ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Απιστία: Τρόποι να πεις "όχι" όταν εμφανίζεται ο πειρασμός

Μια συζήτηση που έχει λάβει μεγάλη έκταση είναι εκείνη που θέτει το ερώτημα... για το αν οι άν­θρωποι είναι εκ φύσεως μονογαμικοί ή πολυγαμικοί και επομένως αν είναι φυσικό να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις. Εκατομμύρια λέξεις έχουν χρησιμο­ποιηθεί για την τεκμηρίωση της φυσικότητας ή του αφύσικου της μονογαμίας.

Όταν το ερώτημα της μονογαμίας τίθεται μόνο με όρους κοινωνικούς, είναι φυσικό να εγείρει αμφι­σβητήσεις και αντιδράσεις, καθώς υποτάσσει την προσωπική ελευθερία στην κοινωνική ένταξη. Επομένως το ζήτημα έχει να μελετηθεί στα πλαίσια της προσωπικής ελευθερίας και του προσωπικού υπαρ­ξιακού συμφέροντος, που δεν αφορά μόνο μια χρονι­κή στιγμή, αλλά το σύνολο της ζωής και του νοή­ματος που επιλέγει να δώσει κανείς σ’ αυτή.

Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί με αφορμή την αίσθηση μοναξιάς που όλοι έχουν βιώσει βασανιστήρια κάποια στιγμή της ζωής τους και που αναζητά μια οποία προσωρινή ανακούφιση, αλλά με την δη­μιουργία προσωπικού δικτύου που δίνει νόημα στην ύπαρξη. Διαφορετικά, η όποια σύμβαση σχέσης, έστω και νομότυπης για το κοινωνικό σύνολο, θα είναι ανεπαρκής και θα αναζητά μια όποια άλλη διέξοδο.

Η προσωπική μου απάντηση είναι ότι μπορεί σε αρχαϊκό ορμέμφυτο επίπεδο να είμαστε παν-γαμι- κοί, με την έννοια ότι τεχνικά στο επίπεδο της αυτονομημένης σεξουαλικότητας τα πάντα μπορούν να συμβούν, αλλά ότι οι διαφοροποιημένοι άνθρωποι επιλέγουν την μονογαμία όχι απλώς ως κοινωνική ή ηθική επιταγή, αλλά ως δυνατότητα για προσω­πική ολοκλήρωση, όπου ο εαυτός δεν κατακερμα­τίζεται και που ο έρωτας δεν περιορίζεται στην ευ­καιριακή σεξουαλική ευχαρίστηση.

Τα αναγκαία «Όχι»! Η ενηλικίωση απαιτεί να γνωρίζεις να λες όχι! Πολλές φορές μέσα στην ημέ­ρα σου. Δεν μπορείς να είσαι ο εαυτός σου αν δεν διαφοροποιείσαι από τον περίγυρό σου. Δεν μπορείς να χτίζεις κάτι σημαντικό, αν δεν πεις πολλά όχι στους περισπασμούς που υφίστανται διαρκώς.

Τα καλά παιδιά που δεν τους είχε επιτραπεί να πουν όχι στους γονείς τους, μπορεί να γίνουν καλοί υπάλληλοι, αλλά όχι καλοί επιχειρηματίες, μπορεί να γίνουν βολικοί σύντροφοι, αλλά όχι ερωτικοί άν­θρωποι.

Το παιδί που δεν του επιτράπηκε να επιλέξει τις σπουδές του, πώς θα επιλέξει σύντροφο; Το παιδί που δεν τολμά να διαφοροποιηθεί από την μαζική στά­ση της παρέας και ακολουθεί παθητικά τις αυτο- καταστροφικές στάσεις της, πώς θα μπορέσει να γίνει ο εραστής που θα υπερασπιστεί την συντροφι­κή σχέση του, όταν μια άλλη παρέα θα τον καλεί στην στιγμιαία ευχαρίστηση;

Το σύνηθες ερώτημα στις ευκαιριακές προκλή­σεις είναι το «γιατί όχι;», που σημαίνει «δεν έχω και τίποτα να χάσω» ή «δεν έχω και τίποτα πιο σημα­ντικό να κάνω».

Το «γιατί όχι;» είναι ένα ερώτημα που δείχνει την επιφανειακή αντίληψη εκείνου που το θέτει, αφού δεικνύει ότι δεν έχει σταθερό προσανατολισμό ζωής, αλλά ευκαιριακές κινήσεις για να αποφεύγει τη συ- νειδητοποίηση των κενών του. Επομένως το «γιατί όχι;» οδηγεί σε μια ξενέρωτη αποδοχή μιας ξενέ­ρωτης σεξουαλικής ζωής.

Μια γνωστή στους φυχολογικούς κύκλους μελέ­τη έγινε με παιδιά νηπιαγωγείου. Τους προσφέρθηκε μια καραμέλα αν έφευγαν αμέσως από την τά­ξη και πήγαιναν στην αυλή και μια σοκολάτα αν έμεναν στην τάξη μέχρι να φτάσει η ώρα του δια­λείμματος.

Μετά από 20 χρόνια εξέτασαν την εξέλιξη των παιδιών αυτών. Βρεθηκε με μεγάλη διαφορά ότι τα παιδιά που είχαν αντέζει να πουν όχι στην άμεση ευχαρίστηση για να πάρουν την σοκολάτα, είχαν πάει, πολύ καλύτερα στην ακαδημαϊκή και την προ­σωπική τους πορεία από ό,τι τα παιδιά που είχαν βιαστεί να πάρουν την καραμέλα.

Σε κά­ποιες κρίσιμες στιγμές της ζωής δεν σε σώζουν οι κανόνες ηθικής, αλλά η εξυπνάδα.

Ναι, σήμερα απαιτείται εξυπνάδα για να απο­φεύγεις όλες εκείνες τις ελκυστικές προσφορές ευ­χαρίστησης που, ενώ μοιάζουν σαν ερωτικές ευκαι­ρίες, στην πραγματικότητα είναι ιοί που εισέρχονται στην προσωπικότητά σου και σε ελέγχουν και χά­νεις και την ζωντάνια και την ερωτικότητά σου. Ισχύει δηλαδή το σοφό σχόλιο που λέει: « Και αν όλα μού επιτρέπονται, δεν με συμφέρουν όλα».
Πηγή
Tromaktiko