2014-08-10 14:53:06
Γύρω στα 2 με 2 ½ , τα παιδιά είναι σε θέση –τουλάχιστον νευρολογικά– να ελέγξουν τα αντανακλαστικά και τους σφιγκτήρες τόσο της κύστης, όσο και του εντέρου τους. Αν πιέσουμε ένα παιδάκι πολύ νωρίς να αποχωριστεί την πάνα του, είναι πολύ πιθανό να μην πετύχουμε τον στόχο μας. Μπορεί, λοιπόν, το ποσοστό επιτυχίας στα 2 χρόνια είναι 25%, ένα χρόνο μετά όμως, αγγίζει το 98%! Αλήθεια, όμως, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουρες ότι το μικρό μας είναι όντως έτοιμο για αυτό το τόσο μεγάλο βήμα; Αν γνωρίζει τις λέξεις «τσίσα, πιπί, κακά», αν καταλαβαίνει πότε πλησιάζει η ώρα να κάνει την ανάγκη του και σταματάει όλες τις άλλες δραστηριότητες προκειμένου να επικεντρωθεί σε αυτή κι αν μας ενημερώνει ότι «τα έκανε», τότε, είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Το ίδιο ισχύει αν σε κάθε ευκαιρία μάς δείχνει ότι θέλει να απαλλαγεί από την πάνα, αν εκδηλώνει ενδιαφέρον για την λεκάνη στο μπάνιο και αν πλέον έχει αρχίσει να κάνει την ανάγκη του συγκεκριμένες ώρες της ημέρας. Αν κι εφόσον λοιπόν ισχύουν όλα αυτά (ή τα περισσότερα από αυτά), τότε, ίσως έφτασε η ώρα να ξεκινήσουμε την εκπαίδευση τουαλέτας!
Καλώς ήρθες γιογιό Με σωστή καθοδήγηση, αρκετή επιμονή, πολλή υπομονή και ακόμα περισσότερη επιβράβευση, το μικρό μας είναι σίγουρο ότι θα καταφέρει να απαλλαγεί από την πάνα του μια για πάντα! Να θυμίσουμε ότι η εκπαίδευση της πάνας ξεκινά πρώτα κατά τη διάρκεια της ημέρας και όταν «ολοκληρωθεί» τότε ακολουθεί και η εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της νύχτας. Για να πετύχει τόσο η πρώτη, όσο και η δεύτερη φάση λοιπόν…
- Αρχικά, «συστήνουμε» στο μωρό μας το γιογιό και τη λεκάνη και του εξηγούμε τη χρησιμότητά τους.
- Όταν καταλάβουμε ότι το παιδί ετοιμάζεται να κάνει τσίσα ή κακά, το παροτρύνουμε να καθίσει στο γιογιό ακόμα και με την πάνα του. Αυτό, το κάνουμε ούτως ώστε να μπορέσει το παιδί να συνδέσει την ανάγκη του με το γιογιό.
- Επειδή το μικρό μας δεν είναι ακόμα σε θέση να αναγνωρίζει εγκαίρως τα σημάδια που του στέλνει το σωματάκι του, δεν ξεχνάμε να του υπενθυμίζουμε συχνά-πυκνά αν θέλει να χρησιμοποιήσει το γιογιό του.
- Αφήνουμε πού και πού την πόρτα του μπάνιου ανοιχτή και δεν ξεχνάμε να περιγράφουμε στο παιδί το τι κάνουμε π.χ. κατεβάζουμε το εσώρουχό μας, καθόμαστε στη λεκάνη ή το γιογιό, κάνουμε την ανάγκη μας, σκουπιζόμαστε απαλά, πετάμε το χαρτάκι στο καλαθάκι, ανεβάζουμε το εσώρουχό μας, πατάμε το καζανάκι και –φυσικά– πλένουμε τα χέρια μας. Καλό θα ήταν η μαμά να το δείξει στο κοριτσάκι της και ο μπαμπάς στο αγοράκι.
