2015-12-23 20:38:07
Διαβάστε την ομιλία: "Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κύριοι Υπουργοί, ο κύριος Πρωθυπουργός αποχώρησε μετά την ομιλία του Η Δημοκρατική Συμπαράταξη καλωσορίζει το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο εισέρχεται προς συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια. Θέλω να σας πω ότι έρχεται προς συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια διότι στις Επιτροπές η Δημοκρατική Συμπαράταξη το ψήφισε, όπως το ψήφισαν και άλλα δύο κόμματα της Αντιπολίτευσης, το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων, γιατί δεν είχατε την κυβερνητική πλειοψηφία.
Μόνο ως αυτοκριτική μπορώ να εκλάβω το γεγονός ότι ο κύριος Πρωθυπουργός πριν από λίγο είπε ότι έπρεπε να έχει γίνει αυτό εδώ και μήνες. Όμως και σήμερα γίνεται λόγω της δικής μας στάσης και γι’ αυτόν τον λόγο έρχεται το νομοσχέδιο στην Ολομέλεια, γι’ αυτό συζητείται και γι’ αυτό θα γίνει νόμος του κράτους η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Να τα λέμε καθαρά τα πράγματα, γιατί έτσι είναι.
Βεβαίως, στις Επιτροπές η Νέα Δημοκρατία επιφυλάχθηκε, δεν είχε θέση, όπως βλέπουμε και σήμερα ότι δεν έχει θέση. Μάλιστα, αυτήν τη στιγμή δεν βρίσκεται εδώ πέρα. Φαντάζομαι ότι διαβουλεύεται για να αποφασίσει, γιατί ακούσαμε όλες τις διαφορετικές τάσεις και όλες τις θέσεις. Συνεπώς, θέλω να πιστεύω ότι θα κυριαρχήσουν οι προοδευτικές αντιλήψεις σ’ όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου.
Η ικανοποίηση για μας προέρχεται από το γεγονός ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Δημοκρατική Αριστερά στο παρελθόν, μέσω κατάθεσης πρότασης σχεδίου νόμου και πολλών ερωτήσεων και τροπολογιών, επιχείρησε αυτήν την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης.
Επίσης, είναι θετικό το γεγονός ότι η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια αντιμετωπίζεται σαν αυτοτελής νομοθετική πρωτοβουλία. Προφανώς και χρειάστηκε πολύς χρόνος για να ξεπεραστούν αγκυλώσεις και συντηρητικά αντανακλαστικά και να δρομολογηθεί η αναγκαία μεταρρύθμιση η οποία υπαγορεύεται από το χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κατά της χώρας μας. Επιπλέον, συνάδει με ευρωπαϊκές οδηγίες σε σχέση με την πρακτική άλλων ευρωπαϊκών κρατών τα οποία υιοθέτησαν ανάλογα σύμφωνα κατά κύματα.
Πέρα, όμως, από την ευρωπαϊκή νομοθεσία και νομολογία, η εν λόγω μεταρρύθμιση επικεντρώνεται στον παράγοντα «άνθρωπος», στις ανάγκες των σύγχρονων κοινωνιών, στις ανάγκες της εποχής μας.
Η Ελλάδα είναι μία από τις τελευταίες χώρες της Ευρώπης όπου τα ομοφυλόφιλα άτομα δεν διαθέτουν κάποιο πλαίσιο επίσημης αναγνώρισης της σχέσης τους. Αυτή η έλλειψη προξενεί μεγάλες δυσκολίες και εμπόδια στην καθημερινή τους ζωή, δεδομένου ότι πέρα από την κοινωνική περιθωριοποίηση, δημιουργεί και πρακτικά προβλήματα, όπως προβλήματα περιουσιακής κατοχύρωσης, ασφάλισης, φορολογίας, εργασίας.
Αποτελεί βασική θέση και υποχρέωσή μας, καθώς και αδήριτη ανάγκη, να λάβουμε άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα, είτε αυτά είναι νομικά είτε διοικητικά είτε κοινωνικά, στην κατεύθυνση της εξάλειψης κάθε προκατειλημμένης και διακριτικής αντιμετώπισης ατόμων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα του φύλου τους.
