2014-12-26 11:10:14
Άριστος Μιχαηλίδης
Πήρε νέες διαστάσεις τελευταία η πολιτική μετατροπής σε διακοινοτική διαφορά του προβλήματος εισβολής και κατοχής. Με μια νέα μορφή πλέον που μοιάζει με φαρσοκωμωδία. Νέες δικοινοτικές πλατφόρμες, στις οποίες συμμετέχουν με περηφάνια και στελέχη των μεγάλων κομμάτων, πανεπιστημιακοί κι όλοι οι γνωστοί σουρεαλιστές, που όπου δουν πλατφόρμα νομίζουν ότι λύθηκε το Κυπριακό και τρέχουν.
Μαζί πάντα και η βρετανική πρεσβεία, που εδώ και χρόνια ο ρόλος της εκτός Κύπρου είναι να στήνει ραδιουργίες για να τραυματίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Τουρκίας, και εντός Κύπρου να οργανώνει δικοινοτικές εκδηλώσεις, όπως ποδοσφαιρικές συναντήσεις στη νεκρή ζώνη, για να ξεπεράσουν οι Κύπριοι τα ψυχολογικά τους προβλήματα, αλλά ποτέ δεν λέει τίποτε για να εξηγήσει για ποιο λόγο υπάρχει νεκρή ζώνη και ποιος κατοχικός στρατός βρίσκεται στη μια πλευρά της ζώνης
. Μέχρι και οι τακτικές συναντήσεις των ε/κ και των τ/κ κομμάτων κατάντησαν γραφικές. Τελευταία, μας έλεγαν ότι παραλίγο να συμφωνήσουν κιόλας να καταδικάσουν μαζί την εισβολή της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ (οι δικοί μας οι αφελείς πανηγυριώτες τα έλεγαν) και λίγο μετά δεν κατάφεραν καν να επισκεφθούν μαζί την Αμμόχωστο όπως είχαν συμφωνήσει κι απλώς είπαν ότι η επίσκεψη αναβάλλεται «λόγω διαφορετικών απόψεων», όπως ανακοίνωσε η πρεσβεία της Σλοβακίας, που οργανώνει τις συναντήσεις.
Χριστούγεννα ήταν κι όταν ξεκίνησε το κακό με την τουρκανταρσία, που σήμερα δεν τη λέμε έτσι, λέμε μόνο «τα γεγονότα» για να μην μολύνουμε την ψυχολογία. Και μετά από μισό αιώνα, ακούμε νουθεσίες ουτοπικής πολιτικής. Χωρίς βάση, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς να έχουμε επίγνωση του τι πραγματικά ορίζει το πρόβλημα μας, χωρίς ρεαλιστική πολιτική, που υπάρχει μόνο για να διχάζεται ο λαός και να έχουν ρόλο οι πολιτικές δυνάμεις. Ότι πρέπει Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να αγωνιστούν μαζί για τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, για την επανένωση του νησιού, για να ξαναζήσουν αρμονικά όπως παλιά, δήθεν. Παραμύθια της Χαλιμάς. Που τα καταπίνουμε ξανά και ξανά χωρίς καμιά σκέψη, λες και είμαστε ο σύγχρονος λαός των Λωτοφάγων.
Μισό αιώνα μετά την τουρκανταρσία οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι, θύματα ξένων επιβουλών, πρέπει να κατανοήσουν μόνο δύο πράγματα: Όλα αυτά τα παραμύθια που καταπίνουν και οι ρυθμοί που τους παίζουν ξένοι και χορεύουν με αγαλλίαση, δήθεν κάνοντας επαναπροσέγγιση, δεν εξυπηρετούν παρά μόνο την Τουρκία και τη διαιώνιση του διαχωρισμού του κυπριακού λαού. Και ότι τα πάντα πλέον κινούνται στη λογική των δύο γειτονικών κρατών, που τα λένε «συνιστώντα» και τα οποία η ηγεσία μας αποδέχτηκε περήφανα, πρώτα με τη συμφωνία Χριστόφια - Ταλάτ και ύστερα με τη συμφωνία Αναστασιάδη - Έρογλου. Τίποτε δεν είναι ενωτικό, τίποτε δεν προσφέρει στην ενίσχυση της αντίληψης ότι στην Κύπρο υπάρχει ένας λαός, που βασανίζεται από ξένες επεμβάσεις και πρέπει να τις αντιμετωπίσει κοινά. Δεν έχει ψυχολογικά προβλήματα ο λαός, δεν θέλει να επιστρέψει στο παρελθόν, διδάχθηκε βαθιά από τις περιπέτειες πολλών δεκαετιών, έχει μόνο να αντιμετωπίσει την επιβουλή μιας μεγάλης χώρας στρατοκρατών νεοσουλτάνων, που θέλει να καταβροχθίσει τη γη και την κυριαρχία τους, τώρα και τη θάλασσά τους. Τόσο απλά, όση είναι η απλότητα των λέξεων που περιγράφουν αυτή την πραγματικότητα. Τα υπόλοιπα είναι υποκρισίες και ψευδαισθήσεις.