- Βάζουμε το γιογιό στην τουαλέτα και αφήνουμε τριγύρω κάποια παιχνιδάκια τα οποία θα κάνουν την… παραμονή του στο μπάνιο ευχάριστη και όχι εντελώς βαρετή. Όσο περισσότερο καταφέρνει το μικρό μας να κάθεται στο γιογιό του, τόσο καλύτερα είναι.
- Τέλος, δεν ξεχνάμε να επιβραβεύουμε κάθε του επιτυχία, ενώ δεν πρέπει να το κάνουμε να νιώθει άσχημα για τις αποτυχίες που είναι βέβαιο ότι πάντα θα υπάρξουν ειδικά στα αρχικά στάδια…
Της Μάρθας Αγγελοπούλου, με τη συνεργασία της παιδιάτρου δρ. Βιβής Παναγοπούλου και της ψυχολόγου Ειρήνης Μπίρμπου.
Πηγή Tromaktiko
Καλώς ήρθες γιογιό Με σωστή καθοδήγηση, αρκετή επιμονή, πολλή υπομονή και ακόμα περισσότερη επιβράβευση, το μικρό μας είναι σίγουρο ότι θα καταφέρει να απαλλαγεί από την πάνα του μια για πάντα! Να θυμίσουμε ότι η εκπαίδευση της πάνας ξεκινά πρώτα κατά τη διάρκεια της ημέρας και όταν «ολοκληρωθεί» τότε ακολουθεί και η εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της νύχτας. Για να πετύχει τόσο η πρώτη, όσο και η δεύτερη φάση λοιπόν…
- Αρχικά, «συστήνουμε» στο μωρό μας το γιογιό και τη λεκάνη και του εξηγούμε τη χρησιμότητά τους.
- Όταν καταλάβουμε ότι το παιδί ετοιμάζεται να κάνει τσίσα ή κακά, το παροτρύνουμε να καθίσει στο γιογιό ακόμα και με την πάνα του. Αυτό, το κάνουμε ούτως ώστε να μπορέσει το παιδί να συνδέσει την ανάγκη του με το γιογιό.
- Επειδή το μικρό μας δεν είναι ακόμα σε θέση να αναγνωρίζει εγκαίρως τα σημάδια που του στέλνει το σωματάκι του, δεν ξεχνάμε να του υπενθυμίζουμε συχνά-πυκνά αν θέλει να χρησιμοποιήσει το γιογιό του.
- Αφήνουμε πού και πού την πόρτα του μπάνιου ανοιχτή και δεν ξεχνάμε να περιγράφουμε στο παιδί το τι κάνουμε π.χ. κατεβάζουμε το εσώρουχό μας, καθόμαστε στη λεκάνη ή το γιογιό, κάνουμε την ανάγκη μας, σκουπιζόμαστε απαλά, πετάμε το χαρτάκι στο καλαθάκι, ανεβάζουμε το εσώρουχό μας, πατάμε το καζανάκι και –φυσικά– πλένουμε τα χέρια μας. Καλό θα ήταν η μαμά να το δείξει στο κοριτσάκι της και ο μπαμπάς στο αγοράκι.
- Βάζουμε το γιογιό στην τουαλέτα και αφήνουμε τριγύρω κάποια παιχνιδάκια τα οποία θα κάνουν την… παραμονή του στο μπάνιο ευχάριστη και όχι εντελώς βαρετή. Όσο περισσότερο καταφέρνει το μικρό μας να κάθεται στο γιογιό του, τόσο καλύτερα είναι.
- Τέλος, δεν ξεχνάμε να επιβραβεύουμε κάθε του επιτυχία, ενώ δεν πρέπει να το κάνουμε να νιώθει άσχημα για τις αποτυχίες που είναι βέβαιο ότι πάντα θα υπάρξουν ειδικά στα αρχικά στάδια…
Της Μάρθας Αγγελοπούλου, με τη συνεργασία της παιδιάτρου δρ. Βιβής Παναγοπούλου και της ψυχολόγου Ειρήνης Μπίρμπου.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΡΑΟΥΖΟΥ : ΣΤΟΧΟΣ Η 5ΑΔΑ ΣΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