Βέβαια, υπάρχει μία ανησυχία –αν όχι φόβος- για την εφαρμογή του νόμου, δεδομένου ότι η εμπειρία έχει δείξει ότι ενώ ψηφίζονται ρυθμίσεις, πολλές φορές παραμένουν ανενεργές λόγω γραφειοκρατικών προβλημάτων ή λόγω καθυστερήσεων στην έκδοση των αναγκαίων εγκυκλίων. Πρόσφατα το είδαμε αυτό στο νόμο για την ιθαγένεια.
Επί του συγκεκριμένου, λοιπόν, ρωτάμε: Είναι έτοιμη η διοίκηση για την επέκταση του συμφώνου στα ομόφυλα ζευγάρια, για παράδειγμα με την απαραίτητη αλλαγή των παραμέτρων στα ληξιαρχεία;
Έρχομαι στα αρνητικά του νομοσχεδίου. Πρώτα-πρώτα, θέλω να αναφερθώ στο ότι αυτό το νομοσχέδιο, επειδή δεν είχε την πλειοψηφία από την Κυβέρνηση στις Επιτροπές, δεν έπρεπε και δεν πρέπει να περιέχει άρθρα στα οποία διαφωνεί σύσσωμη η Αντιπολίτευση -για παράδειγμα το άρθρο 46- τα οποία δεν έχουν σχέση με το κράτος δικαίου το οποίο θέλουμε να φτιάξουμε. Σας το είπαμε αυτό όλες οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης.
Δεύτερον, δεν πρέπει να εμπεριέχει τροπολογίες, όπως αυτή η τροπολογία του κ. Παπαγγελόπουλου, που έρχονται και είναι απαράδεκτες, όπως σας ανέλυσαν όλοι οι έγκριτοι νομικοί στην προηγούμενη συζήτηση.
Στα αρνητικά, λοιπόν, συγκαταλέγεται η διαφαινόμενη εμμονή σε αποσπασματικές ρυθμίσεις, ενώ υπάρχει ανάγκη για μία συστημική προσέγγιση του Ποινικού και Σωφρονιστικού Δικαίου. Για άλλη μία φορά το Υπουργείο προχωρεί σε αποσπασματικές και διάσπαρτες τροποποιήσεις διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και της σωφρονιστικής νομοθεσίας, οι οποίες δεν επαρκούν για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων του ποινικού και σωφρονιστικού συστήματος.
Στα άρθρα 27 και 28 αναφέρθηκα κάποια στιγμή σε μία παρέμβαση στον Υπουργό Δικαιοσύνης. Για το άρθρο 28, αυτά που αναφέρει η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής ζήτησα να έρθουν συγκεκριμένα ως νομοτεχνική βελτίωση ή ως τροπολογία. Δεν έχουν έρθει οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις, για να μη δημιουργηθεί μία διαδικασία όπου το ποιος ορίζει το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον ορίζεται αλά καρτ.
Για το άρθρο 42 και το θέμα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, το οποίο βεβαίως αποτελεί θετική διάταξη, θα πρέπει να εξεταστεί η ικανότητα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων –και το έχουμε πει- να προσφέρουν εξ αποστάσεως εκπαίδευση, καθώς τα περισσότερα ΑΕΙ και ΤΕΙ δεν έχουν αυτήν τη δυνατότητα.
Με το άρθρο 44 συστήνεται αυτόνομο Γραφείο Συντονισμού των Φυλακών υπό τον Γενικό Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής. Δεδομένου ότι θα έχει την ίδια αρμοδιότητα με τη Γενική Γραμματεία, δεν γίνεται κατανοητή η χρησιμότητά του σε ένα Υπουργείο, το οποίο έχει ήδη δύο Υπουργούς και τέσσερις Γενικές Γραμματείες.
Όσον αφορά την παράγραφο 3 του άρθρου 46, το οποίο προκάλεσε -απολύτως λογικά και δικαίως- έντονες αντιδράσεις στον δικαστικό και στον πολιτικό κόσμο, για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας δικαίωμα άσκησης πειθαρχικής δίωξης εις βάρος δικαστικού λειτουργού έχει ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, καθώς και οι Πρόεδροι ΣτΕ και Ελεγκτικού Συνεδρίου για τη δική τους δικαιοδοσία. Έγινε εκτενής αναφορά από έγκριτους νομικούς προηγουμένως. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Σχετικά με το άρθρο 48, που αναφέρεται σε ρύθμιση για τους δικαστικούς υπαλλήλους, το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης έχει ήδη εξαγγείλει την αναμόρφωση του βαθμολογίου για όλο το Δημόσιο, οπότε προκαλεί απορία γιατί έρχεται σήμερα το Υπουργείο να ρυθμίσει αυτοτελώς το ζήτημα του βαθμολογίου των δικαστών.
