2015-10-15 23:44:05
Γεωπολιτικοί λόγοι κ Πρωθυπουργέ , κράτησαν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη , σε συνδυασμό με την αμερικανική αντίδραση σε επίπεδο εθνικής ασφαλείας…. όλοι πλέον το έχουμε διαπιστώσει .
Η Πατρίδα μας έχει γίνει «χώρος διακίνησης συμφερόντων» όπου ο καθένας ενδιαφέρεται για το δικό του χωρικό κομμάτι σε αυτό που κάποτε ήταν ένα αυτόνομο κράτος .
Έτσι , η κοινή συνισταμένη αυτών των συμφερόντων , κράτησαν ( για τους δικούς του λόγους ) την Ελλάδα , μέσα στην Ευρωζώνη .
Τι σημαίνει αυτό ;;;
‘Ότι ΛΑΘΟΣ ψάχνουμε λύσεις στον τομέα της οικονομίας όπου βλέπουμε και διαπιστώνουμε μόνο αδιέξοδα και προβλήματα.
Οι λύσεις κύριοι , ανήκουν στην στρατηγική, στα γεωπολιτικά μας και τα γεωστρατιγικά μας πλεονεκτήματα , σε αυτά τα δικά μας , που στηρίζουν τα δικά τους συμφέροντα .
…και εδώ θα ξαναπούμε κάτι που , πολλοί σοφοί μας , έχουν χιλιοειπώσει
Η ΜΟΝΗ οικονομική λύση που προσφέρει πραγματικές δυνατότητες ανάπτυξης, οι οποίες μετατρέπουν το ελληνικό χρέος και το οικονομικό μας κενό σε ποσοστό και μόνο , είναι η Greek Exclusive Economic Zone (EEZ) – η Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)
Τι κάνουμε για αυτό ;
Ποιος μας εμποδίζει και γιατί;;
Αντιθέτως , βλέπουμε μια Ελλάδα , ανύπαρκτη στην Γεωπολιτική Σκακιέρα που ¨παίζεται ¨ στην περιοχή μας , θεατή στις Ανατροπές στην άλλη Γεωπολιτική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής , απασχολημένη με την δική της εσωστρέφεια .
Βλέπουμε μια Ελλάδα που μπορεί να μιλάει με όλους , Ρώσους , Αμερικάνους , Αιγύπτιους , Κινέζους …. να χάνει με την σιωπή της , σημαντικές ευκαιρίες να συνδράμει και να ωφεληθεί .
Βλέπουμε μια Ελλάδα , χωρίς θαλάσσια σύνορα και χωρίς ξεκάθαρες συμμαχίες , απλά να διατίθεται ως «χώρος διακίνησης συμφερόντων» άλλων , και να στηρίζει την επιβίωσή της , στην ευχή , να είναι σημαντική για τα συμφέροντα των άλλων , η προσφορά της σε αυτούς … γη και ύδωρ .
Δεν πρόκειται για υψηλή διπλωματία κύριοι , αλλά για άνευ όρων παράδοση , όσιων και ιερών .
Ένα μικρό παράδειγμα :
Αν η Τουρκία θέλει όντως να θεσπίσει την ΑΟΖτης και είναι όντως δικαίωμά της, και μάλιστα μονομερώς, όπως το προβλέπει η σχετική διαδικασία, πρέπει πρώτα να υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας και πιο συγκεκριμένα να κάνει προσάρτηση σε αυτό, αν θέλει να διεκδικήσει οτιδήποτε στο ΔΔΔ.
Όταν λοιπόν η Τουρκία δηλώνει ότι θα ανακηρύξει και αυτή ΑΟΖ, γιατί δεν το εκμεταλλευόμαστε ;;
Αυτή η κίνηση όχι μόνο δεν θα πρέπει να προκαλέσει κανένα Casus Belli από την πλευρά μας , αλλά να είμαστε και ευχαριστημένοι, διότι θα είναι μια έμμεση δικαίωση των θέσεων μας.
