2015-05-14 12:47:02
O Γιάννης Σφαιρόπουλος ετοιμάζεται για το πρώτο Final 4 της καριέρας του ως πρώτος προπονητής και μιλά στο Goal για τον μεγάλο του στόχο στη Μαδρίτη!
Αναλυτικά:
-Εσύ ως άνθρωπος χαμηλών τόνων εξακολουθείς να τα ομαδοποιείς όλα και να μην προσωποποιείς τίποτε «Μα αυτό πρέπει να γίνεται. Όταν εγώ ζητώ από τους παίκτες να βάλουν αγόγγυστα τους εαυτούς τους κάτω από την ομάδα, δεν μπορώ να γίνομαι η εξαίρεση αυτού του κανόνα. Δεν πιστώνομαι εγώ την επιτυχία, διότι πρωταγωνιστές της ήταν, είναι και θα είναι οι παίκτες, άλλωστε αυτό καταξίωσε την ομάδα μέσα στη σεζόν: ότι από τους προέδρους μέχρι τον φροντιστή, όλοι είμαστε ένα»!
-Ωστόσο το γεγονός ότι σχεδόν κάθε μέρα βγαίνει κι από ένας παίκτης και σε εγκωμιάζει, ε, επίτρεψε μου να μην το θεωρώ αμελητέο!
«Ωραία είναι τα συχαρίκια και οι έπαινοι, αλλά δεν ζεις μ' αυτά. Επειδή λοιπόν επιμένεις, θα σου πω λιτά και σύντομα ότι από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την ομάδα είχα τρεις άξονες: να είμαι δίκαιος προς όλους, να δώσω σωστές κατευθύνσεις στο παιχνίδι μας και να τηρούνται βασικές αρχές, όπως η πειθαρχία, η ηρεμία, η χημεία και ένας συγκεκριμένος τρόπος δουλειάς
. Τίποτε απ' όλα αυτά όμως δεν θα είχε συμβεί, εάν δεν ευτυχούσα να διαθέτω καλά παιδιά που συνάμα αποδείχτηκαν πολύ δεκτικά στον τρόπο δουλειάς μου».
-Εχει γίνει μεγάλη κουβέντα για τον εμπνευσμένο λόγο σου στα αποδυτήρια, στην ανάπαυλα του τέταρτου αγώνα με την Μπαρτσελόνα...
«Το κρίσιμο σημείο που άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας δεν ήταν αυτός ο λόγος, αλλά η μεταστροφή του κλίματος στην ομάδα μετά την ήττα στον πρώτο αγώνα. Τότε, μετά από μια κακή εμφάνιση και μια σκληρή ήττα, ανακτήσαμε την ηρεμία, την πίστη και το φρόνημα μας. Οσο για την περιβόητη ομιλία μου προέκυψε αυθόρμητα και ενστικτωδώς αυτή η ανάγκη και υπήρξα πολύ ειλικρινής απέναντι στα παιδιά, θέλοντας να τους επισημάνω ότι δεν πρέπει να αδικήσουμε τους εαυτούς μας και είναι κρίμα να αφήσουμε την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη...»
-Προκαλεί πολύ μεγάλη εντύπωση σε όλους η μνημειώδης ηρεμία σου...
«Αυτή είναι προϊόν της εμπειρίας μου. Μπορεί να είμαι ή να φαίνομαι νεαρός αλλά έχω πίσω μου 29 χρόνια προπονητικού βίου και μάλιστα σε ηλικία είκοσι ετών θυμάμαι ότι με βράβευσε η ΕΚΑΣΘ για κάποιες προτάσεις που υπέβαλα σχετικά με τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος μίνι».
-Είσαι ευθεία γραμμή, κόουτς; Δεν έχεις εκρήξεις;
«Έχω κι από αυτές, δεν είμαι αναίσθητος. Απλώς όταν συμβαίνουν, δεν βρίζω, ούτε προσβάλλω επί προσωπικού τους παίκτες».
-Ποια βασική αρετή σου εμφύσησε ο πατέρας σου;
«Όχι μονάχα ο πατέρας μου, ο οποίος υπήρξε πολύ καλός ποδοσφαιριστής, αλλά και η μητέρα μου που άλλωστε βάζει τους κανόνες σε ένα σπίτι με έμαθαν να είμαι πειθαρχημένος, σοβαρός, σεμνός και μαχητής. Να μην παρατάω ποτέ την προσπάθεια, όσες αντιξοότητες κι αν συμβούν...»