Τα υπηρεσιακά συμβούλια πράγματι δεν μπορούν να συγκροτηθούν εδώ και αρκετούς μήνες, αλλά θα έπρεπε αυτό να αντιμετωπιστεί με συνολική θεώρηση του βαθμολογίου από την Κυβέρνηση και όχι μερικώς για μία κατηγορία υπαλλήλων και μάλιστα με αυθαίρετα κριτήρια που παραπέμπουν σε ανακατανομή συντεχνιακών αιτημάτων.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εμείς συμφωνούμε, όμως, με όλες εκείνες τις διατάξεις ορθού ή και αναγκαίου περιεχομένου, που αφορούν το σύμφωνο συμβίωσης, τα άρθρα δηλαδή από 1 έως 14 που επεκτείνουν την εφαρμογή του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια.
Απαλείφεται από την έννοια του συμφώνου συμβίωσης η προϋπόθεση συνδρομής πλέον ετερόφυλου ζευγαριού, ώστε να είναι πλέον καθ’ όλα σύννομη και επιτρεπτή η σύναψη συμφώνου.
Αυτή η διάταξη αποτελεί το συμβολικό και πραγματικό θεμέλιο της παρούσας νομοθετικής πρωτοβουλίας, με το οποίο και εκπληρώνεται η υποχρέωση συμμόρφωσης της εθνικής νομοθεσίας προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Δεν αποτελεί, όμως, απλά μία συμμόρφωση στις αποφάσεις του δικαστηρίου, αλλά προσαρμογή στις πλέον ώριμες συνθήκες για την υλοποίηση ενός συνολικού πλαισίου παρεμβάσεων.
Οι εν λόγω αλλαγές έχουν ως αφετηρία και περιλαμβάνουν μία σύγχρονη και λειτουργική βάση ελεύθερης συμβίωσης για όλους, ανεξαρτήτως φύλου, με αναγνώριση όλων των σχετικών δικαιωμάτων.
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να τονίσουμε ότι συζητάμε για διασφάλιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όταν πρόκειται για ανθρώπινα δικαιώματα, δεν χωρούν εξαιρέσεις. Δεν τίθεται θέμα, κυρίες και κύριοι, “παρεκτρεπόμενων μειοψηφιών”, κατά την επιεικώς απαράδεκτη ορολογία του Συγκυβερνήτη σας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.
Όσον αφορά το Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας και σε αυτό το ζήτημα, πέραν των όσων δημιουργικών προτάσεων μπορούμε να εισφέρουμε για τη σύνθεση και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου, ώστε να μη γίνει ένα ακόμη γραφειοκρατικό όργανο, αλλά πραγματικά ένα όργανο παραγωγής πολιτικής καταπολέμησης του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, ο συμβολικός και μόνο χαρακτήρας του για την καταπολέμηση και πρόληψη ρατσιστικών φαινομένων αρκεί για την υποστήριξη των διατάξεων. Όμως, είπαμε ότι είναι πολυμελές όργανο και δεν θα έχει τη δυνατότητα με αυτόν τον τρόπο που το σχεδιάζετε να συντονίσει, να εποπτεύσει πολιτικές ενάντια στον ρατσισμό.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Δημοκρατική Συμπαράταξη κάνει ουσιαστική και όχι στείρα αντιπολίτευση.
Καταψηφίζουμε όσα νομοσχέδια έρχονται και όσα άρθρα είναι αντίθετα σε ένα κράτος δικαίου -σας ανέφερα το άρθρο 46 σε αυτό το νομοσχέδιο- και πλήττουν την κοινωνική συνοχή και υπερψηφίζουμε όσα είναι στη σωστή κατεύθυνση.
Θέλω να κάνω δύο επισημάνσεις. Πρώτον, σας το είπα και πριν ότι, εάν δεν υπήρχαμε εμείς και άλλα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν θα είχαμε σήμερα συζήτηση για αυτό το νομοσχέδιο στην Ολομέλεια. Να τους χαίρεστε τους συγκυβερνούντες σας για τις προοδευτικές τους θέσεις.