Γιατί λοιπόν με την ίδια λογική , η Ελλάδα δεν έχει θεσπίσει έως τώρα ΑΟΖ και δεν δηλώνει ούτε καν διεκδικεί ένα δικαίωμα που προέρχεται απλώς και άμεσα από το Δίκαιο της Θάλασσας;;
Άλλο παράδειγμα :
Ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος πράγματι για την σημερινή παγκόσμια διπλωματία είναι η διαχείριση του υπό κατάρρευση Ισλαμικού κόσμου και της ανόδου του Ισλαμικού φονταμενταλισμού. Η ιστορία επαναλαμβάνετε όπως πριν ένα αιώνα περίπου με την πτώσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που οδήγησε στην δημιουργία όλων αυτών των κρατών που βλέπουμε να καταρρέουν σήμερα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Δεν είναι αυτό μια πρώτης τάξης ευκαιρία να καθορίσουμε στον βαθμό που μπορούμε την νέα αυτή πραγματικότητα μέσα στην οποία θα επαναπροσδιοριστούμε ;;
Το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από μια ιδεαλιστική Αμερική εξουθενωμένη από τον πολυετή (και αναποτελεσματικό) πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και μια τυπολατρική και κοινωνικά υπερευαίσθητη Ευρώπη ανύπαρκτη και σε πολιτικό και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Εμείς όμως μπορούμε να κάνουμε την διαφορά με μια ξεχωριστή δυνατότητα που έχουμε … να μιλάμε ¨σε προσωπικό επίπεδο ¨ με όλους αυτούς .
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι , είναι καταδικασμένο το σχέδιο «ανατροπή του Άσαντ» , σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο, Μάικ Γούιτνεϊ, ο οποίος προσθέτει ότι με μικροαλλαγές στο αφήγημα για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και την ανάδειξη «κακών» και «καλών» τρομοκρατών η Ουάσιγκτον έχει φέρει τον εαυτό της «σε ένα ιδεολογικό αδιέξοδο από το οποίο δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής».
Από την άλλη η Ρωσία έχει ξαναγράψει τους κανόνες του παιχνιδιού στην περιοχή και η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοι τους στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να συμφιλιωθούν με αυτή τη νέα πραγματικότητα …τόνισε ο Αμερικανός δημοσιογράφος.
Είχε προηγηθεί η πρόσφατη κρίση μεταξύ Ρωσίας και Δυτικών δυνάμεων, αναφορικά με το ουκρανικό ζήτημα, που ανέδειξε την υποβόσκουσα καχυποψία και ανταγωνισμό που συντηρείτο για αρκετά χρόνια μεταξύ των δύο στρατοπέδων και μας υπενθύμισε ότι οι αποφάσεις των κρατών σε διεθνές επίπεδο, καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο με βάση τα εθνικά τους συμφέροντα.
Πράγματι , αυτή είναι η δομή της σημερινής γεωπολιτικής τάσης , μια δομή που έχει άμεση σχέση με εμάς … γιατί;;
Η πολιτική που εφάρμοσε το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου για τη Συρία αποσκοπούσε αρχικά στην πτώση του καθεστώτος Άσαντ και στη συνέχεια οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η Τουρκία πάντα ήθελε να είναι το πρωτοπαλίκαρο στην περιοχή .
Η αποδυνάμωση όμως του καθεστώτος Άσαντ ισχυροποίησε τα κουρδικά καντόνια στη βόρεια Συρία και κατά συνέπεια κλιμάκωσε τις απειλές στο εσωτερικό της Τουρκίας φέρνοντας αποσταθεροποίηση .