Πηγή: Φιλελεύθερος
InfoGnomon
Πήρε νέες διαστάσεις τελευταία η πολιτική μετατροπής σε διακοινοτική διαφορά του προβλήματος εισβολής και κατοχής. Με μια νέα μορφή πλέον που μοιάζει με φαρσοκωμωδία. Νέες δικοινοτικές πλατφόρμες, στις οποίες συμμετέχουν με περηφάνια και στελέχη των μεγάλων κομμάτων, πανεπιστημιακοί κι όλοι οι γνωστοί σουρεαλιστές, που όπου δουν πλατφόρμα νομίζουν ότι λύθηκε το Κυπριακό και τρέχουν.
Μαζί πάντα και η βρετανική πρεσβεία, που εδώ και χρόνια ο ρόλος της εκτός Κύπρου είναι να στήνει ραδιουργίες για να τραυματίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Τουρκίας, και εντός Κύπρου να οργανώνει δικοινοτικές εκδηλώσεις, όπως ποδοσφαιρικές συναντήσεις στη νεκρή ζώνη, για να ξεπεράσουν οι Κύπριοι τα ψυχολογικά τους προβλήματα, αλλά ποτέ δεν λέει τίποτε για να εξηγήσει για ποιο λόγο υπάρχει νεκρή ζώνη και ποιος κατοχικός στρατός βρίσκεται στη μια πλευρά της ζώνης
Χριστούγεννα ήταν κι όταν ξεκίνησε το κακό με την τουρκανταρσία, που σήμερα δεν τη λέμε έτσι, λέμε μόνο «τα γεγονότα» για να μην μολύνουμε την ψυχολογία. Και μετά από μισό αιώνα, ακούμε νουθεσίες ουτοπικής πολιτικής. Χωρίς βάση, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς να έχουμε επίγνωση του τι πραγματικά ορίζει το πρόβλημα μας, χωρίς ρεαλιστική πολιτική, που υπάρχει μόνο για να διχάζεται ο λαός και να έχουν ρόλο οι πολιτικές δυνάμεις. Ότι πρέπει Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να αγωνιστούν μαζί για τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, για την επανένωση του νησιού, για να ξαναζήσουν αρμονικά όπως παλιά, δήθεν. Παραμύθια της Χαλιμάς. Που τα καταπίνουμε ξανά και ξανά χωρίς καμιά σκέψη, λες και είμαστε ο σύγχρονος λαός των Λωτοφάγων.
Μισό αιώνα μετά την τουρκανταρσία οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι, θύματα ξένων επιβουλών, πρέπει να κατανοήσουν μόνο δύο πράγματα: Όλα αυτά τα παραμύθια που καταπίνουν και οι ρυθμοί που τους παίζουν ξένοι και χορεύουν με αγαλλίαση, δήθεν κάνοντας επαναπροσέγγιση, δεν εξυπηρετούν παρά μόνο την Τουρκία και τη διαιώνιση του διαχωρισμού του κυπριακού λαού. Και ότι τα πάντα πλέον κινούνται στη λογική των δύο γειτονικών κρατών, που τα λένε «συνιστώντα» και τα οποία η ηγεσία μας αποδέχτηκε περήφανα, πρώτα με τη συμφωνία Χριστόφια - Ταλάτ και ύστερα με τη συμφωνία Αναστασιάδη - Έρογλου. Τίποτε δεν είναι ενωτικό, τίποτε δεν προσφέρει στην ενίσχυση της αντίληψης ότι στην Κύπρο υπάρχει ένας λαός, που βασανίζεται από ξένες επεμβάσεις και πρέπει να τις αντιμετωπίσει κοινά. Δεν έχει ψυχολογικά προβλήματα ο λαός, δεν θέλει να επιστρέψει στο παρελθόν, διδάχθηκε βαθιά από τις περιπέτειες πολλών δεκαετιών, έχει μόνο να αντιμετωπίσει την επιβουλή μιας μεγάλης χώρας στρατοκρατών νεοσουλτάνων, που θέλει να καταβροχθίσει τη γη και την κυριαρχία τους, τώρα και τη θάλασσά τους. Τόσο απλά, όση είναι η απλότητα των λέξεων που περιγράφουν αυτή την πραγματικότητα. Τα υπόλοιπα είναι υποκρισίες και ψευδαισθήσεις.
Πηγή: Φιλελεύθερος
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