2015-03-11 11:52:27
Γράφει ο Απόστολος Παπαπαρίσης, Σχης (ΤΧ) ε.α.
«Να είστε ευγενικοί. Να γράφετε διπλωματικά. Ακόμα και σε μια κήρυξη πολέμου παρατηρεί κανείς τους κανόνες της ευγένειας. Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815 - 1898, Γερμανός Καγκελάριος.»
Τώρα που λίγο - πολύ γνωρίζουμε το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων της Ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές μας και δεν είναι δυνατόν πλέον να κατηγορηθούμε ότι υπονομεύσαμε την διαδικασία, ήρθε η ώρα της αποτίμησης. Δεν θ’ ασχοληθώ με τις αλλαγές ονομασίας «εθνικό συμβόλαιο αντί μνημόνιο», «θεσμούς αντί τρόικα», «αναδιάρθρωση χρέους αντί κουρέματος» ή για δεσμεύσεις και υποχωρήσεις, ούτε για ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, αφού όλα αυτά έχουν συζητηθεί και σχολιασθεί ποικιλοτρόπως από τις στήλες των εφημερίδων, στα blog και στα τηλεπαράθυρα.
Θα αναφερθώ όμως στην παρουσία του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών, στα Ευρωπαϊκά σαλόνια, που αν και …διευκρινίζει κάθε τόσο τη δημιουργική ασάφεια με συνεντεύξεις του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, μας/τους μπερδεύει ακόμα περισσότερο
. Ο κ. Βαρουφάκης και η κυβέρνηση μας, δεν τήρησαν ούτε τους βασικούς κανόνες και αρχές της διπλωματίας. Αντί να αναζητήσουν συμμάχους πριν και κατά τη διάρκεια της σκληρής όντως διαπραγμάτευσης στο τραπέζι του Γιουρογκρούπ, βασίσθηκαν στις συγκεντρώσεις των πλατειών, από ανθρώπους, που με τη σειρά τους αναζητούσαν ελπίδα. «Καταφέραμε» να χάσουμε ακόμα και τη στήριξη κρατών που είχαν παρόμοια προβλήματα με μας, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος. Αν και τα μεγέθη δεν είναι τα ίδια, ενθυμούμαι ότι ως πρόεδρος σε ομάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την προεδρεία της Ελλάδος το 2003, ενεργήσαμε με μεγαλύτερη σύνεση και καταφέραμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων να έχουμε διαφορετικές απόψεις μεν αλλά άριστες σχέσεις και αποτελέσματα. Ομοφωνία σε όλα. Τίποτε δεν έγινε τυχαία. Πέραν της καλής προετοιμασίας και της εργατικότητας, οργανώσαμε με τους συνεργάτες μου πριν τις συνεδριάσεις της ομάδας, συναντήσεις κατά ομάδες με τους ομολόγους μας, όπου στο όμορφο, χαλαρό και σπιτικό Ελληνικό περιβάλλον, δημιουργήσαμε θετικό κλίμα που ήταν εμφανές και στις συνεδριάσεις όπου για πρώτη φορά υποδεχόμασταν στην Ευρωπαϊκή οικογένεια την Κύπρο και την Μάλτα στον τομέα των Εξοπλισμών.
«Διπλωματία, είναι η τέχνη να λες καλό σκυλάκι, μέχρι να μπορέσεις να βρεις μια πέτρα» και όχι να επιτίθεσαι εξαρχής σε αυτούς που σου έχουν δανείσει τα χρήματα τους. Φυσικά και δεν θα συμπεριφέρεσαι ως δουλικό, αλλά το να απαξιώνεις με τη συμπεριφορά σου τους ομολόγους σου δημιουργείς αντιπάθειες και κάνεις κακό στη χώρα σου και στους πολίτες της. Μπορεί να γίνεις sex symbol, ήρωας σε cartoon, να μιλάνε όλοι για σένα, να ικανοποιείς τον ανδρικό σου εγωισμό, αλλά απομακρύνεις συμμάχους, δημιουργείς νέους εχθρούς. Το να παραβαίνεις τη βασική αρχή της εμπιστευτικότητας της διαπραγμάτευσης συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον σου. Έτσι σε συνέντευξη του στους FT ο κ. Ντάισελμπλουμ εγκαταλείποντας το savoir vivre της διπλωματίας, υποστήριξε ότι ήταν συν-γραφέας της Ελληνικής επιστολής προς τους …θεσμούς για την παράταση του προγράμματος, αφού αντάλλασσε e-mail με τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Οι διπλωμάτες γνωρίζουν ότι η διαπραγμάτευση γίνεται με επιχειρήματα αλλά και με διορατικότητα και προβλεπτικότητα. Μόνον τότε έχεις αποτελέσματα. Με ασάφειες, δημιουργικές ή μη, το μόνο που καταφέρνεις είναι να κερδίζεις χρόνο αλλά όχι ουσία. Σιγά – σιγά βάζεις τη χώρα σου σε διπλωματική απομόνωση. Και για να το κάνω πιο χειροπιαστό. Το 2004 μας παρουσίασαν φορείς του ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την Τουρκία ένα πρόγραμμα αντιπυραυλικής προστασίας. Σε κάποιο σημείο εμφανίστηκε ένας χάρτης όπου η Κύπρος ήταν διχοτομημένη με μια γραμμή στη μέση, αποτέλεσμα της Τουρκικής εισβολής. Δεν σταμάτησα την ενημέρωση. Ειδοποίησα τον Πρέσβη στο ΝΑΤΟ ότι επρόκειτο να κάνω σχετική παρέμβαση. Στο τέλος και με επιχείρημα ότι το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί χάρτες του ΟΗΕ, όπου δεν υπάρχει καμία γραμμή, αυτή με το πέρας της ημέρας έφυγε από τις ενημερώσεις και δεν ξαναεμφανίστηκε τουλάχιστον όσο παρακολουθούσαμε το εν λόγω θέμα. Με γνώση, ευγένεια, ρεαλισμό, αποφασιστικότητα και επιχειρήματα, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι άλλο από το επιθυμητό.
