2015-12-19 03:59:18
«Ο Ξιφομάχος» είναι η πρόταση της Φινλανδίας για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Κέρδισε πριν από λίγες μέρες και μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται στη δεκαετία του ’50 στην Εσθονία.
Αφορά έναν νεαρό εσθονό ξιφομάχο, ο οποίος φεύγει από το Λένινγκραντ για να γλιτώσει από την ρωσική μυστική αστυνομία. Αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη που γεννήθηκε.
Γίνεται δάσκαλος γυμναστικής σε ένα τοπικό σχολείο και μαθαίνει στα παιδιά ξιφασκία.
Το παρελθόν όμως συνεχίζει να τον κυνηγά και τον φέρνει μπροστά σε μια πολύ δύσκολη απόφαση.
Ο φινλανδός σκηνοθέτης, Κλάους Χέρο δεν ενδιαφερόταν στην αρχή για το πρότζεκτ:
Δεν ήθελα να διαβάσω το σενάριο. Όταν με ρώτησαν αν θέλω να διαβάσω ένα σενάριο που εκτυλίσσεται στην Εσθονία, τη δεκαετία του ’50, είπα παιδιά ακούγεται εντελώς αδιάφορο. Αλλά απάντησα ότι θα το διαβάσω από ευγένεια.
Αλλά όταν ξεκίνησα να διαβάζω γι’ αυτό το άτομο που θέλει να μείνει μακριά και να κρυφτεί από όλους, ενώ είναι δάσκαλος εντυπωσιάστηκα. Οι μαθητές τον βλέπουν σαν πατέρα τους, άρα είναι αδύνατο να κρυφτεί.
Νομίζω ότι η σύγκρουση ανάμεσα στο να μείνει μόνος του και να είναι με τα παιδιά που τον χρειάζονται έχει πολύ ενδιαφέρον
Μου άρεσε οπτικά η ιδέα αυτού του γκρίζου, χειμωνιάτικου επαρχιακού χωριού, όπου ξαφνικά παρεμβάλλεται κάτι σαν χορός, σαν μπαλέτο. Αυτό είναι η ξιφασκία.
Η ξιφασκία είναι λευκή και κομψή. Και έπειτα έχεις την καθημερινή γκρίζα ζωή της κομμουνιστικής Εσθονίας. Αυτή ήταν μια πανέμορφη οπτικά εικόνα για μένα».
Η ταινία είναι μια δραματοποιημένη παρουσίαση της ζωής του Έντελ Νέλις, του εσθονού προπονητή ξιφασκίας, που δημιούργησε μια σχολή, στη δεκαετία του ’50, στην οποία ακόμη και σήμερα προπονούνται ξιφομάχοι.
«Υπάρχουν πολλά θέματα στην ταινία. Αυτό είναι το φόντο, η Εσθονία του ’50, μια εποχή καχυποψίας. Όλοι φοβούνταν όλους.
Αν έλεγαν κάτι λάθος, αν προσέβαλαν κάποιον, αμέσως θα τους κατέδιδαν στις αρχές. Για μένα «Ο Ξιφομάχος» έχει να κάνει κυρίως με τη σχέση μεταξύ ενηλίκων και παιδιών.
Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά; Και μετά έχουμε το θέμα της ταινίας, που σε μια γραμμή είναι:
“Κράτησε την απόσταση”. Στην ξιφασκία, όταν μάχεσαι, πρέπει να βλέπεις που βρίσκεται ο άλλος. Πρέπει να κρατάς τις αποστάσεις και να ξέρεις που είναι ο άλλος.
Για μένα το θέμα της ταινίας είναι αυτό: εάν κρατάς την απόσταση από τον καθένα και το καθετί, θα είσαι ασφαλής, αλλά η ζωή σου θα είναι χωρίς νόημα
Κάθε φορά που εμπιστεύεσαι κάποιον, παίρνεις ρίσκο. Μπορεί να προδοθείς. Πρέπει να ρισκάρεις, γιατί αλλιώς η ζωή είναι χωρίς νόημα και πολύ θλιβερή» πρόσθεσε ο σκηνοθέτης.