Η υποστήριξη που παρείχε το κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ στους τζιχαντιστές, σε συνεργασία με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, άνοιξε το δρόμο σ’ έναν ολέθριο σύμμετρο πόλεμο στη Συρία και το Ιράκ, καθώς επίσης στη δημιουργία ασύμμετρων απειλών στην τουρκική επικράτεια με συνέπεια τη δημιουργία φόβου, ηττοπάθειας, αγανάκτησης και σύγκρουσης τόσο μεταξύ των κοινωνικών ομάδων όσο και των οπαδών πολιτικών κομμάτων.
Η Τουρκία στην φάση αυτή , είναι στην ποιο δύσκολή της φάση … πως το εκμεταλλευόμαστε αυτό ;;
Σε ό,τι έχει να κάνει τώρα με τη Ρωσία, η απόφαση της Μόσχας να εμπλακεί «άμεσα» με στρατιωτικές δυνάμεις στη Συρία νομιμοποιείται ως γνωστόν από τη ρωσο-συριακή συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας που έχει υπογραφεί και οφείλεται αφενός στον τετραετής πόλεμος που αποδυνάμωσε στρατιωτικά και οικονομικά το καθεστώς Άσαντ με συνέπεια την αδυναμία συνέχισης των στρατιωτικών επιχειρήσεων αφετέρου την συγκρότηση συμμαχικών δυνάμεων με επίκεντρο τους Αμερικανούς και την εντατικοποίηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων εντός του συριακού εδάφους , προκειμένου να αναβαθμιστούν οι διαπραγματευτικές δυνατότητες των Ηνωμένων Πολιτειών αναφορικά με την «επόμενη ημέρα» στη Συρία.
Με απλά λόγια , η Ρωσία , βρήκε την ευκαιρία να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις γεωπολιτικές μεταβολές που τίθενται στην περιοχή και που καθορίζουν έναν νέον κόσμο εκεί .
Η Ερώτηση που τίθεται λοιπόν είναι απλή :
Με ποιους πρέπει να συνταχθούμε ;;
Εάν αποδεχθούμε για άλλη μια φορά ότι ανήκουμε στην δύση , η αποδοχή του πλαισίου αυτού ,σημαίνει την αποδοχή του ρόλου και των συσχετισμών που διαμορφώνουν οι δεσμεύσεις μας απέναντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ…. που σημαίνει πολυδάπανες και άδικες στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό , ότι θα δανείζουμε τις θάλασσες και τα λιμάνια μας για τις στρατιωτικές ανάγκες τους κ.α
Από την άλλη .. ο ελληνικός λαός ψηφίσει Όχι στο δημοψήφισμα, υπογραμμίζει ο θεμελιωτής της σύγχρονης ρωσικής σχολής γεωπολιτικής Αλεξάντρ Ντούγκιν, «η Ελλάδα – και όχι μόνον η Ελλάδα, ολόκληρη η Ευρώπη, και μάλιστα ολόκληρος ο κόσμος – εισέρχεται σε μια νέα εποχή, όμως οι κανόνες θα αλλάξουν ριζικά. Κάποιες πόρτες θα κλείσουν, κάποιες άλλες όμως θα ανοίξουν – εκείνες στην Ευρασία, στη Ρωσία, στην Ανατολή. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο δρόμος είναι βατός.
Εάν λοιπόν αποφανθούμε ότι ΈΧΕΙ ΔΙΚΙΟ .. είναι προς το συμφέρον μας να παραμείνουμε στο δυτικό πλαίσιο ;;
Οπωσδήποτε δεν πρέπει να μείνουμε ¨ακίνητοι¨ , απαθείς και ουδέτεροι , γιατί τότε , απλά , θα βρεθούμε απέναντι και στις δύο κυρίαρχες καταστάσεις .
Οι λύσεις λοιπόν κύριε Πρωθυπουργέ , ανήκουν στην στρατηγική και στην αδιαμφισβήτητη γεωπολιτική και γεωστρατιγική μας δυναμική και όχι στο οικονομικό πλαίσιο .