Το νομοσχέδιο ήρθε στην Ολομέλεια, επειδή εμείς βάλαμε πλάτη. Όμως, τι θα γίνεται από εδώ και στο εξής; Θα ψηφίζετε τα ελάχιστα νομοσχέδια που φέρνετε με προοδευτικό πρόσημο με εμάς και θα ψηφίζετε τα ακραία, νεοφιλελεύθερα, συντηρητικά μέτρα -που συνήθως φέρνετε- με τους συγκυβερνούντες σας τους Ανεξάρτητους Έλληνες;
Το δεύτερο που θα ήθελα να επισημάνω είναι το εξής: Έχετε άρθρα μέσα στα οποία όχι απλά διαφωνούμε όπως σας είπα, αλλά εάν πρόκειται για άλλο νομοσχέδιο θα οδηγούσαν στην καταψήφιση επί της αρχής και αναφέρομαι για παράδειγμα στο άρθρο 46, στο άρθρο 42 κ.ο.κ.
Αυτό που σας ζητήσαμε και σας ζητάμε και τώρα είναι να τα αποσύρετε, διότι η συζήτηση στην Ολομέλεια γίνεται για το σύμφωνο και την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια.
Συμβαίνει το εξής, λοιπόν, αυτήν τη στιγμή: Να συζητούμε αυτό το θέμα, επί της αρχής να έχει περάσει η συζήτηση του εδώ πέρα, επειδή η Δημοκρατική Συμπαράταξη το ψήφισε στις επιτροπές, και να συζητούμε άρθρα και να κινδυνεύουν να περάσουν άρθρα παρά το γεγονός ότι όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης είναι αντίθετα. Όλα τα κόμματα, για παράδειγμα για το άρθρο 46, σας είπαν ότι είναι αντίθετοι. Σας λέμε, λοιπόν, ότι δεν είναι λογική διαδικασία. Να τα αποσύρετε έστω και τώρα.
Όσον αφορά τις τροπολογίες, εντάξει, το έχουμε συνηθίσει. Σε άλλα νομοσχέδια υπήρχαν περισσότερες από είκοσι τροπολογίες. Εδώ πέρα έχει άσχετες τροπολογίες για τον αθλητισμό, οτιδήποτε μπορούμε να φανταστούμε. Δεν γίνεται έτσι να προχωρούμε και να έχουμε μια τέτοια λογική.
Εξάλλου το είδαμε και στη διαδικασία του παράλληλου προγράμματος, όπου ήρθε ένα νομοσχέδιο στις επιτροπές χωρίς την έγκριση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, χωρίς την έκθεση από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους, χωρίς την απαραίτητη δημόσια διαβούλευση η οποία χρειάζεται σε όλα τα νομοσχέδια, χωρίς να πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Δεν γίνεται να τηρείται ο Κανονισμός της Βουλής και το Σύνταγμα a la carte, κυρίες και κύριοι Βουλευτές.
Για όλους αυτούς τους λόγους που σας προανέφερα, εμείς θα υπερψηφίσουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο. Διαφωνούμε, βέβαια, με ορισμένα άρθρα τα οποία και θα καταψηφίσουμε.
Η στάση μας είναι σταθερή και είμαι στην ιδιαίτερα ευχάριστη θέση να τονίσω ότι αυτό το νομοσχέδιο με προοδευτικό πρόσημο -και αναφέρομαι στην επέκταση συμφώνου συμβίωσης- αν και με καθυστέρηση, έχει έρθει εδώ πέρα και το συζητούμε με στόχο να εναρμονίσουμε επιτέλους την εθνική νομοθεσία και στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την κοινοτική νομοθεσία. Με αυτόν τον τρόπο εμείς αντιλαμβανόμαστε την προγραμματική αντιπολίτευση, αυτό πράττουμε και αυτό θα συνεχίσουμε να πράττουμε.
Και βεβαίως, όσα έχουν ακουστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας, για παράδειγμα από τον εισηγητή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων προς τον εισηγητή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, μάλλον δείχνουν ότι κάποιοι εδώ πέρα δεν είναι διαβασμένοι για το τι έχουν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια, για τις προσπάθειες που έκαναν τότε η Δημοκρατική Αριστερά και ΠΑΣΟΚ για να προχωρήσει η διαδικασία της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης και κάποιοι δεν τις προχώρησαν.