-Πες μου ένα μπασκετικό παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή που θα είναι κιόλας χρήσιμα στην επιχείρηση σας στη Μαδρίτη;
«Μα τι άλλο από τον τελικό της Πόλης, που τον βίωσα με τραυματικό τρόπο όντας στη λάθος πλευρά! Δεν θα έλεγα ότι έχω απωθημένα από εκείνο το ματς και θα προσπαθήσω επί πλέον για να τα εκπληρώσω τώρα, απλώς κατάλαβα πολύ απότομα και με οδυνηρό τρόπο ότι δεν πρέπει να τα παρατάς ποτέ, ό,τι κι αν συμβαίνει. Το πράγμα στράβωσε για την ΤΣΣΚΑ από την επίθεση και συγκεκριμένα από τον τρόπο που κάποιοι παίκτες επαναπαύθηκαν στη διαφορά, άφησαν την ομαδικότητα στην άκρη κι έγιναν ατομιστές, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να μας τιμωρήσει με την άμυνα, με τους αιφνιδιασμούς και με τα τρίποντα του. Αυτό ήταν όντως ένα πολύ σκληρό, αλλά εξόχως διδακτικό και ωφέλιμο μάθημα για όλους».
-Εάν λοιπόν, κατόπιν όλων αυτών έπρεπε να γράψεις κάτι που θα αποτελεί την πεμπτουσία των οδηγιών σου στον πίνακα της θεωρίας τι θα διάλεγες...
«Να παίζουμε και να αγωνιζόμαστε το ίδιο είτε είμαστε μπροστά, είτε βρισκόμαστε πίσω στο σκορ. Να μην παρασυρθούμε, να μην αλλάξουμε το στιλ παιχνιδιού μας, να σεβαστούμε τις αρχές μας και να παραμείνουμε οι εαυτοί μας».
-Πως νοείται η περιβόητη πνευματική ετοιμότητα του Ολυμπιακού για την οποία έγινε τόσος ντόρος από τους ίδιους τους Καταλανούς μεσούσης της σειράς με την Μπαρτσελόνα;
«Πνευματική δύναμη σημαίνει να έχεις ισχυρή θέληση, μεγάλη επιθυμία, δυνατό χαρακτήρα, έντονη προσωπικότητα σθένος, αντοχή στις δύσκολες στιγμές κι όλα αυτά δεν μπορείς να πας ένα πρωί στο σούπερ μάρκετ και να τα αγοράσεις! Πρέπει να τα καλλιεργείς χρόνια σε μια διαδικασία συνεχούς γαλούχησης των παικτών. Ευτυχώς οι παίκτες του Ολυμπιακού διαθέτουν αυτό το μέταλλο και ο εκάστοτε προπονητής πρέπει να εκπέμπει στο ίδιο μήκος κύματος».
-Εκτός από την πνευματική δύναμη, από πλευράς τακτικής τι θα παίξει τον σημαντικότερο ρόλο στον ημιτελικό;
«Ο έλεγχος του ρυθμού, ώστε να παίξουμε στο στιλ που μας βολεύει. Δεν χρειάζεται να ξεφύγουμε από το μέτρο μας και να αγχωθούμε. Οφείλουμε να κάνουμε ό,τι σε όλα τα προηγούμενα ματς, σαν να είναι ένα από αυτά και όχι ο ημιτελικός του Φάιναλ φορ».
-Σε τέτοια ματς το ένστικτο του παίκτη μπορεί να βαρύνει περισσότερο από το πλάνο του προπονητή;
«Όλα παίζουν ρόλο: και η προσωπικότητα των παικτών και η τακτική και η καλή ή η κακή μέρα και η καρδιά. Επιμένω πολύ στο να είμαστε οι εαυτοί μας και να μην αλλάξουμε συνήθειες, ούτε να προδώσουμε τις αρχές μας».
-Πώς διάγεις αυτές τις τελευταίες ώρες πριν από τη μεγάλη δοκιμασία; Με άγχος, με πίεση, με αγωνία, με ανυπομονησία;
«Με τίποτε απ' όλα αυτά! Με καλές προπονήσεις, με ηρεμία και με την προσδοκία ότι όταν θα μπούμε στο γήπεδο όλα θα είναι καλώς καμωμένα».
-Εκείνη την ώρα που θα χτυπήσεις τους παίκτες στα οπίσθια, τι θα τους πεις; Ποια θα είναι η τελευταία οδηγία, η τελευταία κουβέντα προτού αρχίσει το ματς;
«Πάμε να το πάρουμε απολαμβάνοντας το»!
