Η θεωρία της κερδισμένης ψήφου

2012-04-29 09:00:13

Του Κωνσταντινου Ζουλα*

«Δεν χρειάζεται απλά και μόνο κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Χρειάζεται νομιμοποίηση». Η φράση αυτή του κ. Ευ. Βενιζέλου ευλόγως πολυσυζητήθηκε καθώς έθεσε μια εντελώς αυθαίρετη προϋπόθεση για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Το ποσοστό ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να υπερβεί αθροιστικά το 50%.

Tι υπαινίχθηκε ο κ. Βενιζέλος είναι προφανές: τον φοβίζει το ενδεχόμενο τα αντιμνημονιακά κόμματα να ξεπεράσουν εκείνα το 50% και να ...μπορούν να ισχυριστούν ότι η επόμενη κυβέρνηση θα εκφράζει τη μειοψηφία.

Το σκεπτικό Βενιζέλου, ωστόσο, είναι καθόλα παραπλανητικό. Κυβέρνηση μπορεί να σχηματιστεί και με το 38% των ψήφων, ενώ σε όλη τη Μεταπολίτευση ουδέποτε ετέθη ο όρος του ως προϋπόθεση κυβερνησιμότητας. Ο Κ. Καραμανλής το 1980 έβαλε τη χώρα στην ΕΟΚ, διαθέτοντας τη στήριξη «μόνον» του 42% των πολιτών και έχοντας σύσσωμη την αντιπολίτευση απέναντί του. Το ζητούμενο, επομένως, είναι η επόμενη κυβέρνηση να επιδείξει αποφασιστικότητα στις δομικές αλλαγές που χρειάζονται κι όχι να διαθέτει τη νομιμοποίηση που ζήτησε ο κ. Βενιζέλος.

Με την έννοια αυτή είναι εμφανές ότι άλλη ήταν η πραγματική του στόχευση. Οι ψηφοφόροι που δεν αμφισβητούν την ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδος, αλλά σκέφτονται σε τούτες τις εκλογές να ψηφίσουν τη Δράση, τη Δημ. Συμμαχία, τη Δημιουργία Ξανά τον ΛΑΟΣ ή όποιο κόμμα επιδιώκει να εισέλθει στη Βουλή ακριβώς για να πιέσει τους δύο «μεγάλους» να μην παλινδρομήσουν στις μεταρρυθμίσεις.

Ο κ. Βενιζέλος υπονόησε ότι η ψήφος σε αυτά τα κόμματα θα είναι χαμένη, αν δεν μπουν στη Βουλή. Είναι ψέμα. Ακόμη και αν δεν πιάσουν το πολυπόθητο 3%, τα ποσοστά τους θα βοηθήσουν τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Και τούτο διότι μια παραδοξότητα του εκλογικού συστήματος ρίχνει τον πήχη της αυτοδυναμίας όσο αυξάνεται το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής.

Επομένως, η ψήφος στα κόμματα αυτά όχι μόνον δεν είναι χαμένη, αλλά θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι είναι μια υπόθεση «win win». Αν μπουν στη Βουλή θα υπάρχει επιτέλους κάποιος να ελέγξει τους δύο «μεγάλους». Αν όχι, θα τους βοηθήσουν, με τα αδιάθετα ποσοστά τους, να σχηματίσουν κυβέρνηση, θέτοντας τις προϋποθέσεις να επιτύχουν τον στόχο τους την επόμενη φορά που πιθανότατα δεν θα αργήσει...

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή στις 28 Απριλίου του 2012. Μπορείτε να βρείτε τον Κωνσταντίνο Ζούλα στο twitter εδώ.
Parapolitiki.com

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