Αυτό λοιπόν γίνεται σήμερα και με τη δική μας απαραίτητη συμβολή, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά άρθρα και τροπολογίες που είναι αντίθετα από το κράτος δικαίου μέσα στο νομοσχέδιο και βέβαια είναι υπέρ μιας πελατειακής λογικής με την οποία διαφωνούμε." Tromaktiko
Μόνο ως αυτοκριτική μπορώ να εκλάβω το γεγονός ότι ο κύριος Πρωθυπουργός πριν από λίγο είπε ότι έπρεπε να έχει γίνει αυτό εδώ και μήνες. Όμως και σήμερα γίνεται λόγω της δικής μας στάσης και γι’ αυτόν τον λόγο έρχεται το νομοσχέδιο στην Ολομέλεια, γι’ αυτό συζητείται και γι’ αυτό θα γίνει νόμος του κράτους η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Να τα λέμε καθαρά τα πράγματα, γιατί έτσι είναι.
Βεβαίως, στις Επιτροπές η Νέα Δημοκρατία επιφυλάχθηκε, δεν είχε θέση, όπως βλέπουμε και σήμερα ότι δεν έχει θέση. Μάλιστα, αυτήν τη στιγμή δεν βρίσκεται εδώ πέρα. Φαντάζομαι ότι διαβουλεύεται για να αποφασίσει, γιατί ακούσαμε όλες τις διαφορετικές τάσεις και όλες τις θέσεις. Συνεπώς, θέλω να πιστεύω ότι θα κυριαρχήσουν οι προοδευτικές αντιλήψεις σ’ όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου.
Η ικανοποίηση για μας προέρχεται από το γεγονός ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Δημοκρατική Αριστερά στο παρελθόν, μέσω κατάθεσης πρότασης σχεδίου νόμου και πολλών ερωτήσεων και τροπολογιών, επιχείρησε αυτήν την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης.
Επίσης, είναι θετικό το γεγονός ότι η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια αντιμετωπίζεται σαν αυτοτελής νομοθετική πρωτοβουλία. Προφανώς και χρειάστηκε πολύς χρόνος για να ξεπεραστούν αγκυλώσεις και συντηρητικά αντανακλαστικά και να δρομολογηθεί η αναγκαία μεταρρύθμιση η οποία υπαγορεύεται από το χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κατά της χώρας μας. Επιπλέον, συνάδει με ευρωπαϊκές οδηγίες σε σχέση με την πρακτική άλλων ευρωπαϊκών κρατών τα οποία υιοθέτησαν ανάλογα σύμφωνα κατά κύματα.
Πέρα, όμως, από την ευρωπαϊκή νομοθεσία και νομολογία, η εν λόγω μεταρρύθμιση επικεντρώνεται στον παράγοντα «άνθρωπος», στις ανάγκες των σύγχρονων κοινωνιών, στις ανάγκες της εποχής μας.
Η Ελλάδα είναι μία από τις τελευταίες χώρες της Ευρώπης όπου τα ομοφυλόφιλα άτομα δεν διαθέτουν κάποιο πλαίσιο επίσημης αναγνώρισης της σχέσης τους. Αυτή η έλλειψη προξενεί μεγάλες δυσκολίες και εμπόδια στην καθημερινή τους ζωή, δεδομένου ότι πέρα από την κοινωνική περιθωριοποίηση, δημιουργεί και πρακτικά προβλήματα, όπως προβλήματα περιουσιακής κατοχύρωσης, ασφάλισης, φορολογίας, εργασίας.
Αποτελεί βασική θέση και υποχρέωσή μας, καθώς και αδήριτη ανάγκη, να λάβουμε άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα, είτε αυτά είναι νομικά είτε διοικητικά είτε κοινωνικά, στην κατεύθυνση της εξάλειψης κάθε προκατειλημμένης και διακριτικής αντιμετώπισης ατόμων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα του φύλου τους.
Βέβαια, υπάρχει μία ανησυχία –αν όχι φόβος- για την εφαρμογή του νόμου, δεδομένου ότι η εμπειρία έχει δείξει ότι ενώ ψηφίζονται ρυθμίσεις, πολλές φορές παραμένουν ανενεργές λόγω γραφειοκρατικών προβλημάτων ή λόγω καθυστερήσεων στην έκδοση των αναγκαίων εγκυκλίων. Πρόσφατα το είδαμε αυτό στο νόμο για την ιθαγένεια.
