει το πραξικόπημα, μένοντας πιστός στις αποφάσεις του οργανισμού που προήδρευε και μη υπακούοντας στις σχετικές εκκλήσεις του Πρωθυπουργού Ερντογάν. Έκτοτε μπήκε στο στόχαστρο της κυβέρνησης και των ελεγχόμενων από αυτή μέσων. Ωστόσο ο υποψήφιος Πρόεδρος, που οι φήμες λένε ότι πρότεινε κάποιον άλλον υποψήφιο αντί για τον ίδιο, έχει μεγάλη διεισδυτικότητα στους ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) ενώ δεν είναι πρόσωπο το οποίο να προκαλεί καταρχήν αρνητικά συναισθήματα στους Κούρδους, οι οποίοι είναι αυτοί που όπως όλα δείχνουν θα κρίνουν την προεδρική εκλογή είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο γύρο.
Υπό την έννοια αυτή, η κοινή επιλογή υποψηφίου Προέδρου – ο κύριος Ιχσάνογλου προτείνεται από κοινού από το κεντροαριστερο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και το ακροδεξιο Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ)- μπορεί να θεωρηθεί κατ αρχήν επιτυχής, δεδομένου ότι και το κουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) δια του Προέδρου του,δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να ψηφίσει υποψήφιο που προτείνει το CHP, δηλαδή οι κεμαλιστές,στον δεύτερο γύρο, «αν αυτός σέβεται τα δικαιώματα όλων των πολιτών», δίνοντας σαφές μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η επιλογη φαίνεται να ήταν πιο δύσκολη για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (και για τα μέλη του), που έπρεπε να ξεπεράσει ένα ταμπού αναφορικά με το ισλαμικό παρελθόν του υποψηφίου, Ωστόσο οι κεμαλιστές φαίνεται να αρχίζουν να μαθαίνουν από τα λάθη τους (ή και να παίρνουν μαθήματα πολιτικής τακτικής από τον πρωθυπουργό) και μοιάζουν διατεθειμένοι «να συμμαχήσουν ακόμα και με το διάβολο» προκειμένου να ανατρέψουν τον κ. Ερντογάν και κυρίως να αποτρέψουν αυτό που θεωρούν προσπάθεια ισλαμοποίησης της χώρας και υπονόμευσης του κοσμικού της χαρακτήρα.
Άλλωστε και ο κ Μπαχτελί, ο επικεφαλής του Εθνικιστικού Κόμματος, το είχε πει ξεκάθαρα. «Για να υποστηρίξουμε υποψήφιο μαζί με το CHP αυτός θα πρέπει να είναι πατριώτης, συντηρητικός, δημοκράτης, υποστηρικτής του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους και άνθρωπος με υψηλές ηθικές αρχές». Φαινεται ότι ο κ. Ιχσάνογλου συγκεντρώνει όλα αυτά τα προσόντα και μπορεί, εάν κινηθεί σωστά προεκλογικά, να αποτελέσει έναν υποψήφιο ικανό να απειλήσει την παντοδυναμία Ερντογάν.
Τώρα το μπαλάκι βρίσκεται στα χέρια του Τούρκου πρωθυπουργού που, αν και έχει ασφαλώς το δημοσκοπικό προβάδισμα και το κύρος της θέσης του, βλέπει τα πράγματα να γίνονται πιο περίπλοκα από ό,τι αρχικά είχε σχεδιάσει και κυρίως σε σχέση με αυτό που είχε διαφανεί μετά τον θρίαμβο των δημοτικών εκλογών της 31 Μαρτίου. Σημειώνεται ότι, αν και ο κ.Ερντογάν έχει επανειλημμένως πει ότι θα ήθελε να είναι ο επόμενος Πρόεδρος της χώρας και μάλιστα με αυξημένες αρμοδιότητες, το κυβερνόν κόμμα δεν εχει ανακοινώσει ακόμα επίσημα τον υποψήφιό του για την Προεδρία. Δεν αποκλείεται, σε ένα γύρισμα της τελευταίας στιγμής το ΑΚΠ να υποστηρίξει για υποψήφιο και πάλι τον νυν Πρόεδρο Γκιούλ Τέλος υπενθυμίζεται για άλλη μία φορά ο καθοριστικός ρόλος που θα παίξει ο κουρδικός παράγοντας, που αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι κρίσιμος όχι μονάχα για την Τουρκία και τις προεδρικές εκλογές,αλλά για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μεσοποταμίας- Εγγύς Ανατολής (Τουρκία, Συρία, Ιράκ , Ιράν). Ίδωμεν… Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