Η ταινία «Ο Ξιφομάχος» βγήκε στις γερμανικές αίθουσες στις 17 Δεκεμβρίου. Tromaktiko
Αφορά έναν νεαρό εσθονό ξιφομάχο, ο οποίος φεύγει από το Λένινγκραντ για να γλιτώσει από την ρωσική μυστική αστυνομία. Αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη που γεννήθηκε.
Γίνεται δάσκαλος γυμναστικής σε ένα τοπικό σχολείο και μαθαίνει στα παιδιά ξιφασκία.
Το παρελθόν όμως συνεχίζει να τον κυνηγά και τον φέρνει μπροστά σε μια πολύ δύσκολη απόφαση.
Ο φινλανδός σκηνοθέτης, Κλάους Χέρο δεν ενδιαφερόταν στην αρχή για το πρότζεκτ:
Δεν ήθελα να διαβάσω το σενάριο. Όταν με ρώτησαν αν θέλω να διαβάσω ένα σενάριο που εκτυλίσσεται στην Εσθονία, τη δεκαετία του ’50, είπα παιδιά ακούγεται εντελώς αδιάφορο. Αλλά απάντησα ότι θα το διαβάσω από ευγένεια.
Αλλά όταν ξεκίνησα να διαβάζω γι’ αυτό το άτομο που θέλει να μείνει μακριά και να κρυφτεί από όλους, ενώ είναι δάσκαλος εντυπωσιάστηκα. Οι μαθητές τον βλέπουν σαν πατέρα τους, άρα είναι αδύνατο να κρυφτεί.
Νομίζω ότι η σύγκρουση ανάμεσα στο να μείνει μόνος του και να είναι με τα παιδιά που τον χρειάζονται έχει πολύ ενδιαφέρον
Μου άρεσε οπτικά η ιδέα αυτού του γκρίζου, χειμωνιάτικου επαρχιακού χωριού, όπου ξαφνικά παρεμβάλλεται κάτι σαν χορός, σαν μπαλέτο. Αυτό είναι η ξιφασκία.
Η ξιφασκία είναι λευκή και κομψή. Και έπειτα έχεις την καθημερινή γκρίζα ζωή της κομμουνιστικής Εσθονίας. Αυτή ήταν μια πανέμορφη οπτικά εικόνα για μένα».
Η ταινία είναι μια δραματοποιημένη παρουσίαση της ζωής του Έντελ Νέλις, του εσθονού προπονητή ξιφασκίας, που δημιούργησε μια σχολή, στη δεκαετία του ’50, στην οποία ακόμη και σήμερα προπονούνται ξιφομάχοι.
«Υπάρχουν πολλά θέματα στην ταινία. Αυτό είναι το φόντο, η Εσθονία του ’50, μια εποχή καχυποψίας. Όλοι φοβούνταν όλους.
Αν έλεγαν κάτι λάθος, αν προσέβαλαν κάποιον, αμέσως θα τους κατέδιδαν στις αρχές. Για μένα «Ο Ξιφομάχος» έχει να κάνει κυρίως με τη σχέση μεταξύ ενηλίκων και παιδιών.
Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά; Και μετά έχουμε το θέμα της ταινίας, που σε μια γραμμή είναι:
“Κράτησε την απόσταση”. Στην ξιφασκία, όταν μάχεσαι, πρέπει να βλέπεις που βρίσκεται ο άλλος. Πρέπει να κρατάς τις αποστάσεις και να ξέρεις που είναι ο άλλος.
Για μένα το θέμα της ταινίας είναι αυτό: εάν κρατάς την απόσταση από τον καθένα και το καθετί, θα είσαι ασφαλής, αλλά η ζωή σου θα είναι χωρίς νόημα
Κάθε φορά που εμπιστεύεσαι κάποιον, παίρνεις ρίσκο. Μπορεί να προδοθείς. Πρέπει να ρισκάρεις, γιατί αλλιώς η ζωή είναι χωρίς νόημα και πολύ θλιβερή» πρόσθεσε ο σκηνοθέτης.
Η ταινία «Ο Ξιφομάχος» βγήκε στις γερμανικές αίθουσες στις 17 Δεκεμβρίου. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τμήμα προϊστορικής πόλης βρέθηκε κοντά στο αεροδρόμιο της Λάρνακας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΟΜΙΤΣ : ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
