ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Είναι τελικά η Σινδόνη του Τορίνο ένα κειμήλιο ή μια καλοκατασκευασμένη απάτη;

Είναι μια διαμάχη που διχάζει τους ανθρώπους ανά τον κόσμο και σύμφωνα με τον ειδικό Charles Freeman εκτός από το ραδιάνθρακα, που εμφανίστηκε το 1988 και εντοπίστηκε στο ύφασμα, αυτό χρησιμοποιούνταν από το 14ο αιώνα και κυρίως κατά τους εορτασμούς του Πάσχα κατά το Μεσαίωνα.

Ψάχνοντας σε κείμενα και διάφορα έργα δεν βρήκε ούτε μια σχετική αναφορά πριν από το 1355. Το 1453 το κειμήλιο αγοράστηκε από τον Οίκο της Σαβοϊας, μια από τις παλαιότερες αριστοκρατικές οικογένιες του κόσμου.

Παρατηρώντας τις απεικονίσεις της Σινδόνης και τη ξυλογραφία του Αντόνιο Τεμπέστα το 1613, ο Freeman κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο το σάβανο δεν ήταν το ίδιο με αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, καθώς οι προηγούμενοι μελετητές επικέντρωσαν τις έρευνές τους σε λεπτομέρειες που πλέον δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν, όπως τα σημάδια από το ακάνθινο στεφάνι, τα μακρυά μαλλιά του Ιησού ή τις κηλίδες αίματος.

Ακόμη, υποστηρίζει ότι η Σινδόνη χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια μιας τελετής που ονομαζόταν "Quem Quaeritis", κατά την οποία γινόταν αναπαράσταση της Ανάστασης του Χριστού. Η Σινδόνη εκτίθεται στο μουσείο του Τορίνο τα τελευταία πέντε χρόνια και πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι την έχουν επισκεφθεί.

Το λινό ύφασμα, που εικάζεται ότι ήταν τυλιγμένο στο σώμα του Ιησού, έχει αποσπάσει το ενδιαφέρον ιστορικών, Ιερέων και πιστών ανά τον κόσμο. Παρόλο που δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές για τη Σινδόνη πρίν από το 14ο αιώνα, κάποιοι ιστορικοί ισχυρίζονται πως ένα σάβανο βρισκόταν στην κατοχή των Βυζαντινών αυτοκρατόρων το 1204. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι ένας χιτώνας στον οποίο εικονιζόταν ένας εσταυρωμένος άνδρας, υπήρχε στο Λιρέ της Γαλλίας υπό την ιδιοκτησία του ιππότη Ζοφρέ Ντε Σαρνέ.

Η καταγωγή της Σινδόνης του Τορίνο είναι αμφίβολη με πολλούς να υποστηρίζουν ότι πρόκειται για απάτη των καλλιτεχνών της εποχής. Από το 15ο αιώνα και μετά η ιστορική καταγραφή του κειμηλίου είναι λεπτομερής, καθώς γίνεται γνωστό ότι το 1532 στο Σαμπερύ της Γαλλίας προκλήθηκε πυρκαγιά στο παρεκκλήσι, με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές στη Σινδόνη. Το 1578 ο Δούκας των Σαβόϊ, Εμμάνουελ Φίλιμπερτ διέταξε να μεταφερθεί το ύφασμα από το Σαμπερύ στο Τορίνο όπου, και παραμένει μέχρι και σήμερα.
Πηγή
Tromaktiko