Εν κατακλείδι όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε ότι «Τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα. Λόρδος Palmerston, 1784-1865, Βρετανός Πρωθυπουργός.», και ότι υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει ή δεν συμβαίνει στη χώρα μας την Ελλάδα μας, φταίμε εμείς, οι Έλληνες και όχι οι ξένοι, οι κουτόφραγκοι, τόσο πιο γρήγορα θα βγούμε από την κρίση, οικονομική και ηθική.
kranos
«Να είστε ευγενικοί. Να γράφετε διπλωματικά. Ακόμα και σε μια κήρυξη πολέμου παρατηρεί κανείς τους κανόνες της ευγένειας. Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815 - 1898, Γερμανός Καγκελάριος.»
Τώρα που λίγο - πολύ γνωρίζουμε το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων της Ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές μας και δεν είναι δυνατόν πλέον να κατηγορηθούμε ότι υπονομεύσαμε την διαδικασία, ήρθε η ώρα της αποτίμησης. Δεν θ’ ασχοληθώ με τις αλλαγές ονομασίας «εθνικό συμβόλαιο αντί μνημόνιο», «θεσμούς αντί τρόικα», «αναδιάρθρωση χρέους αντί κουρέματος» ή για δεσμεύσεις και υποχωρήσεις, ούτε για ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, αφού όλα αυτά έχουν συζητηθεί και σχολιασθεί ποικιλοτρόπως από τις στήλες των εφημερίδων, στα blog και στα τηλεπαράθυρα.
Θα αναφερθώ όμως στην παρουσία του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών, στα Ευρωπαϊκά σαλόνια, που αν και …διευκρινίζει κάθε τόσο τη δημιουργική ασάφεια με συνεντεύξεις του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, μας/τους μπερδεύει ακόμα περισσότερο
«Διπλωματία, είναι η τέχνη να λες καλό σκυλάκι, μέχρι να μπορέσεις να βρεις μια πέτρα» και όχι να επιτίθεσαι εξαρχής σε αυτούς που σου έχουν δανείσει τα χρήματα τους. Φυσικά και δεν θα συμπεριφέρεσαι ως δουλικό, αλλά το να απαξιώνεις με τη συμπεριφορά σου τους ομολόγους σου δημιουργείς αντιπάθειες και κάνεις κακό στη χώρα σου και στους πολίτες της. Μπορεί να γίνεις sex symbol, ήρωας σε cartoon, να μιλάνε όλοι για σένα, να ικανοποιείς τον ανδρικό σου εγωισμό, αλλά απομακρύνεις συμμάχους, δημιουργείς νέους εχθρούς. Το να παραβαίνεις τη βασική αρχή της εμπιστευτικότητας της διαπραγμάτευσης συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον σου. Έτσι σε συνέντευξη του στους FT ο κ. Ντάισελμπλουμ εγκαταλείποντας το savoir vivre της διπλωματίας, υποστήριξε ότι ήταν συν-γραφέας της Ελληνικής επιστολής προς τους …θεσμούς για την παράταση του προγράμματος, αφού αντάλλασσε e-mail με τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Οι διπλωμάτες γνωρίζουν ότι η διαπραγμάτευση γίνεται με επιχειρήματα αλλά και με διορατικότητα και προβλεπτικότητα. Μόνον τότε έχεις αποτελέσματα. Με ασάφειες, δημιουργικές ή μη, το μόνο που καταφέρνεις είναι να κερδίζεις χρόνο αλλά όχι ουσία. Σιγά – σιγά βάζεις τη χώρα σου σε διπλωματική απομόνωση. Και για να το κάνω πιο χειροπιαστό. Το 2004 μας παρουσίασαν φορείς του ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την Τουρκία ένα πρόγραμμα αντιπυραυλικής προστασίας. Σε κάποιο σημείο εμφανίστηκε ένας χάρτης όπου η Κύπρος ήταν διχοτομημένη με μια γραμμή στη μέση, αποτέλεσμα της Τουρκικής εισβολής. Δεν σταμάτησα την ενημέρωση. Ειδοποίησα τον Πρέσβη στο ΝΑΤΟ ότι επρόκειτο να κάνω σχετική παρέμβαση. Στο τέλος και με επιχείρημα ότι το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί χάρτες του ΟΗΕ, όπου δεν υπάρχει καμία γραμμή, αυτή με το πέρας της ημέρας έφυγε από τις ενημερώσεις και δεν ξαναεμφανίστηκε τουλάχιστον όσο παρακολουθούσαμε το εν λόγω θέμα. Με γνώση, ευγένεια, ρεαλισμό, αποφασιστικότητα και επιχειρήματα, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι άλλο από το επιθυμητό.
Εν κατακλείδι όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε ότι «Τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα. Λόρδος Palmerston, 1784-1865, Βρετανός Πρωθυπουργός.», και ότι υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει ή δεν συμβαίνει στη χώρα μας την Ελλάδα μας, φταίμε εμείς, οι Έλληνες και όχι οι ξένοι, οι κουτόφραγκοι, τόσο πιο γρήγορα θα βγούμε από την κρίση, οικονομική και ηθική.
kranos
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