Επί του συγκεκριμένου, λοιπόν, ρωτάμε: Είναι έτοιμη η διοίκηση για την επέκταση του συμφώνου στα ομόφυλα ζευγάρια, για παράδειγμα με την απαραίτητη αλλαγή των παραμέτρων στα ληξιαρχεία;
Έρχομαι στα αρνητικά του νομοσχεδίου. Πρώτα-πρώτα, θέλω να αναφερθώ στο ότι αυτό το νομοσχέδιο, επειδή δεν είχε την πλειοψηφία από την Κυβέρνηση στις Επιτροπές, δεν έπρεπε και δεν πρέπει να περιέχει άρθρα στα οποία διαφωνεί σύσσωμη η Αντιπολίτευση -για παράδειγμα το άρθρο 46- τα οποία δεν έχουν σχέση με το κράτος δικαίου το οποίο θέλουμε να φτιάξουμε. Σας το είπαμε αυτό όλες οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης.
Δεύτερον, δεν πρέπει να εμπεριέχει τροπολογίες, όπως αυτή η τροπολογία του κ. Παπαγγελόπουλου, που έρχονται και είναι απαράδεκτες, όπως σας ανέλυσαν όλοι οι έγκριτοι νομικοί στην προηγούμενη συζήτηση.
Στα αρνητικά, λοιπόν, συγκαταλέγεται η διαφαινόμενη εμμονή σε αποσπασματικές ρυθμίσεις, ενώ υπάρχει ανάγκη για μία συστημική προσέγγιση του Ποινικού και Σωφρονιστικού Δικαίου. Για άλλη μία φορά το Υπουργείο προχωρεί σε αποσπασματικές και διάσπαρτες τροποποιήσεις διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και της σωφρονιστικής νομοθεσίας, οι οποίες δεν επαρκούν για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων του ποινικού και σωφρονιστικού συστήματος.
Στα άρθρα 27 και 28 αναφέρθηκα κάποια στιγμή σε μία παρέμβαση στον Υπουργό Δικαιοσύνης. Για το άρθρο 28, αυτά που αναφέρει η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής ζήτησα να έρθουν συγκεκριμένα ως νομοτεχνική βελτίωση ή ως τροπολογία. Δεν έχουν έρθει οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις, για να μη δημιουργηθεί μία διαδικασία όπου το ποιος ορίζει το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον ορίζεται αλά καρτ.
Για το άρθρο 42 και το θέμα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, το οποίο βεβαίως αποτελεί θετική διάταξη, θα πρέπει να εξεταστεί η ικανότητα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων –και το έχουμε πει- να προσφέρουν εξ αποστάσεως εκπαίδευση, καθώς τα περισσότερα ΑΕΙ και ΤΕΙ δεν έχουν αυτήν τη δυνατότητα.
Με το άρθρο 44 συστήνεται αυτόνομο Γραφείο Συντονισμού των Φυλακών υπό τον Γενικό Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής. Δεδομένου ότι θα έχει την ίδια αρμοδιότητα με τη Γενική Γραμματεία, δεν γίνεται κατανοητή η χρησιμότητά του σε ένα Υπουργείο, το οποίο έχει ήδη δύο Υπουργούς και τέσσερις Γενικές Γραμματείες.
Όσον αφορά την παράγραφο 3 του άρθρου 46, το οποίο προκάλεσε -απολύτως λογικά και δικαίως- έντονες αντιδράσεις στον δικαστικό και στον πολιτικό κόσμο, για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας δικαίωμα άσκησης πειθαρχικής δίωξης εις βάρος δικαστικού λειτουργού έχει ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, καθώς και οι Πρόεδροι ΣτΕ και Ελεγκτικού Συνεδρίου για τη δική τους δικαιοδοσία. Έγινε εκτενής αναφορά από έγκριτους νομικούς προηγουμένως. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Σχετικά με το άρθρο 48, που αναφέρεται σε ρύθμιση για τους δικαστικούς υπαλλήλους, το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης έχει ήδη εξαγγείλει την αναμόρφωση του βαθμολογίου για όλο το Δημόσιο, οπότε προκαλεί απορία γιατί έρχεται σήμερα το Υπουργείο να ρυθμίσει αυτοτελώς το ζήτημα του βαθμολογίου των δικαστών.