-Ποια είναι η μεγαλύτερη προίκα του Ολυμπιακού του 2015;
«Είναι μια ΟΜΑΔΑ με κεφαλαία γράμματα. Μια οικογένεια, αλλά ταυτόχρονα ένα γκρουπ που δουλεύει με τρομερό επαγγελματισμό.»
-Αισθάνεσαι ότι αδικείσαι όταν χαρακτηρίζεσαι ως αμυντικογενής προπονητής;
«Να με αδικεί; Ισα ίσα με κολακεύει πολύ αυτή η άποψη. Τη θεωρώ κομπλιμέντο, διότι το να διδάξεις και να πείσεις τους παίκτες να παίξουν άμυνα, είναι πολύ πιο δύσκολο από το να ασχοληθείς με την επίθεση που ούτως ή άλλως αποτελεί την ευχάριστη πλευρά του παιχνιδιού. Ξέρεις εσύ κανέναν προπονητή που θέλει να πλακώνεται κάθε μέρα με τους παίκτες για να τους κάνει να λυσσάνε στην άμυνα; Δεν ζορίστηκα πάντως για να το καταφέρω, διότι οι παίκτες αποδείχτηκαν πολύ πρόθυμοι...»
- Τι άλλο μυρίζει... Σφαιρόπουλο στον εφετινό Ολυμπιακό;
«Εκτός από την άμυνα, δώσαμε μεγάλη έμφαση από την πρώτη στιγμή στην καλή κυκλοφορία της μπάλας, στις αποστάσεις στην επίθεση και στη δημιουργία με τις ασίστ. Σύμφωνοι έχουμε τον Σπανούλη που είναι ο ηγέτης της ομάδας, δίνει το κάτι παραπάνω και μπορεί να τα κάνει όλα ευκολότερα, αλλά πορευόμαστε όλοι μαζί».
-Σε άλλαξε ως άνθρωπο ή ως προπονητή το βαρύ φορτίο του Ολυμπιακού;
«Καθόλου. Είμαι ο ίδιος, ο εαυτός μου. Δεν έγινα ούτε αλαζών, ούτε υπερφίαλος, αλλά ούτε και ανασφαλής. Ζω παιδιόθεν με τις οικογενειακές αρχές μου και δεν τις διαπραγματεύομαι. Το ίδιο ισχύει και σε ό,τι αφορά την προπονητική φιλοσοφία μου: παραμένω πιστός στις αρχές μου και στη μεθοδολογία μου».
olympiacos-blog
Αναλυτικά:
-Εσύ ως άνθρωπος χαμηλών τόνων εξακολουθείς να τα ομαδοποιείς όλα και να μην προσωποποιείς τίποτε «Μα αυτό πρέπει να γίνεται. Όταν εγώ ζητώ από τους παίκτες να βάλουν αγόγγυστα τους εαυτούς τους κάτω από την ομάδα, δεν μπορώ να γίνομαι η εξαίρεση αυτού του κανόνα. Δεν πιστώνομαι εγώ την επιτυχία, διότι πρωταγωνιστές της ήταν, είναι και θα είναι οι παίκτες, άλλωστε αυτό καταξίωσε την ομάδα μέσα στη σεζόν: ότι από τους προέδρους μέχρι τον φροντιστή, όλοι είμαστε ένα»!
-Ωστόσο το γεγονός ότι σχεδόν κάθε μέρα βγαίνει κι από ένας παίκτης και σε εγκωμιάζει, ε, επίτρεψε μου να μην το θεωρώ αμελητέο!
«Ωραία είναι τα συχαρίκια και οι έπαινοι, αλλά δεν ζεις μ' αυτά. Επειδή λοιπόν επιμένεις, θα σου πω λιτά και σύντομα ότι από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την ομάδα είχα τρεις άξονες: να είμαι δίκαιος προς όλους, να δώσω σωστές κατευθύνσεις στο παιχνίδι μας και να τηρούνται βασικές αρχές, όπως η πειθαρχία, η ηρεμία, η χημεία και ένας συγκεκριμένος τρόπος δουλειάς
-Εχει γίνει μεγάλη κουβέντα για τον εμπνευσμένο λόγο σου στα αποδυτήρια, στην ανάπαυλα του τέταρτου αγώνα με την Μπαρτσελόνα...