Μόνο μέσα από αυτή την οδό θα ¨αποδημήσουμε ¨ γρηγορότερα το τοίχος «του Βερολίνου » και θα ανοίξουμε μεγαλύτερες ρωγμές … χωρίς να ματώσουμε .
ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ Tromaktiko
Η Πατρίδα μας έχει γίνει «χώρος διακίνησης συμφερόντων» όπου ο καθένας ενδιαφέρεται για το δικό του χωρικό κομμάτι σε αυτό που κάποτε ήταν ένα αυτόνομο κράτος .
Έτσι , η κοινή συνισταμένη αυτών των συμφερόντων , κράτησαν ( για τους δικούς του λόγους ) την Ελλάδα , μέσα στην Ευρωζώνη .
Τι σημαίνει αυτό ;;;
‘Ότι ΛΑΘΟΣ ψάχνουμε λύσεις στον τομέα της οικονομίας όπου βλέπουμε και διαπιστώνουμε μόνο αδιέξοδα και προβλήματα.
Οι λύσεις κύριοι , ανήκουν στην στρατηγική, στα γεωπολιτικά μας και τα γεωστρατιγικά μας πλεονεκτήματα , σε αυτά τα δικά μας , που στηρίζουν τα δικά τους συμφέροντα .
…και εδώ θα ξαναπούμε κάτι που , πολλοί σοφοί μας , έχουν χιλιοειπώσει
Η ΜΟΝΗ οικονομική λύση που προσφέρει πραγματικές δυνατότητες ανάπτυξης, οι οποίες μετατρέπουν το ελληνικό χρέος και το οικονομικό μας κενό σε ποσοστό και μόνο , είναι η Greek Exclusive Economic Zone (EEZ) – η Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)
Τι κάνουμε για αυτό ;
Ποιος μας εμποδίζει και γιατί;;
Αντιθέτως , βλέπουμε μια Ελλάδα , ανύπαρκτη στην Γεωπολιτική Σκακιέρα που ¨παίζεται ¨ στην περιοχή μας , θεατή στις Ανατροπές στην άλλη Γεωπολιτική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής , απασχολημένη με την δική της εσωστρέφεια .
Βλέπουμε μια Ελλάδα που μπορεί να μιλάει με όλους , Ρώσους , Αμερικάνους , Αιγύπτιους , Κινέζους …. να χάνει με την σιωπή της , σημαντικές ευκαιρίες να συνδράμει και να ωφεληθεί .
Βλέπουμε μια Ελλάδα , χωρίς θαλάσσια σύνορα και χωρίς ξεκάθαρες συμμαχίες , απλά να διατίθεται ως «χώρος διακίνησης συμφερόντων» άλλων , και να στηρίζει την επιβίωσή της , στην ευχή , να είναι σημαντική για τα συμφέροντα των άλλων , η προσφορά της σε αυτούς … γη και ύδωρ .
Δεν πρόκειται για υψηλή διπλωματία κύριοι , αλλά για άνευ όρων παράδοση , όσιων και ιερών .
Ένα μικρό παράδειγμα :
Αν η Τουρκία θέλει όντως να θεσπίσει την ΑΟΖτης και είναι όντως δικαίωμά της, και μάλιστα μονομερώς, όπως το προβλέπει η σχετική διαδικασία, πρέπει πρώτα να υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας και πιο συγκεκριμένα να κάνει προσάρτηση σε αυτό, αν θέλει να διεκδικήσει οτιδήποτε στο ΔΔΔ.
Όταν λοιπόν η Τουρκία δηλώνει ότι θα ανακηρύξει και αυτή ΑΟΖ, γιατί δεν το εκμεταλλευόμαστε ;;
Αυτή η κίνηση όχι μόνο δεν θα πρέπει να προκαλέσει κανένα Casus Belli από την πλευρά μας , αλλά να είμαστε και ευχαριστημένοι, διότι θα είναι μια έμμεση δικαίωση των θέσεων μας.