Τα υπηρεσιακά συμβούλια πράγματι δεν μπορούν να συγκροτηθούν εδώ και αρκετούς μήνες, αλλά θα έπρεπε αυτό να αντιμετωπιστεί με συνολική θεώρηση του βαθμολογίου από την Κυβέρνηση και όχι μερικώς για μία κατηγορία υπαλλήλων και μάλιστα με αυθαίρετα κριτήρια που παραπέμπουν σε ανακατανομή συντεχνιακών αιτημάτων.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εμείς συμφωνούμε, όμως, με όλες εκείνες τις διατάξεις ορθού ή και αναγκαίου περιεχομένου, που αφορούν το σύμφωνο συμβίωσης, τα άρθρα δηλαδή από 1 έως 14 που επεκτείνουν την εφαρμογή του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια.
Απαλείφεται από την έννοια του συμφώνου συμβίωσης η προϋπόθεση συνδρομής πλέον ετερόφυλου ζευγαριού, ώστε να είναι πλέον καθ’ όλα σύννομη και επιτρεπτή η σύναψη συμφώνου.
Αυτή η διάταξη αποτελεί το συμβολικό και πραγματικό θεμέλιο της παρούσας νομοθετικής πρωτοβουλίας, με το οποίο και εκπληρώνεται η υποχρέωση συμμόρφωσης της εθνικής νομοθεσίας προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Δεν αποτελεί, όμως, απλά μία συμμόρφωση στις αποφάσεις του δικαστηρίου, αλλά προσαρμογή στις πλέον ώριμες συνθήκες για την υλοποίηση ενός συνολικού πλαισίου παρεμβάσεων.
Οι εν λόγω αλλαγές έχουν ως αφετηρία και περιλαμβάνουν μία σύγχρονη και λειτουργική βάση ελεύθερης συμβίωσης για όλους, ανεξαρτήτως φύλου, με αναγνώριση όλων των σχετικών δικαιωμάτων.
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να τονίσουμε ότι συζητάμε για διασφάλιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όταν πρόκειται για ανθρώπινα δικαιώματα, δεν χωρούν εξαιρέσεις. Δεν τίθεται θέμα, κυρίες και κύριοι, “παρεκτρεπόμενων μειοψηφιών”, κατά την επιεικώς απαράδεκτη ορολογία του Συγκυβερνήτη σας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.
Όσον αφορά το Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας και σε αυτό το ζήτημα, πέραν των όσων δημιουργικών προτάσεων μπορούμε να εισφέρουμε για τη σύνθεση και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου, ώστε να μη γίνει ένα ακόμη γραφειοκρατικό όργανο, αλλά πραγματικά ένα όργανο παραγωγής πολιτικής καταπολέμησης του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, ο συμβολικός και μόνο χαρακτήρας του για την καταπολέμηση και πρόληψη ρατσιστικών φαινομένων αρκεί για την υποστήριξη των διατάξεων. Όμως, είπαμε ότι είναι πολυμελές όργανο και δεν θα έχει τη δυνατότητα με αυτόν τον τρόπο που το σχεδιάζετε να συντονίσει, να εποπτεύσει πολιτικές ενάντια στον ρατσισμό.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Δημοκρατική Συμπαράταξη κάνει ουσιαστική και όχι στείρα αντιπολίτευση.
Καταψηφίζουμε όσα νομοσχέδια έρχονται και όσα άρθρα είναι αντίθετα σε ένα κράτος δικαίου -σας ανέφερα το άρθρο 46 σε αυτό το νομοσχέδιο- και πλήττουν την κοινωνική συνοχή και υπερψηφίζουμε όσα είναι στη σωστή κατεύθυνση.
Θέλω να κάνω δύο επισημάνσεις. Πρώτον, σας το είπα και πριν ότι, εάν δεν υπήρχαμε εμείς και άλλα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν θα είχαμε σήμερα συζήτηση για αυτό το νομοσχέδιο στην Ολομέλεια. Να τους χαίρεστε τους συγκυβερνούντες σας για τις προοδευτικές τους θέσεις.