«Το κρίσιμο σημείο που άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας δεν ήταν αυτός ο λόγος, αλλά η μεταστροφή του κλίματος στην ομάδα μετά την ήττα στον πρώτο αγώνα. Τότε, μετά από μια κακή εμφάνιση και μια σκληρή ήττα, ανακτήσαμε την ηρεμία, την πίστη και το φρόνημα μας. Οσο για την περιβόητη ομιλία μου προέκυψε αυθόρμητα και ενστικτωδώς αυτή η ανάγκη και υπήρξα πολύ ειλικρινής απέναντι στα παιδιά, θέλοντας να τους επισημάνω ότι δεν πρέπει να αδικήσουμε τους εαυτούς μας και είναι κρίμα να αφήσουμε την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη...»
-Προκαλεί πολύ μεγάλη εντύπωση σε όλους η μνημειώδης ηρεμία σου...
«Αυτή είναι προϊόν της εμπειρίας μου. Μπορεί να είμαι ή να φαίνομαι νεαρός αλλά έχω πίσω μου 29 χρόνια προπονητικού βίου και μάλιστα σε ηλικία είκοσι ετών θυμάμαι ότι με βράβευσε η ΕΚΑΣΘ για κάποιες προτάσεις που υπέβαλα σχετικά με τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος μίνι».
-Είσαι ευθεία γραμμή, κόουτς; Δεν έχεις εκρήξεις;
«Έχω κι από αυτές, δεν είμαι αναίσθητος. Απλώς όταν συμβαίνουν, δεν βρίζω, ούτε προσβάλλω επί προσωπικού τους παίκτες».
-Ποια βασική αρετή σου εμφύσησε ο πατέρας σου;
«Όχι μονάχα ο πατέρας μου, ο οποίος υπήρξε πολύ καλός ποδοσφαιριστής, αλλά και η μητέρα μου που άλλωστε βάζει τους κανόνες σε ένα σπίτι με έμαθαν να είμαι πειθαρχημένος, σοβαρός, σεμνός και μαχητής. Να μην παρατάω ποτέ την προσπάθεια, όσες αντιξοότητες κι αν συμβούν...»
-Πες μου ένα μπασκετικό παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή που θα είναι κιόλας χρήσιμα στην επιχείρηση σας στη Μαδρίτη;
«Μα τι άλλο από τον τελικό της Πόλης, που τον βίωσα με τραυματικό τρόπο όντας στη λάθος πλευρά! Δεν θα έλεγα ότι έχω απωθημένα από εκείνο το ματς και θα προσπαθήσω επί πλέον για να τα εκπληρώσω τώρα, απλώς κατάλαβα πολύ απότομα και με οδυνηρό τρόπο ότι δεν πρέπει να τα παρατάς ποτέ, ό,τι κι αν συμβαίνει. Το πράγμα στράβωσε για την ΤΣΣΚΑ από την επίθεση και συγκεκριμένα από τον τρόπο που κάποιοι παίκτες επαναπαύθηκαν στη διαφορά, άφησαν την ομαδικότητα στην άκρη κι έγιναν ατομιστές, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να μας τιμωρήσει με την άμυνα, με τους αιφνιδιασμούς και με τα τρίποντα του. Αυτό ήταν όντως ένα πολύ σκληρό, αλλά εξόχως διδακτικό και ωφέλιμο μάθημα για όλους».
-Εάν λοιπόν, κατόπιν όλων αυτών έπρεπε να γράψεις κάτι που θα αποτελεί την πεμπτουσία των οδηγιών σου στον πίνακα της θεωρίας τι θα διάλεγες...
«Να παίζουμε και να αγωνιζόμαστε το ίδιο είτε είμαστε μπροστά, είτε βρισκόμαστε πίσω στο σκορ. Να μην παρασυρθούμε, να μην αλλάξουμε το στιλ παιχνιδιού μας, να σεβαστούμε τις αρχές μας και να παραμείνουμε οι εαυτοί μας».
-Πως νοείται η περιβόητη πνευματική ετοιμότητα του Ολυμπιακού για την οποία έγινε τόσος ντόρος από τους ίδιους τους Καταλανούς μεσούσης της σειράς με την Μπαρτσελόνα;
«Πνευματική δύναμη σημαίνει να έχεις ισχυρή θέληση, μεγάλη επιθυμία, δυνατό χαρακτήρα, έντονη προσωπικότητα σθένος, αντοχή στις δύσκολες στιγμές κι όλα αυτά δεν μπορείς να πας ένα πρωί στο σούπερ μάρκετ και να τα αγοράσεις! Πρέπει να τα καλλιεργείς χρόνια σε μια διαδικασία συνεχούς γαλούχησης των παικτών. Ευτυχώς οι παίκτες του Ολυμπιακού διαθέτουν αυτό το μέταλλο και ο εκάστοτε προπονητής πρέπει να εκπέμπει στο ίδιο μήκος κύματος».