Γιατί λοιπόν με την ίδια λογική , η Ελλάδα δεν έχει θεσπίσει έως τώρα ΑΟΖ και δεν δηλώνει ούτε καν διεκδικεί ένα δικαίωμα που προέρχεται απλώς και άμεσα από το Δίκαιο της Θάλασσας;;
Άλλο παράδειγμα :
Ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος πράγματι για την σημερινή παγκόσμια διπλωματία είναι η διαχείριση του υπό κατάρρευση Ισλαμικού κόσμου και της ανόδου του Ισλαμικού φονταμενταλισμού. Η ιστορία επαναλαμβάνετε όπως πριν ένα αιώνα περίπου με την πτώσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που οδήγησε στην δημιουργία όλων αυτών των κρατών που βλέπουμε να καταρρέουν σήμερα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Δεν είναι αυτό μια πρώτης τάξης ευκαιρία να καθορίσουμε στον βαθμό που μπορούμε την νέα αυτή πραγματικότητα μέσα στην οποία θα επαναπροσδιοριστούμε ;;
Το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από μια ιδεαλιστική Αμερική εξουθενωμένη από τον πολυετή (και αναποτελεσματικό) πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και μια τυπολατρική και κοινωνικά υπερευαίσθητη Ευρώπη ανύπαρκτη και σε πολιτικό και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Εμείς όμως μπορούμε να κάνουμε την διαφορά με μια ξεχωριστή δυνατότητα που έχουμε … να μιλάμε ¨σε προσωπικό επίπεδο ¨ με όλους αυτούς .
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι , είναι καταδικασμένο το σχέδιο «ανατροπή του Άσαντ» , σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο, Μάικ Γούιτνεϊ, ο οποίος προσθέτει ότι με μικροαλλαγές στο αφήγημα για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και την ανάδειξη «κακών» και «καλών» τρομοκρατών η Ουάσιγκτον έχει φέρει τον εαυτό της «σε ένα ιδεολογικό αδιέξοδο από το οποίο δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής».
Από την άλλη η Ρωσία έχει ξαναγράψει τους κανόνες του παιχνιδιού στην περιοχή και η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοι τους στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να συμφιλιωθούν με αυτή τη νέα πραγματικότητα …τόνισε ο Αμερικανός δημοσιογράφος.
Είχε προηγηθεί η πρόσφατη κρίση μεταξύ Ρωσίας και Δυτικών δυνάμεων, αναφορικά με το ουκρανικό ζήτημα, που ανέδειξε την υποβόσκουσα καχυποψία και ανταγωνισμό που συντηρείτο για αρκετά χρόνια μεταξύ των δύο στρατοπέδων και μας υπενθύμισε ότι οι αποφάσεις των κρατών σε διεθνές επίπεδο, καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο με βάση τα εθνικά τους συμφέροντα.
Πράγματι , αυτή είναι η δομή της σημερινής γεωπολιτικής τάσης , μια δομή που έχει άμεση σχέση με εμάς … γιατί;;
Η πολιτική που εφάρμοσε το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου για τη Συρία αποσκοπούσε αρχικά στην πτώση του καθεστώτος Άσαντ και στη συνέχεια οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η Τουρκία πάντα ήθελε να είναι το πρωτοπαλίκαρο στην περιοχή .
Η αποδυνάμωση όμως του καθεστώτος Άσαντ ισχυροποίησε τα κουρδικά καντόνια στη βόρεια Συρία και κατά συνέπεια κλιμάκωσε τις απειλές στο εσωτερικό της Τουρκίας φέρνοντας αποσταθεροποίηση .
Η υποστήριξη που παρείχε το κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ στους τζιχαντιστές, σε συνεργασία με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, άνοιξε το δρόμο σ’ έναν ολέθριο σύμμετρο πόλεμο στη Συρία και το Ιράκ, καθώς επίσης στη δημιουργία ασύμμετρων απειλών στην τουρκική επικράτεια με συνέπεια τη δημιουργία φόβου, ηττοπάθειας, αγανάκτησης και σύγκρουσης τόσο μεταξύ των κοινωνικών ομάδων όσο και των οπαδών πολιτικών κομμάτων.