Το νομοσχέδιο ήρθε στην Ολομέλεια, επειδή εμείς βάλαμε πλάτη. Όμως, τι θα γίνεται από εδώ και στο εξής; Θα ψηφίζετε τα ελάχιστα νομοσχέδια που φέρνετε με προοδευτικό πρόσημο με εμάς και θα ψηφίζετε τα ακραία, νεοφιλελεύθερα, συντηρητικά μέτρα -που συνήθως φέρνετε- με τους συγκυβερνούντες σας τους Ανεξάρτητους Έλληνες;
Το δεύτερο που θα ήθελα να επισημάνω είναι το εξής: Έχετε άρθρα μέσα στα οποία όχι απλά διαφωνούμε όπως σας είπα, αλλά εάν πρόκειται για άλλο νομοσχέδιο θα οδηγούσαν στην καταψήφιση επί της αρχής και αναφέρομαι για παράδειγμα στο άρθρο 46, στο άρθρο 42 κ.ο.κ.
Αυτό που σας ζητήσαμε και σας ζητάμε και τώρα είναι να τα αποσύρετε, διότι η συζήτηση στην Ολομέλεια γίνεται για το σύμφωνο και την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια.
Συμβαίνει το εξής, λοιπόν, αυτήν τη στιγμή: Να συζητούμε αυτό το θέμα, επί της αρχής να έχει περάσει η συζήτηση του εδώ πέρα, επειδή η Δημοκρατική Συμπαράταξη το ψήφισε στις επιτροπές, και να συζητούμε άρθρα και να κινδυνεύουν να περάσουν άρθρα παρά το γεγονός ότι όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης είναι αντίθετα. Όλα τα κόμματα, για παράδειγμα για το άρθρο 46, σας είπαν ότι είναι αντίθετοι. Σας λέμε, λοιπόν, ότι δεν είναι λογική διαδικασία. Να τα αποσύρετε έστω και τώρα.
Όσον αφορά τις τροπολογίες, εντάξει, το έχουμε συνηθίσει. Σε άλλα νομοσχέδια υπήρχαν περισσότερες από είκοσι τροπολογίες. Εδώ πέρα έχει άσχετες τροπολογίες για τον αθλητισμό, οτιδήποτε μπορούμε να φανταστούμε. Δεν γίνεται έτσι να προχωρούμε και να έχουμε μια τέτοια λογική.
Εξάλλου το είδαμε και στη διαδικασία του παράλληλου προγράμματος, όπου ήρθε ένα νομοσχέδιο στις επιτροπές χωρίς την έγκριση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, χωρίς την έκθεση από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους, χωρίς την απαραίτητη δημόσια διαβούλευση η οποία χρειάζεται σε όλα τα νομοσχέδια, χωρίς να πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Δεν γίνεται να τηρείται ο Κανονισμός της Βουλής και το Σύνταγμα a la carte, κυρίες και κύριοι Βουλευτές.
Για όλους αυτούς τους λόγους που σας προανέφερα, εμείς θα υπερψηφίσουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο. Διαφωνούμε, βέβαια, με ορισμένα άρθρα τα οποία και θα καταψηφίσουμε.
Η στάση μας είναι σταθερή και είμαι στην ιδιαίτερα ευχάριστη θέση να τονίσω ότι αυτό το νομοσχέδιο με προοδευτικό πρόσημο -και αναφέρομαι στην επέκταση συμφώνου συμβίωσης- αν και με καθυστέρηση, έχει έρθει εδώ πέρα και το συζητούμε με στόχο να εναρμονίσουμε επιτέλους την εθνική νομοθεσία και στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την κοινοτική νομοθεσία. Με αυτόν τον τρόπο εμείς αντιλαμβανόμαστε την προγραμματική αντιπολίτευση, αυτό πράττουμε και αυτό θα συνεχίσουμε να πράττουμε.
Και βεβαίως, όσα έχουν ακουστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας, για παράδειγμα από τον εισηγητή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων προς τον εισηγητή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, μάλλον δείχνουν ότι κάποιοι εδώ πέρα δεν είναι διαβασμένοι για το τι έχουν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια, για τις προσπάθειες που έκαναν τότε η Δημοκρατική Αριστερά και ΠΑΣΟΚ για να προχωρήσει η διαδικασία της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης και κάποιοι δεν τις προχώρησαν.
Αυτό λοιπόν γίνεται σήμερα και με τη δική μας απαραίτητη συμβολή, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά άρθρα και τροπολογίες που είναι αντίθετα από το κράτος δικαίου μέσα στο νομοσχέδιο και βέβαια είναι υπέρ μιας πελατειακής λογικής με την οποία διαφωνούμε." Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΕΝ... ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΡΥΛΟΣ! ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΡΗΣ 3-0 ΣΕΤ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