-Εκτός από την πνευματική δύναμη, από πλευράς τακτικής τι θα παίξει τον σημαντικότερο ρόλο στον ημιτελικό;
«Ο έλεγχος του ρυθμού, ώστε να παίξουμε στο στιλ που μας βολεύει. Δεν χρειάζεται να ξεφύγουμε από το μέτρο μας και να αγχωθούμε. Οφείλουμε να κάνουμε ό,τι σε όλα τα προηγούμενα ματς, σαν να είναι ένα από αυτά και όχι ο ημιτελικός του Φάιναλ φορ».
-Σε τέτοια ματς το ένστικτο του παίκτη μπορεί να βαρύνει περισσότερο από το πλάνο του προπονητή;
«Όλα παίζουν ρόλο: και η προσωπικότητα των παικτών και η τακτική και η καλή ή η κακή μέρα και η καρδιά. Επιμένω πολύ στο να είμαστε οι εαυτοί μας και να μην αλλάξουμε συνήθειες, ούτε να προδώσουμε τις αρχές μας».
-Πώς διάγεις αυτές τις τελευταίες ώρες πριν από τη μεγάλη δοκιμασία; Με άγχος, με πίεση, με αγωνία, με ανυπομονησία;
«Με τίποτε απ' όλα αυτά! Με καλές προπονήσεις, με ηρεμία και με την προσδοκία ότι όταν θα μπούμε στο γήπεδο όλα θα είναι καλώς καμωμένα».
-Εκείνη την ώρα που θα χτυπήσεις τους παίκτες στα οπίσθια, τι θα τους πεις; Ποια θα είναι η τελευταία οδηγία, η τελευταία κουβέντα προτού αρχίσει το ματς;
«Πάμε να το πάρουμε απολαμβάνοντας το»!
-Ποια είναι η μεγαλύτερη προίκα του Ολυμπιακού του 2015;
«Είναι μια ΟΜΑΔΑ με κεφαλαία γράμματα. Μια οικογένεια, αλλά ταυτόχρονα ένα γκρουπ που δουλεύει με τρομερό επαγγελματισμό.»
-Αισθάνεσαι ότι αδικείσαι όταν χαρακτηρίζεσαι ως αμυντικογενής προπονητής;
«Να με αδικεί; Ισα ίσα με κολακεύει πολύ αυτή η άποψη. Τη θεωρώ κομπλιμέντο, διότι το να διδάξεις και να πείσεις τους παίκτες να παίξουν άμυνα, είναι πολύ πιο δύσκολο από το να ασχοληθείς με την επίθεση που ούτως ή άλλως αποτελεί την ευχάριστη πλευρά του παιχνιδιού. Ξέρεις εσύ κανέναν προπονητή που θέλει να πλακώνεται κάθε μέρα με τους παίκτες για να τους κάνει να λυσσάνε στην άμυνα; Δεν ζορίστηκα πάντως για να το καταφέρω, διότι οι παίκτες αποδείχτηκαν πολύ πρόθυμοι...»
- Τι άλλο μυρίζει... Σφαιρόπουλο στον εφετινό Ολυμπιακό;
«Εκτός από την άμυνα, δώσαμε μεγάλη έμφαση από την πρώτη στιγμή στην καλή κυκλοφορία της μπάλας, στις αποστάσεις στην επίθεση και στη δημιουργία με τις ασίστ. Σύμφωνοι έχουμε τον Σπανούλη που είναι ο ηγέτης της ομάδας, δίνει το κάτι παραπάνω και μπορεί να τα κάνει όλα ευκολότερα, αλλά πορευόμαστε όλοι μαζί».
-Σε άλλαξε ως άνθρωπο ή ως προπονητή το βαρύ φορτίο του Ολυμπιακού;
«Καθόλου. Είμαι ο ίδιος, ο εαυτός μου. Δεν έγινα ούτε αλαζών, ούτε υπερφίαλος, αλλά ούτε και ανασφαλής. Ζω παιδιόθεν με τις οικογενειακές αρχές μου και δεν τις διαπραγματεύομαι. Το ίδιο ισχύει και σε ό,τι αφορά την προπονητική φιλοσοφία μου: παραμένω πιστός στις αρχές μου και στη μεθοδολογία μου».
olympiacos-blog
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![E OXI: Η Λιάνα Κανέλλη θα χορέψει με τα απολύτως απαραίτητα [video]](https://images.newsnowgreece.com/81/814995/E-OXI-i-liana-kanelli-tha-xorepsei-me-ta-apolytos-aparaitita-video-1-124x78.jpg)