Η Τουρκία στην φάση αυτή , είναι στην ποιο δύσκολή της φάση … πως το εκμεταλλευόμαστε αυτό ;;
Σε ό,τι έχει να κάνει τώρα με τη Ρωσία, η απόφαση της Μόσχας να εμπλακεί «άμεσα» με στρατιωτικές δυνάμεις στη Συρία νομιμοποιείται ως γνωστόν από τη ρωσο-συριακή συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας που έχει υπογραφεί και οφείλεται αφενός στον τετραετής πόλεμος που αποδυνάμωσε στρατιωτικά και οικονομικά το καθεστώς Άσαντ με συνέπεια την αδυναμία συνέχισης των στρατιωτικών επιχειρήσεων αφετέρου την συγκρότηση συμμαχικών δυνάμεων με επίκεντρο τους Αμερικανούς και την εντατικοποίηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων εντός του συριακού εδάφους , προκειμένου να αναβαθμιστούν οι διαπραγματευτικές δυνατότητες των Ηνωμένων Πολιτειών αναφορικά με την «επόμενη ημέρα» στη Συρία.
Με απλά λόγια , η Ρωσία , βρήκε την ευκαιρία να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις γεωπολιτικές μεταβολές που τίθενται στην περιοχή και που καθορίζουν έναν νέον κόσμο εκεί .
Η Ερώτηση που τίθεται λοιπόν είναι απλή :
Με ποιους πρέπει να συνταχθούμε ;;
Εάν αποδεχθούμε για άλλη μια φορά ότι ανήκουμε στην δύση , η αποδοχή του πλαισίου αυτού ,σημαίνει την αποδοχή του ρόλου και των συσχετισμών που διαμορφώνουν οι δεσμεύσεις μας απέναντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ…. που σημαίνει πολυδάπανες και άδικες στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό , ότι θα δανείζουμε τις θάλασσες και τα λιμάνια μας για τις στρατιωτικές ανάγκες τους κ.α
Από την άλλη .. ο ελληνικός λαός ψηφίσει Όχι στο δημοψήφισμα, υπογραμμίζει ο θεμελιωτής της σύγχρονης ρωσικής σχολής γεωπολιτικής Αλεξάντρ Ντούγκιν, «η Ελλάδα – και όχι μόνον η Ελλάδα, ολόκληρη η Ευρώπη, και μάλιστα ολόκληρος ο κόσμος – εισέρχεται σε μια νέα εποχή, όμως οι κανόνες θα αλλάξουν ριζικά. Κάποιες πόρτες θα κλείσουν, κάποιες άλλες όμως θα ανοίξουν – εκείνες στην Ευρασία, στη Ρωσία, στην Ανατολή. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο δρόμος είναι βατός.
Εάν λοιπόν αποφανθούμε ότι ΈΧΕΙ ΔΙΚΙΟ .. είναι προς το συμφέρον μας να παραμείνουμε στο δυτικό πλαίσιο ;;
Οπωσδήποτε δεν πρέπει να μείνουμε ¨ακίνητοι¨ , απαθείς και ουδέτεροι , γιατί τότε , απλά , θα βρεθούμε απέναντι και στις δύο κυρίαρχες καταστάσεις .
Οι λύσεις λοιπόν κύριε Πρωθυπουργέ , ανήκουν στην στρατηγική και στην αδιαμφισβήτητη γεωπολιτική και γεωστρατιγική μας δυναμική και όχι στο οικονομικό πλαίσιο .
Μόνο μέσα από αυτή την οδό θα ¨αποδημήσουμε ¨ γρηγορότερα το τοίχος «του Βερολίνου » και θα ανοίξουμε μεγαλύτερες ρωγμές … χωρίς να ματώσουμε .
ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
